Czasem w naszych rodzinach znajdują się jakieś tzw. "trupy w szafie", sekrety, legendy, opowieści o niechlubnej przeszłości członków familii.
W mojej wciąż funkcjonuje historia o niesławnym prapradziadku hazardziście, który przegrawszy w karty cały majątek, wraz z drewnianym dworkiem,💰💰 zastawił w grze swoją szesnastoletnią córkę i...przegrał, niestety.
Albo opowieści o praciotce najbrzydszej w rodzinie, która w dniu ślubu uwiodła nowo poślubionego małżonka, swojej słynącej z urody kuzynce.
Historie te i inne wciąż wspominane, wciąż ubierane są w nowe szczegóły, tak że stały się już legendami... a jak jest u was?

W książce "Wyspa nieprawdy" są tajemnice sprzed lat -namiętny romans, który pociągnął za sobą tragiczne w skutki wydarzenia, nieślubne dziecko, niewyjaśniona śmierć, może morderstwo?
Książka jest zakwalifikowana jako thriller, ale myślę, że jest to bardziej kryminał z dużym naciskiem na obyczajówkę, w której ukazana jest droga, jaką dochodzi się do prawdy o przeszłości, o uczuciach, o sobie samym- czyli to do czego dokopuje się główna bohaterka.
Jej skomplikowane relacje rodzinne, gdzie matka jest bogatą, ale zimną, zadufaną w sobie i wredną babą, ojciec choć ukochany też nie sprzyja temu by córka chętnie budowała z nim relacje, a brat? jakby w ogóle nie istniał.
Co stoi u podłoża takiego rozkładu rodziny? Dzięki dziennikom ciotki Caroline i babki Lany bohaterka odkrywa burzliwe dzieje swojej rodziny.

Nie jest to książka, którą można określić jako wiekopomne dzieło, przyprawiające o bezdech i zostające w nas na długo, ale przyjemnie się czyta, nie uważa się, że czas jej poświęcony był stracony i to jest najważniejsze👍

Czasem w naszych rodzinach znajdują się jakieś tzw. "trupy w szafie", sekrety, legendy, opowieści o niechlubnej przeszłości członków familii.
W mojej wciąż funkcjonuje historia o niesławnym prapradziadku hazardziście, który przegrawszy w karty cały majątek, wraz z drewnianym dworkiem,💰💰 zastawił w grze swoją szesnastoletnią córkę i...przegrał, niestety.
Albo opowieści o...

Historia mało porywająca, do zapomnienia.

Historia mało porywająca, do zapomnienia.

36/52/2019

36/52/2019

Książka ciekawa, opowieść trzymająca umiarkowanie w napięciu, skrywająca tajemnicę, która w przyjemny sposób i w dobrej dozie jest odkrywana przed czytelnikiem. Dzięki lekkości z jaką jest napisana, czyta się ją szybko i z przyjemnością.

Książka ciekawa, opowieść trzymająca umiarkowanie w napięciu, skrywająca tajemnicę, która w przyjemny sposób i w dobrej dozie jest odkrywana przed czytelnikiem. Dzięki lekkości z jaką jest napisana, czyta się ją szybko i z przyjemnością.

"Wyspa nieprawdy" opisana jest jako thriller. Mamy tu co prawda rabunki, morderstwa, napad, kradzież, ale thrilerem tej książki bym nie nazwała. To studium bolesnego dochodzenia do prawdy. Prawdy o sobie, o rodzinie, o własnych uczuciach, o swoich możliwościach. Prawdy bolesnej i niezawsze wyzwalającej. Nie jest to literatura przed duże'l', ale przyjemnie się ją czyta.

"Wyspa nieprawdy" opisana jest jako thriller. Mamy tu co prawda rabunki, morderstwa, napad, kradzież, ale thrilerem tej książki bym nie nazwała. To studium bolesnego dochodzenia do prawdy. Prawdy o sobie, o rodzinie, o własnych uczuciach, o swoich możliwościach. Prawdy bolesnej i niezawsze wyzwalającej. Nie jest to literatura przed duże'l', ale przyjemnie się ją...

Pragnąc odmienić swoje życie i zaskoczyć bliskich, Kate pisze książkę na podstawie dzienników ciotki Caroline i babki Lany. Odkrywa dzięki nim historię burzliwego i tragicznego w skutkach romansu - historię, która ujawni ukrywane od lat fakty z życia rodziny .

Książka wciągająca, łatwo się czyta i chęcią zagląda się w kolejne rozdziały.

Pragnąc odmienić swoje życie i zaskoczyć bliskich, Kate pisze książkę na podstawie dzienników ciotki Caroline i babki Lany. Odkrywa dzięki nim historię burzliwego i tragicznego w skutkach romansu - historię, która ujawni ukrywane od lat fakty z życia rodziny .

Książka wciągająca, łatwo się czyta i chęcią zagląda się w kolejne rozdziały.

Po dwóch powieściach, którrych przeczytałam Unger, nastawiałam się bardzo dobrze do "Wyspy nieprawdy", niestety bardzo się rozczarowałam.

Książka to głównie mroczna bajka, bo ciężko nazwać ją inaczej.
Historia opowiada o Kate, kobiecie marzącej o wielkiej karierze pisarskiej. Bohaterka ma bardzo złe relacje z matką, brata rzadko widuje i pomimo, iż jest pupilką ojca, to bardzo niechętnie spotyka się z rodziną na pięknej tytułowej wyspie.
Matka - Birdie - jest zimna, bogata, zadufana, wredna starucha, co myśli, że wszystko należy się jej od życia. Czasami potrafiłam ją zrozumieć, ale częściej mnie denerwowała, niż odwrotnie.

W powieści również są ukazane losy innych bohaterów i pisane ich oczyma. Jones Cooper znany z cyklu Hollows pod koniec powieści również się pojawia.

Książka jest tak nudnie napisana, że musiałam się zmusić do jej czytania. Do tego tyle irytujących bohaterów, że Unger przeszła samą siebie! Thriller powinien trzymać w napięciu przez cały czas, jednak dopiero pod koniec coś się działo.

Po dwóch powieściach, którrych przeczytałam Unger, nastawiałam się bardzo dobrze do "Wyspy nieprawdy", niestety bardzo się rozczarowałam.

Książka to głównie mroczna bajka, bo ciężko nazwać ją inaczej.
Historia opowiada o Kate, kobiecie marzącej o wielkiej karierze pisarskiej. Bohaterka ma bardzo złe relacje z matką, brata rzadko widuje i pomimo, iż jest pupilką ojca, to...

Rodzinne tajemnice, sekrety powieść trzymająca w napięciu, akcja bardzo dobra...książka mnie zaintrygowała, wciągnęła do czytania porusza za serce, spędziłam nockę przy książce po prostu rewelacyjna i świetna!!!!

Rodzinne tajemnice, sekrety powieść trzymająca w napięciu, akcja bardzo dobra...książka mnie zaintrygowała, wciągnęła do czytania porusza za serce, spędziłam nockę przy książce po prostu rewelacyjna i świetna!!!!

Z jednej strony tajemnice rodzinne sprzed lat: romanse, nieślubne dziecko i niewyjaśniona śmierć. A z drugiej napad z bronią w ręku i ucieczka przed wymiarem sprawiedliwości. Do czego to wszystko może doprowadzić?
Banalna i przewidywalna historia, pospolici bohaterowie, dużo dygresji, które nic nie wnoszą. Mimo wszystko dobrze się czytało, ale czasem to trochę za mało.

Z jednej strony tajemnice rodzinne sprzed lat: romanse, nieślubne dziecko i niewyjaśniona śmierć. A z drugiej napad z bronią w ręku i ucieczka przed wymiarem sprawiedliwości. Do czego to wszystko może doprowadzić?
Banalna i przewidywalna historia, pospolici bohaterowie, dużo dygresji, które nic nie wnoszą. Mimo wszystko dobrze się czytało, ale czasem to trochę za mało.

Słaba powiastka

Słaba powiastka