Książkę ,, Chłopcy z lasu '' napisał Józef Wyrwa , dowódca, żołnierz AK i NSZ o pseudonimie ,,Furgalski". Fabuła książki oparta jest na prawdziwych wydarzeniach, partyzanckich przeżyciach Józefa Wyrwy, walczącego wraz ze swoim oddziałem na terenie Kielecczyzny.
Wprawdzie myślałam,że będzie to książka dokumentalna, ale nie żałuję że na nią trafiłam.
W lasach świętokrzyskich często można natknąć się na mogiły partyzanckie czy tablice upamiętniające ich walkę, a pamięć o partyzantach jest wciąż żywa, dlatego szczególnie ciepło odebrałam tę książkę.
Autor opisuje zmagania partyzantów z okupantem hitlerowskim a potem pod koniec wojny z Sowietami. Przyznam szczerze, że książka nie raz chwyciła mnie za serce, kiedy czytałam o przeżyciach Graba, Piotrusia, Młota, Teresy , Jastrzębia czy Lalusia. Ludzie którzy,, nie dla zaszczytów ,ale dla Polski walczyli '' po wojnie musieli ukrywać się przed UB , wyjeżdżać z kraju, bardzo to smutne i niesprawiedliwe. Mnie książka bardzo się podobała, wszystkim którzy lubią wspomnienia wojenne ,, Chłopców z lasu'' gorąco polecam.

Książkę ,, Chłopcy z lasu '' napisał Józef Wyrwa , dowódca, żołnierz AK i NSZ o pseudonimie ,,Furgalski". Fabuła książki oparta jest na prawdziwych wydarzeniach, partyzanckich przeżyciach Józefa Wyrwy, walczącego wraz ze swoim oddziałem na terenie Kielecczyzny.
Wprawdzie myślałam,że będzie to książka dokumentalna, ale nie żałuję że na nią trafiłam.
W lasach świętokrzyskich...

Ciekawa opowieści o walkach i codziennym życiu partyzantów na Kielecczyźnie.

Ciekawa opowieści o walkach i codziennym życiu partyzantów na Kielecczyźnie.

Teresa – jedyna kobieta w oddziale, Dziadzio – doświadczony, stary partyzant, cieszący się ogromnym posłuchem wśród kompanów, Grajek – muzykowaniem umilający życie swoich leśnych braci i Piotruś - jeden z najmłodszych partyzantów w oddziale, dla którego koledzy z lasu byli niczym rodzina, o czym świadczą słowa - „Moja rodzina jest tam, w lesie” – wypowiedziane z całkowitą powagą, w momencie kiedy po raz kolejny życie wywróciło mu się do góry nogami. Ta czwórka bohaterów to zaledwie garstka, spośród tych, o których mowa w książce Pana Wyrwy. W lekturze poznajemy znacznie więcej postaci, a wymienieni powyżej to tylko Ci, którzy z różnych względów, najbardziej zapadli mi w pamięć...

„Chłopcy z lasu” to znakomita książka, napisana w sposób, jaki bardzo lubię – w postaci opowiadania, prostym językiem, bez długich, zbędnych i nic nie wnoszących opisów, bez nadmiernych przemyśleń i niepotrzebnych analiz. Nie jest to książka, z której można poznać typowo historyczne fakty, typu daty czy nazwiska. Jest to po prostu historia jednego z partyzanckich oddziałów działających w lasach kielecczyzny, w czasie wojny oraz krótko po niej, przedstawiona na podstawie wspomnień autora. Można z niej dowiedzieć się jak wyglądały początki tworzenia się oddziału, jak przebiegała jego późniejsza działalność, z jakimi trudami musieli zmagać się członkowie organizacji, aby przetrwać kilka lat w lasach, w jaki sposób zdobywali broń i pożywienie. Znaczną część książki stanowią także opisy zasadzek – sposoby ich przygotowywania i przeprowadzania. Autor dużą wagę przywiązywał również do tego, aby przekazać czytelnikowi jakie stosunki panowały w oddziale - a dominowały wśród nich: wzajemna przyjaźń, pomoc i przywiązanie.

Książka ta bardzo mi się podobała i na pewno kiedyś do niej wrócę. Mimo trudnej tematyki, czyta się ją bardzo szybko. Ma ona w sobie coś, co przyciąga i nie pozwala na dłuższą przerwę w czytaniu. Moim zdaniem, w pełni zasługuje na ocenę najwyższą.

Teresa – jedyna kobieta w oddziale, Dziadzio – doświadczony, stary partyzant, cieszący się ogromnym posłuchem wśród kompanów, Grajek – muzykowaniem umilający życie swoich leśnych braci i Piotruś - jeden z najmłodszych partyzantów w oddziale, dla którego koledzy z lasu byli niczym rodzina, o czym świadczą słowa - „Moja rodzina jest tam, w lesie” – wypowiedziane z całkowitą...

Bardzo poruszająca i dająca do myślenia powieść.

Bardzo poruszająca i dająca do myślenia powieść.