Też się to czytalo czytało

Też się to czytalo czytało

ok

ok

Całkiem dobra książka i dobrze się ją czyta. Akcja się dzieje w niej powoli ale nie jest to jej duża wada. Dobrze opisane ewentualne działania agentów choć skrajnie naiwnie. Książka ma całkiem dobry warsztat pisarski, choć dla wielu osób może być to zbyt powolna. W tej książce kilka razy było powtarzane że CIA nie morduje ludzi, a w poprzednich częściach to co robili :-P Bardzo dużo też jest w niej nielogicznych elementów. Takie jak spalenie pokoju gdy 8 litrów rozlanego spirytusu miało się zapalić po 30 min. To by wypowietrzalło w 10 minut. Wiele jest takich bzdur w tej książce. Bardzo tajna operacja ewakuacji z Rosji, i informacje w niej były niezwykle szyfrowane. Z czego potem każdy sobie rozmawia o ewakuacji kogoś z Rosji, a nawet w rozmowach telefonicznych o tym rozmawiają. W tej książce jest masa idiotyzmów, ale i tak się ją czyta dość dobrze.

Całkiem dobra książka i dobrze się ją czyta. Akcja się dzieje w niej powoli ale nie jest to jej duża wada. Dobrze opisane ewentualne działania agentów choć skrajnie naiwnie. Książka ma całkiem dobry warsztat pisarski, choć dla wielu osób może być to zbyt powolna. W tej książce kilka razy było powtarzane że CIA nie morduje ludzi, a w poprzednich częściach to co robili :-P...

💛 💛 💛 💛 💛 💛 💛 💛

💛 💛 💛 💛 💛 💛 💛 💛

Rozczarowująca pozycja. Szykowałem się na powieść sensacyjną, ze zwrotami akcji. Tutaj cała fabuła podąża spokojnie od a do z, żadnego zaskoczenia, wszystko idzie gładko. Na plus zaliczam styl pisania, bo mimo iż w zasadzie nic się tu nie dzieje to powieść czyta się przyjemnie i bez zastojów. Jednak tę książkę w bibliografii Clancy'ego można sobie darować.

Rozczarowująca pozycja. Szykowałem się na powieść sensacyjną, ze zwrotami akcji. Tutaj cała fabuła podąża spokojnie od a do z, żadnego zaskoczenia, wszystko idzie gładko. Na plus zaliczam styl pisania, bo mimo iż w zasadzie nic się tu nie dzieje to powieść czyta się przyjemnie i bez zastojów. Jednak tę książkę w bibliografii Clancy'ego można sobie darować.

Nie ukrywam, że lubię Clancy'ego i przeczytałem chyba większość jego książek. "Czerwony królik" jest zdecydowanie najgorszą z nich. Pal licho, że przegadana, pal licho że źle napisana (albo przetłumaczona),gorzej że po prostu prymitywna pod względem merytorycznym. Jakby autor wypruł z siebie całą pogardę dla drugiej strony. Pomieszanie z poplątaniem, jakieś dziwne teorie i wnioski. Rosjanie prymitywni, Bułgarzy dziecinni, Węgrzy głupi, Polacy rozedrgani, Niemcy z NRD jak gestapo. Aż dziwi, że niesamowici Amerykanie nie potrafili sobie z taką hałastrą poradzić przez prawie 50 lat. Daję 2 pkt tylko za niewątpliwy wysiłek fizyczny (bo nie umysłowy),który autor włożył w to "dzieło".

Nie ukrywam, że lubię Clancy'ego i przeczytałem chyba większość jego książek. "Czerwony królik" jest zdecydowanie najgorszą z nich. Pal licho, że przegadana, pal licho że źle napisana (albo przetłumaczona),gorzej że po prostu prymitywna pod względem merytorycznym. Jakby autor wypruł z siebie całą pogardę dla drugiej strony. Pomieszanie z poplątaniem, jakieś dziwne teorie i...

Totalnie przegadana, to powinno byc opowiadanie a nie powieść na 500 stron.

Totalnie przegadana, to powinno byc opowiadanie a nie powieść na 500 stron.

PO PIERWSZE
Książka przegadana. Tom Clancy chyba miał w kontrakcie wymagany limit słów i sporo się napracował, żeby ten limit wypełnić. A ja kartkowałem. Tak, koledzy/koleżanki, kartkowałem. Tom Clancy mnie do tego zmusił. Sporo księżyców przeminie, zanim mu to wybaczę.

PO DRUGIE
Nie dajcie się zwieść polskim akcentem. Zamach na papa polacco jest raczej tylko pretekstem do tego, aby po raz kolejny Jack Ryan i jego bracia z CIA mogli poprzekomarzać się z ruską hołotą.

PO TRZECIE
Są minusy, to prawda, a czy są jakieś plusy? Tak, bohaterowie. Zarówno po jednej, jak i drugiej stronie konfliktu stoją w miarę wiarygodne postacie, które nie są zrobione z plastiku i można uwierzyć, że tacy agenci rzeczywiście istnieją.

Koniec końców, po dodaniu plusów i minusów na moim kalkulatorze wychodzi, że "Czerwony królik" to tylko cztery gwiazdeczki. Ergo: kto zamierza czytać Clancy'ego, tę akurat pozycję śmiało może pominąć.

PO PIERWSZE
Książka przegadana. Tom Clancy chyba miał w kontrakcie wymagany limit słów i sporo się napracował, żeby ten limit wypełnić. A ja kartkowałem. Tak, koledzy/koleżanki, kartkowałem. Tom Clancy mnie do tego zmusił. Sporo księżyców przeminie, zanim mu to wybaczę.

PO DRUGIE
Nie dajcie się zwieść polskim akcentem. Zamach na papa polacco jest raczej tylko pretekstem do...

Nie wiem jak to można czytać. Nie zdzierżyłem.
Czytając opis, byłem zachwycony. Książka miała opowiadać o niezwykle interesującym wydarzeniu i tak naprawdę do dziś nierozwiązanym - zamachu na Jana Pawła II. Wszystko pięknie, ale ta książka to męka.
Głównego bohatera tu prawie nie ma. A jeśli nawet się pojawia, to nawet się go nie zauważa, podobnie jak innych bohaterów. Wszyscy są szarzy, nikt się nie wyróżnia.
Przez pierwszą część książki mamy "zachwycające" rozmyślania narratora albo rozmyślania bohaterów o tym, jaki Papież jest ważny. Ok. Rozumiem, że to powinno się tutaj znależć, ale mamy to co rozdział. A wystarczyło by o tym napisać kilka razy i krótko, a nie kilkustronicowe wywody.
O drugiej części nawet nie napiszę, bo nie przeczytałem. Domyślam się, że nic tam ciekawego nie było. Może co najwyżej więcej bezeensownych opisów.
De facto fabuły tutaj nie ma (wszystko sprowadza się tylko do tego, że Sowieci chcą zrobić zamach). Akcji też nie uświadczymy. Postać Jana Pawła II tutaj chyba w ogóle nie występuje (oprócz tego, że o nim rozmawiają)
Trójkę daję za sam pomysł.

Nie wiem jak to można czytać. Nie zdzierżyłem.
Czytając opis, byłem zachwycony. Książka miała opowiadać o niezwykle interesującym wydarzeniu i tak naprawdę do dziś nierozwiązanym - zamachu na Jana Pawła II. Wszystko pięknie, ale ta książka to męka.
Głównego bohatera tu prawie nie ma. A jeśli nawet się pojawia, to nawet się go nie zauważa, podobnie jak innych bohaterów....

Bardzo słaba książka. Nudna, wydłużana w nieskończoność, pełna powtórzeń (o tym, że Katie nie operuje, że robi lepszą kawę, o tym, jak przytulają małe dziewczynki, jak witają się szpiedzy w podsłuchiwanym mieszkaniu, że trzeba przysłać kawę firmy Starbucks i jak się jeździ pociągiem z przedmieść do Londynu),pełna sprzeczności (bo niby Katie taka inteligentna, ale jednak nie potrafi zrozumieć, że jej mąż jest zobowiązany do zachowania tajemnicy służbowej, bo niby Królik zdradził ze szlachetnych pobudek, ale jednak dla kasy),pełna dziwnych porównań do niedźwiedzi, lisów, zajęcy i nie wiem jeszcze czego, pełna irytujących, anachronicznych stereotypów. Od czasu do czasu okraszona wulgaryzmem, mającym świadczyć o sile wewnętrznej bluźniącego... chyba...

Ta książka wygląda tak, jakby pisał ją inny autor. Na pewno nie ten, kto napisał dwie pierwsze części.

Wysłuchałam audiobuka, którego czytał Mirosław Utta. Mam wrażenie, że niektóre współczesne maszyny czytające robią to znacznie lepiej, niż zrobił to Mirosław Utta. W dużej mierze zaszkodził - tej już i tak bardzo słabej książce.

Co za katorga...

Bardzo słaba książka. Nudna, wydłużana w nieskończoność, pełna powtórzeń (o tym, że Katie nie operuje, że robi lepszą kawę, o tym, jak przytulają małe dziewczynki, jak witają się szpiedzy w podsłuchiwanym mieszkaniu, że trzeba przysłać kawę firmy Starbucks i jak się jeździ pociągiem z przedmieść do Londynu),pełna sprzeczności (bo niby Katie taka inteligentna, ale jednak...