Postapokaliptyczny świat.
Głównym zajęciem jest tutaj walka o przetrwanie.
Jeremiah to kilkunastoletni chłopak. Jako jedyny ocalały z najazdu hordy łupieżców na swoją osadę, wydaje się być skazany na zgubę.
Zyskuje jednak nieoczekiwanego sprzymierzeńca.
Kurdy Malloy, to zawadiaka, dla którego przetrwanie w tym dzikim świecie wydaje się nie stanowić trudności. Choć oczywiście nie oznacza to, że nie pakuje się w kłopoty.
Kurdy to postać barwna, z charakterkiem. Od razu przykuwa uwagę i budzi sympatię.
Jeremiah wypada początkowo trochę blado, ale wraz z rozwojem akcji zyskuje. Poza tym w związku z tym, że jest jeszcze tak młody, na pewno jest w nim potencjał na rozwój osobowości wraz z dojrzewaniem postaci.

Kreska Hermann'a jest mi znana z cyklu "Bernard Prince" i jest to zdecydowanie styl, który bardzo lubię. Tutaj dodatkowy wpływ na odbiór miała ciekawa kolorystyka, która nadawała całości postapokaliptycznego klimatu.
Byłam ciekawa jak wypadnie Hermann pod względem scenariuszowym, ponieważ jest to jego całkowicie samodzielny cykl. I tutaj również się nie rozczarowałam. Było ciekawie, akcja prowadzona była spójnie, fabuła nie była zbyt wydumana.
Ogólnie miałam wrażenie dopracowania całości i sądzę, że to jest niezły prognostyk na dalsze tomy cyklu, które już na mnie czekają😊

Postapokaliptyczny świat.
Głównym zajęciem jest tutaj walka o przetrwanie.
Jeremiah to kilkunastoletni chłopak. Jako jedyny ocalały z najazdu hordy łupieżców na swoją osadę, wydaje się być skazany na zgubę.
Zyskuje jednak nieoczekiwanego sprzymierzeńca.
Kurdy Malloy, to zawadiaka, dla którego przetrwanie w tym dzikim świecie wydaje się nie stanowić trudności. Choć...

(...) Akcja Jeremiaha rozgrywa się w nieokreślonej przyszłości, w postapokaliptycznej Ameryce. Scenarzysta nie wikła się w szczegółowe wyjaśnienie, co było powodem wojny nuklearnej o podłożu rasowym, nie interesuje go, jaki miała przebieg oraz kogo należy winić za to, że cywilizacja cofnęła się do czasów sprzed rewolucji przemysłowej. W konsekwencji z mapy świata zniknęły państwa, zastąpione różnej wielkości osadami i osiedlami zamieszkanymi przez zwalczające się frakcje.

Na trzeciej planszy omawianego tomu, który nosi tytuł "Noc drapieżców", poznajemy Jeremiaha. Próbuje złapać mulicę należącą, jak się później okazuje, do ogarniętego i zarazem cynicznego najemnika Kurdy’ego Malloya. Przypadkowe spotkanie okazuje być brzemienne w skutkach. Młodzieniec nie trafia na noc do osady Bends Hatch, która zostaje splądrowana, a następnie spalona przez uzbrojonych handlarzy niewolników. Jego bliscy zostają pojmani i pognani w nieznanym kierunku. Poczciwy bohater postanawia ruszyć ich ślademHermann h, a Kurdy – z powodów, których nie będę zdradzał – będzie mu w tej niebezpiecznej podróży towarzyszył.

Tak rozpoczyna się pierwsza wspólna przygoda obu panów. Scenarzysta zadbał o to, aby czytelnik miał okazję poznać brutalność i bezwzględność „nowego” Dzikiego Zachodu. Hermannowi udało się sprawnie połączyć elementy charakterystyczne dla westernu z postapokaliptyczną rzeczywistością. Postaci głównych bohaterów zostały wyraziście zarysowane, ich charaktery są diametralnie różne, wręcz przeciwstawne. Jeremiah jest naiwnym idealistą, a Kurdy sprytnym koniunkturalistą, który woli trzymać się w cieniu i nie wychylać.

W warstwie wizualnej mamy wszystkie elementy, za które tak ceniony jest belgijski artysta, czyli dbałość o szczegółowość i dokładność odzwierciedlenia świata przedstawionego...

- - -
cały tekst można przeczytać tu:
https://dybuk.wordpress.com/2015/04/04/jeremiah-1-noc-drapiezcow/

(...) Akcja Jeremiaha rozgrywa się w nieokreślonej przyszłości, w postapokaliptycznej Ameryce. Scenarzysta nie wikła się w szczegółowe wyjaśnienie, co było powodem wojny nuklearnej o podłożu rasowym, nie interesuje go, jaki miała przebieg oraz kogo należy winić za to, że cywilizacja cofnęła się do czasów sprzed rewolucji przemysłowej. W konsekwencji z mapy świata zniknęły...