Po latach jak sięgnąłem po Tomka Soyera to stwierdziłem że jest już to książka infantylna . Gdy potem przeczytałem Hucka Finna to zostałem miło zaskoczony. Jest powieść bardziej dojrzała ale wciąż lekka opisująca ludność znad Missisipi z przed wojny secesyjnej. Autor ukazuje dość naturalnie tamtych ludzi ich wady zalety. Porusza liczne problemy tamtych mieszkańców problemy materialne moralne,niewolnictwo, krwawe zemsty rodowe, licznych oszustów żerujących na naiwności mieszkańców lecz czyni to autor w sposób że współczujemy tym ludziom.Choć współcześnie zarzuca się rasizm to książka jest właśnie antyrasistowska na ale nie wymagajmy od współczesnych bolszewików że czytając coś ze zrozumieniem . Wada ta książki to niestety koniec gdy pojawia się postać Tomka Soyera który jest już mocno infantylny i nie pasuje do reszty książki no chyba że autor miał taki zamiar ale trochę się to kłóci z całością. Podsumowując polecam gorąco jest to jak ktoś pisał książka która stanowi tożsamość literatury amerykańskiej.

Po latach jak sięgnąłem po Tomka Soyera to stwierdziłem że jest już to książka infantylna . Gdy potem przeczytałem Hucka Finna to zostałem miło zaskoczony. Jest powieść bardziej dojrzała ale wciąż lekka opisująca ludność znad Missisipi z przed wojny secesyjnej. Autor ukazuje dość naturalnie tamtych ludzi ich wady zalety. Porusza liczne problemy tamtych mieszkańców problemy...

Czytałam z zapartym tchem za dziecka. Okno na swiat kiedys. I problemu takie tez nasze.

Czytałam z zapartym tchem za dziecka. Okno na swiat kiedys. I problemu takie tez nasze.

Gdybym miała takiego kolegę jak Huck, miałabym znacznie ciekawsze dzieciństwo. Bohater wzbudza sympatię od pierwszych stron. Jego charakter szlifuje przede wszystkim bezwzględna, bezlitosna szkoła życia, ale zamiast poczucia niesprawiedliwości tkwią w nim dobre intencje, nadzwyczajna pomysłowość, autentyczna szczerość, zaradność zjednana z odwagą, promieniująca na innych energia. Choć o przygodach chłopca przeczytałam jako osoba dorosła, byłam równie nimi zaciekawiona jak fabułami dedykowanymi pełnoletnim.
Mark Twain to pisarz, po którego powieści będę sięgać częściej, by zapoznać się głębiej z jego przekazem i światopoglądem.

Gdybym miała takiego kolegę jak Huck, miałabym znacznie ciekawsze dzieciństwo. Bohater wzbudza sympatię od pierwszych stron. Jego charakter szlifuje przede wszystkim bezwzględna, bezlitosna szkoła życia, ale zamiast poczucia niesprawiedliwości tkwią w nim dobre intencje, nadzwyczajna pomysłowość, autentyczna szczerość, zaradność zjednana z odwagą, promieniująca na innych...

Słabe, w porównaniu do Tomka Sawyera ta książka jest kilka klas niżej. Historie wyciągnięte z czapy, naciągane. Jedynie wątki które pokazują skalę rasizmu można uznać dziś za wartościowe

Słabe, w porównaniu do Tomka Sawyera ta książka jest kilka klas niżej. Historie wyciągnięte z czapy, naciągane. Jedynie wątki które pokazują skalę rasizmu można uznać dziś za wartościowe

Mark Twain – Przygody Hucka (1884) (9.3)

Mark Twain – Przygody Hucka (1884) (9.3)

Książka trochę lepsza od "Przygód Tomka Sawyera". Huck jest bohaterem z którym można się utożsamiać (nie to co Tomek który denerwował mnie tak samo jak Holden z "Buszującego w zbożu"). Huck jak każdy ma swoje problemy i demony. Jest trochę śmiesznie, trochę smutno. 75% książki na 7, ale końcówka na 4 stąd moja ocena.

Książka trochę lepsza od "Przygód Tomka Sawyera". Huck jest bohaterem z którym można się utożsamiać (nie to co Tomek który denerwował mnie tak samo jak Holden z "Buszującego w zbożu"). Huck jak każdy ma swoje problemy i demony. Jest trochę śmiesznie, trochę smutno. 75% książki na 7, ale końcówka na 4 stąd moja ocena.

Książka o przygodach Hucka jest bezpośrednią kontynuacją opowieści o Tomku, z tą różnicą, że Sawyer udaje się na dalszy plan. To Finn zostaje głównym bohaterem, to jemu Twain poświęca całość swojej opowieści.

Życie chłopaka było dotychczas jednym wielkim nieszczęściem. Jego ojciec jest pijaczyną, na nasze warunki wręcz menelem. Pierwszy do rozróby, sięgnięcia po alkohol. Przemoc nie jest jemu obca o czym Huck dowiedział się wielokrotnie. Styl życia doprowadził do tego, że był wiecznie nieobecny, w pewnym momencie uznany za martwego. Do świata żywych przywróciła go wieść o majątku w którego posiadanie wszedł Huckleberry. Jego powrót był równoznaczny z przywołaniem demonów przeszłości. Huck nie chciał być bierny, postanowił uciec. Zbiegiem okoliczności natrafił na Jima, niewolnika sąsiadki, który także postanowił dać drapaka.

Tomek Sawyer był dla mnie rozczarowaniem. Otaczający go nimb uwielbienia przez tyle pokoleń przygotował mnie na książkę co najmniej dobrą… miała swoje momenty, ale zdecydowanie więcej było minusów. Postać Hucka Finna sprawiła, że moje nadzieje na dobrą powieść odżyły. Książka w jeszcze większym stopniu stawia na ukazanie warunków społecznych na południu Stanów w XIX wieku przed wojną secesyjną. Twain bardzo skupił się na relacjach z osobami czarnoskórymi, warunkach ich codzienności i bytu w ogólnym tego słowa znaczeniu. Dla białych nic oni nie znaczyli, byli wręcz przedmiotami, narzędziem pracy, do którego zamiast paliwa wlewa się wodę i podaje kilka kromek chleba. Huck Finn bardzo podobnie traktował swojego towarzysza ucieczki. Tolerował, ale nie akceptował, był pełen uprzedzeń. Wraz z każdą przygodą jego stosunek się zmieniał, aby w końcu zaakceptować Jima, dostrzec jego równość wobec siebie.
Uważam, że Twain wykonał kawał dobrej roboty. Jego relacja jest bezbłędna, od serca, straszna i dobitna. Ale…

Niewolnictwo to tylko jeden z wielu elementów książki i tylko jedyny udany. Ponownie nie ma większej fabuły, po raz kolejny są to „przygody”, które niesamowicie nużą, są bezsensowne i powtarzalne. Co więcej brak tu humoru, który był ważną częścią poprzedniej części, a przemoc fizyczna jest wręcz wszechobecna. Twain doskonale przedstawia swoje czasy, ale reszta leży.

Przygody Hucka to powieść, która nie przetrwała próby czasu. Bardzo się zestarzała. Była kierowana dla dzieci, które aktualnie nie powinny jej czytać. Powieść, która wymaga przepracowania i omówienia. Świetnie omówienie niewolnictwa nie wynagradza lektury. Absolutnie nie polecam.

Książka o przygodach Hucka jest bezpośrednią kontynuacją opowieści o Tomku, z tą różnicą, że Sawyer udaje się na dalszy plan. To Finn zostaje głównym bohaterem, to jemu Twain poświęca całość swojej opowieści.

Życie chłopaka było dotychczas jednym wielkim nieszczęściem. Jego ojciec jest pijaczyną, na nasze warunki wręcz menelem. Pierwszy do rozróby, sięgnięcia po alkohol....

Za dzieciaka nie miałam okazji poznać tej książki i jakoś mnie nie ciągnęło, a teraz skłoniły mnie kontrowersje wokół niej... A lubię takie rzeczy. Ogólnie spoko, choć są lepsze :)

Za dzieciaka nie miałam okazji poznać tej książki i jakoś mnie nie ciągnęło, a teraz skłoniły mnie kontrowersje wokół niej... A lubię takie rzeczy. Ogólnie spoko, choć są lepsze :)

Kontynuacja książki " Przygody Tomka Sawyera". Głównym bohaterem i narratorem powieści jest przyjaciel Tomka, Huck Finn. Tom traktuje o przygodach Hucka, który wraz ze zbiegłym niewolnikiem Jimem, płynie na tratwie w kierunku północnych terenów Stanów Zjednoczonych.
W dzieciństwie ta część podobała mi się mniej niż pierwsza, obecnie obie stawiam na równi. Tak samo jak pierwsza część, także i ta jest przepełniona oryginalnym humorem Twaina, ironią, niekiedy sarkazmem. Polecam młodym czytelnikom.

Kontynuacja książki " Przygody Tomka Sawyera". Głównym bohaterem i narratorem powieści jest przyjaciel Tomka, Huck Finn. Tom traktuje o przygodach Hucka, który wraz ze zbiegłym niewolnikiem Jimem, płynie na tratwie w kierunku północnych terenów Stanów Zjednoczonych.
W dzieciństwie ta część podobała mi się mniej niż pierwsza, obecnie obie stawiam na równi. Tak samo jak...

Fabuła / Zwroty Akcji 4/10
Bohaterowie 6/10
Świat Przedstawiony 8/10
Narracja / Styl / Humor 7/10
Przesłanie / Problematyka 7/10
Kilmat / Subiektywne odczucia 4/10

PODSUMOWUJĄC 6/10

Fabuła / Zwroty Akcji 4/10
Bohaterowie 6/10
Świat Przedstawiony 8/10
Narracja / Styl / Humor 7/10
Przesłanie / Problematyka 7/10
Kilmat / Subiektywne odczucia 4/10

PODSUMOWUJĄC 6/10