Pasjonuję się Rzymem. Całymi Włochami. A w szczególności historią starożytnego Rzymu. Miałem też okazję odwiedzić to miasto w lipcu 2021 roku. Moja wizyta trwała tydzień - byłem w siódmym niebie, że mogłem odwiedzić tak wspaniałe i niezapomniane miejsce. I dlatego przeczytałem książkę powiązaną z tamtejszą kulturą i wydarzeniami, które miały miejsce przed naszą erą. Można szczegółowo się dowiedzieć, dlaczego Juliusz Cezar został zabity na idach marcowych przez Brutusa, dlaczego na arenie Koloseum miały miejsce walki ze zwierzętami w wykonaniu gladiatorów i dlaczego Neron kazał ot tak podpalić całe miasto. Weryfikuje też, czy Plutarch i Liwiusz wielkimi pisarzami byli. Ta książka opisuje wszelkie rozważania dotyczące wewnętrznej struktury państwa Włochy oraz to, czym grozi władza indywidualna i grupowa. Przez politykę zagraniczną, a niekiedy i krajową zginęło milionów ludzi i o tym przeciętny człowiek nigdy nie powinien zapominać. Niccolo Machiavelli to włoski kronikarz, a zarazem niezapomniany krasomówca. Nie żałuję, że przeczytałem. Ale i tak trudna literatura, dla więcej wymagających.

Pasjonuję się Rzymem. Całymi Włochami. A w szczególności historią starożytnego Rzymu. Miałem też okazję odwiedzić to miasto w lipcu 2021 roku. Moja wizyta trwała tydzień - byłem w siódmym niebie, że mogłem odwiedzić tak wspaniałe i niezapomniane miejsce. I dlatego przeczytałem książkę powiązaną z tamtejszą kulturą i wydarzeniami, które miały miejsce przed naszą erą. Można...

Kolejne wielkie dzieło Niccolo Machiavellego,które miałem przyjemność przeczytać i czerpać z jego twórczości pełnymi garściami,zachwycać się nad bystrością umysłu tego genialnego pisarza ,myśliciela i filozofa.Wydarzenia opisane w tym dziele co prawda były dla mnie dość dobrze znane z racji mego umiłowania historii starożytnej a w szczególności mojego ukochanego starożytnego Rzymu,ale sposób przekazania tych informacji przez Niccolo Machiavellego urzekł mnie i skłonił do powtórnego wglądu w tamten okres dziejów Wiecznego Miasta opisany właśnie przez rzymskiego historyka Liwiusza,z którego to wielotomowego dzieła korzystał Niccolo Machiavelli pisząc swoje rozważania. Machiavelli rozpatruje dzieje państwa rzymskiego patrząc na nie pod różnym kątem,rozważa wydarzenia za i przeciw ,co ciekawe hołduje w większości postępowaniu szlachetnemu i czystym zasadom,w przeciwieństwie do innego swego wielkiego dzieła pt.„ Książę ”,w którym to dziele zaleca rządzącym drogę kłamstwa ,podstępu i zdrady,lecz nie dlatego że jest tak zepsuty, co to to nie,lecz dlatego,że przynosi to najlepsze efekty i gwarantuje sukces rządzącym.W tym dziele widzimy myślę- prawdziwego Niccolo Machiavellego ,hołdującego czystości intencji i szlachetnym uczynkom tak wodzów jak i ich poddanych,o czym możemy przekonać się,wczytując się w odpowiednie rozdziały tego wielkiego dzieła...Pomyśleć,że w latach 70-siątych i 80-siątych podczas lekcji historii czułem do tego przedmiotu awersję ,za sprawą niestety stereotypowości przekazywanych informacji przez ówczesnych nauczycieli...cóż Machiavellich nie spotyka się na co dzień,rodzą się może raz na stulecie.Wielkie dzieło ,przystępnie napisane,o ogromnym potencjale przekazu historycznego i emocjonalnego.Polecam

Kolejne wielkie dzieło Niccolo Machiavellego,które miałem przyjemność przeczytać i czerpać z jego twórczości pełnymi garściami,zachwycać się nad bystrością umysłu tego genialnego pisarza ,myśliciela i filozofa.Wydarzenia opisane w tym dziele co prawda były dla mnie dość dobrze znane z racji mego umiłowania historii starożytnej a w szczególności mojego ukochanego...

Pomysł na książkę banalny: komentarz do historii Rzymu z uwzględnieniem wiedzy kolejnych pokoleń. Teraz podobne wypracowania pisze się na lekcjach, wspierając się internetem itp. Jednak Machiavelli stworzył genialne dzieło, owszem subiektywne, jednak genialne. Co więcej by zrozumieć książkę nie trzeba być biegłym w historii starożytnego Rzymu. Autor skupia się na mechanizmach władzy, osobach władcy oraz zwykłych ludziach na których pogląd ma taki sam jak ja.
Zrozumieć książkę... można ją czytać wielokrotnie i dochodzić do nowych wniosków. Nie nudzi się. Jest genialna.

Pomysł na książkę banalny: komentarz do historii Rzymu z uwzględnieniem wiedzy kolejnych pokoleń. Teraz podobne wypracowania pisze się na lekcjach, wspierając się internetem itp. Jednak Machiavelli stworzył genialne dzieło, owszem subiektywne, jednak genialne. Co więcej by zrozumieć książkę nie trzeba być biegłym w historii starożytnego Rzymu. Autor skupia się na...

Książka która jest zdecydowanie lepsza od Księcia

Książka która jest zdecydowanie lepsza od Księcia

"Machiavelli wielkim pisarzem był" - tak powinno się uczyć w szkołach. Gdy została już omówiona sprawa tego jak powinna rządzić pojedyncza osoba państwem to teraz nadeszła pora na przeanalizowanie całej rzeczy, rzeczpospolitej zwanej pospolicie republiką. Po raz kolejny mamy tu sporą dawkę sceptycyzmu co do ludzkiej natury, obrażającej tym razem cały "plebs" jednak pisarz znajduje i odsłania nam promyk nadziei który tkwi... w prawie. Ludzie którzy z natury są źli i podli MOGĄ zostać szlachetni gdy im się to najzwyczajniej w świecie wbije do głowy. Jedyny problem jest w tym, że samotna jednostka tego typu raczej nie za wiele zdziała.
Dużym plusem jest to, że czytając tą książkę nie mamy do czynienia z "suchymi" faktami typu - jest tak i tak więc powinno się robić to i to. Wszystko jest poparte przykładami z historii i to całkiem przekonywującymi. Swoją drogą nie wiem jak wam ale mi Rzym mimo całej swojej chwały (lubię historię więc wiedziałem wcześniej co nieco) kojarzył się z okrucieństwem i bezwzględnością a tutaj mamy zostaje mi pokazana druga strona medalu, gdzie właśnie ludzie skrępowani prawem które pozornie jest bezduszne, czyni ich tak honorowymi, że gdyby nie były to fakty historyczne ja po prostu bym nie uwierzył.
Wniosek jest oczywisty - lepiej kiedy lud rządzi państwem ale nie musi być on skrępowany w odpowiedni sposób. Z resztą popatrzcie na dzisiejszy czasy ile jest prawienia o wolności i po prostu ludziom się w tyłkach poprzewracało

"Machiavelli wielkim pisarzem był" - tak powinno się uczyć w szkołach. Gdy została już omówiona sprawa tego jak powinna rządzić pojedyncza osoba państwem to teraz nadeszła pora na przeanalizowanie całej rzeczy, rzeczpospolitej zwanej pospolicie republiką. Po raz kolejny mamy tu sporą dawkę sceptycyzmu co do ludzkiej natury, obrażającej tym razem cały "plebs" jednak...

Arcydzieło, niestety aktualne do dziś. Mam nadzieję, że każdy polityk ma lekturę za sobą.

Arcydzieło, niestety aktualne do dziś. Mam nadzieję, że każdy polityk ma lekturę za sobą.