"Piasek Saraswati" to moje pierwsze spotkanie oko w oko ze współczesną literaturą fińską. Na początku było wzajemne badanie się... przyglądanie się okładce, później pierwsze przeczytane strony... Mogę po lekturze powiedzieć jedno: miałem w rękach ZNAKOMITY thriller ekologiczny! Nie spodziewałem się, że będzie aż tak dobrze, że książka do tego stopnia mnie wciągnie, zaciekawi, wręcz przykuje moją uwagę - a jednak:). To naprawdę kawał dobrego thrillera, w dodatku zgrabnie łączącego tak z pozoru odległe od siebie wątki jak Atlantyda, Platon, współczesne badania i teorie klimatyczne... nic tylko czytać! (i się zaczytać).

Isomäki strona po stronie wiedzie czytelnika za rękę w stronę współczesnej apokalipsy, za którą odpowiedzialność bierze w dużej części dzisiejsza cywilizacja i jej działania. Efekt cieplarniany wywołany przez człowieka, w połączeniu z legendarnymi podaniami znakomitej większości starożytnych ludów o pradawnym potopie zostały przez autora umiejętnie połączone, wplecione w fabułę, podane czytelnikowi na tacy i... niepokojąco wręcz przez autora uprawdopodobnione. Naprawdę można uwierzyć, że opisany przez Isomäki ponury scenariusz może się wydarzyć... A jeśli do tego dojdzie, nasz dzisiejszy świat podzieli los mitycznej Atlantydy (co ciekawe, na potrzeby fabuły usytuowanej nie na Atlantyku, lecz u wybrzeży dzisiejszych Indii).

Główni bohaterowie są dość ciekawi, lecz nie grają w książce pierwszoplanowych ról. Pierwsze skrzypce gra arcy-wciągająca, wielowątkowa fabuła, która nieuchronnie wiedzie do bliskiej, globalnej katastrofy. To się naprawdę świetnie czyta!

Szczerze polecam. Warto znaleźć chwilę czasu na tę lekturę.

Dziękuję Wydawnictwu Kojro za udostępnienie niniejszej książki.

Recenzja znajduje się również na moim blogu: http://cosnapolce.blogspot.com/2016/10/piasek-saraswati-risto-isomaki.html
Zapraszam!

"Piasek Saraswati" to moje pierwsze spotkanie oko w oko ze współczesną literaturą fińską. Na początku było wzajemne badanie się... przyglądanie się okładce, później pierwsze przeczytane strony... Mogę po lekturze powiedzieć jedno: miałem w rękach ZNAKOMITY thriller ekologiczny! Nie spodziewałem się, że będzie aż tak dobrze, że książka do tego stopnia mnie wciągnie,...

"Piasek Saraswati" to thiller ekologiczny autorstwa fińskiego pisarza i dziennikarza Risto Isomaki, zajmującego się tematyką środowiska naturalnego oraz ociepleniem klimatu.

Sergiej Sawelnikow oceanolog oraz twórca niewielkiej łodzi podwodnej "Łomonosow", zostaje poproszony o pomoc w spenetrowaniu dna Zatoki Kambajskiej w Indiach, gdzie odnaleziono ruiny miasta na znacznej głębokości.

Karie Alanen wraz z żoną Anną-Leeną Jarvinen na Półwyspie Hanko w Finlandii przeprowadzają doświadczenie z wiatrakiem, który służyć ma wypompowywaniu wody spod lodu i przekształcaniu jej w płatki śniegu.

Amarita Desai dyrektor National Institute of Ocean Technology w Indiach badająca ruiny podwodnego miasta.

Susan Cheng realizująca program stacji badawczej dotyczący lądolodów na Biegunie Północnym wraz z francuskim reporterem Pierrem Chamberlain kontrolują stan jeziora polodowcowego, a właściwie jego zniknięcie.

W jaki sposób ich losy się połączą, przeczytajcie sami.

Książka jest bardzo interesująca. Autor próbuje nas przestrzec przed konsekwencjami dalszego niszczenia planety, uzmysławia nam do czego to prowadzi, jak kruche jest nasze jestestwo. Nawiązuje do Platona, Atlantydy, odkryć w Harapie i Mohendżo Daro. To powieść napisana w roku 2006, poparta faktami, a niektóre z wizji autora zaczęły się ziszczać, o czym dowiecie się z uwag końcowych, dopisanych w roku 2014.

Dziękuję Wydawnictwu Kojro za udostępnienie mi książki.

"Piasek Saraswati" to thiller ekologiczny autorstwa fińskiego pisarza i dziennikarza Risto Isomaki, zajmującego się tematyką środowiska naturalnego oraz ociepleniem klimatu.

Sergiej Sawelnikow oceanolog oraz twórca niewielkiej łodzi podwodnej "Łomonosow", zostaje poproszony o pomoc w spenetrowaniu dna Zatoki Kambajskiej w Indiach, gdzie odnaleziono ruiny miasta na znacznej...

Piasek Saraswati to książka ukazująca co człowiek zrobił, ze światem wokół i jaki wpływ to na nas samych wywiera. A nie jest to pozytywny wydźwięk.

Koniec znanego nam świata to właśnie nas czeka jeśli nie zastanowimy się nad naszymi działaniami.
Grupa naukowców pracuje nad czymś co większość z nas uważa za wymysł, kaczkę dziennikarską, czyli globalnym ociepleniem.
Ukazuje nierówną walkę z naturą, która przecież nas wspiera, ale nadejdzie taki dzień, że nastąpi nie bunt maszyn, ale właśnie Matki Natury.

Fascynujący thriller ekologiczny, który oprócz wartkiej akcji przedstawia także sprawy ważne i ważkie dla każdego z nas.
Usiądźmy i zastanówmy się nad tym.

Dziękuję Wydawnictwu Kojro za udostępnienie mi tej pozycji.

Piasek Saraswati to książka ukazująca co człowiek zrobił, ze światem wokół i jaki wpływ to na nas samych wywiera. A nie jest to pozytywny wydźwięk.

Koniec znanego nam świata to właśnie nas czeka jeśli nie zastanowimy się nad naszymi działaniami.
Grupa naukowców pracuje nad czymś co większość z nas uważa za wymysł, kaczkę dziennikarską, czyli globalnym ociepleniem.
Ukazuje...

Już gdy czytałam pierwszą książkę Isomakiego byłam pewna,że autor ulokuje się wśród tych, których cenię. Dlaczego? Bo pisze tak, że na książce trzeba się skupić, trzeba pomyśleć, trzeba się trochę wysilić. W zamian za to otrzymujemy porządną dawkę wiedzy, przygód i nowych informacji tak fantastycznych jak prawdziwych, życiowych. "Piasek..." to druga i na pewno nie ostatnia książka tego autora po którą sięgnęłam.

Na stronach "Piasku..." poznajemy grupę badaczy przyrody, jednak najbardziej rzucającymi w oczy są Sergiej pochodzący z Rosji oraz Amrita z Indii. Nad czym pracują? Nad tym co niektórzy bagatelizują,a niektórzy przeżywają czyli efekt cieplarniany. Jakie szanse ma człowiek na walkę z naturą? Czy komputeryzacja dosłownie wszystkiego to dobry pomysł? Czy prawdą jest, że umiemy wszystko? Te i wiele innych pytań nasuwa się podczas zapoznawania się z tą lekturą. Na każde znajdziecie odpowiedź.

Risto Isomaki jak nikt inny z ogromnym wdziękiem przekonał mnie do jakże rzadko spotykanej, ciężkiej i dziwnej zarazem lektury jaką są thrillery ekologiczne. To co tworzy jest niepowtarzalne, jedyne w swoim rodzaju, realne i uświadamiające człowieka. Książka tak dla miłośników thrillerów, oceanografii, katastrof ekologicznych jak i dla zwykłego czytelnika, który umie książce poświęcić trochę więcej uwagi.

Więcej na:
http://swiatmiedzystronami.blogspot.com/2014/12/risto-isomaki-piasek-saraswati.html

Już gdy czytałam pierwszą książkę Isomakiego byłam pewna,że autor ulokuje się wśród tych, których cenię. Dlaczego? Bo pisze tak, że na książce trzeba się skupić, trzeba pomyśleć, trzeba się trochę wysilić. W zamian za to otrzymujemy porządną dawkę wiedzy, przygód i nowych informacji tak fantastycznych jak prawdziwych, życiowych. "Piasek..." to druga i na pewno nie ostatnia...

Saraswati. Atlantyda. Łomonosow. Trzy kwestie, które bez ogromnego zbiegu okoliczności zapewne nie miałyby ze sobą styczności. Po części dlatego, że dwie z nich są legendarne, a trzecia fikcyjna. Co je łączy? Jak układa się współpraca rosyjskiego oceanologa z indyjskimi badaczami? Czy różnice kulturowe nie będą przeszkodą w codziennych czynnościach? Dlaczego Saraswati jest już tylko legendą, podobnie jak Atlantyda?

Image„Piasek Saraswati” to THRILLER, który uderza w czuły punkt naszej świadomości. Co się stanie, gdy nie będziemy w stanie zapanować nad naturą? Dlaczego wydaje nam się, że mimo wszystko umiemy to zrobić? Poznajemy w tej powieści wielu bohaterów, w różny sposób związanych z badaniem przyrody. Niewątpliwie jednak na prowadzenie wysuwa się Sergiej. Poznajemy go w jego żywiole – w podwodnej łodzi własnego autorstwa o wdzięcznej nazwie Łomonosow. Wtedy jeszcze nie wie on, jak bardzo zmieni się jego życie w ciągu kilku miesięcy. Czy człowiek zwycięży w walce z naturą? Czy ogromny rozwój technologiczny będzie w stanie ocalić nas przed nieuchronną konsekwencją naszych czynów? Na wszystkie te pytania poznacie odpowiedzi w „Piasku Saraswati”, przy akompaniamencie zgrabnej i logicznej fabuły.

Risto Isomäki powraca w moje progi z tym tajemniczym tytułem. Przyznam, że o ile słyszałam o Gangesie (który dodatkowo kojarzy mi się z Ganeśą, więc trudno nie zapamiętać),o tyle Saraswati niewątpliwie przywoływało obraz Indii, ale nie wiązało się z niczym konkretnym. Spieszę wyjaśnić: to mityczna (choć badania udowadniają, że jednak istniała) podziemna rzeka w Indiach oraz jedna z personifikacji Krishny. Tym, którzy nie znają kultury indyjskiej, polecam ten artykuł. Wiele informacji na ten temat znajdziecie właśnie w „Piasku Saraswati”, co tylko potwierdza ogrom researchu, którego dokonał autor przed napisaniem książki (inna sprawa, że jest to zgodne z jego zainteresowaniami). Dodaje to wiarygodności, bo nie muszę szukać potwierdzenia informacji zawartych w książce, tylko mogę zaspokajać swoją ciekawość. Jeśli dodatkowo interesuje Was kultura indyjska, oceanologia czy po prostu szeroko ujęte środowisko naturalne, to książki Risto powinny znaleźć się na Waszych półkach!

Podobnie jak inna powieść tego pisarza, „Lit-6”, „Piasek Saraswati” jest bardzo dobrze napisany, bez logicznych błędów, i stanowi świetne połączenie dobrej sensacji z wiedzą pożyteczną (a pomyśleć, że nie lubiłam thrillerów ekologicznych!). Czytając te dwie książki, przekonałam się do tego gatunku literackiego – pokazują, że potrafi to być znacznie więcej niż tylko proekologiczny bełkot bez poparcia dowodami naukowymi. W tej pozycji znajdziecie mnóstwo monologów wewnętrznych, wczujecie się w postać bohatera, który utracił w życiu wiele, a mimo to się nie poddał; po prostu nie miał powodu, by ruszyć z miejsca. Czy Indie dodały mu skrzydeł?

Saraswati. Atlantyda. Łomonosow. Trzy kwestie, które bez ogromnego zbiegu okoliczności zapewne nie miałyby ze sobą styczności. Po części dlatego, że dwie z nich są legendarne, a trzecia fikcyjna. Co je łączy? Jak układa się współpraca rosyjskiego oceanologa z indyjskimi badaczami? Czy różnice kulturowe nie będą przeszkodą w codziennych czynnościach? Dlaczego Saraswati jest...