Nie miałam zamiaru pisać żadnej recenzji, ponieważ sama tematyka, jak i skutki obcowania z tą książką są dość osobiste. Jednak widząc, że pozycja ta nie doczekała się jeszcze żadnego komentarza ze strony czytelników (a przecież żadna inna sfera życia - poza miłością! - nie dostarcza tak wiele szczęścia i cierpienia jednocześnie),zmieniłam zdanie. Nie chcę sobie zbytnio schlebiać, nie o to chodzi, ale może ktoś przeczyta moje słowa na czas, sięgnie po książkę i uniknie osobistego nieszczęścia? Mam nadzieję, że tak właśnie będzie. A warto, ponieważ słowa zawarte w tej książce mogłyby uchronić przed rozpadem niejeden związek, gdyby tylko ludzie sięgali po nią w odpowiednim momencie (i czytali ze zrozumieniem). Właściwie, nawet jeśli trafi się na nią 'za późno', to i tak korzyść będzie ogromna. Tyle że na przyszłość.
Nie wiem czy potrafię ubrać sens w odpowiednie słowa (spróbuję, a oksymoron będzie celowy) - to książka o dzieleniu indywidualnej współprzestrzeni, o wspólnocie odrębności, po prostu o innej wolności w związku. Uczy nie tylko szacunku do drugiego człowieka, ale przede wszystkim do siebie samego (bo przecież pierwsze nie może istnieć bez drugiego). Żeby była jasność - nie jest to (moim zdaniem) pozycja dla par w rozsypce:),przeciwnie. Warto się w nią zagłębić, czytając wspólnie, właśnie wtedy, kiedy wszystko jest wyjątkowe i toczy się po właściwych (szczęśliwych) torach. To znaczy wtedy, gdy nasze umysły / serca / dusze (jak kto woli / w co kto wierzy) są harmonijne, niezachwiane i otwarte na Prawdę.

"Ci, którzy są nieszczęśliwi, szukali własnego szczęścia; szczęśliwi są Ci, którzy szukali szczęścia drugiego."


A do tych, do których nie do końca trafia mój komentarz, niech przemówi muzyka;) (mimo że (pozornie) nie ma bezpośredniego związku z książką) - https://www.youtube.com/watch?v=i2nHS93ly3M

Nie miałam zamiaru pisać żadnej recenzji, ponieważ sama tematyka, jak i skutki obcowania z tą książką są dość osobiste. Jednak widząc, że pozycja ta nie doczekała się jeszcze żadnego komentarza ze strony czytelników (a przecież żadna inna sfera życia - poza miłością! - nie dostarcza tak wiele szczęścia i cierpienia jednocześnie),zmieniłam zdanie. Nie chcę sobie zbytnio...