Nie spodziewałam się po ,,Granicy'' tak dobrej i wielowymiarowej powieści psychologicznej. Brudne lata międzywojenne, fobia starości i sieć błędów, które sączą się jak trucizna w życia wielu istnień.

Książka zbyt trudna i za mało uniwersalna jak na lekturę szkolną stąd takie opinie. Szkoda.

Nie spodziewałam się po ,,Granicy'' tak dobrej i wielowymiarowej powieści psychologicznej. Brudne lata międzywojenne, fobia starości i sieć błędów, które sączą się jak trucizna w życia wielu istnień.

Książka zbyt trudna i za mało uniwersalna jak na lekturę szkolną stąd takie opinie. Szkoda.

"Granica" jest jedną z ważnych dla mnie opowieści. Stawia pytania o istotę dobra i zła, prawdy i fałszu, piękna i brzydoty. Narrator zamiast wartkiej akcji proponuje dekonstrukcje mitów, nie tyle pozbawienie ich mocy sprawczej, ile... ukazanie jakoby nigdy nie miały one racji bytu. Powieść pokazuje co dzieje się z człowiekiem, który pozwolił się omamić pozorami i pozbył się dotychczasowych zasad. Zenon Ziembiewicz jako główny bohater przeżywa kryzys wzorców, zauważa przerost schematow nad rzeczywistością. Fabuła przywodzi na myśl starogreckie Fatum, ale tym razem to nie los prześladuje bohaterów, lecz raczej oni sami, układ stosunków, zobowiązań czy zależności prowadzą ostatecznie do klęski. Czy można jej było uniknąć? Zaletą i wadą świata przedstawionego staje się jego obyczajowośc kultura tradycja, odziedziczone po zaborach poczucie posłannictwa.

"Granica" jest jedną z ważnych dla mnie opowieści. Stawia pytania o istotę dobra i zła, prawdy i fałszu, piękna i brzydoty. Narrator zamiast wartkiej akcji proponuje dekonstrukcje mitów, nie tyle pozbawienie ich mocy sprawczej, ile... ukazanie jakoby nigdy nie miały one racji bytu. Powieść pokazuje co dzieje się z człowiekiem, który pozwolił się omamić pozorami i pozbył się...

Wchodzę i patrzę po kolei na najwybitniejsze powieści polskie i co widzę

Chłopi średnia nawet nie 7

Granica nawet nie 6
To jest skandal horror zgroza

Wchodzę i patrzę po kolei na najwybitniejsze powieści polskie i co widzę

Chłopi średnia nawet nie 7

Granica nawet nie 6
To jest skandal horror zgroza

Czytana w wieku pacholęcym. Po lekturach romantycznych (pozytywistyczne Lalkę i Nad Niemnem sobie odpuściłem) i niekoniecznie rozweselającym Wyspiańskim, powieści okresu międzywojennego okazały się być naprawdę strawne. Na pierwszym miejscu raczej "Noce i dnie", ale "Granica" na pewno znalazła się na podium wśród prozy tamtego okresu. Perypetie Zenona, Elżbiety i Justyny tak wznieciły moją wrażliwość na problemy nierówności społecznych i emancypacji nie tylko wiejskich kobiet, że popełniłem wypracowanie na 30 stron zeszytu w jedną linię, a dorobek literacki Nałkowskiej poznałem prawie w 75 procentach.

Czytana w wieku pacholęcym. Po lekturach romantycznych (pozytywistyczne Lalkę i Nad Niemnem sobie odpuściłem) i niekoniecznie rozweselającym Wyspiańskim, powieści okresu międzywojennego okazały się być naprawdę strawne. Na pierwszym miejscu raczej "Noce i dnie", ale "Granica" na pewno znalazła się na podium wśród prozy tamtego okresu. Perypetie Zenona, Elżbiety i Justyny...

“Granica” została wydana w 1935 r., czyli prawie 90 lat temu. Trochę inne problemy nurtowały wtedy ludzi, wiele rzeczy się zmieniło, “granice” też uległy zmianie. Tytuł książki odnosi się do przekraczania granic moralnych, społecznych i wielu innych. Moim zdaniem błędem było rozpoczynać powieść od śmierci Zenona. Autorka może i chciała dobrze, bo dosyć długo , jak czytałam, pracowała nad tą książką i wnosiła wiele poprawek. Chciała przedstawić, co kieruje człowiekiem w jego życiu i co prowadzi do upadku. Jest to książka psychologiczno-filozoficzna, dlatego czasami trudno mi było przebrnąć przez niektóre fragmenty. Przeczytałam, ale zachwycona nie jestem.

“Granica” została wydana w 1935 r., czyli prawie 90 lat temu. Trochę inne problemy nurtowały wtedy ludzi, wiele rzeczy się zmieniło, “granice” też uległy zmianie. Tytuł książki odnosi się do przekraczania granic moralnych, społecznych i wielu innych. Moim zdaniem błędem było...

Czytane lata temu, w szkole. Dość trudna powieść jak na szkolne warunki, nie mam też ochoty do niej wracać...

Czytane lata temu, w szkole. Dość trudna powieść jak na szkolne warunki, nie mam też ochoty do niej wracać...

Po tylu latach się udało i nie żałuję

Po tylu latach się udało i nie żałuję

Proszę, przestańmy chwalić klasyki tylko dlatego, że to klasyki. Przebrnęłam przez to i powiem tak: gówno.

Proszę, przestańmy chwalić klasyki tylko dlatego, że to klasyki. Przebrnęłam przez to i powiem tak: gówno.

Ukazuje problem wchodzenia w schematy rodzinne i przekraczania granic

Ukazuje problem wchodzenia w schematy rodzinne i przekraczania granic

im dalej tym gorzej

im dalej tym gorzej