Utrapienie rodziców, bez żadnych wyrzutów sumienia. Dezerter, złodziej, uwodziciel, zabijaka w pojedynkach. Ale też i ofiara różnych przekrętów np. szanghajowania. Tempo przygód autora jest niesamowite. Naprawdę trudno uwierzyć, że to nie są wymysły. Bandytą trudno by go chyba jednak nazwać. Może dlatego jego losy potoczyły się odmiennie niż innych ... Zadziwiająca kariera. Od uciekiniera przed prawem po agenta śledczego i szefa wydziału kryminalnego. W drugiej części nieco monotonne.

Utrapienie rodziców, bez żadnych wyrzutów sumienia. Dezerter, złodziej, uwodziciel, zabijaka w pojedynkach. Ale też i ofiara różnych przekrętów np. szanghajowania. Tempo przygód autora jest niesamowite. Naprawdę trudno uwierzyć, że to nie są wymysły. Bandytą trudno by go chyba jednak nazwać. Może dlatego jego losy potoczyły się odmiennie niż innych ... Zadziwiająca kariera....

Oczekiwania miałem duże i muszę przyznać, że trochę się zawiodłem. Gdyby autor posiadał tyle talentu literackiego co kryminalistycznego, byłoby arcydzieło. Ale jest jak jest i według mnie książka zasługuje co najwyżej na miano dobrej.

Oczekiwania miałem duże i muszę przyznać, że trochę się zawiodłem. Gdyby autor posiadał tyle talentu literackiego co kryminalistycznego, byłoby arcydzieło. Ale jest jak jest i według mnie książka zasługuje co najwyżej na miano dobrej.

Ten pamiętnik w zasadzie można uznać za pierwszą w historii powieść kryminalną. Trudno uwierzyć, aby jedna osoba mogła przeżyć to, co opisał Vidocq. Mniejsza z tym, opowieść jest barwna, pełna zwrotów akcji, napisana żywym, obrazowym językiem. Przygody łotrzyka, a później komisarza policji paryskiej zapierają dech w piersiach, nieraz bawią, bo autor nie jest pozbawiony cynicznego poczucia humoru i lubi zadrwić sobie z tropionych przestępców. W tle kawał historii Francji opisanej przez naocznego świadka i uczestnik wydarzeń. Uczestnik to jednak niezwykły - najpierw galernik i uciekający przed prawem przestępca, potem śledczy, krytyczny wobec władzy, ale posłuszny rozkazom. Dodatkowym atutem książki jest bogaty, zróżnicowany język. Autor obraca się w różnych środowiskach. Nie obcy są mu członkowie grup przestępczych i wyrzutkowie, ale jego śledztwa dotyczą także elit ówczesnej Francji. Vidocq różnice społeczne i regionalne zaznacza różnymi odmianami języka, i właśnie język często jest nośnikiem humoru w jego narracji. Tę cechę jego pisarstwa doskonale wyeksponował tłumacz, sięgając po nituzinkowe rozwiązania i różnicując dialekty w sposób świadczący o dużej biegłości i wyczuciu pisarskim.Jednym słowem lektura przyjemna, zabawna i godna polecenia.

Ten pamiętnik w zasadzie można uznać za pierwszą w historii powieść kryminalną. Trudno uwierzyć, aby jedna osoba mogła przeżyć to, co opisał Vidocq. Mniejsza z tym, opowieść jest barwna, pełna zwrotów akcji, napisana żywym, obrazowym językiem. Przygody łotrzyka, a później komisarza policji paryskiej zapierają dech w piersiach, nieraz bawią, bo autor nie jest pozbawiony...