Zastanawiałam się jak zostanie wytłumaczone pojęcie czasu oraz cofanie się w czasie i tutaj zostało to trochę przybliżone dzięki czemu logistycznie można trochę lepiej zrozumieć historię. Ogólnie tom drugi utrzymuje poziom, wzrusza i daje nadzieję. Dodatkowo super zaskakujące zakończenie które zostawia czytelnika pragnącego więcej.

Zastanawiałam się jak zostanie wytłumaczone pojęcie czasu oraz cofanie się w czasie i tutaj zostało to trochę przybliżone dzięki czemu logistycznie można trochę lepiej zrozumieć historię. Ogólnie tom drugi utrzymuje poziom, wzrusza i daje nadzieję. Dodatkowo super zaskakujące zakończenie które zostawia czytelnika pragnącego więcej.

Po pierwsze - Suwa ty dobry człowieku, jak twój wątek łamie serce...

Po drugie, ten tomik pokazuje jak cenni są przyjaciele

Po pierwsze - Suwa ty dobry człowieku, jak twój wątek łamie serce...

Po drugie, ten tomik pokazuje jak cenni są przyjaciele

Drugi tom "Orange" jest zdecydowanie lepszy od poprzedniego. Poznajemy bardziej Kakeru, nie brakuje także szkolnego festynu, czy też letniego oglądania fajerwerków, który jest pozycją OBOWIĄZKOWĄ do każdego mangowego romansu. Tomik ten to też ciąg dalszy tajemniczych listów od przyszłej Kaho. Czy uda jej się uratować ukochanego? A co z jej przyjaciółmi??? Tego się dowiecie w tym tomiku
Ps: kolejny bardzo przyjemny odcinek Zakochanego Astronauty

Drugi tom "Orange" jest zdecydowanie lepszy od poprzedniego. Poznajemy bardziej Kakeru, nie brakuje także szkolnego festynu, czy też letniego oglądania fajerwerków, który jest pozycją OBOWIĄZKOWĄ do każdego mangowego romansu. Tomik ten to też ciąg dalszy tajemniczych listów od przyszłej Kaho. Czy uda jej się uratować ukochanego? A co z jej przyjaciółmi??? Tego się dowiecie...

Manga Orange to połączenie szkolnego romansu, dramatu i opowieści science fiction. Mamy motyw wspomnianego już listu z przyszłość. W pierwszych trzech tomach pojawiają się także urywki z życia bohaterów 10 lat w przyszłości i odrobiona teorii na temat podróżowania w czasie. Sercem historii jest jednak kwestia przyjaźni, miłości i zauważenia problemów innych ludzi. Bohaterka stara się przełamywać swoje ograniczenia, by być bliżej przyjaciół i uratować chłopaka, który ma ciężkie życie.

Manga Orange to połączenie szkolnego romansu, dramatu i opowieści science fiction. Mamy motyw wspomnianego już listu z przyszłość. W pierwszych trzech tomach pojawiają się także urywki z życia bohaterów 10 lat w przyszłości i odrobiona teorii na temat podróżowania w czasie. Sercem historii jest jednak kwestia przyjaźni, miłości i zauważenia problemów innych ludzi. Bohaterka...

Orange #2 ♡

• 𝘕𝘪𝘦 𝘱𝘰𝘻𝘸ó𝘭 𝘮𝘶 𝘸𝘺𝘣𝘳𝘢ć ś𝘮𝘪𝘦𝘳𝘤𝘪.
• 𝘡𝘮𝘯𝘪𝘦𝘫𝘴𝘻 𝘤𝘪ęż𝘢𝘳, 𝘬𝘵ó𝘳𝘺 𝘥ź𝘸𝘪𝘨𝘢 𝘯𝘢
𝘴𝘸𝘰𝘪𝘤𝘩 𝘣𝘢𝘳𝘬𝘢𝘤𝘩.
• 𝘡𝘢𝘫𝘮𝘪𝘫𝘤𝘪𝘦 𝘴𝘪ę 𝘳𝘢𝘻𝘦𝘮 𝘫𝘦𝘨𝘰
𝘱𝘳𝘰𝘣𝘭𝘦𝘮𝘢𝘮𝘪.
• 𝘕𝘪𝘦 𝘻𝘰𝘴𝘵𝘢𝘸𝘪𝘢𝘫 𝘨𝘰 𝘻 𝘯𝘪𝘮𝘪 𝘴𝘢𝘮𝘦𝘨𝘰.
• 𝘖𝘊𝘈𝘓 𝘑𝘌𝘎𝘖 𝘚𝘌𝘙𝘊𝘌.

Młodsza wersja Naho postępuje według wytycznych rad starszej siebie z przyszłości odległej o dziesięć lat.
Wszystko idzie (jak na razie) zgodnie z planem.
Jej teraźniejszość powoli zmienia się i widać coraz częściej różnicę pomiędzy napisanymi listami.

Natomiast w równoległym wymiarze, nasza starsza Takamiya razem ze swoimi przyjaciółmi poszukuje odpowiedzi na nurtujące pytanie odnośnie śmierci Kakeru.

Być może to nie był zwykły wypadek, jak dotychczas wszyscy myśleli.
Może w rzeczywistości został on zaplanowany...

Czy tylko ja uwielbiam czytać pomocnicze listy głównej bohaterki?
Za każdy razem zastanawiam się, czym autorka jeszcze mnie zaskoczy.

Jestem ciekawa kolejnych wyborów Takamiyi, która bierze swoje rady do serca i stara się za wszelką cenę zmienić bieg wydarzeń, by nie dopuścić do śmierci przyjaciela.

Patrząc ogólnie na wszystkie oprawy graficzne z tej serii - wydaję mi się, że Ichigo Takano używała do ich namalowania akwareli.
Nie można ich porównać do żadnych innych serii, które miałam okazję przeczytać.
Okładki są prześliczne, starannie dopracowane oraz oczywiście też przemyślane.

Pod koniec drugiego tomu okazuje się, że nie tylko główna bohaterka otrzymała wiadomość od samej siebie z przyszłości...
Zatem, kto mógł jeszcze dostać list?

Nic wam nie będę zdradzać.
Po prostu musicie się sami przekonać.

Orange #2 ♡

• 𝘕𝘪𝘦 𝘱𝘰𝘻𝘸ó𝘭 𝘮𝘶 𝘸𝘺𝘣𝘳𝘢ć ś𝘮𝘪𝘦𝘳𝘤𝘪.
• 𝘡𝘮𝘯𝘪𝘦𝘫𝘴𝘻 𝘤𝘪ęż𝘢𝘳, 𝘬𝘵ó𝘳𝘺 𝘥ź𝘸𝘪𝘨𝘢 𝘯𝘢
𝘴𝘸𝘰𝘪𝘤𝘩 𝘣𝘢𝘳𝘬𝘢𝘤𝘩.
• 𝘡𝘢𝘫𝘮𝘪𝘫𝘤𝘪𝘦 𝘴𝘪ę 𝘳𝘢𝘻𝘦𝘮 𝘫𝘦𝘨𝘰
𝘱𝘳𝘰𝘣𝘭𝘦𝘮𝘢𝘮𝘪.
• 𝘕𝘪𝘦 𝘻𝘰𝘴𝘵𝘢𝘸𝘪𝘢𝘫 𝘨𝘰 𝘻 𝘯𝘪𝘮𝘪 𝘴𝘢𝘮𝘦𝘨𝘰.
• 𝘖𝘊𝘈𝘓 𝘑𝘌𝘎𝘖 𝘚𝘌𝘙𝘊𝘌.

Młodsza wersja Naho postępuje według wytycznych rad starszej siebie z przyszłości odległej o dziesięć lat.
Wszystko idzie (jak na razie) zgodnie z planem.
Jej teraźniejszość...

2 tom zaczyna się od informacji , że gdy bohaterowie jechali do babci Kakeru rozmawiali o równoległych światach , a następnie cofamy się o 10 lat i tam Kakeru proponuję Naho by wrócili do domu i dziewczyna chcę postąpić według listu w którym wszyscy wracają , ale pozostali mówią , że mają plany i bohaterowie zostają sami , a w pewnym momencie Kakeru daję jej spinkę i robi zdjęcie i dziewczyna się cieszy i dociera do niej , że bardzo go kocha i dziękuję przyszłej sobie. A następnie Kakeru proponuję jej wyjście w sobotę by się pouczyć, a w domu do Naho dociera , że przyszłość się zmienia , bo jest informacja , że Kakeru zerwał z Uedą wcześniej. I nadchodzi sobota i bohaterowie się spotykają i widzi ich Ueda z koleżankami i obraża dziewczynę. A następnie widzimy jak bohaterowie się uczą i Kakeru na nią patrzy z uśmiechem , a dziewczyna się zastanawia czy Ona za 10 lat była bardzo smutna po śmierci Kakeru. A następnie w szkole okazuję się , że dzięki nauce z Naho Kakeru dostał najwyższy wynik i dziękuję dziewczynie , a jej koleżanki chichoczą i mając trochę czasu nauczyciel opowiada im o podróżach w czasie , czarnej dziurze i światach równoległych i każdy z paczki uważnie słucha , a potem do bohaterki dociera , że jeśli równoległe światy istnieją to nawet jeśli uratuję Kakeru to i tak w tej rzeczywistości za 10 lat go nie będzie. I zaczyna płakać , a inni są zaskoczeni. I mamy ukazaną przyszłość i Naho myśli o tym , że Kakeru przed śmiercią wysłał jej wiadomość i przeprosił za wszystko i pytał komu dała walentynki , a następnie w teraźniejszości Naho zaprasza Kakeru na oglądanie fajerwerków sam na sam i chłopak się zgadza , a potem rozmawia o tym z Suwą i okazuję , że każdy poza Naho wie , że Suwa ją kocha , a następnie Azu żartuję sobie z Saku , że nawet jej się podoba , a chłopak milczy. Jednak można wyczuć , że coś go ruszyło. I w pewnym momencie Saku wypala , że Suwa lubi Naho , a ten jest zawstydzony i każę mu się zamknąć. A Naho też jest zawstydzona. I widzimy też jak koleżanki Naho wypytują o to Suwę , a ten mówi , że nie ma zamiaru mówić o swoich uczuciach i , że kibicuję Naho i Kakeru , a Takako nazywa go głupkiem. I nadchodzi festiwal i bohaterka jest w łazience i zjawia się Ueda z koleżankami i każę Naho odczepić się od Kakeru i chcę jej zabrać spinkę i nawet rani ją w rękę , ale zjawia się Suwa i każę im spadać i zabiera Naho , a następnie daję plastry Kakeru i mówi by opatrzył ranę Naho i On to robi , ale mówi , ze Suwa mu je dał i dziewczyna przypominając sobie , że w liście było napisane , że Suwa zawsze jej pomagał i przy niej był i zawsze ma mu dziękować i krzyczy głośno podziękowania , a Suwa się zawstydza. Potem Kakeru pyta Naho czy wybrałaby jego czy może Suwę i dziewczyna mimo , że wybrałaby jego to nie potrafi tego powiedzieć i nagle zjawiają się dziewczyny i pytają Kakeru którą On był wybrał i ten mówi , że tajemnica i dzięki temu przyjaciółki ocaliły Naho od odpowiedzi. Widzimy też jak Azu żartuję sobie z Saku i reszta stwierdza , że powinni być razem. Następnie Ueda podsłuchuję jak Kakeru umawia się z Naho na basenie oglądać fajerwerki , a chwilę później Kakeru pyta Suwę czy nie ma nic przeciwko i ten mówi , że ma się nie przejmować tylko biec do Naho i chłopak idzie , a gdy Naho chcę do niego dołączyć pojawia się Ueda z koleżankami i kłamię Naho , że nauczyciel kazał zanieść coś do magazynku i Naho nie mając wyjścia idzie , a Ueda chcę się zakraść na basen , ale przed basenem stoi Suwa i Saku i Saku kłamię , że Kakeru jest na Sali gimnastycznej i czeka na nią i dziewczyna odbiega , a Suwa chwali przyjaciela , a ten mówi , że wszystko dzięki jego wrodzonej inteligencji , a Suwa pyta czemu mówiąc to zdjął okulary:D I widzimy Naho , która taszczy rzeczy i nagle zaczynają się fajerwerki i zjawiają się jej przyjaciółki i zabierają od niej rzeczy i każą biec do Kakeru i dziewczyna odbiega , a dziewczyny zauważają , że te rzeczy , które niby nauczyciel kazał przenieść to własność Uedy i Takako mówi , że ździra się doigrała , a następnie na basenie Kakeru i Naho oglądają fajerwerki i mówią sobie , że wybraliby siebie i łapią się za ręce i oboje są szczęśliwi. A potem przenosimy się o 10 lat i bohaterowie są u babci Kakeru i wtedy wychodzi na jaw , że Kakeru się zabił. I bohaterowie płaczą. A następnie znów się cofamy i Naho z listu dowiaduję się ,że to było samobójstwo i doszło do tego na skrzyżowaniu koło domu Kakeru , gdy był na rowerze , a następnie bohaterowie są na festiwalu i według listu Naho ma zapytać go o mamę , bo to Ona była przyczyną jego samobójstwa i , gdy zostają sami bohaterka go pyta , ale Kakeru na początku nie chcę nic powiedzieć , ale w końcu mówi , że jego mama była chorowita i w pierwszy dzień szkoły miał z nią iść do szpitala , ale z powodu tego , że go zaprosili poszedł z nimi i napisał mamie wiadomość by poszła sama i od tamtej pory kobieta się nie odzywała i w końcu zabiła i bohater się wini , a Naho stara się go pocieszyć , ale idzie jej dość średnio i niby bohater jej dziękuję za wysłuchanie , ale idzie wcześniej do domu. A na koniec Naho siedzi w domu i myśli o samobójstwie Kakeru i nagle przyjeżdża do niej Suwa i pyta czy dostała swój list. I mamy zakończenie 2 tomu , który również jest świetny , a historia wciąga. Dobrze , że Kakeru rzucił Uedę , ale ta dalej kombinuję. Jednak scena , gdy Takako nazywa ją zdzirą zwiastuję , że zrobi coś z nią. I całe szczęście. No i świetne było jak Saku ją oszukał i to jego zdjęcie okularów i mówienie o inteligencji:D Na plus też ciekawa relacja Azu i Saku. Coś chyba jest na rzeczy. I ten wątek też właśnie intryguję , bo w tej przyszłości , gdzie Kakeru nie żyję nie wygląda by byli razem. Czyżby z powodu listów zmieniło się też życie Azu i Saku i ostatecznie będą parą? Super by było. No i trzeba wspomnieć , że bohaterka dowiedziała się , że Kakeru faktycznie się zabił i powodem było samobójstwo jego matki , a także poczucie winy. No i świetny koniec , gdy Suwa pyta o list. Czyżby ten dostał list? 3 tom na pewno przyniesie parę odpowiedzi

2 tom zaczyna się od informacji , że gdy bohaterowie jechali do babci Kakeru rozmawiali o równoległych światach , a następnie cofamy się o 10 lat i tam Kakeru proponuję Naho by wrócili do domu i dziewczyna chcę postąpić według listu w którym wszyscy wracają , ale pozostali mówią , że mają plany i bohaterowie zostają sami , a w pewnym momencie Kakeru daję jej spinkę i robi...

Z każdą przeczytaną stroną mangi przepadam w historii coraz bardziej. Relacja między głównymi bohaterami zaczyna się pogłębiać, a obydwoje zauważają, że łączu ich coś więcej. Ich nieśmiałość i wrażliwość jest wręcz zniewalająca i potrafi wzruszyć do łez. To jak wspierający i pomocni są przyjaciele w tej paczce potrafi całkowicie zauroczyć - ich troska o siebie nawzajem i pomoc w każdej możliwej sytuacji. Łatwo jest utożsamić się z bohaterami i mocno związać się z nimi emocjonalnie. Rysunki są przepiękne, a sama fabuła bardzo przyjemna i wciągająca. Już wiem, że bez wahania sięgnę po kolejny tom. Polecam :)

Z każdą przeczytaną stroną mangi przepadam w historii coraz bardziej. Relacja między głównymi bohaterami zaczyna się pogłębiać, a obydwoje zauważają, że łączu ich coś więcej. Ich nieśmiałość i wrażliwość jest wręcz zniewalająca i potrafi wzruszyć do łez. To jak wspierający i pomocni są przyjaciele w tej paczce potrafi całkowicie zauroczyć - ich troska o siebie nawzajem i...

Wszystko zaczyna się pewnego pięknego wiosennego dnia, kiedy to Naho Takamiya, uczennica liceum otrzymuje tajemniczy list. Okazuje się, że autorką przesyłki jest ona sama, tylko starsza o dziesięć lat. W owym liście opisuje ona wydarzenia, które nie miały jeszcze miejsca i prosi swoją młodszą wersją o próbę zmiany przyszłości. Całe to wydarzenie bardzo mocno powiązane jest z chłopakiem (Kakeru Naruse),który przeniósł się do jej szkoły/klasy tego właśnie dnia. Nastolatek dość szybko zjednuje sobie nowych przyjaciół, dodatkowo mocno zbliżając się do Naho. Każda kolejna przeczytana linijka listu wskazuje na to, że w przyszłość nie wygląda dla niego nazbyt dobrze. Dziewczyna postanawia więc zgodnie z sugestiami swojego starszego oblicza, spróbować wpłynąć na przyszłe wydarzenia. To dopiero początek całego ciągu wydarzeń, do którego zostaną wciągnięci jej przyjaciele, którzy również będą chcieli mieć wpływ na wygląd ich wspólnej przyszłości.

Cała recenzja na:

https://gameplay.pl/news.asp?ID=126742

Wszystko zaczyna się pewnego pięknego wiosennego dnia, kiedy to Naho Takamiya, uczennica liceum otrzymuje tajemniczy list. Okazuje się, że autorką przesyłki jest ona sama, tylko starsza o dziesięć lat. W owym liście opisuje ona wydarzenia, które nie miały jeszcze miejsca i prosi swoją młodszą wersją o próbę zmiany przyszłości. Całe to wydarzenie bardzo mocno powiązane jest...

Drugi tom "Orange" sprawił, że kompletnie przepadłam w tej historii. To, czego mi brakowało w pierwszym tomie, tutaj się pojawiło. Wreszcie jest "to coś", co sprawia, że dana seria jest wyjątkowa.

Relacje między bohaterami zostały znakomicie ukazane. Chyba niczego nie cenię tak bardzo, jak dobrze przedstawione interakcje, a w tym tomie praktycznie wszystko ze sobą współgra. Pojawiły się zdarzenia, które przyprawiły mnie o szybsze bicie serca. Mam słabość do uroczych momentów między bohaterami a mamy tego tutaj sporo.
Czuję się też rozdarta, bo pojawiają się pierwsze konflikty interesów, jak to w końcu bywa z nastoletnimi miłościami.

Coś, co mnie absolutnie przekonało, była poruszona kwestia paradoksu czasowego i światów równoległych. Takano Ichigo prowokuje do myślenia i udowadnia , że "Orange" jest bardzo przemyślaną i błyskotliwą serią.

Do tego robi się także ciekawie w innej mandze, "Zakochany astronauta", dodanej na końcu tomu. Jest to miły przerywnik od poważniejszego tytułu, jakim jest "Orange".

Drugi tom "Orange" sprawił, że kompletnie przepadłam w tej historii. To, czego mi brakowało w pierwszym tomie, tutaj się pojawiło. Wreszcie jest "to coś", co sprawia, że dana seria jest wyjątkowa.

Relacje między bohaterami zostały znakomicie ukazane. Chyba niczego nie cenię tak bardzo, jak dobrze przedstawione interakcje, a w tym tomie praktycznie wszystko ze sobą...

https://podrugiejstronieokladki6.blogspot.com/2018/10/manga-tez-ksiazka-orange-takano-ichigo.html

„Orange” było w moich planach przez dłuższy czas. Kiedy w końcu przybyły do mnie tomiki, nie mogłam się za nie zabrać. Wiedziałam, że ta historia jest na swój sposób smutna, ale nie sądziłam, że aż tak.

Naho Takamiya, chodząca do liceum uczennica, pewnej wiosny dostaje list. Nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby nie to, że list ten jest od niej samej, tylko o dziesięć lat starszej. 
Dziewczyna zaczyna czytać opisy, które się w nim znajdują i które zostały podzielone na dni, a także opisane bardzo szczegółowo. Z początku nie chce jej się wierzyć, że to prawda i myśli, że ktoś robi sobie z niej żarty. Z biegiem czasu jednak, w szkole zaczyna dziać się tak samo, jak zostało to opisane w listach. Pojawia się nowy uczeń Kakeru, który zachowuje się tak samo, jak jest to opisane w listach. 
Szybko wpada w paczkę starych znajomych Naho i dogaduje się z nimi od samego początku. Idą razem na szybki spacer, a potem zaczynają spędzać ze sobą coraz więcej czasu, zaś na twarzy Naho pojawia się uśmiech. Uśmiech, który mimo radości, kryje w sobie też dozę smutku.
Jedynie Naho wie dlaczego, im bardziej zbliża się do chłopaka, tym bardziej on zaczyna jej ufać, a nawet czuć coś więcej, niż przyjaźń i wyjawia jej swoją smutną tajemnicę. Dziewczyna zaczyna rozumieć, jaki błąd popełniła ciągnąc chłopaka, razem ze znajomymi po szkole na spacer. Co więcej, okazuje się, że nie tylko ona dostała list z przyszłości i nie tylko ona zignorowała rady, które zostały tam napisane. 
Kolejne tomy opowiadają o wydarzeniach, które dzieją się w szkole i poza nią. Takano Ichigo wpasowuje się w shoujo idealnie. Mamy tutaj szkolny festyn, w którym wszyscy są przebrani w yukaty, romans Kakeru z jedną, z ładniejszych szkolnych dziewczyn i zazdrość Naho, której jeszcze nie potrafi określić. Mamy też szkolne zawody sportowe, w których udział biorą wszyscy bohaterowie (choć niektórzy bardzo niechętnie). Wszystko to robią, aby zmienić przyszłość i ocalić Kakeru przed zgubą, którą mieli okazję przeczytać w listach od „starszych siebie”.

Dodatkowo co jakiś czas mamy przeskoki między teraźniejszością, a przyszłością. Dowiadujemy się, prawdy o Kakeru, a jego babcia opowiada o wielu innych, smutnych rzeczach. Mamy także naszych bohaterów starszych, z dziećmi i innym życiem, któremu mogli zapobiec, gdyby potrafili czytać znaki w przeszłości. Przyznam się Wam zupełnie szczerze, że czasami gubiłam się między „młodymi”, a „starszymi” bohaterami. W „Orange” nie ma żadnej przerwy między tymi dwoma, nazwijmy to „czasami” i jeżeli na chwilę straciło się skupienie na mandze, to można było srogo za to zapłacić. 

Z jednej strony uważam, że ta manga jest naprawdę świetną pozycją dla starych „wyjadaczy”, z drugiej zaś w trzecim tomiku, zaczęło mnie irytować to, że oni ciągle starają się go uratować i ciągnie się to w nieskończoność. Ogólnie, ciekawa jestem jak skończy się ta cała historia i żeby się nie okazało, że całe to „odwracanie przyszłości” to jedna wielka ściema, bo wtedy nie będę rozumieć po co ta manga została narysowana. No, ale zobaczymy, jak wypadną kolejne trzy tomiki, bo cała seria ma ich sześć (ładna cyfra swoją drogą).

Po czterech rozdziałach, nazwanych listami, historii właściwej, mamy dodatek „Zakochany Astronauta”. Wprawdzie ciągle szukam tego tytułowego astronauty, ale przyznam szczerze, że z chęcią przytuliłabym tę historię, jako pełnowymiarowy tomik mangi. Jest bardzo podobna do „Orange”, jednak nie tak dołująca. 
Szkoda tylko, że jest jej tak mało.
Do tego na samym końcu mamy posłowie od autorki, która opowiada o umiejscowieniu mangi oraz szczegółach, które rozwiewają pytania, tworzące się w trakcie czytania mangi. 
Obwoluty są ładne. Wykonane coś jakby na kształt obrazów malowanych farbą. Na każdej z nich mamy młodych bohaterów z jednej strony i tych starszych z drugiej. Wszystkie trzy ładnie łączą się w całość, nie są przeładowane, a logo wydawnictwa umieszczone na grzbiecie, wygląda jakby pasowało tam od zawsze i na zawsze. Naprawdę mi się to wszystko podoba.

Mogę się za to przyczepić do kreski. Jest lekko sztywna i twarda według mnie, jak na taką historię. Osobiście bardziej pasują mi miękkie style (czytaj: „The labirynth of Magic”, „Akame ga Kill”, „Seraph of the End”),niż takie ciosane niemalże z drewna linie. To jednak kwestia dyskusyjna, bo każdy woli inną kreskę w rysunkach. W „Orange” nie przypadła mi ona do gustu, ale historia warta jest przemęczenia się i przełknięcia tej „twardości”.
Podoba mi się za to czcionka w dymkach w tej mandze. Odwrotnie do rysunków, jest ona miękka i wygodna do czytania. Nie ma za dużo wdrukowane w jednym dymku, zatem czyta się to szybko, a oczy dziękują, za brak męczarni. 

Kończąc, jestem ciekawa, co czeka mnie dalej w tej historii i mam cichą nadzieję, że dzieciaki odkręcą przyszłość szybciej, aby skończyło mnie to użalanie irytować. Ogólnie jest to świetna manga, z bardzo ciekawym pomysłem na historię. Bohaterowie są sympatyczni, szczególnie Suwa (mój ulubieniec) i z jednej strony, chciałabym, żeby zmienili przyszłość, ale z drugiej... no niekoniecznie. Zbyt dużo od nich wymagają ich starsze postaci. Zbyt wiele muszą poświęcić, żeby osiągnąć cel.

https://podrugiejstronieokladki6.blogspot.com/2018/10/manga-tez-ksiazka-orange-takano-ichigo.html

„Orange” było w moich planach przez dłuższy czas. Kiedy w końcu przybyły do mnie tomiki, nie mogłam się za nie zabrać. Wiedziałam, że ta historia jest na swój sposób smutna, ale nie sądziłam, że aż tak.

Naho Takamiya, chodząca do liceum uczennica, pewnej wiosny dostaje list....