Michalina Wisłocka. Sztuka kochania gorszycielki

uwielbiam takie pozycje o życiu interesujących osób - przeczytana jednym tchem !

uwielbiam takie pozycje o życiu interesujących osób - przeczytana jednym tchem !

Pokaż mimo to

Biografia Michaliny Wisłockiej z relacji jej córki i fragmentów pamiętników. Wcześniej oglądałam film, ale ta pozycja jest szersza i skupia się przede wszystkim na życiu prywatnym miłosnym "gorszycielki". Przeszkadza brak chronologii i opisu życia zawodowego. Moje wnioski - Michalina Wisłocka była osobą kontrowersyjną, nie stroniącą od wybryków i uniesień, ale i łatwowierną. Jednak jej całe życie nie było lekkie - czasy wojny, choroby, mąż tyran, niełatwa droga zawodowa. Najbardziej szkoda mi było dzieci Krysi i Krzysia, uwikłanych przez dorosłych... Przez całą książkę przenika przesłanie - najważniejsza jest miłość! I ja się pod tym podpisuję i zachęcam do lektury.

Jeszcze cytaty
"Nie, ja uważam, że życie ma smak, a ludzie cwałują jak konie z klapkami na oczach i nic nie widzą. Przecież wszyscy mamy taki sam cel: śmierć. Warto się zatem rozejrzeć wokół, poczuć aromat, bo za chwilę będzie za późno"
"Żyję tylko wtedy, gdy kocham, reszta to tylko kalendarz"

Biografia Michaliny Wisłockiej z relacji jej córki i fragmentów pamiętników. Wcześniej oglądałam film, ale ta pozycja jest szersza i skupia się przede wszystkim na życiu prywatnym miłosnym "gorszycielki". Przeszkadza brak chronologii i opisu życia zawodowego. Moje wnioski - Michalina Wisłocka była osobą kontrowersyjną, nie stroniącą od wybryków i uniesień, ale i...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książkę czytałam na kilka razy. Jest to barwna opowieść o niezwykle ciekawej osobie, której nota bene bardzo szkoda. Jej życie mimo że pełne akcji, było bardzo skomplikowane. W historii nie podobały mi się przeskoki czasowe, powodowało to swoisty chaos i przeszkadzało w rozumieniu ciągu przyczynowo-skutkowego.

Książkę czytałam na kilka razy. Jest to barwna opowieść o niezwykle ciekawej osobie, której nota bene bardzo szkoda. Jej życie mimo że pełne akcji, było bardzo skomplikowane. W historii nie podobały mi się przeskoki czasowe, powodowało to swoisty chaos i przeszkadzało w rozumieniu ciągu przyczynowo-skutkowego.

Pokaż mimo to

Przeczytałam ją zaraz po "Sztuce kochania" Wisłockiej by uzupełnić wiedzę na temat autorki. Wisłocka to postać ciekawa i zarazem trudna do przedstawienia. Dla wielu dalej kontrowersyjna i potępiana za swój życiorys. Podziwiam autorkę biografii za bardzo obszerną książkę bazującą na pamiętnikach Wisłockiej i wypowiedziach jej rodziny i przyjaciół. Zastanawia mnie tylko ile w tym jest prawdy a ile zostało podkoloryzowane. Autorka biografii skupiła się na wszystkich "miłościach" w życiu Wisłockiej tak jakby próbując ją rozgrzeszyć. Nazywa Wisłocką w tytule gorszycielką, ale sama przedstawia ją w innym, takim wyidealizowanym świetle. Ciężko jest pisać o osobach, które dokonały rewolucji.

Przeczytałam ją zaraz po "Sztuce kochania" Wisłockiej by uzupełnić wiedzę na temat autorki. Wisłocka to postać ciekawa i zarazem trudna do przedstawienia. Dla wielu dalej kontrowersyjna i potępiana za swój życiorys. Podziwiam autorkę biografii za bardzo obszerną książkę bazującą na pamiętnikach Wisłockiej i wypowiedziach jej rodziny i przyjaciół. Zastanawia mnie tylko ile...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Historia dziwnej kobiety. Woslocka niewątpliwie zrobiła wiele dla wszystkich kobiet w Polsce, ale nie chciałabym jej poznać. była tak pełna emfazy i kontrastów ze ciężko ją opisac. Ksiazka generalnie napisana grafomansko I niechlujnie.

Historia dziwnej kobiety. Woslocka niewątpliwie zrobiła wiele dla wszystkich kobiet w Polsce, ale nie chciałabym jej poznać. była tak pełna emfazy i kontrastów ze ciężko ją opisac. Ksiazka generalnie napisana grafomansko I niechlujnie.

Pokaż mimo to

Myślę, że książka ma wartość poznawczą, ale mnie osobiście nie przypadł do gustu styl w jakim została napisana. Trochę taki misz masz, czasem sentymentalny, czasem w stylu pensjonarki. Ogólnie całość dość denerwująca, tak jak i główna bohaterka tej biografii. Nie umniejszając oczywiście jej wielkich zasług dla narodu. Nie zniechęcam, ale też nie polecam.

Myślę, że książka ma wartość poznawczą, ale mnie osobiście nie przypadł do gustu styl w jakim została napisana. Trochę taki misz masz, czasem sentymentalny, czasem w stylu pensjonarki. Ogólnie całość dość denerwująca, tak jak i główna bohaterka tej biografii. Nie umniejszając oczywiście jej wielkich zasług dla narodu. Nie zniechęcam, ale też nie polecam.

Pokaż mimo to

Ciekawie napisana biografia z zamieszczonymi fragmentami pamiętników.Czytając można przenieść się w realia panujące w PRL-u.Pewne fakty nawet dzisiaj mogą zgorszyć niejednego czytelnika...

Ciekawie napisana biografia z zamieszczonymi fragmentami pamiętników.Czytając można przenieść się w realia panujące w PRL-u.Pewne fakty nawet dzisiaj mogą zgorszyć niejednego czytelnika...

Pokaż mimo to

To naprawdę fascynujący życiorys. Wiedziałam, że życie Michaliny Wisłockiej było skomplikowane, ale nie sądziłam, iż do tego stopnia. Violetta Ozminkowski wykonała kawał dobrej roboty. Podeszła do tematu bardzo obiektywnie, przedstawiła Wisłocką jako kobietę, która miała mnóstwo zalet oraz tyle samo wad.

Film o Michalinie stał się hitem, co mnie zupełnie nie dziwi. Jej losy są gotowym materiałem na scenariusz. Zdecydowano się je opisać, co jest absolutnie fantastyczne.

To naprawdę fascynujący życiorys. Wiedziałam, że życie Michaliny Wisłockiej było skomplikowane, ale nie sądziłam, iż do tego stopnia. Violetta Ozminkowski wykonała kawał dobrej roboty. Podeszła do tematu bardzo obiektywnie, przedstawiła Wisłocką jako kobietę, która miała mnóstwo zalet oraz tyle samo wad.

Film o Michalinie stał się hitem, co mnie zupełnie nie dziwi. Jej...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Któż nie zna choćby ze słyszenia o "Sztuce kochania"?
Do tej pory niewiele wiedzieliśmy o autorce tego poradnika, a była to osoba jak na czasy w których przyszło jej żyć bardzo kontrowersyjna.
Nawet teraz wzbudza różnorakie emocje.
Dzieciństwo i młodość spędziła w czasach wojennych, gdzie musiała się zmagać z głodem i chłodem, a jednocześnie miała wielkie parcie na zdobywanie wiedzy.
Brała udział w hodowaniu na własnej krwi wszy, które były wykorzystywane do tworzenia szczepionek.
Zaskakującą decyzją było zgodzenie się na udział w trójkącie małżeńskim ze swoją najbliższą przyjaciółką. Krok ten podyktowany był dyktatorskim charakterem Wisłockiego, znanego kobieciarza.
Oprócz trudnych przejść osobistych Michalina walczyła o to aby kobiety nie były traktowane instrumentalnie, a ich potrzeby seksualne były traktowane na równi z mężczyznami.
Czytając tę biografię zastanawiałam się czy bardziej traktować Wisłocką jako swego rodzaju skandalistkę czy prekursorkę wiedzy.
Chyba każdy musi sobie sam odpowiedzieć na to pytanie :)

Któż nie zna choćby ze słyszenia o "Sztuce kochania"?
Do tej pory niewiele wiedzieliśmy o autorce tego poradnika, a była to osoba jak na czasy w których przyszło jej żyć bardzo kontrowersyjna.
Nawet teraz wzbudza różnorakie emocje.
Dzieciństwo i młodość spędziła w czasach wojennych, gdzie musiała się zmagać z głodem i chłodem, a jednocześnie miała wielkie parcie na...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Doradzała czytelnikom, jak kochać szczęśliwie, ale sama nie miała szczęścia w miłości. Być może dlatego, że – wbrew swym własnym zaleceniom – uparcie za nią goniła.
(...)
Z książki Wioletty Ozminkowski wyłania się bohaterka tragiczna: kolorowy motyl uwięziony w przaśnej Polsce Ludowej, romantyczna kochanka rozdeptana buciorami męża sadysty, odważna kobieta, rewolucjonizująca polskie podejście do spraw seksu i walcząca o prawa rodaczek do orgazmu i antykoncepcji. Biografia Michaliny Wisłockiej jest dla nas lekcją, której wciąż nie umiemy odrobić. Pokazuje mianowicie, jak destrukcyjne bywają ludzkie zależności, jak bezwzględnie wykorzystujemy uczucia innych, by lepiej się na tym świecie urządzić, jak mylimy miłość z wyzyskiem, podporządkowaniem, z chęcią zaspokojenia własnych popędów i egoistycznych pragnień. Czytajcie, panie i panowie – i wyciągajcie wnioski.

Fragment recenzji opublikowanej na blogu:
https://zapiskinamarginesie.pl/2019/02/12/glod-milosci/

Doradzała czytelnikom, jak kochać szczęśliwie, ale sama nie miała szczęścia w miłości. Być może dlatego, że – wbrew swym własnym zaleceniom – uparcie za nią goniła.
(...)
Z książki Wioletty Ozminkowski wyłania się bohaterka tragiczna: kolorowy motyl uwięziony w przaśnej Polsce Ludowej, romantyczna kochanka rozdeptana buciorami męża sadysty, odważna kobieta,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to