Książka swego czasu kultowa (tak mi się przynajmniej dzisiaj wydaje). Czytałem wieki temu. Szczególnie utkwiła mi tresura i pokaz zdolności psa, która zamiast popisu talentami psa i Witii-tresera zakończyła się ich sromotną kompromitacją. Odnoszę wrażenie, że nawet dzisiaj mogłaby się obronić.... po wcześniejszej pogadance uświadamiającej kogoś z szkolnego pionu historycznego.

Książka swego czasu kultowa (tak mi się przynajmniej dzisiaj wydaje). Czytałem wieki temu. Szczególnie utkwiła mi tresura i pokaz zdolności psa, która zamiast popisu talentami psa i Witii-tresera zakończyła się ich sromotną kompromitacją. Odnoszę wrażenie, że nawet dzisiaj mogłaby się obronić.... po wcześniejszej pogadance uświadamiającej kogoś z szkolnego pionu...

taki trochę rosyjski Mikołajek, czytałam tę książkę parę lat temu i wydała mi się całkiem sympatyczna, przypomniałam sobie o niej przy robieniu porządków. nie mam co zrobić ze swoim egzemplarzem, dla mlodszych dzieci w rodzinie moze raczej nie byc atrakcyjna pozycja, poza tym niektore nawiazania np do pionierow na samym poczatku moga byc dosc niezrozumiale i odstraszac. pewnie bedzie jeszcze kwitnac kolejnych pare lat na polce, a to calkiem niezla ksiazka ;-;

taki trochę rosyjski Mikołajek, czytałam tę książkę parę lat temu i wydała mi się całkiem sympatyczna, przypomniałam sobie o niej przy robieniu porządków. nie mam co zrobić ze swoim egzemplarzem, dla mlodszych dzieci w rodzinie moze raczej nie byc atrakcyjna pozycja, poza tym niektore nawiazania np do pionierow na samym poczatku moga byc dosc niezrozumiale i odstraszac....

To pierwsza książka, jaką przeczytałem będąc ośmioletnim dzieciakiem. Było to pierwsze wydanie z pięćdziesiątego któregoś roku - niestety brak daty wydania w tym egzemplarzu, który znajduje się na półce mojej biblioteki. Jedyna informacja określa wydawnictwo: NK.
Książeczka niewielka rozmiarami (212 stron),ale ile się w niej dzieje! Żadnego spojlerowania nie będzie, powiem tylko, że każde dziecko powinno się z nią zapoznać, Zakrzykniecie: Jakże???!!! Przecież to sowiecki pisarz ten Nosow! Proponujesz nam czerwoną propagandę? I tym mamy faszerować nasze dzieci??? Spokojnie - żadnej propagandy tam nie znajdziecie. Stalin pojawił się na którejś ze stron całkowicie mimochodem i w zupełnie neutralnym kontekście, jeden jedyny raz. Książka uczy za to kształtowania własnego charakteru, uczciwego postępowania i pracy nad sobą. Wszystko to nie jest żadnym moralizowaniem, rodzącym w młodym człowieku bunt i przekorę. Napisana jest lekko, z humorem, sympatycznie - tak bym to określił. Nosow wiedział, że pisze dla bardzo młodego czytelnika i ma to być ciekawe - i ciekawe jest! Brakuje mi w niej tylko ilustracji Bohdana Butenki. No, ale nie szukajmy ideału. Polecam :)

To pierwsza książka, jaką przeczytałem będąc ośmioletnim dzieciakiem. Było to pierwsze wydanie z pięćdziesiątego któregoś roku - niestety brak daty wydania w tym egzemplarzu, który znajduje się na półce mojej biblioteki. Jedyna informacja określa wydawnictwo: NK.
Książeczka niewielka rozmiarami (212 stron),ale ile się w niej dzieje! Żadnego spojlerowania nie będzie,...

Przeczytałam ją w dzieciństwie, a pamiętam do dziś, że czytałam z ogromnym zainteresowaniem. Przygody chłopca, małego łobuziaka, jakimi kiedyś wszyscy byliśmy. Ktoś dziś mi ją przypomniał i przywołał tym uśmiech na mej twarzy. Sentymentalne wspomnienie... Dzisiaj nikt już nie czyta tej książki, teraz pewnie byłaby trudna do pojęcia i przyjęcia.

Przeczytałam ją w dzieciństwie, a pamiętam do dziś, że czytałam z ogromnym zainteresowaniem. Przygody chłopca, małego łobuziaka, jakimi kiedyś wszyscy byliśmy. Ktoś dziś mi ją przypomniał i przywołał tym uśmiech na mej twarzy. Sentymentalne wspomnienie... Dzisiaj nikt już nie czyta tej książki, teraz pewnie byłaby trudna do pojęcia i przyjęcia.

W 1970 roku dostałem w prezencie 3 książki, to była jedna z nich-pierwsze 3 książki, jakie sam przeczytałem w życiu-i dlatego ją dobrze pamiętam do dzisiaj, po 48 latach!

Faktycznie, była zabawna i pełna humoru. Niestety, wiele późniejszych książek/opowiadań, jakie musieliśmy wertować w oryginale na lekcjach języka rosyjskiego, tak były naszpikowane ideologią sowiecką, że nie dało się ich czytać.

W 1970 roku dostałem w prezencie 3 książki, to była jedna z nich-pierwsze 3 książki, jakie sam przeczytałem w życiu-i dlatego ją dobrze pamiętam do dzisiaj, po 48 latach!

Faktycznie, była zabawna i pełna humoru. Niestety, wiele późniejszych książek/opowiadań, jakie musieliśmy wertować w oryginale na lekcjach języka rosyjskiego, tak były naszpikowane ideologią sowiecką, że...

Zabawna i ciekawa książka

Zabawna i ciekawa książka

Całkiem ok

Całkiem ok

Radziecki odpowiednik książek Bahdaja, Ożogowskiej i Niziurskiego. Książka zohydzona przymusem szkolnym na początku lat 60. Ja czytałem - na szczęście - z własnej woli i uważam ją za porównywalną z dobrą polską literaturą młodzieżową.

Radziecki odpowiednik książek Bahdaja, Ożogowskiej i Niziurskiego. Książka zohydzona przymusem szkolnym na początku lat 60. Ja czytałem - na szczęście - z własnej woli i uważam ją za porównywalną z dobrą polską literaturą młodzieżową.