Zmiana bohaterów. Ten tom skupia się na znanej z tomu drugiego grupce młodych jedi pod opieką mistrza. Bohaterowie trafiają tu do obozu dla uchodźców, skąd mają być transportowani na inną planetę. W tym samym czasie lord Vader poddaje łowcę nagród znanego z poprzedniego tomu serii testów.

Pozornie do serii o tak ponurym klimacie nie pasują młodzi bohaterowie – historia może stać się przez to infantylna i naiwna. Tutaj jednak tak nie jest. Zestawienie niewinności z powojenną galaktyką pozwala spojrzeć na pewne sprawy z innej perspektywy. Jak wytłumaczyć dziecku bezsensowne okrucieństwa dopuszczane przez tych, którzy mają pomagać? Jak w tym wszystkim dalej podążać ścieżką jasnej strony mocy? Podobało mi się, że pomimo tak przygnębiającej atmosfery udało się tu dalej zachować iskierkę nadziei. Niestety nie udało się przy tym uniknąć bardzo wręcz cukierkowatego finału, który robi się bardzo denerwujący jeżeli weźmie się pod uwagę wydarzenia z oryginalnej filmowej trylogii. Ciekawym zabiegiem było też zabawienie się pewnym oczekiwaniem, co do tego kto jest sojusznikiem, a kto wrogiem – pasuje to do obrazu Imperium pokazywanego często w rozszerzonym uniwersum.

Bardzo obiecującym wątkiem jest relacja pomiędzy Darthem Vaderem, a schwytanym łowcą nagród, Falco Sangiem. W tomie nie jest dokładnie wyjaśnione czemu mają służyć ćwiczenia, w jakich uczestniczy – może to sugerować bardzo wiele co do rozwoju tej postaci.

W tym tomie rysuje Gabriel Guzman. Jest on niestety mniej dokładny niż znany z poprzednich tomów Douglas Wheatley i czasami można mieć problemy z odróżnieniem postaci od siebie, ale ogólnie radzi sobie całkiem przyzwoicie.

Dobry tom, ale trochę popsuty przez finał i słabszą warstwę graficzną.

Zmiana bohaterów. Ten tom skupia się na znanej z tomu drugiego grupce młodych jedi pod opieką mistrza. Bohaterowie trafiają tu do obozu dla uchodźców, skąd mają być transportowani na inną planetę. W tym samym czasie lord Vader poddaje łowcę nagród znanego z poprzedniego tomu serii testów.

Pozornie do serii o tak ponurym klimacie nie pasują młodzi bohaterowie – historia...

Nie lubię, kiedy na kolejny odcinek książkowej, czy komiksowej serii trzeba długo czekać. Nie dość, że sporo czytam, to jeszcze z pamięcią u mnie kiepskawo. Z tych powodów sięgając po nową część cyklu, nawiązującą bezpośrednio do treści poprzednich odcinków, często mam problem z odnalezieniem się w akcji. Zwłaszcza, gdy w książce brakuje czegoś w stylu: „w poprzednim odcinku”. Tom szósty „Mrocznych czasów” jest częścią dłuższego, nota bene - dobrego, cyklu. Można go jednak przeczytać „wyrywkowo”, bez znajomości fabuły całości, nie obawiając się o brak zrozumienia kontekstu. Dla mnie to potężny plus. Akcja komiksu również mi się spodobała, poczułem starwarsowy klimacik. Rysunek w moich oczach bez szaleństwa, ale też i dużo gorszych historyjek obrazkowych dane mi było mieć przed oczyma.

Nie lubię, kiedy na kolejny odcinek książkowej, czy komiksowej serii trzeba długo czekać. Nie dość, że sporo czytam, to jeszcze z pamięcią u mnie kiepskawo. Z tych powodów sięgając po nową część cyklu, nawiązującą bezpośrednio do treści poprzednich odcinków, często mam problem z odnalezieniem się w akcji. Zwłaszcza, gdy w książce brakuje czegoś w stylu: „w poprzednim...