Ktoś w którejś recenzji napisał "poproszę o więcej". Ja powiem tak - póki jest tylko tyle, ile w tej pozycji, jest to naprawdę rewelacja. Sądzę, że wszelkie próby pociągnięcia tematu go spłycą i zniszczą...
Zaczyna się jak Metro 2033 - wydawać by się mogło nieco bez sensu, czy też może bardziej jako przerysowana wizja przyszłości. I jak już myślałem, że tak dojdzie do końca, nagle pojawia się w opisywanych scenach pewna logika, uzasadnienie przerysowania, na pierwszy rzut oka nawet całkiem realistyczne (choć oczywiście mało szczegółowe i jak się na tym skupić - zdecydowanie za proste). Coś jak 2034, ale nie dochodzące do poziomu zaskoczenia z 2035 :) Innym porównaniem może być seria Resident Evil - na początku po prostu zombiaki zabijające wszystko, co sie rusza, a później seria usiłująca uzasadnić sytuację.
Jedno jest pewne - opowiadanie ma klimat, a jednocześnie nie przekracza pewnej granicy złego gustu jak to się niejednokrotnie zdarza (patrz słynne zabawy tarką do warzyw).

Ktoś w którejś recenzji napisał "poproszę o więcej". Ja powiem tak - póki jest tylko tyle, ile w tej pozycji, jest to naprawdę rewelacja. Sądzę, że wszelkie próby pociągnięcia tematu go spłycą i zniszczą...
Zaczyna się jak Metro 2033 - wydawać by się mogło nieco bez sensu, czy też może bardziej jako przerysowana wizja przyszłości. I jak już myślałem, że tak dojdzie do...

Przesłuchane.
Rewolucja wydarza się dzisiaj, alterglobaliści, pokolenie internetu, milenialsi przejmują kontrolę nad krajami Zachodu (także nad Polską).
Każda rewolucja potrzebuje swojego Robespierre'a - pada takie zdanie w trakcie lektury i jest nim główny bohater (chyba?).
"Rewolucja pożera własne dzieci" to hasło jest potraktowane dość dosłownie, kiedy kanibalizm okazuje się elementem reakcji kontr-rewolucyjnej.

Przesłuchane.
Rewolucja wydarza się dzisiaj, alterglobaliści, pokolenie internetu, milenialsi przejmują kontrolę nad krajami Zachodu (także nad Polską).
Każda rewolucja potrzebuje swojego Robespierre'a - pada takie zdanie w trakcie lektury i jest nim główny bohater (chyba?).
"Rewolucja pożera własne dzieci" to hasło jest potraktowane dość dosłownie, kiedy kanibalizm...

Za mało tego.
Więcej poproszę.

Za mało tego.
Więcej poproszę.

Historia wydaje się być skonstruowana trochę "na szybko", ale dobrze się tego słucha i wciąga do samego początku. Do tego sporo ciekawych i zgrabnie wplecionych motywów (na przykład Liga Pożeraczy czy sam sposób przedstawienia rewolucyjnej Warszawy). Nie jest to Dukaj najwyższych lotów, niemniej do posłuchania w pociągu czy podczas pieszej wędrówki, jak najbardziej polecam.

Historia wydaje się być skonstruowana trochę "na szybko", ale dobrze się tego słucha i wciąga do samego początku. Do tego sporo ciekawych i zgrabnie wplecionych motywów (na przykład Liga Pożeraczy czy sam sposób przedstawienia rewolucyjnej Warszawy). Nie jest to Dukaj najwyższych lotów, niemniej do posłuchania w pociągu czy podczas pieszej wędrówki, jak najbardziej...

Dobra, ale jeszcze nie czuję tego autora. Książka ciekawa i pozwalająca zawiesić się na chwilę nad naszą lajko-tubową społecznością obserwatorów. Polecam do przeczytania.

Dobra, ale jeszcze nie czuję tego autora. Książka ciekawa i pozwalająca zawiesić się na chwilę nad naszą lajko-tubową społecznością obserwatorów. Polecam do przeczytania.

Całkiem zgrabne opowiadanie, widać kunszt autora i przywiązanie do interesujących nawiązań popkulturowych i literackich. Z chęcią przeczytałabym "pełnowymiarową" wersję tej historii, ponieważ po obecnej porcji pozostaje spory niedosyt.

Całkiem zgrabne opowiadanie, widać kunszt autora i przywiązanie do interesujących nawiązań popkulturowych i literackich. Z chęcią przeczytałabym "pełnowymiarową" wersję tej historii, ponieważ po obecnej porcji pozostaje spory niedosyt.

Książka opisuje losy fikcyjnej rewolucji, która odbyła się w krajach rozwiniętych. Rewolucja ta doprowadziła do anarchii i upadku wszelkiej moralności. Przedstawiona historia opisuje szczególnie losy tejże rewolucji w Warszawie. Na początku trudno mi się było zorientować co się aktualnie dzieje, akcja była bardzo szybka i dla mnie niezrozumiała. Czynności podejmowane przez głównego bohatera wydawały mi się dziwne, starał się robić wszystko na siłę dla zwiększenia swojej popularności. Opisy zachowania rewolucyjnego ludu są dość przerażające i napawające zadumą. Odnośnie zakończenia to nie wywołało na mnie większego wrażenia, sądzę, że mogłoby zostać zrobione lepiej. Głos lektora jak również realizacja dźwiękowa (odgłosy strzelaniny czy helikoptera) są bardzo dobre, budują klimat dezorientacji i lekkiego przerażenia rewolucją o co chyba chodziło autorowi.

Książka opisuje losy fikcyjnej rewolucji, która odbyła się w krajach rozwiniętych. Rewolucja ta doprowadziła do anarchii i upadku wszelkiej moralności. Przedstawiona historia opisuje szczególnie losy tejże rewolucji w Warszawie. Na początku trudno mi się było zorientować co się aktualnie dzieje, akcja była bardzo szybka i dla mnie niezrozumiała. Czynności podejmowane przez...

Wartko, krótko, zgrabnie, nieco żartobliwie. Opowiadanie warte polecenia każdemu użytkownikowi sieci, ale też badaczowi kondycji ludzkiej w ogóle.

Wartko, krótko, zgrabnie, nieco żartobliwie. Opowiadanie warte polecenia każdemu użytkownikowi sieci, ale też badaczowi kondycji ludzkiej w ogóle.

Ciekawy eksperyment, szkoda, że nieco za krótki. Niemniej oddający styl i atmosferę internetu i mediów społecznościowych. Nieco śmieszne, a jednocześnie na swój sposób niepokojące - biorąc pod uwagę, w jaki sposób nakreślona została mentalność przeciętnego uczestnika protestów. Warto się zapoznać z tą książką.

Ciekawy eksperyment, szkoda, że nieco za krótki. Niemniej oddający styl i atmosferę internetu i mediów społecznościowych. Nieco śmieszne, a jednocześnie na swój sposób niepokojące - biorąc pod uwagę, w jaki sposób nakreślona została mentalność przeciętnego uczestnika protestów. Warto się zapoznać z tą książką.

Sam pomysł w połączeniu z niezwykłym kunsztem Dukaja(może poza dość irytującymi słówkami zapożyczonymi żywcem z angielskiego i idiotycznymi ksywkami) świetny, ale wykonanie pozostawia wiele do życzenia... Cały "podkład" sprawia wrażenie wklejonego trochę na siłę, rzadko kiedy cokolwiek wnosi. Miałem do tego wrażenie, że nawet uwielbiany przeze mnie Miłogost Reczek miał akurat jakiś gorszy dzień i mógłby się spisać lepiej...

Sama fabuła fakt faktem dość zgrabnie napisana i wciągająca, ale jak dla mnie całe dzieło zdecydowanie za krótkie. Można sobie odsłuchać w ramach odskoczni, ale szału nie ma.

Sam pomysł w połączeniu z niezwykłym kunsztem Dukaja(może poza dość irytującymi słówkami zapożyczonymi żywcem z angielskiego i idiotycznymi ksywkami) świetny, ale wykonanie pozostawia wiele do życzenia... Cały "podkład" sprawia wrażenie wklejonego trochę na siłę, rzadko kiedy cokolwiek wnosi. Miałem do tego wrażenie, że nawet uwielbiany przeze mnie Miłogost Reczek miał...