Fabuła dość ciekawa, ale nie polubiłam głównych bohaterów. W zasadzie to para bogatych dzieciaków, którzy są niezbyt mili dla innych, opryskliwi i mają wszystkich innych gdzieś. Główny bohater pomiata nawet swoją gosposią, a dziewczyna patrzy z odrazą na bezdomną zapominając, że sama jedyne co w życiu osiągnęła to bycie córusią bogatego tatusia... Pomysł miał potencjał, gdyby bohaterowie byli bardzie ludzcy to byłoby znacznie lepiej.

Fabuła dość ciekawa, ale nie polubiłam głównych bohaterów. W zasadzie to para bogatych dzieciaków, którzy są niezbyt mili dla innych, opryskliwi i mają wszystkich innych gdzieś. Główny bohater pomiata nawet swoją gosposią, a dziewczyna patrzy z odrazą na bezdomną zapominając, że sama jedyne co w życiu osiągnęła to bycie córusią bogatego tatusia... Pomysł miał potencjał,...

Motyw z porwaniem przez tarocistkę, matkę Krewetki, jest tak z tyłka, że nie wiem, co napisać. 😅 Książkę czyta się ekspresowo, co jest dużą zaletą historii napisanych przez Coleen Hoover, ale miejscami nie trzymała się kupy. Sam zamysł jest ciekawy, za to niektóre wątki po prostu były bez sensu. Zakończenie właściwie nic nie wyjaśnia.

Motyw z porwaniem przez tarocistkę, matkę Krewetki, jest tak z tyłka, że nie wiem, co napisać. 😅 Książkę czyta się ekspresowo, co jest dużą zaletą historii napisanych przez Coleen Hoover, ale miejscami nie trzymała się kupy. Sam zamysł jest ciekawy, za to niektóre wątki po prostu były bez sensu. Zakończenie właściwie nic nie wyjaśnia.

Książka wciągająca, zachęca do dalszego czytania. Wraz z bohaterami poznajemy związane z nimi tajemnice, ich przeszłość. W trakcie czytania miałam w głowie kilka znaków zapytania, wierząc, że w dalszych rozdziałach dostanę na nie odpowiedź. Koniec książki nie usatysfakcjonował mnie tak, jak oczekiwałam, a o epilogu nawet nie wspomnę. Dopiero czytając go już któryś raz zrozumiałam, o co dokładnie chodzi.
Książka naprawdę warta przeczytania, ciekawa, jednak uważam, że autorki mogły zakończyć ją inaczej i nie pozostawiać ruszonych wątków bez odpowiedzi.

Książka wciągająca, zachęca do dalszego czytania. Wraz z bohaterami poznajemy związane z nimi tajemnice, ich przeszłość. W trakcie czytania miałam w głowie kilka znaków zapytania, wierząc, że w dalszych rozdziałach dostanę na nie odpowiedź. Koniec książki nie usatysfakcjonował mnie tak, jak oczekiwałam, a o epilogu nawet nie wspomnę. Dopiero czytając go już któryś raz...

Miła opowieść, fajnie że trochę złamała schemat i czytając czekałam na rozwinięcie historii

Miła opowieść, fajnie że trochę złamała schemat i czytając czekałam na rozwinięcie historii

Literacki duet Hoover i Fisher okazał się naprawdę udany. Napisana przez te autorki książka to wciągająca już od pierwszej strony młodzieżówka, której fabuła opiera się na motywie utraty pamięci zarówno przez główną bohaterkę, jak i bohatera. Ich wspomnienia znikają z dnia na dzień, bez wyraźnej przyczyny. Od tamtej pory Charlie i Silas usiłują dociec, kim są i co ich łączy bądź łączyło. Przyznam szczerze, że pierwszy raz spotkałam się z taką fabułą, dlatego był to dla mnie fajny powiew świeżości. Oczywiście ta historia jest mocno oderwana od rzeczywistości, jednak ma w sobie jakiś magnetyzm, który nie pozwala czytelnikowi się od niej oderwać. Na pewno nie jest to jedna z moich ulubionych książek spod pióra Colleen Hoover, bo ta autorka ma w swoim dorobku dużo lepsze pozycje, ale dobrze spędziłam przy niej czas. Jeśli nie przeszkadzają Wam elementy fantastyki w romansach, możecie śmiało po nią sięgnąć.

Literacki duet Hoover i Fisher okazał się naprawdę udany. Napisana przez te autorki książka to wciągająca już od pierwszej strony młodzieżówka, której fabuła opiera się na motywie utraty pamięci zarówno przez główną bohaterkę, jak i bohatera. Ich wspomnienia znikają z dnia na dzień, bez wyraźnej przyczyny. Od tamtej pory Charlie i Silas usiłują dociec, kim są i co ich łączy...

Hmm... Była okej, szybko się czytało, bardzo wciągająca. Średnio mi się podobał wątek z tarotem. Nie wiem czy do końca podobał mi się motyw zapominania i listów.

Hmm... Była okej, szybko się czytało, bardzo wciągająca. Średnio mi się podobał wątek z tarotem. Nie wiem czy do końca podobał mi się motyw zapominania i listów.

Fajna książka. Krótkie rozdziały. Szybko się czyta. Polecam

Fajna książka. Krótkie rozdziały. Szybko się czyta. Polecam

Colleen Hoover , kocham tą autorkę i jej książka nigdy mnie nie zawiodła , ta również.
Czy muszę coś więcej mówić?
Polecam z całego serca komuś kto już czytał inne książki autorki , bo moim zdaniem na początek czytania książek Colleen najlepsza jest "Ugly love" bądź "November 9".
Ale jeśli ktoś nie chce czytać innych książek Colleen niż "Never never" to oczywiście nie odradzam i bardzo polecam ;)

Colleen Hoover , kocham tą autorkę i jej książka nigdy mnie nie zawiodła , ta również.
Czy muszę coś więcej mówić?
Polecam z całego serca komuś kto już czytał inne książki autorki , bo moim zdaniem na początek czytania książek Colleen najlepsza jest "Ugly love" bądź "November 9".
Ale jeśli ktoś nie chce czytać innych książek Colleen niż "Never never" to oczywiście nie...

Muszę przyznać, że książka niesamowicie wciąga już od pierwszej strony. Kiedy już zostaniesz wciągnięty w akcję, z zapartym tchem śledzisz każdy krok głównych bohaterów, ponieważ równie mocno jak oni, chcesz się dowiedzieć, co im się przytrafiło.

Autorki nie zapomniały przyprawić książki odrobiną nastoletniej jak i rodzinnej ★dramy★
Bohaterowie dotknięci amnezją czy utratą pamięci zawsze skłaniają mnie do przemyśleń, co by się stało gdyby mi samej się to przytrafiło? Jakbym spojrzała na życie, które prowadzę i co najważniejsze: jakie miałabym przemyślenia co do tego jakim człowiekiem jestem?

Środek historii może być trochę przytłaczający. Kiedy bohaterowie jeszcze nie do końca rozumieją co im się przytrafiło (a tym samym czytelnik również),ma miejsce szczególnie jedno wydarzenie, które jeszcze bardziej mąci akcję. Ostatecznie dostajemy odpowiedź na większość pytań. Niestety pozostaje parę kwestii które nie zostają do końca wyjaśnione.
Jedyne czego chyba nigdy nie zapomnę to fragment w którym Silas próbuje rozkochać w sobie Charlie korzystając ze zmodyfikowanej wersji dziecięcej gry: Szymon mówi.
Jedna z pierwszych rzeczy jaką każe zrobić Charlie?
By przebiegła 5 okrążeń wokół samochodu w deszczu.
Silas ty szalony dzikusie nie kuś tak swoją pomysłowością i siłą romantyzmu ;)

Pomysł na fabułę ciekawy, wykonanie również nienajgorsze. Jedynie zakończenie jest przewidywalne, co w cale nie musi być wadą - miłośnicy szczęśliwych zakończeń nie będą zawiedzeni.

Muszę przyznać, że książka niesamowicie wciąga już od pierwszej strony. Kiedy już zostaniesz wciągnięty w akcję, z zapartym tchem śledzisz każdy krok głównych bohaterów, ponieważ równie mocno jak oni, chcesz się dowiedzieć, co im się przytrafiło.

Autorki nie zapomniały przyprawić książki odrobiną nastoletniej jak i rodzinnej ★dramy★
Bohaterowie dotknięci amnezją czy...

Ciekawa książka środek zaskakujący ale koniec przewidywalny

Ciekawa książka środek zaskakujący ale koniec przewidywalny