Zdarza mi się czasem czytać recenzje książek, które właśnie czytam bądź planuje w najbliższym czasie zacząć. Po udanym (ale bez fajerwerek) wejściu w świat "Akademii Dobra i Zła" poczyniłam tę zbrodnię i zaczęłam plądrować opinie o drugim tomie. Zagraniczna strona bookmediów wręcz huczała o tym, że kolejna część jest dużo gorsza, seksistowska i najlepiej jakby sama "Akademia" skończyła się na jednej książce.
"Świat bez książąt" przenosi nas do momentu, kiedy główne bohaterki, Sofia i Agata, powróciły do domu. Wydawałoby się, że pożegnały mury specyficznej szkoły na zawsze, a ich baśń jest zakończona, szczęśliwie dla nich obu. Jednak dziewczynki potajemnie życzą sobie innego zakończenia niż to, które miało miejsce, co powoduje ponowne otwarcie bramy do świata Akademii. Jednak szkoła nie wygląda tak jak wcześniej, tak samo jak sam jej świat. Już nie ma podziału na Dobro i Zło. W zamku, który niegdyś należał do zawszan dziewczynki spotykają wiedźmy, które zaczęły eksperymentować z makijażem oraz księżniczki, które zupełnie nie przypominały już księżniczek. Rzuca się w oczy także jedna kluczowa różnica. Pomijając to, że niegdyś wrogie sobie strony siedzą w jednym zamku, nie ma w nim ani jednego chłopca. Wszyscy osobnicy płcy męskiej, w tym także nauczyciele, zniknęli. Okazuje się, że wylądowali oni po drugiej stronie - w zamku niegdyś należącym do Akademii Zła. Narodził się nowy konflikt, który spowodowało zakończenie baśni dziewczynek, dlatego to także one muszą wprowadzić na nowo ład.
Najważniejszy aspekt, który jednocześnie najbardziej przeszkadzał mi w poprzednim tomie, czyli bohaterowie, którzy tutaj ulegli nieco zmianie. Wcześniej obie dziewczynki potrafiły mnie mocno irytować. Teraz natomiast zauważyłam, że Sofia zmieniła trochę swój charakter i mimo, że momentami przejawia swoje stare cechy, naprawdę stała się postacią, którą da się lubić. Z Agatą nie odczułam aż takiej różnicy. Irytowała mnie ona mniej niż w pierwszym tomie, ale jednak nadal się to zdarzało. Była ona po prostu znośna. Duży plus w tej części stanowiła także akcja. Fabularnie ten tom wypada o wiele lepiej. Jest to całkiem zrozumiałe, bo w pierwszej części ważne było też dokładne przedstawienie świata. Tutaj to uniwersum jest nam już znane, dlatego fabuła brnie do przodu. Dzieje się naprawdę sporo, szczególnie od momentu kiedy dziewczynki ponownie trafiają do Akademii. Historia od tej chwili totalnie mnie wciągała i czytałam ją dalej faktycznie dlatego, ze chciałam poznać dalsze losy, a nie żeby szybciej przebrnąć aż do samego końca. Zarzut odnośnie seksizmu jest według mnie trochę przesadzony, bo szczerze go nie zauważyłam. Od pierwszego tomu tak naprawdę seria ta trochę bazuje na stereotypach - dobro jest piękne, czyste, niewinne, a zło brzydkie i wredne. W tym tomie pojawiają się schematy przypisywane płciom. Dziewczynki są określane jako słabsze, więcej analizują, natomiast chłopcy to urodzeni wojownicy. Czy właśnie zaprzeczyłam sama sobie, że książka nie jest seksistowska? Nie, bo właśnie w obu tych tomach te stereotypy nie są wychwalane, pokazywane jako jedyna, prawidłowa droga. Same główne bohaterki tak naprawdę przełamują te schematy, co według mnie po prostu przeczy nadawaniu książce łatki seskistowskiej. Młodsi czytelnicy jednak znacznie bardziej skupiają się na głównych charakterach, kibicują im i utożsamiają się z nimi, dlatego jeżeli te postacie nie są przedstawiane w taki sposób, to nie jest dla mnie przekazywaniem złych wartości i wzorców.
Staję więc po przeciwnej stronie niż autorzy recenzji, które czytałam. Z ręką na sercu mogę przyznać, że bawiłam się naprawdę świetnie i nie mogę się doczekać kontynuowania tej serii. Jest ona świetną rozrywką i myślę, że spokojnie przypadnie do gustu fanom tego typu klimatów, niezależnie od wieku.

Zdarza mi się czasem czytać recenzje książek, które właśnie czytam bądź planuje w najbliższym czasie zacząć. Po udanym (ale bez fajerwerek) wejściu w świat "Akademii Dobra i Zła" poczyniłam tę zbrodnię i zaczęłam plądrować opinie o drugim tomie. Zagraniczna strona bookmediów wręcz huczała o tym, że kolejna część jest dużo gorsza, seksistowska i najlepiej jakby sama...

[Nie spodziewaj się wybitnej recenzji, to moja personalna opinia!]

Pierwszy tom serii bardzo mnie wciągnął. Otwarte zakończenie, pozostawiające w mojej głowie pytanie "No i co teraz będzie dalej?", zmusiło mnie do przeczytania kolejnego tomu. Nie mogłam się temu oprzeć.

Tutaj sam tytuł "Świat bez książąt" sugeruje nam, o czym może być fabuła książki, więc to, co napisze, nie będzie wielkim spoilerem. Podoba mi się przedstawienie, co się stanie w świecie, kiedy książęta znikają lub tracą swoją ważność. Ta wizja ma swoje plusy, jak i minusy. Wzbudziło to we mnie głębsze przemyślenie. Całkiem przerażająca wizja.

Podoba mi się to, jak książka pokazuję moc życzeń (nie jest to spoiler, jest to w opisie książki). Każde życzenie ma swoje konsekwencję i swoją cenę. To również wzbudziło we mnie głębsze rozmyślenia na ten temat. Generalnie podoba mi się, że ten wątek został wykorzystany w tej książce. Moim zdaniem ciekawie się tutaj wpasowuje, a nawet idealnie, patrząc na budowę świata.

Wątki związane z relacjami postaci wzbudzały we mnie wielkie emocje, przez które musiałam aż hamować się z czytaniem (bo inaczej nie miałabym co czytać w komunikacji miejskiej). Najbardziej podobał mi się wątek poświęcony przyjaźni, był bardzo pouczający. Wzbudzał kolejne głębokie rozmyślenia na temat tego, czym jest prawdziwa przyjaźń. Myślę, że od głównych bohaterek możemy się naprawdę dużo nauczyć w tej kwestii.

Oprócz tego bardziej polubiłam postać Tedrosa. Jego perspektywę czytałam z wielkim zainteresowaniem, nie bez powodu. Wiele rzeczy się z nim tutaj dzieje.

Szczerze mówiąc mało jest rzeczy, które mi się nie podobały. Nie chcę tutaj niczego spoilerować, dlatego ujmę to tak - niektóre fragmenty w książce odczułam jako przeciąganie fabuły w czasie, by książka nie była za krótka. Niby te konkretne sytuacje miały swoje skutki, były jakieś powody, ale jednak. Nadal mam takie odczucie, że książka mogła się szybciej skończyć wcześniej.

W sumie miałam wrażenie, że głownie bohaterowie troszeczkę ogłupieli, zwłaszcza Sofia. Może te wrażenie jest wywołane przez jej infantylne zachowania? Mogłoby być ich trochę mniej, patrząc na to, że fabuła idzie do przodu, postacie dorośleją, dorastają i doświadczają naprawdę dużo różnych rzeczy w swoim życiu.

Drugi tom jest lepszy od pierwszego. Niesie ze sobą jakieś wartości i głębokie przemyślenia. Zdecydowanie książka zapadła mi w pamięć. Zakończenie sprawia, że nie mogę przestać pochłaniać kolejnych tomów. Chociaż jeszcze nie zapoznałam się z całą serią, to myślę, że zdecydowanie warto się zapoznać z wszystkimi książkami z serii.

[Nie spodziewaj się wybitnej recenzji, to moja personalna opinia!]

Pierwszy tom serii bardzo mnie wciągnął. Otwarte zakończenie, pozostawiające w mojej głowie pytanie "No i co teraz będzie dalej?", zmusiło mnie do przeczytania kolejnego tomu. Nie mogłam się temu oprzeć.

Tutaj sam tytuł "Świat bez książąt" sugeruje nam, o czym może być fabuła książki, więc to, co napisze,...

To było dobre i o wiele lepsze niż pierwsza część.

To było dobre i o wiele lepsze niż pierwsza część.

Bardzo fajny pomysł i dobra kontynuacja.

Bardzo fajny pomysł i dobra kontynuacja.

Lepsza od poprzedniej, interesująca i wciągająca. Świat dobry, choć postacie trochę infantylne.

Lepsza od poprzedniej, interesująca i wciągająca. Świat dobry, choć postacie trochę infantylne.

Interesująca kontynuacja poprzedniej części, ale wadą jest niepełne zakończenie. Oczywiście, że będą kolejne części...

Interesująca kontynuacja poprzedniej części, ale wadą jest niepełne zakończenie. Oczywiście, że będą kolejne części...

***************************************************************
Instagram: www.instagram.com/bjcczyta
Facebook: www.facebook.com/bjcczyta
***************************************************************

***************************************************************
Instagram: www.instagram.com/bjcczyta
Facebook: www.facebook.com/bjcczyta
***************************************************************

Po przeczytania pierwszej części nie mogłam się doczekać kiedy zacznę czytać kolejną książkę z serii. Niestety ta część jest zdecydowanie słabsza. Gdzieś w połowie książki złapałam się na tym, że czytanie jej mnie męczy. Dopiero od chwili gdy Sofia znajduje się w akademii dla chłopców jest trochę lepiej. Poznajemy Tedrosa z innej, wrażliwszej strony. Sofia również pokazuje swoją lepszą stronę. Jednak nadal po skończeniu książki miałam odczucie "uff, nareszcie koniec" a nie "super, biorę kolejną"

Po przeczytania pierwszej części nie mogłam się doczekać kiedy zacznę czytać kolejną książkę z serii. Niestety ta część jest zdecydowanie słabsza. Gdzieś w połowie książki złapałam się na tym, że czytanie jej mnie męczy. Dopiero od chwili gdy Sofia znajduje się w akademii dla chłopców jest trochę lepiej. Poznajemy Tedrosa z innej, wrażliwszej strony. Sofia również pokazuje...

Z wielką nadzieją i niecierpliwością sięgnęłam po drugi tom.

⚔️ Nie zawiodłam się ani przez sekundę, kontynuacja była idealna. A nawet lepsza!

⚔️ Autor zaskoczył mnie swoim pomysłem na kontynuacje tej serii. Nie tego się spodziewałam.

⚔️ Czyta się ją błyskawicznie, ponieważ fabuła jest genialnie skonstruowana. Autor w świetny sposób wykreował świat, na pozór baśniowy.

⚔️ Czytelnik dostaje świetną fantastykę z niejednoznacznymi bohaterami. Przeżywałam wszystkie emocje czytając ten tom, od miłości po chwilową nienawiść i złość. W tym świecie nic nie jest czarno białe!

Po powrocie do domu Agata i Sofia starają się wieść normalne życie, jednak pozorna sielanka nie trwa długo. Agata nie do końca świadoma konsekwencji życzy sobie innego zakończenia. Życzenie otwiera portal do akademii i ściąga na Sofię śmiertelne niebezpieczeństwo. Przyjaciółki uciekając przed tajemniczymi czerwonymi kapturami, znów trafiają do akademii. Okazuje się, że to miejsce bardzo się zmieniło. Przyjaciółki będą musiały naprawić bieg zdarzeń. Wybór pomiędzy przyjaciółką, a prawdziwą miłością będzie nieunikniony.

Nie mogę się doczekać, kiedy sięgnę po kolejnym tom!

Jeśli poszukujecie dobrej fantastyki z nietuzinkowymi bohaterami to konicznie musicie sięgnąć po tę serię!

Z wielką nadzieją i niecierpliwością sięgnęłam po drugi tom.

⚔️ Nie zawiodłam się ani przez sekundę, kontynuacja była idealna. A nawet lepsza!

⚔️ Autor zaskoczył mnie swoim pomysłem na kontynuacje tej serii. Nie tego się spodziewałam.

⚔️ Czyta się ją błyskawicznie, ponieważ fabuła jest genialnie skonstruowana. Autor w świetny sposób wykreował świat, na pozór...

Serio? Czy ktoś z Was się tego spodziewał? Ja nie....
Super książka. Przeżyłam ją jako Agata, ale i tak doskonale rozumiem Sophie. Kocham te dziewczyny!
Polecam.

Serio? Czy ktoś z Was się tego spodziewał? Ja nie....
Super książka. Przeżyłam ją jako Agata, ale i tak doskonale rozumiem Sophie. Kocham te dziewczyny!
Polecam.