Książkę rozpoczyna artykuł prof. Petera G. Fedora-Freybergha – lekarza i psychologa zajmującego się prenatalnym i perinatalnym okresem życia ludzkiego. Zwraca on uwagę na ten najwcześniejszy okres ludzkiego życia jako na czas prowadzenia „profilaktyki pierwotnej”, w którym kształtują się ludzkie zasoby i deficyty. Kolejny tekst, mgr Ivety Petrikovej, prowadzi po trudnych drogach rozważań naukowych dotyczących definiowania początku życia ludzkiego. Dr Emilia Lichtenberg-Kokoszka podejmuje próbę epigenetycznego spojrzenia na prenatalny okres życia człowieka. Prof. Eleonora Bielawska-Batorowicz podejmuje się znalezienia naukowej odpowiedzi na trudne pytanie o to, czy niepłodność i wspomagana prokreacja modyfikują więź rodziców z dzieckiem i jego rozwój. Mgr Maria Wojaczek przybliża wybrane aspekty budowania więzi z dzieckiem w prenatalnym okresie życia. Mgr Ewa Janiuk przybliża prenatalny okres życia jako temat edukacji przedporodowej. Dr Adam Klasik oraz mgr Anna Rawska przybliżają wpływ samooceny, kontroli emocjonalnej i przekonań o własnej skuteczności na występowanie stresu pourazowego u kobiet po poronieniu. Mgr Piotr Kierpal podejmuje się wyjaśnienia ważnej kwestii, jaką jest wpływ muzyki relaksacyjnej na człowieka, w tym na matkę i jej poczęte dziecko. Mgr Paweł Brudek ukazuje rolę dziadków we wspieraniu rozwoju dziecka w prenatalnym okresie życia z perspektywy teorii gerotranscendencji Larsa Tornstama. Mgr Paulina Kołosowska przedstawia wywiad prenatalny i genogram jako cenne źródła informacji o zasobach i deficytach człowieka.