Jedna z ciekawszych i, moim zdaniem, wartościowszych serii dla dzieci. Nudzimisie nie tylko odnudzają dzieci, ale i uczą je wielu pożytecznych rzeczy. W tej książeczce jest mowa o niebezpieczeństwach, związanych z wszelkiego rodzaju grami komputerowymi. Nawet Nudzimiś może ulec czarowi wirtualnego świata i zapomnieć o tym, w którym żyje.

Jedna z ciekawszych i, moim zdaniem, wartościowszych serii dla dzieci. Nudzimisie nie tylko odnudzają dzieci, ale i uczą je wielu pożytecznych rzeczy. W tej książeczce jest mowa o niebezpieczeństwach, związanych z wszelkiego rodzaju grami komputerowymi. Nawet Nudzimiś może ulec czarowi wirtualnego świata i zapomnieć o tym, w którym żyje.

Pozycja ta jest już siódmą częścią z serii o fantastycznych stworzonkach - Nudzimisiach, których zadaniem/misją jest odnudzanie dzieci. Żałuję, że wcześniej nie zetknęłam się z tymi książeczkami, ponieważ są naprawdę ciekawe i dzieci mogą się z nich nauczyć wielu interseujących rzeczy. Myślę jednak, że kolejność czytania poszczególnych części serii nie ma większego znaczenia, ponieważ każda książeczka opowiada o czymś innym. Poza tym na początku siódmej-najnowszej odsłony ( i zapewne każdej wcześniejszej również) autor, Pan Rafał Klimczak, przedstawia czytelnikowi swoich bohaterów, co pozwala nam zapoznać się z nimi na tyle, że nie odczułam , iż czytamy "od końca".

Kim są tak naprawdę tytułowe Nudzimisie? Są to przyjazne stworzenia, które mają pomóc dzieciom walczyć z nudą. Poznajemy ich dzięki chłopcu imieniem Szymek, który pewnego dnia wywrzeszczał głośno (znane nam-rodzicom hasło) : "nudziiiiimiiiisieeeeeee"!
W siódmej części "Opowieści z krainy Nudzimisiów" pojawił się temat, dla mnie bardzo "na czasie". W jednym z rozdziałów bowiem kilkoro Nudzimisów : Gusia, Hubek i Mutek odkrywają, że mieszkańcy ich krainy spędzają niemal cały swój wolny czas na graniu w grę. Brzmi znajomo? Najgorsze było to, że gra ta nie wymagała ani myślenia, ani sprytu, ani absolutnie żadnego wysiłku. Nasi bohaterowi zmartwili się nie na żarty, ponieważ bali się, że czynność ta robi z ich przyjaciół niewolników. Poprosili więc twórcę owej gry o założenie blokady zabezpieczającą przed zbyt długim graniem. Oczywiście użytkownicy nie byli zadowolenie z tego rozwiązania. Obrońcy zabawki tłumaczyli, że gra pozwala im rozwijać obowiązkowość i troskę o innych, mimo, że opiekowali się zwierzątkami "na niby". Hubek wpadł jednak na sprytny pomysł....Jaki?
Musicie przeczytać książkę żeby poznać zakończenie tej historii!
http://zwyklejmatkiwzlotyiupadki.blogspot.com/2015/03/kacik-recenzencki-mamonudzimisie.html

Pozycja ta jest już siódmą częścią z serii o fantastycznych stworzonkach - Nudzimisiach, których zadaniem/misją jest odnudzanie dzieci. Żałuję, że wcześniej nie zetknęłam się z tymi książeczkami, ponieważ są naprawdę ciekawe i dzieci mogą się z nich nauczyć wielu interseujących rzeczy. Myślę jednak, że kolejność czytania poszczególnych części serii nie ma większego...

Ja czytałam karzdą część nudzimisiów.

Ja czytałam karzdą część nudzimisiów.