Świetna, lekko napisana książka dla młodzieży. Pozwala dowiedzieć się nieco o słowiańskich zwyczajach i życiu Słowian.

Świetna, lekko napisana książka dla młodzieży. Pozwala dowiedzieć się nieco o słowiańskich zwyczajach i życiu Słowian.

Czyta się szybko i lekko. Sama fabuła ukazuje dość idealistycznie Ranów, ich wiarę i kulturę materialną. Ale nie o to chodzi bo to książka młodzieżowa, o dwóch dziewczynach które mają bardzo dramatyczne przeżycia w trudnym świecie schyłkowrgo pogaństwa nad Bałtykiem. Ps- książka jak sporo jej podobnych pozycji z wczesnego przy, wpisuje się w narracje antyniemiecką. Z jednej strony to słuszne, wszakże niemcy to barbarzyńcy więksi niż wszyscy wikingowie, arabowie i weletowie itp. Razem wzięci, ale jednak pachnie to sztucznością.

Czyta się szybko i lekko. Sama fabuła ukazuje dość idealistycznie Ranów, ich wiarę i kulturę materialną. Ale nie o to chodzi bo to książka młodzieżowa, o dwóch dziewczynach które mają bardzo dramatyczne przeżycia w trudnym świecie schyłkowrgo pogaństwa nad Bałtykiem. Ps- książka jak sporo jej podobnych pozycji z wczesnego przy, wpisuje się w narracje antyniemiecką. Z...

Anna Świrczyńska jest postacią wyjątkową. Była pisarką, dramaturgiem, poetką, autorką utworów dla dzieci. Do tego przeżyła dwie wojny światowe i brała czynny udział w powstaniu warszawskim. Pracowała dla wielu znanych w całej Polsce gazetach i w Polskim Radiu. Między wieloma jej odznaczeniami znalazły się między innymi Krzyż Kawalerski, Krzyż Oficerski i Order Odrodzenia Polski. Niesamowita kobieta. Do kultury i życia Słowian i mitologii nawiązują jej następujące utwory: (sceniczne) "O złym księciu Popielu i o dobrym Piaście", "Pan Twardowski", "Kiedy Ziemowit miał siedem lat", (opowieści dla dzieci) "Małą czarownica złote grabie", "Jak myszy zjadły Popiela", "Skarby księżniczki Dobrawy", Jak lko Niemce zadziwił", "O gdańskiej burmistrzance", "Maciej Skiba", "Historie z dawnych lat", "Za czasów Piasta", "Jak Krak zbudował Kraków", "Pan Twardowski i inne opowieści", "Królewna Wanda", "Szumią lasy nad Gopłem" i oczywiście (powieść) "Arkona gród Świętowita", przedmiot naszej dzisiejszej uwagi. A to tylko ułamek jej twórczości!
Moje wydanie, "Arkony", które z Wami czytałam jest roku 1978. Ma ciekawe grafiki i choć niekoniecznie są historycznie poprawne, to są śliczne i jak na moje oko malowane tuszem i patyczkiem. Wykonane są przez Marię Orłowską - Gabryś. Wydanie bardzo mi się podoba. Mam słabość do starych książek.
Powieść to historyzujący obczaj. Wbrew temu, że autorka pisywała głównie dla dzieci, to książka jest bardzo dojrzała i raczej do takiego odbiorcy kierowana. Nie jest to jednak jedno z tych paskudnych romansideł, z jakimi kojarzymy współczesny obyczaj słowiański, którym ewentualnie można podeprzeć nogę stołu jak się chyboce,bo to straszne gówno. Losy ludzkie są tu najprawdziwsze na świecie. Bohaterowie z krwi i kości. A życie... okropne, takie jak w rzeczywistości. Mamy tutaj historie niepowiązane ze sobą, ale trzymające w napięciu i spędzające sen z oczu. Kolejnym, moim zdaniem największym walorem pozycji jest to, że wbrew ilustracjom treść jest z grubsza zgodna historycznie. Do tego możemy znaleźć autentyczne teksty kronik wplecione w treść, które są dodatkowym walorem. Mi książa okropnie się podobała, wydaje mi się że moim słuchaczom również przypadła do gustu, bo bardzo szybko ją wspólnie przeczytaliśmy. Książka jest ciekawa, wzruszająca, posiada walory historyczne i jest nieźle napisana. Ma wszystko, co porządna książka powinna mieć.

Anna Świrczyńska jest postacią wyjątkową. Była pisarką, dramaturgiem, poetką, autorką utworów dla dzieci. Do tego przeżyła dwie wojny światowe i brała czynny udział w powstaniu warszawskim. Pracowała dla wielu znanych w całej Polsce gazetach i w Polskim Radiu. Między wieloma jej odznaczeniami znalazły się między innymi Krzyż Kawalerski, Krzyż Oficerski i Order Odrodzenia...

Bardzo tendencyjna książka. Oczywiście pisana w czasach komuny, więc Niemiec musiał być wielce zły i niegodziwy, a chrześcijaństwo równie nikczemne, dla prawdziwego Słowianina nienaturalne i obce. Jako jednak, że to literatura młodzieżowa, można nieco zerkać przez palce, bo jednak młodemu czytelnikowi zostają przybliżone realia pogańskiej Słowiańszczyzny Północnej, a takie zabiegi należy zachwalać, gdyż nasza przedchrześcijańska Ojczyzna raczej mało znana i przerabiana jest w szkole.
Tak więc - tendencyjne, ale mimo wszystko polecam.

Bardzo tendencyjna książka. Oczywiście pisana w czasach komuny, więc Niemiec musiał być wielce zły i niegodziwy, a chrześcijaństwo równie nikczemne, dla prawdziwego Słowianina nienaturalne i obce. Jako jednak, że to literatura młodzieżowa, można nieco zerkać przez palce, bo jednak młodemu czytelnikowi zostają przybliżone realia pogańskiej Słowiańszczyzny Północnej, a takie...

Wątki historyczno-mitologiczne dość ciekawe, ale opakowanie całości w ramy konfliktu polsko-niemieckiego (a jakże: wspaniali zjednoczeni Slowianie i podstępni spasieni Niemcy) zgrzyta że hej. I jeszcze te łzy niewiescie wylane za bohaterami...

Wątki historyczno-mitologiczne dość ciekawe, ale opakowanie całości w ramy konfliktu polsko-niemieckiego (a jakże: wspaniali zjednoczeni Slowianie i podstępni spasieni Niemcy) zgrzyta że hej. I jeszcze te łzy niewiescie wylane za bohaterami...

Dużo różnych odniesień do słowiańskich zwyczajów, wierzeń i kultury. Lekko się czyta pomimo stylizowanego języka a fabuła jest wartka i wcale się nie przeciąga. Przyjemna, ludowa baśń. Jeśli ktoś nie może przebrnąć przez Starą Baśń, powinien najpierw spróbować z Arkoną.

Dużo różnych odniesień do słowiańskich zwyczajów, wierzeń i kultury. Lekko się czyta pomimo stylizowanego języka a fabuła jest wartka i wcale się nie przeciąga. Przyjemna, ludowa baśń. Jeśli ktoś nie może przebrnąć przez Starą Baśń, powinien najpierw spróbować z Arkoną.

Fajna historia osadzona we wczesnośredniowiecznych słowiańskich krainach. Powieść ubarwiona w archaizmy przybliża nam zwyczaje i rytuały przodków (np. wróżba wojny). Polecam dla ludzi zainteresowanych słowiańszczyzną.

Fajna historia osadzona we wczesnośredniowiecznych słowiańskich krainach. Powieść ubarwiona w archaizmy przybliża nam zwyczaje i rytuały przodków (np. wróżba wojny). Polecam dla ludzi zainteresowanych słowiańszczyzną.