Publikacja w pewnych kwestiach wyczerpująca - zwłaszcza, kiedy autorka sięga do zamierzchłych czasów kabaretu w Polsce - w innych niekompletna. I nie chodzi tylko o to, że jej wydanie elektroniczne (obecnie niedostępne w sprzedaży) pozbawione zostało zdjęć, ilustracji i innych graficznych dodatków dołączonych w wersji papierowej. Naprawdę? Grafika w eBookach nie stanowi już wyzwania dla czytników...

Wracając jednak do meritum - jeśli interesuje Was przede wszystkim historia od prapoczątków kabaretu, aż do 1989 roku, to znajdziecie tu szczegółowe przedstawienie głównych jego nurtów, wraz z opisami najważniejszych twórców, artystów i grup kabaretowych, które miały największy wpływ na rozwój tej formy sztuki. Oczywiście, nie mogło zabraknąć definiujących ją - i w wielu przypadkach najlepszych - fragmentów twórczości, wiekopomnych monologów, skeczów oraz tekstów piosenek.

Autorka uwzględnia również satyrę i kabaret, funkcjonujące poza scenami teatrów i klubów, a więc w telewizji i radiu. I tu już jest dziwnie wybiórcza, zbywając kilku słowami kultowe programy satyryczne, takie, jak "Za chwilę dalszy ciąg programu...", czy "Loża 44" i wiele innych. Ze współczesnych okazuje się, że wartą szerszej wzmianki jest jedynie Mumio (udział grupy w serii spotów reklamowych jest tu opisany aż za obszernie)...

Cóż, ten brak balansu nie pozwala w pełni uznać pracy za kompletną, jakkolwiek warto docenić ogrom wysiłku w jej napisanie włożonego oraz ilość zawartych tu informacji, ciekawostek i anegdot, aczkolwiek - podkreślę ponownie - w zakresie starszej (powiedzmy, do schyłku PRL-u) historii sztuki kabaretowej w Polsce. Na uznanie zasługuje klarowne i przystępne przedstawienie wpływu kabaretu na inne współczesne formy sztuki, rozrywki i kultury masowej. A ponadto duży plus za unaocznienie, w jaki sposób kabaret odzwierciedlał bieżące wydarzenia, wyzwania społeczne i polityczne, i w jaki sposób jego twórcy stawiali czoła cenzurze i kpili z ograniczeń, problemów i niedostatków, jakie przynosiły - często trudne i ponure - czasy w jakich żyli, tworzyli i "przecierali szlaki".

Książka dobra, acz pozostawiająca spory niedosyt. Przy okazji natrafiłem na kilka innych, obiecujących publikacji w tej dziedzinie, które w swoim czasie postaram się skonfrontować z "Historią polskiego kabaretu" Izoldy Kiec.

Publikacja w pewnych kwestiach wyczerpująca - zwłaszcza, kiedy autorka sięga do zamierzchłych czasów kabaretu w Polsce - w innych niekompletna. I nie chodzi tylko o to, że jej wydanie elektroniczne (obecnie niedostępne w sprzedaży) pozbawione zostało zdjęć, ilustracji i innych graficznych dodatków dołączonych w wersji papierowej. Naprawdę? Grafika w eBookach nie stanowi już...

W historię polskiego kabaretu ściśle wpisana jest historia Polski XX wieku. Kierunki rozwoju sztuki kabaretowej mocno są bowiem powiązane z wydarzeniami i przemianami zachodzącymi przez kolejne dekady zarówno w kraju, jak i za granicą, gdzie po drugiej wojnie światowej znalazła się spora część artystów tworzących przedwojenne kabaretowe środowisko.

Książka Izoldy Kiec stanowi świetną syntezę, jest zwartym kompendium wiedzy na temat konkretnych artystów i grup kabaretowych, jak i procesów, które towarzyszyły ich powstawaniu oraz zanikaniu. W ujęciu szerszym - jest także analizą publiczności, odbiorców kabaretu. Autorka pokazuje, jak zmieniało się i od czego zależało społeczne poczucie humoru, jak ewoluowało i jaki system zależności pomiędzy artystami a publicznością tworzyło. Wreszcie - opisuje relacje kabaretu z władzą, zmagania z cenzurą i wpływ okoliczności politycznych na sztukę w tym ujęciu.
Jak każda tego typu synteza - tak i ta skazana jest na skrótowość.
O wielu zjawiskach kabaretowych, które opisuje Kiec - albo napisano osobne monografie, albo są takich opracowań warte.

Podróż z polskim kabaretem rozpoczynamy na początku minionego wieku. Jama Michalika, Momus, Qui Pro Quo, Wesoła Lwowska Fala, Zielony Balonik - to kultowe i historyczne zjawiska artystyczne.
Wraz z Autorką pokonujemy kolejne etapy podróży w czasie: Zielona Gęś, Piwnica pod Baranami, Dudek, STS, Kabaret Starszych Panów, Studio 202 i dalej: Pod Egidą, Elita, Salon Niezależnych, TEY, Kabaret Olgi Lipińskiej.
Ostatni etap tej wycieczki z przewodnikiem to już współczesne zjawiska kabaretowe - z różnych powodów stanowiące odmienne od swoich poprzedników przykłady sztuki rozbawiania publiczności.

Ogromną zaletą tej publikacji jest jej kolorowa szata graficzna. Mnóstwo zdjęć skorelowanych z opisywanymi zagadnieniami, fotokopie wycinków prasowych, afiszy itd. A przede wszystkim - obecność utworów literackich: monologów, skeczów oraz fragmentów wywiadów z "ludźmi kabaretu" - pełnych zarówno wspomnień, anegdot, jak i merytorycznej wiedzy w postaci nieznanych lub zapomnianych faktów.

Świetna pozycja dla czytelnika zainteresowanego kabaretem w kontekście historii tego zjawiska, procesem jego rozwoju, kierunkami i tendencjami rysującymi się na przestrzeni lat, pokoleń i ustrojów.

W historię polskiego kabaretu ściśle wpisana jest historia Polski XX wieku. Kierunki rozwoju sztuki kabaretowej mocno są bowiem powiązane z wydarzeniami i przemianami zachodzącymi przez kolejne dekady zarówno w kraju, jak i za granicą, gdzie po drugiej wojnie światowej znalazła się spora część artystów tworzących przedwojenne kabaretowe środowisko.

Książka Izoldy Kiec...

dobre jak polskie kabarety

dobre jak polskie kabarety

Kocham kabaret, ale lektura tej książki to ciężka praca.

Kocham kabaret, ale lektura tej książki to ciężka praca.

Temat arcyciekawy, jednak czyta się to źle i książka za nic nie potrafi wciągnąć.

Temat arcyciekawy, jednak czyta się to źle i książka za nic nie potrafi wciągnąć.

Próba usystematyzowania wiedzy na temat polskiego kabaretu bardzo chwalebna i ważna, niestety niepozbawiona wad. W dodatku dość rażących. Pominięcie kilku znaczących ekip w rozdziałach o kabarecie współczesnym na rzecz dość efemerycznych inicjatyw, sporo błędów rzeczowych ("Lidzbarskie Spotkania Satyry i Humoru"?) i wyraźnie widoczny brak obiektywizmu autorki, w patetycznym aż do śmieszności stylu wychwalającej kabarety starsze i odżegnujące się od telewizji, a traktującej z dyletancką pogardą nowsze i medialne. Tym bardziej irytujący, że wzmianki na temat "dobrej" piwnicznej scenki i "złej" telewizyjnej gali wtrącane są nawet w tych fragmentach, w których mowa jest o czymś zupełnie innym.

Próba usystematyzowania wiedzy na temat polskiego kabaretu bardzo chwalebna i ważna, niestety niepozbawiona wad. W dodatku dość rażących. Pominięcie kilku znaczących ekip w rozdziałach o kabarecie współczesnym na rzecz dość efemerycznych inicjatyw, sporo błędów rzeczowych ("Lidzbarskie Spotkania Satyry i Humoru"?) i wyraźnie widoczny brak obiektywizmu autorki, w patetycznym...

"Niech żyje Nam Kabaret! Wiwat Satyryczny Stan!" Książka o powstaniu najweselszej z Muz, o bakcylu "cabaretiasis", który ogarnął całą Polskę, o transformacjach widowisk - czyli po prostu cała historia polskiego kabaretu w jednym miejscu!

Kabaret to moja główna pasja niezmienne od 2006 r. Interesuję się wszystkim, co z tym związane - oglądam skecze, chodzę na występy kabaretowe, podglądam ewolucję gatunków i form kabaretowych, ale także wracam do historii tego najwspanialszego widowiska scenicznego i rozgryzam cały kabaret "od kuchni". Egzamin ustny z j. polskiego na maturze, a także moja praca licencjacka na studiach z kulturoznawstwa nie mogły również obyć się bez tematyki kabaretowej, którą całkowicie przesiąknęłam. Czytam możliwie wszystko, co jest dostępne i związane z tym widowiskiem scenicznym. A książka Izoldy Kiec "Historia polskiego kabaretu" jest dla mnie rewelacyjną zbieraniną tego, co do tej pory było mi znane.
Książka naprawdę świetna, pokazuje szczegółowo ewolucję kabaretu - od elitarnej sztuki do popularnej rozrywki. Większość informacji była mi znana, jednak parę ciekawych "kąsków" się trafiło. Poza tym, autorka ma naprawdę fajny styl opisywania historii. Szaty graficzne na kartkach również były miłe dla oka. Jest to na pewno idealne kompendium wiedzy kabaretowej dla każdego fana - ja wiele z niego się dowiedziałam w ciekawy sposób!
Nie podobało mi się jednak podchodzenie do współczesnego kabaretu jak do czegoś złego (autorka trochę zbyt subiektywnie podeszła do tego tematu). Może i dzisiejszy kabaret nie jest elitarną sztuką, nie zawsze da się w nim zobaczyć intelektualny żart, wyrafinowany i smaczny dowcip, poezję, etc. Może przez to nie jest ambitny, bo człowiek nie zyska nic więcej, oprócz kilkudziesięciu minut szczerego śmiechu. A może właśnie to sprawia, że wszystko inne w życiu wydaje się łatwiejsze chociaż na jakiś czas? Bo zabawa i niewyszukana, prosta rozrywka są potrzebne każdemu. I za to kocham kabaret!

"Niech żyje Nam Kabaret! Wiwat Satyryczny Stan!" Książka o powstaniu najweselszej z Muz, o bakcylu "cabaretiasis", który ogarnął całą Polskę, o transformacjach widowisk - czyli po prostu cała historia polskiego kabaretu w jednym miejscu!

Kabaret to moja główna pasja niezmienne od 2006 r. Interesuję się wszystkim, co z tym związane - oglądam skecze, chodzę na występy...

Nie tylko jest to świetnie przygotowane kompendium wiedzy, ale jest to przepięknie wydana książka.

Nie tylko jest to świetnie przygotowane kompendium wiedzy, ale jest to przepięknie wydana książka.

Bardzo doceniam pracę autorki włożoną w tak obszerne dzieło - poruszające tak wiele wątków i obejmujące tak duży zakres czasowy. Niestety ode mnie minus za ewidentnie światopoglądową (nie bójmy się tego słowa, lewicową) ocenę współczesnych kabaretów.

Bardzo doceniam pracę autorki włożoną w tak obszerne dzieło - poruszające tak wiele wątków i obejmujące tak duży zakres czasowy. Niestety ode mnie minus za ewidentnie światopoglądową (nie bójmy się tego słowa, lewicową) ocenę współczesnych kabaretów.

Książka ciekawa, zawiera sporo interesujących faktów. Najlepiej czytać z dostępem do komputera, żeby można było oglądać na bieżąco oglądać opisywane skecze ;)

Książka ciekawa, zawiera sporo interesujących faktów. Najlepiej czytać z dostępem do komputera, żeby można było oglądać na bieżąco oglądać opisywane skecze ;)