Richar Wilhelm, Carl Gustav Jung i Cary F. Baynes, których intuicja umożliwiła wydanie księgi I Ching, przyczynili się również do wydania kolejnego tekstu taoistycznego. Starożytny Sekret Złotego Kwiatu odkryty został przez prof. Richarda Wilhelma, który rozpoznał w nim praktyczny przewodnik służący integracji osobowości.

Niemiecki przekład Wilhelma, opublikowany jesienią 1929 roku, został natychmiast uznany przez C.G. Junga za łącznik pomiędzy jego własnymi badaniami psychologicznymi a intuicją Wschodu; ich pokrewieństwo wielki psycholog ukazał w błyskotliwym i pełnym znaczenia komentarzu.

Książka zawiera również chiński tekst z 1794 roku, Księgę Świadomości i Życia, łączący w sobie buddyjskie i taoistyczne wskazówki dotyczące medytacji.

Dzięki połączonym wysiłkom Wilhelma i Junga otwiera się przed nami możliwość kroczenia drogą prowadzącą do zrozumienia i oceny mądrości Wschodu, czyniącą zadość wszystkim aspektom naszych umysłów.

To, co metafizyczne, zostało ukazane w kategoriach doświadczenia psychologicznego. Za archaicznym sztafażem Sekretu Złotego Kwiatu kryje się tajemnica sił wzrostu drzemiących w psyche...

"Wschodu i Zachodu nie można już dłużej oddzielać od siebie" (Goethe)