Książkę przeczytałam w dzieciństwie i już wtedy przedstawiała dość odległe, nieznane mi czasy. Miała jednak swój urok. Tytułowi Adam i Ewa to rodzeństwo przeżywajacy typowe dla młodzieży problemy i rozczarowania. Niezwykle wrażliwi i szlachetni, byli moimi przyjaciółmi. Mieli też swoje sekrety. Pamiętam jak Adam uwielbiał zapalać gazowe latarnie. Oświetlając ulice czuł się prawie jak czarodziej... Miał też umiejętność dekorowania, w zasadzie nieprzydatną w PRL-u. Jednakże nawet wtedy sprzedawczyni była pod wrażeniem Murzynków z kostek margaryny odpoczywających w cieniu papierowych palm. Darzę tę książkę i jej kontynuację dużym sentymentem. Nawet teraz, szkoda mi tych dzieci, którym rodzice nie powiedzieli prawdy o swoim rozstaniu. Cóż, zmieniają się warunki życia, ale ludzkie emocje, uczucia w zasadzie pozostają takie same i nawet największy dobrobyt nie zapewni szczęścia. Polecam.

Książkę przeczytałam w dzieciństwie i już wtedy przedstawiała dość odległe, nieznane mi czasy. Miała jednak swój urok. Tytułowi Adam i Ewa to rodzeństwo przeżywajacy typowe dla młodzieży problemy i rozczarowania. Niezwykle wrażliwi i szlachetni, byli moimi przyjaciółmi. Mieli też swoje sekrety. Pamiętam jak Adam uwielbiał zapalać gazowe latarnie. Oświetlając ulice czuł się...