Pod względem literackim i artystycznym bez zarzutu, jednak nie może mi się podobać jako katolikowi:
1. Synkretyzm autora, czyli mieszanie islamu i chrześcijaństwa
2. Wyraźnie widoczna w opowiadaniach "religia serca" i podważanie wiecznego potępienia Judasza itp.
3. No i w końcu w opowiadaniu "Anioł obietnicy", które swoją drogą jest ciekawe, autor wyraźnie przedstawia tok rozumowania anioła, który jakby przeciwstawia się Ofierze Pana Jezusa, a akceptuje ją tylko z powodu rozkazu Boga.

Podsumowując ciekawe historie, niektóre opowieści bez zarzutu jak o tłumaczeniu Tory na grecki czy poszukiwaniu przez anioła Matki Boga, ale trzeba uważać na te niekatolickie wtręty. Można przeczytać w nudne jesienne dni, ale z dystansem i nie traktować tego jako źródło wiedzy o aniołach.

Pod względem literackim i artystycznym bez zarzutu, jednak nie może mi się podobać jako katolikowi:
1. Synkretyzm autora, czyli mieszanie islamu i chrześcijaństwa
2. Wyraźnie widoczna w opowiadaniach "religia serca" i podważanie wiecznego potępienia Judasza itp.
3. No i w końcu w opowiadaniu "Anioł obietnicy", które swoją drogą jest ciekawe, autor wyraźnie przedstawia tok...

Volkoff kojarzy mi się ze stylem który mógłbym nazwać dobrym operowaniem słowem (a może to tłumacz operuje tak brawurowo słowem tłumaczenia?). Tekst jest do głębi logiczny, spójny. Z czytania można czerpać intelektualną radość.
A co porusza książka? Nie ma co odsłaniać tajemnicy, ale luźne historie o aniołach stają się kanwą do rozważań historycznych. A w tym autor jest dobry. I nie tylko tyczy się to historii Rosji. Aniołowie w książce nieco jak ludzie stają się nieraz bezradni, niezdecydowani, niewyraźni. Z kartek wyłania się ich wkład w historię świata. Często niepozorny, ukryty, lub pełny paradoksów. Wszystko to przesiąknięte myślą prawosławną (choć są tutaj i opowieści z Kościoła Rzymskiego i z Islamu). Książkę pisała rosyjska dusza. I to dusza która tęskni za Carem, nienawidzi bolszewików, widzi "świętość" rosyjską w prawosławiu.
Bardzo podobają mi się drobiazgi. Drobiazgi które ubarwiają tekst i obrazują historię świata. Umęczony pop, szajka bezprizornych dzieci, historia Sodomy, Lenin wyjaśniający że rewolucja to walka z Bogiem (absolutnie słuszne),rozmowa Cara z Dostojewskim....... I przede wszystkim świat nadprzyrodzony otaczający człowieka.

Volkoff kojarzy mi się ze stylem który mógłbym nazwać dobrym operowaniem słowem (a może to tłumacz operuje tak brawurowo słowem tłumaczenia?). Tekst jest do głębi logiczny, spójny. Z czytania można czerpać intelektualną radość.
A co porusza książka? Nie ma co odsłaniać tajemnicy, ale luźne historie o aniołach stają się kanwą do rozważań historycznych. A w tym autor jest...

Natknąłem się na ten zbiór czytając "Przewodnik po Niebie, Piekle..." Romana Zająca. Oczywiście zapomniałem o tym, by przeczytać go wtedy, gdy byłem świeżo po lekturze wyżej wymienionego "Przewodnika...". Dopiero po niedawnym przeczytaniu go po raz kolejny sięgnąłem po "Kroniki anielskie". Był to dobry wybór. Są tu opowiadania lepsze i gorsze - jest to jednak zbiór prawdopodobnie najlepszych opowiadań w których możemy natknąć się na tematykę anielską bez nadmiernego patosu czy dorabianiu sensacyjnych treści rodem z "Kodu da Vinci". Polecam szczególnie tym, którzy interesują się tym tematem pod kątem teologii katolickiej. Oczywiście mamy tu do czynienia z domieszką fantazji autora, lecz myślę, że biorąc do ręki opowiadania zamiast traktatu teologicznego trzeba brać pod uwagę taką sytuację. Szczególnie polecam te teksty ze zbioru:
- "Najnieszczęśliwszy z aniołów"
- "Dowód"
- "Anioł łaski"
- "Anioł obietnicy"

Natknąłem się na ten zbiór czytając "Przewodnik po Niebie, Piekle..." Romana Zająca. Oczywiście zapomniałem o tym, by przeczytać go wtedy, gdy byłem świeżo po lekturze wyżej wymienionego "Przewodnika...". Dopiero po niedawnym przeczytaniu go po raz kolejny sięgnąłem po "Kroniki anielskie". Był to dobry wybór. Są tu opowiadania lepsze i gorsze - jest to jednak zbiór...

Luźne opowiadania o aniołach pojawiających się wśród ludzi i wpływających na ich losy... Przeczytanie nie zajmuje dużo czasu i nie jest związane z jakimś głębszym uczuciem.

Luźne opowiadania o aniołach pojawiających się wśród ludzi i wpływających na ich losy... Przeczytanie nie zajmuje dużo czasu i nie jest związane z jakimś głębszym uczuciem.