Kręte ścieżki

przeczytane 5 lat temu (2015). pamiętam, że bardzo mi się podobała cała seria

przeczytane 5 lat temu (2015). pamiętam, że bardzo mi się podobała cała seria

W trzeciej części Alan dalej idzie w zamierzonym kierunku. Podczas wędrówki nie czuję się za dobrze , mdleje koło pobocza i trafia na dobrego człowieka o Leszek. Mężczyzna mu pomaga i opowiada swoją historię życia. W książce też jest wątek wybaczenia matce żony Alana która ja zostawiła w dzieciństwie. Alan na swojej drodze spotyka sporo życzliwych ludzi i tak się zastanawiam czy nam też ktos by tak bezinteresownie pomógł, może trzeba wierzyć , że tak by było.
Pod koniec trzeciej części Alan dowiaduje się , że jest poważnie chory.

W trzeciej części Alan dalej idzie w zamierzonym kierunku. Podczas wędrówki nie czuję się za dobrze , mdleje koło pobocza i trafia na dobrego człowieka o Leszek. Mężczyzna mu pomaga i opowiada swoją historię życia. W książce też jest wątek wybaczenia matce żony Alana która ja zostawiła w dzieciństwie. Alan na swojej drodze spotyka sporo życzliwych ludzi i tak się...

Jest to słabsza część od pozostałych. Jedynie historia Leszka była ciekawa a końcówka zmusiła mnie do sięgnięcia po kolejny tom.

Jest to słabsza część od pozostałych. Jedynie historia Leszka była ciekawa a końcówka zmusiła mnie do sięgnięcia po kolejny tom.

Znowu autor udowadnia jak bardzo powierzchownie oceniamy innych i jak bardzo te osądy są nieuzasadnione.

Znowu autor udowadnia jak bardzo powierzchownie oceniamy innych i jak bardzo te osądy są nieuzasadnione.

"Łaska jest z nami zawsze i wszędzie,
nie tylko w obietnicy jutra,
ale również w cudzie dnia dzisiejszego."

Książka, która sprawia, że człowiek chce być lepszym człowiekiem.

"Łaska jest z nami zawsze i wszędzie,
nie tylko w obietnicy jutra,
ale również w cudzie dnia dzisiejszego."

Książka, która sprawia, że człowiek chce być lepszym człowiekiem.

Richard Paul Evans - „Kręte ścieżki”

Myślałem, że nie skończę.

Pomysł jest prosty, nieskomplikowany, i dobrze, gdyby nie to, że okazał się za bardzo prosty. Oto świeżo upieczony wdowiec, traci sens życia, pakuje plecak i rusza w samotną pieszą pielgrzymkę na drugi kraniec Ameryki. Nie ma celu, droga jest celem.
Przez pierwsze sto stron myślałem, że śnię; ktoś pisze książkę o tym gdzie zjadł i ile zjadł i gdzie przenocował. Zerknąłem na cenę – 32,90. Tak, jeśli ktoś nie wie, ile postojów i co na nich żarł Alan, zapraszam do wydania rzeczonej kwoty. Dodatkowo, smaczkiem okazały się cytaty z samego siebie, czyli z dzienników bohatera – pielgrzyma, zamieszczane na wstępie do każdego rozdziału, pozwolę przytoczyć kilka:
„Nigdy nie wiadomo co nas spotka na nowej drodze” (Odkrywcze, warto wydać te parę złoty).
„Nie wiem czy duchy i upiory istnieją, i wcale mnie to nie obchodzi” (za to ma obchodzić czytelnika, że jego nie obchodzi coś co nie istnieje).
„Stwierdzenie, że ktoś nie wie, kiedy odejść, jest obelgą lub komplementem zależnie od rezultatu” (uważam, że w ogóle stwierdzenie, że się czegoś nie wie, jest obelgą)

Słowem: Coelho dożył godnego następcy.

Najlepiej, żeby Richard Paul Evans trzymał się od swoich zdań z daleka, utrzymało by go to z dala od pisania, a czytelników od czytania jego książek.

Skończyłem.

Richard Paul Evans - „Kręte ścieżki”

Myślałem, że nie skończę.

Pomysł jest prosty, nieskomplikowany, i dobrze, gdyby nie to, że okazał się za bardzo prosty. Oto świeżo upieczony wdowiec, traci sens życia, pakuje plecak i rusza w samotną pieszą pielgrzymkę na drugi kraniec Ameryki. Nie ma celu, droga jest celem.
Przez pierwsze sto stron myślałem, że śnię; ktoś pisze...

Świetna książka bardzo dużo ma przemyśleń bardzo ciekawa i szybko się czyta opowiada o bohaterze który wyruszył w podróż po stracie żony domu i firmy. Pokonuje swoje słabości idąc całe stany.

Świetna książka bardzo dużo ma przemyśleń bardzo ciekawa i szybko się czyta opowiada o bohaterze który wyruszył w podróż po stracie żony domu i firmy. Pokonuje swoje słabości idąc całe stany.

Każdy z nas przeżywa w swoim życiu różne tragedie. Alan stracił żonę, firmę, dom i postanowił wyruszyć w drogę żeby znaleźć sens życia? Być może. A może po to że nie miał nic do stracenia i chciał odreagować. Po drodze spotyka wielu ludzi od których dowiaduje się jakie oni mieli życie i w sumie w jakimś stopniu pomaga mu to wyrzucić tę złość która w nim tkwiła. Czy dotrze do zamierzonego celu czy nie, to już trzeba samemu się przekonać czytając tę książkę:). Polecam:)

Każdy z nas przeżywa w swoim życiu różne tragedie. Alan stracił żonę, firmę, dom i postanowił wyruszyć w drogę żeby znaleźć sens życia? Być może. A może po to że nie miał nic do stracenia i chciał odreagować. Po drodze spotyka wielu ludzi od których dowiaduje się jakie oni mieli życie i w sumie w jakimś stopniu pomaga mu to wyrzucić tę złość która w nim tkwiła. Czy dotrze...

Rewelacyjna , wzruszająca i bardzo wartościowa książka jaką przeczytałem. Jest pełna przemyśleń , mądrości i optymizmu. Opowiada o bohaterze , który zaczyna wszystko od nowa pokonując własne słabości. Jestem pod wrażeniem. Wspaniała książka.
Polecam

Rewelacyjna , wzruszająca i bardzo wartościowa książka jaką przeczytałem. Jest pełna przemyśleń , mądrości i optymizmu. Opowiada o bohaterze , który zaczyna wszystko od nowa pokonując własne słabości. Jestem pod wrażeniem. Wspaniała książka.
Polecam

Trzeci tom ,,Dzienników pisanych w drodze" zaczyna być już trochę nużący. Alan Christoffersen wędruje przez kolejne amerykańskie stany w drodze do Key West. Opisuje co jadł, jak wyglądał kolejny hotel, ewentualnie co ciekawego zobaczył po drodze. Jednak, to co przykuwa czytelniczą uwagę, to są spotkania z ludźmi i ich historiami. W tym tomie dowiemy się o przyczynach dla których Pamela - teściowa Alana porzuciła swoją małoletnią córkę McKaly, dlaczego zdaniem polskiego Żyda Leszka, który przeżył obóz zagłady w Sobiborze musimy przebaczać naszym winowajcom oraz na przykładzie życia Analise poznamy czym jest życie w ,,złotej klatce".
Dla mnie w tym wszystkim wciąż brakuje odpowiedzi, co takiego daje Alanowi ta uporczywa, piesza wędrówka przed siebie. Poznaje kolejnych ludzi, dla których robi coś dobrego, którym zmienia życie, po czym opuszcza ich, by iść dalej...
Tak skonstruowana fabuła, to zapewne zachęta do sięgnięcia po kolejne dwa tomy.

Trzeci tom ,,Dzienników pisanych w drodze" zaczyna być już trochę nużący. Alan Christoffersen wędruje przez kolejne amerykańskie stany w drodze do Key West. Opisuje co jadł, jak wyglądał kolejny hotel, ewentualnie co ciekawego zobaczył po drodze. Jednak, to co przykuwa czytelniczą uwagę, to są spotkania z ludźmi i ich historiami. W tym tomie dowiemy się o przyczynach dla...