Jak większość tego typu ksiązek dosyć naiwna.

Jak większość tego typu ksiązek dosyć naiwna.

Mieszane odczucia... minęło dopiero parę dni od zakończenia lektury, a już mi treść wylatuje z głowy. Zaczęło się ciekawie i obiecująco, a z czasem jakoś popsuła się ta opowieść... takie mam wrażenie. Historia sama w sobie niezła, ale trochę... niedorobiona. Rozterki głównej bohaterki momentami naciągane, niezrozumiałe. No i, na litość bogów, nie mogłam pojąć, dlaczego nie zdecydowała się wyciągnąć konsekwencji wobec dziadków dziewczynki (rodziców Adele),którzy ją maltretowali! Mogła chociaż spróbować, albo zaszantażować ich. Zdobyłaby pieniądze, których tak bardzo jej brakowało :) Oto temat na kolejny wątek i zmarnowany potencjał ;)
Ogólnie może być - ot, kobieca literatura nie bardzo wysokich lotów, ale w miarę trzymająca poziom.

Mieszane odczucia... minęło dopiero parę dni od zakończenia lektury, a już mi treść wylatuje z głowy. Zaczęło się ciekawie i obiecująco, a z czasem jakoś popsuła się ta opowieść... takie mam wrażenie. Historia sama w sobie niezła, ale trochę... niedorobiona. Rozterki głównej bohaterki momentami naciągane, niezrozumiałe. No i, na litość bogów, nie mogłam pojąć, dlaczego nie...

Od czasu do czasu lubię poczytać coś słodkiego i koniecznie zakończonego szczęśliwie. Informacja na tylnej okładce dała mi taką nadzieję. Troje przyjaciół. Dwie kobiety i mężczyzna, który zdradza swoją narzeczoną z jej najlepszą i jedyną przyjaciółką.
O tak! Coś dla mnie, na ten czas, na tę chwilę.
Po kilkudziesięciu stronach zdążyłam sobie polubić i znielubić bohaterów. Potępić i pochwalić za postawę. Obwinić i rozgrzeszyć za postępowanie. Przyklasnąć jakże słusznym argumentom Kamryn, głównej bohaterki, za podjęciem jedynej, słusznej i prawidłowej decyzji. Jednym słowem, świat jest czarny i biały, i bardzo prosty. Powieść-miód na lęki całego świata.
Do czasu. Do momentu. Do tego jednego wydarzenia, które wszystko, to co było stałe, rusza z posad i jak lawina błotna zmiata z powierzchni wszystko, łącznie z najtrwalszymi punktami odniesienia. Obraca życie o 180 stopni, by między bielą i czernią pojawiło się mnóstwo odcieni szarości. I nic już nie jest stałe, przewidywalne i bezpieczne. A wszystko przez jedną, małą, niepozorną i rzadko opisywaną człowieczą cechę – zmienność pod wpływem chwili, niczym nie usprawiedliwioną, niczym nie umotywowaną. Maleństwo, które powoduje apokaliptyczne katastrofy w życiu człowieka. Które zamienia miejscami skrzywdzonego z krzywdzącym.
Do tego niesamowity dar pisarki do takiego manipulowania faktami, dawkowania informacji, wnikliwego analizowania psychiki bohaterów, że zaczęłam podejrzewać ją o złośliwość wobec mnie jako czytelnika. O sadystyczne zadawanie ciosów poniżej pasa, wyciskających łzy. O chęć ukarania mnie za wszystkie moje czarno-białe oceny, poukładany świat, zaszufladkowane poglądy, ponaklejane etykiety słuszne-niesłuszne, moralne-niemoralne. O zmuszanie mnie do zadania sobie pytania: czy zawsze w moim życiu był taki porządek? Czy zawsze byłam pewna czego pragnę? Czy zawsze znałam jasno motywy swojego postępowania?
Autorka powieścią jak palcem wskazującym kłuje sumienie, pytając: "czy jest na świecie taki człowiek, który w stu procentach wie, i to bez cienia wątpliwości, czego w danym momencie chce, który nie ulega żadnej pokusie ani przejściowym wahaniom nastroju?"
Jeśli taki by się znalazł, byłby jedynym człowiekiem z prawem do rzucania kamieniami w czarno-białym świecie moralności.
Ja nim nie jestem.
http://naostrzuksiazki.pl/

Od czasu do czasu lubię poczytać coś słodkiego i koniecznie zakończonego szczęśliwie. Informacja na tylnej okładce dała mi taką nadzieję. Troje przyjaciół. Dwie kobiety i mężczyzna, który zdradza swoją narzeczoną z jej najlepszą i jedyną przyjaciółką.
O tak! Coś dla mnie, na ten czas, na tę chwilę.
Po kilkudziesięciu stronach zdążyłam sobie polubić i znielubić bohaterów....

"ZAOPIEKUJ SIĘ MNĄ" - jest to świetna powieść, naprawdę dobra literatura kobieca - bardzo wzruszająca, czasem zabawna, a czasem smutna. Opowiada piękną historię, która wkroczyła w uporządkowane życie 32-letniej Kamryn, gdy skłócona z nią dawna przyjaciółka Adele na łożu śmierci prosi ją o zaopiekowanie się jej 5-letnią córeczką Tegan.
Książka porusza wiele emocjonujących tematów: długoletnia przyjaźń, zdrada, wyrzuty sumienia, godzenie roli pracownika i rodzica, wreszcie problem adopcji małej, białej dziewczynki przez czarnoskórą, samotną kobietę... i wiele, wiele innych.
Bardzo polecam książkę czytelniczkom, które lubią się przy czytaniu mocno powzruszać.

"ZAOPIEKUJ SIĘ MNĄ" - jest to świetna powieść, naprawdę dobra literatura kobieca - bardzo wzruszająca, czasem zabawna, a czasem smutna. Opowiada piękną historię, która wkroczyła w uporządkowane życie 32-letniej Kamryn, gdy skłócona z nią dawna przyjaciółka Adele na łożu śmierci prosi ją o zaopiekowanie się jej 5-letnią córeczką Tegan.
Książka porusza wiele emocjonujących...

Świetna książka, wciąga czytelnika. Jest to książka warta przeczytania, pokazuje jak kruche jest życie i że nawet to najlepiej zaplanowane nigdy nie jest pewne. Prawdziwa lekcja życia, która daje do myślenia.

Świetna książka, wciąga czytelnika. Jest to książka warta przeczytania, pokazuje jak kruche jest życie i że nawet to najlepiej zaplanowane nigdy nie jest pewne. Prawdziwa lekcja życia, która daje do myślenia.

musiała zdecydować czy zaopiekować się dzieckiem czy pielęgnować urazy do przyjaciółki i niewiernego narzeczonego.

musiała zdecydować czy zaopiekować się dzieckiem czy pielęgnować urazy do przyjaciółki i niewiernego narzeczonego.

Ta śliczna dziewczynka z okładki to Tegan, córka Adele. Adel nie żyje, zmarła na białaczkę. Adele poprosiła swoją najbliższą i jedyną przyjaciółkę Kamryn, aby zaopiekowała się dzieckiem, gdy jej już nie będzie na tym świecie.
Zważywszy na fakt, jak bardzo traumatyczne przeżycia wyniosła sama Adele z domu rodzinnego, nie należy się dziwić, że wolała powierzyć swoją uroczą córeczkę przyjaciółce. Jest jednak pewne "ale". Otóż Kamryn zerwała wszelkie kontakty, ponieważ niemal w przeddzień swojego ślubu dowiedziała się, że ojcem Tegan jest jej osobisty narzeczony.
Po dwóch latach Adel wysłała jej kartkę z prośbą, aby przyjechała do szpitala, bo ona umiera. Mimo ogromnych emocji dziewczyna pojechała do byłej przyjaciółki. Spełniła jej prośbę , zabrała od dziadków Tegan i zajęła się nią.
To w skrócie historia Tegan i Kamryn. Wydaje się banalna historia. Jednak ładnie opowiedziana, świetnie się ją czyta i obserwuje jak między bohaterkami rodzi się więź, przywiązanie, zaufanie. Oczywiście pojawia się biologiczny ojciec, ale również ten, który na miano ojca prawdziwie zasługuje. To Lucka mała wybrała na przyjaciela. Więź jaka wytworzyła się między dzieckiem a dorosłym mężczyzną jest niesamowita. Osobowość małej bohaterki wpływa na życie otaczających ją dorosłych. To pod jej wpływem podejmują różne decyzje, analizują swoje zachowania i reakcje. Stwierdzenia, pytania, obserwacje Tegan trafiają w samo sedno problemów, z jakimi boryka się mama Ryn. Radość dziecka jest prawdziwą radością. Smutek i tęsknota za zmarłą mamą jest tak samo wielki jak smutek i tęsknota za utracona przyjaciółką. Wiele rzeczy niewyjaśnionych, niedopowiedzianych. Na szczęście Adele zostawia listy do Kamryn i dla Tegan.
Czy uczucie jakim darzyła Kamryn Nathaniela, swojego narzeczonego, było na tyle silne by wzniecić je na nowo?
Przez powieść przeplata się również problem adopcji białego dziecka przez czarnoskórą kobietę. Kamryn toczy batalię, ale czy zdoła ja wygrać?
Powieść ma pewne niedociągnięcia i jest trochę naiwna, ale czyta się świetnie.

Ta śliczna dziewczynka z okładki to Tegan, córka Adele. Adel nie żyje, zmarła na białaczkę. Adele poprosiła swoją najbliższą i jedyną przyjaciółkę Kamryn, aby zaopiekowała się dzieckiem, gdy jej już nie będzie na tym świecie.
Zważywszy na fakt, jak bardzo traumatyczne przeżycia wyniosła sama Adele z domu rodzinnego, nie należy się dziwić, że wolała powierzyć swoją uroczą...

Już po pierwszych kilkudziesięciu zdaniach, które pozwoliły mi wkroczyć w świat Kamryn i Adel zderzyłam się z dość przeciętnym schematem kobiety zdradzającej najlepszą przyjaciółkę z facetem tej ostatniej. Byłam więc prawie pewna, że nie zostanę zaskoczona, oczarowana ani nawet zadowolona z lektury. Myliłam się jednak. Okrutnie. Ale takie pomyłki moje nadwyrężone ego potrafi znieść z całkiem dużą dozą przyjemności. Mogę pokusić się nawet o stwierdzenie, że w taki sposób naprawdę mylić się lubię.

Kamryn i Adel łączy wyjątkowa przyjaźń, a wszystko zmienia jedna niewłaściwa decyzja. Zdradę ciężko wybaczyć, ale zdrada dwóch najbliższych osób nadweręża, a nawet łamie uporządkowany, bezpieczny świat. Kamryn stara się więc zacząć życie od nowa, całkowicie zrywając z przeszłością. Pewnego jednak dnia dostaje list od dawnej przyjaciółki. Adele, śmiertelnie chora, błaga o opiekę nad swoją córeczką. Dla zdradzonej kobiety, która nigdy nie chciała być matką, to najtrudniejsza decyzja w życiu. Tym bardziej, że dziewczynka jest owocem miłości dwóch osób, z których zdradą wciąż się nie pogodziła...

Z ogromną radością stwierdzam, że Zaopiekuj się mną Dorothy Koomson to jedna z najlepszych książek jakie miały przyjemność widzieć moje oczy. Historia opisana przez autorkę jest jednocześnie trudna, smutna, ciepła jak i piękna. Poznając losy tych kobiet i ich partnerów, byłam całym sercem z każdym z nich. Rozumiałam ich trudne, czasem kontrowersyjne decyzje, wybaczałam im błędy i przeżywałam wszystkie ich niepowodzenia, jednocześnie życząc im jak najlepiej. Los jednak doświadczał boleśnie wszystkich bohaterów, a łzy realnie i regularnie pojawiały się w moich oczach. Tak samo jak uśmiech. Ponieważ obok trudnych zdarzeń, czytelnika zalewa również ogrom ciepłych i wspaniałych emocji. Z każdej strony, każdego zdania, a nawet słowa wypływa miłość, cierpienie i nadzieja. A mieszanka wszystkich tych emocji tworzy powieść bezbłędną, w której każdy odnajdzie coś dla siebie i przeżyje wspaniałe historie. Historie o bezwarunkowej przyjaźni, prawdziwej miłości, bezgranicznemu poświęceniu i walce z przeciwnościami. Jest więc to książka, która wzrusza, chwyta za serce, cieszy, ale też uczy siły i pokory. Nie muszę więc już chyba dodawać, że to powieść godna polecenia. Powiem jedynie, że nie godzi się jej nie przeczytać.

*http://messsinspirations.blogspot.com/2014/11/zaopiekuj-sie-mna-dorothy-koomson.html

Już po pierwszych kilkudziesięciu zdaniach, które pozwoliły mi wkroczyć w świat Kamryn i Adel zderzyłam się z dość przeciętnym schematem kobiety zdradzającej najlepszą przyjaciółkę z facetem tej ostatniej. Byłam więc prawie pewna, że nie zostanę zaskoczona, oczarowana ani nawet zadowolona z lektury. Myliłam się jednak. Okrutnie. Ale takie pomyłki moje nadwyrężone ego...

Bardzo mi się podobało. Polecam!

Bardzo mi się podobało. Polecam!

Bardzo pozytywna książka.

Mała istotka zawładnęła sercem swojej "cioci".

Polecam!

Bardzo pozytywna książka.

Mała istotka zawładnęła sercem swojej "cioci".

Polecam!