Całkiem zabawna i lekko fekalna opowieść. Spodobał mi się zabieg stylizowania komiksu na książkę spoza naszej planety.

Całkiem zabawna i lekko fekalna opowieść. Spodobał mi się zabieg stylizowania komiksu na książkę spoza naszej planety.

Lewis Trondheim w komiksie „Alieen” pokusił się o pewien eksperyment. Stworzył komiks, który… teoretycznie jest komiksem pochodzącym z innej planety i oryginalnie czytanym przez kosmitów. Jak wypada ten dosyć niecodzienny pomysł?

Ciężko mówić o fabule tego komiksu. Jest to tak naprawdę zbiór historyjek, które się ze sobą łączą. Głównymi bohaterami są różne istoty zamieszkujące planetę i usiłujące przetrwać w trudnych warunkach.

Akcja nie jest specjalnie skomplikowana i wydaje się przypominać dziecięce bajki. Jednakże jest tu przy tym bardzo dużo okrucieństwa i niepokojących scen. Jest to więc lektura dla starszego czytelnika.

Większość komiksu jest niema. Stworki porozumiewają się ze sobą za pomocą nieznanego języka. Czytelnik może się jedynie domyślić znaczenia na podstawie reakcji bohaterów.

Pod względem graficznym jest naprawdę niesamowicie. Stwory są bardzo różnorodne i wyglądają naprawdę obce. Na pierwszy rzut oka mogą się wydawać słodkie, ale jak już wspominałem jest tu dużo okrucieństwa.

Komiks ten jako eksperyment sprawdza się bardzo dobrze. Jest to dosyć niezwykłe doświadczenie, które jednak w dłuższej formie byłoby pewnie męczące.

Lewis Trondheim w komiksie „Alieen” pokusił się o pewien eksperyment. Stworzył komiks, który… teoretycznie jest komiksem pochodzącym z innej planety i oryginalnie czytanym przez kosmitów. Jak wypada ten dosyć niecodzienny pomysł?

Ciężko mówić o fabule tego komiksu. Jest to tak naprawdę zbiór historyjek, które się ze sobą łączą. Głównymi bohaterami są różne istoty...

Ale to jest dobre! Cały dzień czytam na okrągło tego "Alieena" i nadal nie puszcza. To jak katowanie bez końca ulubionej piosenki 😉. Niech Was nie zmylą te sympatyczne, kolorowe stworki! To tak naprawdę reprezentanci bardzo brzydkich zachowań i w zasadzie pod tą kolorową fasadą i miłą powierzchownością, nie kryje się nic, oprócz zepsucia. Mega rzecz, piękny freestyle nieograniczonego umysłu i wspaniałe dziecko swobody twórczej. Raczej tylko dla dorosłych, w całości bez słów, perła.

Ale to jest dobre! Cały dzień czytam na okrągło tego "Alieena" i nadal nie puszcza. To jak katowanie bez końca ulubionej piosenki 😉. Niech Was nie zmylą te sympatyczne, kolorowe stworki! To tak naprawdę reprezentanci bardzo brzydkich zachowań i w zasadzie pod tą kolorową fasadą i miłą powierzchownością, nie kryje się nic, oprócz zepsucia. Mega rzecz, piękny freestyle...

Dziwny, krwawy, mocno psychodeliczny komiks, stylizowany na historyjkę dla dzieci. Do pozycji przyciągnęło mnie nazwisko autora, jednak w ostatecznym rozrachunku nie polecam - lepiej zainwestować w kolejne tomy "Ralpha Azhama" ;).

Więcej o komiksach piszę na fb.com/polishpopkulture

Dziwny, krwawy, mocno psychodeliczny komiks, stylizowany na historyjkę dla dzieci. Do pozycji przyciągnęło mnie nazwisko autora, jednak w ostatecznym rozrachunku nie polecam - lepiej zainwestować w kolejne tomy "Ralpha Azhama" ;).

Więcej o komiksach piszę na fb.com/polishpopkulture

O "Alieen", podobnie jak o "Niedźwiedź, kot i królik" często można przeczytać, że to komiks dziwny, czy, jak to ktoś niezwykle elokwentnie ujął, "poryty na maksa". W czasie lektury przypomniało mi się, że weterynarze po uśpieniu czworonoga odsyłają jego zwłoki do punktu, w którym zostają przerobione na suchą karmę dla zwierząt. To jedna z mniej drastycznych rzeczy, o jakich pomyślałem w czasie czytania. Mam podły nastrój, więc dla higieny emocjonalnej nie będę też wnikał w egzystencjalny aspekt tych krótkich historii. Wszystkich tych, którym komiks Trondheima wydaje się dziwny, zachęcam do przyjrzenia się naszej rzeczywistości. Szczególnie jeśli piszą o sztuce, bo by zrozumieć dane dzieło często muszą spoglądać na nie przez pryzmat naszego świata. Mimo że "Alieen" to komiks z innej galaktyki, to jest bliższy naszej rzeczywistości niż się pozornie wydaje.

O "Alieen", podobnie jak o "Niedźwiedź, kot i królik" często można przeczytać, że to komiks dziwny, czy, jak to ktoś niezwykle elokwentnie ujął, "poryty na maksa". W czasie lektury przypomniało mi się, że weterynarze po uśpieniu czworonoga odsyłają jego zwłoki do punktu, w którym zostają przerobione na suchą karmę dla zwierząt. To jedna z mniej drastycznych rzeczy, o jakich...

Bardzo dobry komiks, surrealistyczny, śmieszny, wręcz montypythonowski.

Bardzo dobry komiks, surrealistyczny, śmieszny, wręcz montypythonowski.

Mocna rzecz! Strasznie kwasiarski komiks, bez tekstu, z urzekającą, pozornie dziecinną formą, pozycja absolutnie obowiązkowa!

Mocna rzecz! Strasznie kwasiarski komiks, bez tekstu, z urzekającą, pozornie dziecinną formą, pozycja absolutnie obowiązkowa!