Całkiem ciekawa historia byłego żołnierza SAS, który aktualnie zarabia na życie jako prywatny ochroniarz cywilów w Iraku choć nie tylko z Iraku. Autor jest zatem najemnikiem odpowiedzialnym za bezpieczeństwo przeważnie biznesmenów i przedstwicieli mediów. Prosty język sprawia że książkę całkiem przyjemnie się czyta. Nie ma tam akcji rodem z filmów Rambo ale relatywnie duża ilość szczegółów z różnych "bojowych" zdarzeń sprawie że dosyć interesująca lektura.

Całkiem ciekawa historia byłego żołnierza SAS, który aktualnie zarabia na życie jako prywatny ochroniarz cywilów w Iraku choć nie tylko z Iraku. Autor jest zatem najemnikiem odpowiedzialnym za bezpieczeństwo przeważnie biznesmenów i przedstwicieli mediów. Prosty język sprawia że książkę całkiem przyjemnie się czyta. Nie ma tam akcji rodem z filmów Rambo ale relatywnie duża...

Bardzo ciekawa pozycja. Czyta się bardzo dobrze i płynnie. Polecam

Bardzo ciekawa pozycja. Czyta się bardzo dobrze i płynnie. Polecam

Zdecydowanie godna przeczytania. Autor jest zawodowcem z najwyższej ligi, nikt nie przedstawi lepszego spojrzenia na to, co się działo w Iraku. Wytknięcie buty i ignorancji dziennikarzom. Pisana językiem żołnierskim, krótko, rzeczowo i na temat. Momentami przeraża brak emocji wobec skali dramatów dziejących się wokół, ale cóż, żołnierze wiedzą jak radzić sobie ze stresem i nie lubią epatować brutalizmem. Człowiek- maszyna. Nowoczesna wojna. Nawet znawcy tematyki nie będą się nudzić.

Zdecydowanie godna przeczytania. Autor jest zawodowcem z najwyższej ligi, nikt nie przedstawi lepszego spojrzenia na to, co się działo w Iraku. Wytknięcie buty i ignorancji dziennikarzom. Pisana językiem żołnierskim, krótko, rzeczowo i na temat. Momentami przeraża brak emocji wobec skali dramatów dziejących się wokół, ale cóż, żołnierze wiedzą jak radzić sobie ze stresem i...

Jeśli ktoś spodziewał się akcji a`la Rambo w Afganistanie to pewnie zawiódł się tą książką. Ja nie oczekiwałem nie wiadomo czego,ale książka nie wydała mi się nawet w połowie tak ciekawa jak "Komandos" Dicka Marcinko. Niemniej jednak można bez wyrzutów sumienia przeczytać.

Jeśli ktoś spodziewał się akcji a`la Rambo w Afganistanie to pewnie zawiódł się tą książką. Ja nie oczekiwałem nie wiadomo czego,ale książka nie wydała mi się nawet w połowie tak ciekawa jak "Komandos" Dicka Marcinko. Niemniej jednak można bez wyrzutów sumienia przeczytać.

Ciekawa historia opisująca pracę najemników pracujących w Iraku. Książkę dobrze się czyta. Polecam miłośnikom tematyki.

Ciekawa historia opisująca pracę najemników pracujących w Iraku. Książkę dobrze się czyta. Polecam miłośnikom tematyki.

Pierwszy raz w życiu nie wiem co napisać o książce. Nie wywołała we mnie żadnych emocji. Od książki oczekuje że zapewni mi albo negatywne albo pozytywne odczucia wobec niej, tutaj nie mam żadnych. Tyle mogę napisać. Komu mogę polecić hmm jeśli lubisz zbiór niezwiązanych ze sobą krótkich historii a do tego interesuję Cię historia i sposób organizacji najemników w Iraku to to jest książka dla Ciebie, jeśli natomiast liczysz na fajnie napisaną historię byłego członka sił specjalnych to nie licz na to i poszukaj innych książek z tym związanych bo jest ich sporo i możliwe że będą lepsze.

Pierwszy raz w życiu nie wiem co napisać o książce. Nie wywołała we mnie żadnych emocji. Od książki oczekuje że zapewni mi albo negatywne albo pozytywne odczucia wobec niej, tutaj nie mam żadnych. Tyle mogę napisać. Komu mogę polecić hmm jeśli lubisz zbiór niezwiązanych ze sobą krótkich historii a do tego interesuję Cię historia i sposób organizacji najemników w Iraku to to...

Sięgnęłam po tę książkę, leżącą na półce w księgarni, i zaczęłam ją kartkować. I jak myślicie, co skłoniło mnie do kupienia właśnie jej, mimo że takich pozycji już pojawiło się trochę na rynku? Ano fragment o... kobietach najemnikach. Pomyślałam sobie: nareszcie facet, który ma zdrowe podejście do kobiet podejmujących się roboty powszechnie uważanej za zajęcie tylko dla mężczyzn. Nie wyłaziła z niego, jak z trzepanego worka na pchły, zakompleksiona ofiara tych wrednych feministek. Autor rzeczowo przedstawił pracę koleżanek, bez szowinistycznego zadęcia. Książkę czyta się jak powieść sensacyjną, klarowne zdania, opisy sytuacji. Ciekawe było też spojrzenie najemnika-angola z SAS na sytuację w Iraku, na pracę jego amerykańskich kolegów po fachu. I magazyny pełne broni, którą Amerykanie nie wahali się z nim podzielić. Bezsensowne ograniczenia w kraju, gdzie trup ściele się gęsto, nie pozwalały na wożenie ich przez ochroniarzy na teren Iraku. Bezsensowne były też regulacje dotyczące ochrony pismaków. Najemnicy musieli je łamać, żeby zadbać o bezpieczeństwo swoich klientów. Jak ktoś chce się zapoznać z realiami pracy takich ludzi jak autor, spojrzenia na nią z perspektywy nie porywczych kowbojów Amerykanów, tylko zimnego, racjonalnego Angola z SAS, polecam tę lekturę.

Sięgnęłam po tę książkę, leżącą na półce w księgarni, i zaczęłam ją kartkować. I jak myślicie, co skłoniło mnie do kupienia właśnie jej, mimo że takich pozycji już pojawiło się trochę na rynku? Ano fragment o... kobietach najemnikach. Pomyślałam sobie: nareszcie facet, który ma zdrowe podejście do kobiet podejmujących się roboty powszechnie uważanej za zajęcie tylko dla...

świetna książka, John w prosty sposób opisuje swoje doświadczenia i akcje głównie z Iraku, ale i o czynach swoich kolegów czy ludziach o których słyszał, a także o zasadzce która była opisana w ksiażce "Blackwater" z tym, że krótko, zwieźle i na temat. Do tego wyszstkiego szczypta historii. I mamy 300 stron z których żadna nie nudzi. Polecam.

świetna książka, John w prosty sposób opisuje swoje doświadczenia i akcje głównie z Iraku, ale i o czynach swoich kolegów czy ludziach o których słyszał, a także o zasadzce która była opisana w ksiażce "Blackwater" z tym, że krótko, zwieźle i na temat. Do tego wyszstkiego szczypta historii. I mamy 300 stron z których żadna nie nudzi. Polecam.

Podobnie jak "Karbala" Marcina Górki i Piotra Głuchowskiego czy "Misjonarze z Dywanowa" Władysława Zdanowicza, książka ukazuje czasy operacji "Iraqi Freedom"
Tym razem jest to autobiograficzna opowieść o życiu w Iraku przedstawiciela PMC (private military contractor) czyli mówiąc po ludzku, bez amerykańskich metafor - najemnika.
Jest to szalenie dojrzałe spojrzenie brytyjskiego chorążego, ex-komandosa elitarnego Special Air Service. Faceta, który wie dlaczego i po co pojechał do Iraku.
John Geddes nie jest, mającym na to mniejszy lub większy wpływ, żołnierzem wysłanym do Iraku przez swój Rząd
Autor pokazuje życie zawodowca, wysokiej klasy specjalisty z zakresu sztuki wojennej, któremu specjalna komórka SAS pomaga znaleźć nowy pomysł na siebie po odejściu na wojskową emeryturę.
W Iraku przez pewien czas pracuje jako "one man commando" zajmując się ochroną ekip filmowych przyjeżdżających do tego kraju.
Podróżuje "autostradą śmierci" z Mutlaa w Kuwejcie do Basry w Iraku.
Oprócz opisu szalenie dynamicznych scen walk, w których sam bierze udział, opowiada o przygodach swoich kolegów po klindze, ale także o zachowaniu sił zbrojnych poszczególnych krajów okupujących Irak.
Po przeczytaniu tej książki zrozumiecie za co Irakijczycy tak bardzo "kochają" Amerykanów.
Jest tam sporo informacji o tym, jak powstawał, a właściwie reaktywował się, system wojsk najemnych.
Podobno pierwsi najemnicy służyli już w armii Aleksandra Macedońskiego.
Mówiąc szczerze książka zainspirowała mnie do pogłębienia swojej wiedzy na ten temat, a w głowie powstaje mi kolejny post na temat współczesnych wojsk najemnych.
Pozycję polecam wszystkim, którzy interesują się światem współczesnym, szczególnie konfliktami na Bliskim Wschodzie.
Gwarantuję, że po przeczytaniu "Najemnika" znajdziecie odpowiedzi na różne pytania, ale też pojawią się nowe.
Przykład ? Kontyngent brytyjski w Iraku w czasach opisywanych przez Geddesa szacowany był na 8500 żołnierzy, wojska PMC liczyły 30000 osób

Nasze recenzje na http://niestatystycznypolak.blogspot.com

Podobnie jak "Karbala" Marcina Górki i Piotra Głuchowskiego czy "Misjonarze z Dywanowa" Władysława Zdanowicza, książka ukazuje czasy operacji "Iraqi Freedom"
Tym razem jest to autobiograficzna opowieść o życiu w Iraku przedstawiciela PMC (private military contractor) czyli mówiąc po ludzku, bez amerykańskich metafor - najemnika.
Jest to szalenie dojrzałe spojrzenie...

Przyznać muszę, że książka mnie wciągnęła.
Prezentuje nieco odmienne spojrzenie na konflikty.
Czyta się dobrze, nie jest przeładowana typowym dla Amerykanów patosem - może dlatego, że autor jest Brytyjczykiem ;)

Przyznać muszę, że książka mnie wciągnęła.
Prezentuje nieco odmienne spojrzenie na konflikty.
Czyta się dobrze, nie jest przeładowana typowym dla Amerykanów patosem - może dlatego, że autor jest Brytyjczykiem ;)