Pierwszy raz spotkałam się z tak wielowątkową książką, która mimo to o niczym nie opowiada. Potencjał miała znaczny, bo poruszyła ciekawe tematy: kryzys małżeński, adopcja dziecka przez parę homoseksualistów, niewierność czy chociażby wakacyjne zauroczenie.
Nawet nie jestem pewna czy mogę ją polecić na odmóżdżenie. :)

Pierwszy raz spotkałam się z tak wielowątkową książką, która mimo to o niczym nie opowiada. Potencjał miała znaczny, bo poruszyła ciekawe tematy: kryzys małżeński, adopcja dziecka przez parę homoseksualistów, niewierność czy chociażby wakacyjne zauroczenie.
Nawet nie jestem pewna czy mogę ją polecić na odmóżdżenie. :)

1. To jedna z tych opowieści o niczym... czytasz, czytasz i masz nadzieję, że zaraz coś się wydarzy, że zaraz będzie jakiś zwrot akcji, autor wypuszcza kilka podpuch i już myślisz, że się coś będzie działo - patrzysz a tu koniec książki...
2. Nie da się powiedzieć jaką tematykę ta książka porusza, bo ani to nie było o pokonywaniu kryzysu małżeńskiego, ani o dorastaniu, ani o młodych dorosłych wchodzących w świat, ani o przygotowywaniu się do rodzicielstwa. Każdy temat zaczęty, żaden nie dokończy.
3. Ogromnie rozczarowanie i zmarnowany czas. Nie polecam.

1. To jedna z tych opowieści o niczym... czytasz, czytasz i masz nadzieję, że zaraz coś się wydarzy, że zaraz będzie jakiś zwrot akcji, autor wypuszcza kilka podpuch i już myślisz, że się coś będzie działo - patrzysz a tu koniec książki...
2. Nie da się powiedzieć jaką tematykę ta książka porusza, bo ani to nie było o pokonywaniu kryzysu małżeńskiego, ani o dorastaniu, ani...

Wydawać by się mogło, że od wakacji nie należy wymagać zbyt wiele. Dobra aura, doskonałe towarzystwo, miła atmosfera i tak naprawdę nic więcej nie jest nam potrzebne. A jeśli do tego planujemy wyjazd na Majorkę to bez wątpienia kumulacja szczęścia.

Z takim właśnie zamiarem rodzina Postów opuszcza głośny, przeciążony rytmem dnia Nowy Jork, aby spędzić czternaście bajecznych dni na Majorce. Cieszyć się słońcem, opalać, odpoczywać, korzystać z uroków tej zaplanowanej już dawno podróży. Zwłaszcza, że Franny i Jim są ze sobą już trzydzieści pięć lat, a ich córka Sylvia ukończyła właśnie szkołę średnią stojąc na progu dorosłego życia. Do rodziny Postów mają dołączyć ich znajomi oraz ukochany syn i brat, Bobby. Szczęśliwa rodzinka w komplecie.

Emma Straub podarowała nam powieść, której konstrukcja rozpisana na czternaście dni w wyjątkowy sposób doprowadza do eskalacji napięć. Bagaż problemów zabranych w podróż zaczyna ciążyć, Jim nie był przykładnym mężem, stało się coś złego, z czym musi sobie poradzić. Z drugiej strony Lawrence i Charles, para dojrzałych gejów, są o krok od podjęcia ważnej, życiowej decyzji. Od dłuższego czasu czynią starania dotyczące adopcji dziecka. Ich bardzo odmienne charaktery, a także fakt, że Charles jest zbyt mocno zapatrzony w swoją przyjaciółkę Fran zaniedbując w ten sposób swojego partnera, to z całą pewnością nie pozwala im się zrelaksować na tyle, na ile by sobie tego życzyli. Fran była bliska odwołać wyjazd, ale wspólna okazja wyjazdu z dziećmi mogła się długo nie powtórzyć stąd trzeba była zacisnąć zęby i robić dobrą minę do złej gry. (...)

Pełny tekst recenzji książki dostępny w poniższym linku:
https://internetowacela.blogspot.com/2018/09/emma-straub-lato-na-majorce.html

Wydawać by się mogło, że od wakacji nie należy wymagać zbyt wiele. Dobra aura, doskonałe towarzystwo, miła atmosfera i tak naprawdę nic więcej nie jest nam potrzebne. A jeśli do tego planujemy wyjazd na Majorkę to bez wątpienia kumulacja szczęścia.

Z takim właśnie zamiarem rodzina Postów opuszcza głośny, przeciążony rytmem dnia Nowy Jork, aby spędzić czternaście bajecznych...

przeczytałam do 2 strony ale jakoś nie wciągła mnie ta książka

przeczytałam do 2 strony ale jakoś nie wciągła mnie ta książka

Sięgnęłam po tę książkę, ponieważ skusił mnie jej opis.
Wcale nie spodobała mi się ta książka, a pierwszy zgrzyt to wszechwiedzący narrator, mam wrażenie, że tylko on "poznał" bohaterów, bo autorka niestety nie zrobiła nic abyśmy my - czytelnicy - zapoznali się z rodziną Postów. Bardzo słabo "skrojeni" co wpłynęło również na fabułę.
Skoro autorka nie zainteresowała nas swoimi bohaterami, to i cała akcja książki była nudna.
Ilość opisów również przytłacza.

Sięgnęłam po tę książkę, ponieważ skusił mnie jej opis.
Wcale nie spodobała mi się ta książka, a pierwszy zgrzyt to wszechwiedzący narrator, mam wrażenie, że tylko on "poznał" bohaterów, bo autorka niestety nie zrobiła nic abyśmy my - czytelnicy - zapoznali się z rodziną Postów. Bardzo słabo "skrojeni" co wpłynęło również na fabułę.
Skoro autorka nie zainteresowała nas...

Jeśli byliście na Majorce, możecie zechcecie porównać swoje wrażenia z historią opisaną przez Emmę Straub w książce pt. "Lato na Majorce"? Franny jest dziennikarką i podróżniczką kulinarną, więc podaje wiele smakowitych potraw, które być może pamiętacie z tej wyspy i zechcecie je odtworzyć w swojej kuchni.

Jim i Franny Postowie, małżeństwo z 35-letnim stażem, postanawia spędzić dwa tygodnie lata na Majorce z 18-letnią córką Sylvią, z prawie 30-letnim synem Bobbym i jego 40-letnią partnerką Carmen oraz z wieloletnim przyjacielem Franny, Charlesem i jego mężem Lawrence'em.
Postowie wykupują bilety lotnicze za punkty w programie lojalnościowym i lecą z córką do Madrytu, a potem na Majorkę, gdzie Sylvia ma ćwiczyć swój hiszpański. Reszta towarzystwa wkrótce do nich dołącza. Wyjazd jest okazją do świętowania rocznicy ślubu Postów i ukończenia szkoły średniej przez Sylvię.
Rzeczywistość pokazuje, że dla każdego z nich pobyt na Majorce jest swego rodzaju rozprawieniem się z przeszłością, kłopotami lub oczekiwaniami. Sylvia czuje się upokorzona po tym, gdy jej zdjęcia z ostatniej imprezy zostają opublikowane na portalu społecznościowym. Wstydzi się tego, co zrobiła pod wpływem alkoholu, a z drugiej strony złości się na swoją najlepszą przyjaciółkę i chłopaka, w którym się podkochiwała.
Kilkuletni związek Bobby'ego ze starszą Carmen przeżywa kryzys, bo stanął w miejscu, a poza tym mężczyzna narobił sobie długów.
Charles i Lawrence, szczęśliwe małżeństwo gejów, też jest na rozdrożu. Lawrence'owi bardzo zależy na posiadaniu dziecka, do czego dużo starszy Charles nie jest przekonany. Czy obserwując Sylvię i Bobby'ego ulegnie Lawrence'owi i przystanie na adopcję?
Dla Jima i Franny to nie tylko wakacje i świętowanie, ale również czas na podjęcie decyzji w sprawie ich dalszego małżeństwa po tym, gdy Jim zdradził ją z dużo młodszą współpracowniczką, a w konsekwencji "pozwolono" mu odejść z firmy, w której pracował od lat. Czy uda im się uratować małżeństwo? Czy utrzymają w tajemnicy przed dziećmi swoje problemy?

Jeśli oczekujecie łatwej i lekkiej wakacyjnej książki, to "Lato na Majorce" nie spełni Waszych oczekiwań. To zdecydowanie lektura dotycząca podejmowania decyzji i zwykłych ludzkich wyborów co do tego, co dalej. Wbrew oficjalnej recenzji książki, nie darzyłam sympatią żadnego z bohaterów. Ale czytałam z przyjemnością, bo nareszcie to lektura o zwyczajnych ludziach - w różnym wieku, niebogatych, niezbyt pięknych, posiadających wady i zdających sobie sprawę z kompleksów.

Na okładce książki widnieje napis autorstwa Elizabeth Gilbert: "Jestem gotowa przeczytać wszystko, co napisała Emma Straub!". Nie znam twórczości autorki poza opisaną wyżej książką, więc trudno mi się podpisać pod słowami E. Gilbert. Jej "Jedz, módl się, kochaj" oceniam znacznie wyżej niż "Lato na Majorce".

Jeśli byliście na Majorce, możecie zechcecie porównać swoje wrażenia z historią opisaną przez Emmę Straub w książce pt. "Lato na Majorce"? Franny jest dziennikarką i podróżniczką kulinarną, więc podaje wiele smakowitych potraw, które być może pamiętacie z tej wyspy i zechcecie je odtworzyć w swojej kuchni.

Jim i Franny Postowie, małżeństwo z 35-letnim stażem, postanawia...

Książka podobała mi się, choć pozostawiła trochę niedosyt. Pewne wątki pozostały jakby nierozwinięte. Powieść w sumie przeciętna, ale może dlatego, że czytałam ją na wakacjach w słonecznej Bułgarii - podobała mi się.

Książka podobała mi się, choć pozostawiła trochę niedosyt. Pewne wątki pozostały jakby nierozwinięte. Powieść w sumie przeciętna, ale może dlatego, że czytałam ją na wakacjach w słonecznej Bułgarii - podobała mi się.

Szczerze przyznam, że zaczynając czytać „Lato na Majorce” nie byłam optymistycznie nastawiona do, widocznych na pierwszy rzut oka, sporych opisów. Jednak bardzo szybko okazało się, że fabuła książki jest niezwykle wciągająca, głównie dzięki bardzo przyjaznemu stylowi autorki, całość pochłonęłam z niezwykłą lekkością.
Książka opisuje sporo spraw związanych z istotą rodzicielstwa. Pojawia się wiele porównań nawiązujących do tego jak było kiedyś a jak jest teraz oraz wysnuwane są pewne hipotezy na temat tego, co mogło wpływać na taki rozwój wydarzeń. Porusza kwestię niemocy rodziców w odniesieniu do wyborów dokonywanych przez ich dorosłe dzieci. Pojawia się także stwierdzenie, że rodzicielstwo jest przekleństwem…

Recenzja: http://mamao.pl/emma-straub-lato-na-majorce/

Szczerze przyznam, że zaczynając czytać „Lato na Majorce” nie byłam optymistycznie nastawiona do, widocznych na pierwszy rzut oka, sporych opisów. Jednak bardzo szybko okazało się, że fabuła książki jest niezwykle wciągająca, głównie dzięki bardzo przyjaznemu stylowi autorki, całość pochłonęłam z niezwykłą lekkością.
Książka opisuje sporo spraw związanych z istotą...

Infantylna! Nudna!

Infantylna! Nudna!

W tej książce nie ma nic.

W tej książce nie ma nic.