Przed rozpoczęciem czytania powieści Perswazja nie sprawdziłem, że jest to już 11 tom cyklu Toma Thorna. Żadnych z poprzednich dziesięciu nie czytałem, a wiem, że mam w domu tom 10 - Presja oraz tom 12 - Kości. Jednak w momencie wyboru lektury wziąłem pod uwagę okładkę, a okładka Perswazji jest bardziej intrygująca niż Presji.
Głównym bohaterem powieści (oraz cyklu) jest inspektor Tom Thorne. W tomie tym jest on już w służbie mundurowej, do której został karnie przeniesiony. Głównym motywem powieści jest seria samobójstw, które mają miejsce w Londynie. Policja w żadnej ze spraw nie ma zamiaru rozpoczynać śledztwa. Innego zdania jest Thorne, który narażając swoją policyjną karierę (która wisi na włosku),szuka, drąży w celu udowodnienia, że do śmierci ofiar przyczyniły się osoby trzecie.
Kto ma racje, czy inspektor Thorne czy londyńska policja dowiecie się z kart powieści. Pomysł na książkę całkiem dobry, ale jakoś nie do końca mogłem się w tę historię wciągnąć, polubić bohatera czy inne postacie występującym w tym tomie.
Na przeczytanie 378 stron potrzebowałem dziewięć dni oraz dziewięć posiedzeń. Wynik taki plasuje tytuł ten 167 miejscu wśród 215 książek Przeczytanych Na Tronie. Mnie nie do końca się podobała, ale może Wam bardziej przypadnie do gustu.

https://www.facebook.com/czytamnatronie

Przed rozpoczęciem czytania powieści Perswazja nie sprawdziłem, że jest to już 11 tom cyklu Toma Thorna. Żadnych z poprzednich dziesięciu nie czytałem, a wiem, że mam w domu tom 10 - Presja oraz tom 12 - Kości. Jednak w momencie wyboru lektury wziąłem pod uwagę okładkę, a okładka Perswazji jest bardziej intrygująca niż Presji.
Głównym bohaterem powieści (oraz cyklu) jest...

Moja opinia opiera się tylko na tym tomie. Oceniam książkę na przeciętną. Dotrwałam do końca, ale nie jest to pozycja, która zostanie w mojej pamięci na długo, ani też taka, która zachęciłaby do poznania innych książek z tej serii.
Główny bohater nie jest dla mnie ani niesamowicie ciekawy, ani inteligentny, ani sprytny, czy zaskakujący. Reszta postaci też nie powala, szczególnie dziewczyna Helen, jakoś dziwnie irytująca. Co do zagadki kryminalnej, to jest po prostu okay

Moja opinia opiera się tylko na tym tomie. Oceniam książkę na przeciętną. Dotrwałam do końca, ale nie jest to pozycja, która zostanie w mojej pamięci na długo, ani też taka, która zachęciłaby do poznania innych książek z tej serii.
Główny bohater nie jest dla mnie ani niesamowicie ciekawy, ani inteligentny, ani sprytny, czy zaskakujący. Reszta postaci też nie powala,...

Książka pokazuje konieczność kary śmierci dla pewnego rodzaju popaprańców, jak też skutki wypuszczania takich na wolność.
Nie jest również peanem opiewającym wspaniałe stosunki służbowe w brytolskiej policji. Najwygodniejszą postawą funkcjonariuszy chcących mieć święty spokój jest lenistwo i umiejętne zamykanie oczy na sprawy mogące stanowić jakieś kłopoty. W celu podnoszenia statystyk najlepiej jest zakwalifikować możliwie dużo morderstw jako samobójstwa, co znamy również z naszego podwórka: zadziwiające sukcesy seryjnego samobójcy, zwłaszcza podczas rządów POpaprańców.

Książka pokazuje konieczność kary śmierci dla pewnego rodzaju popaprańców, jak też skutki wypuszczania takich na wolność.
Nie jest również peanem opiewającym wspaniałe stosunki służbowe w brytolskiej policji. Najwygodniejszą postawą funkcjonariuszy chcących mieć święty spokój jest lenistwo i umiejętne zamykanie oczy na sprawy mogące stanowić jakieś kłopoty. W celu...

Kiedy człowiek ma za sobą dziesięć tomów przygód jakiegoś bohatera, kolejna część, bez względu na to, czy będzie wybitna, czy tylko dobra, jest niesamowitym przeżyciem.
Więź łącząca czytelnika z postacią jest już tak silna, że chłonie się jak gąbką wodę, każdą jego historię.
A jaka jest "Perswazja"? Bardzo interesujące morderstwa, ciekawa intryga i oczywiście zwroty akcji, które sukcesywnie pojawiają się na kolejnych stronach.
Cóż tutaj więcej dodać, lubię Billinghama i czekam już na moment, w kórym wezmę kolejną część w swoje ręce.

Kiedy człowiek ma za sobą dziesięć tomów przygód jakiegoś bohatera, kolejna część, bez względu na to, czy będzie wybitna, czy tylko dobra, jest niesamowitym przeżyciem.
Więź łącząca czytelnika z postacią jest już tak silna, że chłonie się jak gąbką wodę, każdą jego historię.
A jaka jest "Perswazja"? Bardzo interesujące morderstwa, ciekawa intryga i oczywiście zwroty akcji,...

To nie jest moje pierwsze spotkanie autorem.
Nie miej ta książka podobała mi się chyba najbardziej.

Już na samym początku mamy motyw, ofiary i potencjalnego zabójcę, choć nie wiadomo, czy te sprawy są ze sobą powiązane. Przez całą książkę toczy się walka z czasem, którą nie wiadomo kto wygra.
Książka to doskonale skonstruowana intryga sprawia, że od powieści ciężko się oderwać.

Mark Billingham od samego początku skrupulatnie buduje intrygę, wprowadza sporo wątków i zwodzi czytelnika, a wszystko po to żeby finał był zaskakujący i godzien zapamiętania.

To nie jest moje pierwsze spotkanie autorem.
Nie miej ta książka podobała mi się chyba najbardziej.

Już na samym początku mamy motyw, ofiary i potencjalnego zabójcę, choć nie wiadomo, czy te sprawy są ze sobą powiązane. Przez całą książkę toczy się walka z czasem, którą nie wiadomo kto wygra.
Książka to doskonale skonstruowana intryga sprawia, że od powieści ciężko się...

Twórczość Marka Billinghama poznałam 1,5 roku temu, jednak przez ten czas przeczytałam całą serię o Tomie Thornie, składającą się z 12 tomów. Już niebawem ma pojawić się nowa część - ,,Kości", z którą na pewno także się zapoznam.

W Londynie dochodzi do serii zabójstw. Nikomu z policji nie chce się w to zagłębiać, wszyscy uznają, że zmarli sami zechcieli odebrać sobie życie. Tom Thorne ma na ten temat inne zdanie i postanawia rozpocząć prywatne śledztwo, przez które może mieć niemałe kłopoty. Kto ma rację? Czy samobójcy tak naprawdę nie chcieli umierać?

Zacznę od tego, że ,,Perswazja" znacznie różni się od poprzednich książek Billinghama. Tutaj już na samym początku mamy motyw, ofiary i potencjalnego zabójcę, choć nie wiadomo, czy te sprawy są ze sobą powiązane. Przez całą książkę toczy się walka z czasem, którą wygra mężczyzna lub Tom Thorne. Zakończenie także jest dość zagadkowe i niesamowicie prowokuje do sięgnięcia po kolejny tom.

Styl autora jest prosty, kryminał czyta się nadzwyczaj szybko. Doskonale skonstruowana intryga sprawia, że od powieści ciężko się oderwać. Pomimo swojej obszerności czytałam ją tylko dwa popołudnia. Pomimo tego, że znacznie różni się od swoich poprzedniczek nie uważam, by 12 część cyklu była gorsza. Moim zdaniem była po prostu inna, a przez to jeszcze ciekawsza. Tak, jak w poprzednich tomach pisałam, że można zacząć od której części się chce, tak tutaj preferuję czytanie od początku lub chociaż zapoznanie się z ,,Presją". Wspomnianą pozycję czytałam 1,5 roku temu i miałam pewne braki w pamięci.

,,Perswazja" to kryminał, który umili nam czas. Co prawda już na początku wiemy, co się prawdopodobnie wydarzy, jednak autor nie pozwala nam się nudzić. Metody powodujące śmierć są naprawdę różne. Gdy już myślimy, że udało nam się rozwiązać sprawę, autor ma dla nas niemałą niespodziankę. Dajmy mu się porwać i poznajmy tę fascynującą opowieść do końca.

Moja ocena: 5,5/6

Twórczość Marka Billinghama poznałam 1,5 roku temu, jednak przez ten czas przeczytałam całą serię o Tomie Thornie, składającą się z 12 tomów. Już niebawem ma pojawić się nowa część - ,,Kości", z którą na pewno także się zapoznam.

W Londynie dochodzi do serii zabójstw. Nikomu z policji nie chce się w to zagłębiać, wszyscy uznają, że zmarli sami zechcieli odebrać sobie...

To moje pierwsze zetknięcie z tym autorem i sięgając po tę pozycję w bibliotece, nie miałam pojęcia, że jest to jedna z wielu książek w cyklu o Tomie Thornie. Z podobnych tomów przygód moje jedyne uznanie zyskał chyba tylko bohater Myron Bolitar, którego świetnie wykreował Harlan Coben. Toma myślę, że mogłabym polubić, gdyby ktoś kilka lat temu dał mi pierwszą książkę z jego przygodami. Może szłabym jak po nitce do kłębka i 'Perswazja' byłaby tylko kolejną pozycją do odhaczenia. Może, ale jednak tak się nie stało. Z tego typu cyklami jest pewien problem - człowiekowi ciężko jest utrzymać prawidłową kolejność. I chociaż autorzy starają się, aby przypadkowe zetknięcie z daną pozycją nie wpływało na chaos, czy to druga, siódma, czy ósma część. I tak było w tym przypadku. 'Perswazja' to dobry kryminał, ale nie zapada jakoś szczególnie w pamięć. Czasami miałam ochotę przekartkować kilka stron do przodu, żeby jakoś przyśpieszyć akcję. Mam wrażenie, że trafiłam na słabszy tom i gdyby w łapki wpadła mi chociażby część 10, byłabym nią bardziej zainteresowana. Co nie zmienia faktu, że książka warta polecenia.

To moje pierwsze zetknięcie z tym autorem i sięgając po tę pozycję w bibliotece, nie miałam pojęcia, że jest to jedna z wielu książek w cyklu o Tomie Thornie. Z podobnych tomów przygód moje jedyne uznanie zyskał chyba tylko bohater Myron Bolitar, którego świetnie wykreował Harlan Coben. Toma myślę, że mogłabym polubić, gdyby ktoś kilka lat temu dał mi pierwszą książkę z...

powiem tak , temat ciekawy , język prosty ale niestety momentami nużąco...nie ma napięcia, watki osobiste są płytkie.Nie wywarła na mnie żadnego efektu.Przeczytałam bo zaczęłam i tyle.

powiem tak , temat ciekawy , język prosty ale niestety momentami nużąco...nie ma napięcia, watki osobiste są płytkie.Nie wywarła na mnie żadnego efektu.Przeczytałam bo zaczęłam i tyle.

To pierwsza książka Billinghama, jaką miałam okazję przeczytać. Nie spodziewałam się, że tak przypadnie mi do gustu.
Pora nadrobić pozostałe tomy.

To pierwsza książka Billinghama, jaką miałam okazję przeczytać. Nie spodziewałam się, że tak przypadnie mi do gustu.
Pora nadrobić pozostałe tomy.

Książka "szła" mi trochę opornie... Możliwe, że można ją zaliczyć do wagi pół-ciężkiej. Przez całą książkę czytelnik myśli: eeeee... skoro wiadomo kto zabija to po co dalej czytać? a tu psikus :) nic więcej nie napiszę- polecam!

Książka "szła" mi trochę opornie... Możliwe, że można ją zaliczyć do wagi pół-ciężkiej. Przez całą książkę czytelnik myśli: eeeee... skoro wiadomo kto zabija to po co dalej czytać? a tu psikus :) nic więcej nie napiszę- polecam!