Całkiem przyjemna i lekka do czytania.

Całkiem przyjemna i lekka do czytania.

Nawet ciekawy poradnik, fajne przepisy i wiele rad. Polecam kobietom, które chciałyby coś zmienić w swoim życiu- np. swój styl :)

Nawet ciekawy poradnik, fajne przepisy i wiele rad. Polecam kobietom, które chciałyby coś zmienić w swoim życiu- np. swój styl :)

Trochę przejrzałam, trochę przeczytałam i jestem zawiedziona.
Liczyłam na obraz Francuzek, ich życie, sposób bycia i odpowiedź na pytanie dlaczego nie sypiają same.
A co dostałam?
Pseudoporadnik dla Amerykanek zakiszonych w swoim Nowym Świecie.
Jamie Cat Callan fakt, obrazuje Francuzki, ale w zestawieniu ze swoimi rodaczkami, a nie oszukujmy się, do Ameryki nam daleko. Poza tym te jej Amerykanki są jakieś nie-halo. Zapowiadało się całkiem nieźle - wstęp poświęcony babce, rodowitej Francuzce, zawsze w pończochach i butach na obcasach. Myślałam, że tym tropem pójdzie autorka, ale nie. Babka umarła, a Callan w ramach poznania uwodzicielskiego czaru koleżanek ze Starego Kontynentu jedzie nad Sekwanę pytać co i jak.
Słabe to. Tak samo jak rady, które od niej (a raczej od francuskich femme fatale w jej amerykańskim nieudolnym przekładzie) dostajemy.

"Bądź bystra. Jeśli nawet w rzeczywistości nie jesteś, to miej przy sobie książkę i noś okulary. Francuzki wiedzą, że taki wygląd ma działanie erotyczne" (s.220)

Okej, Francuzki może i wiedzą i mogą sobie na to pozwolić, bo mają odpowiednie wykształcenie i nie robią tego bezmyślnie! Co z tego, że masz ze sobą książkę i nawet umiesz ją czytać, jeśli ktoś zapyta o szczegóły głupio się uśmiechasz?

Jest kilka całkiem dobrych rad dotyczących na przykład jedzenia (ale bez tych śmiesznych przyjęć),bielizny i otaczania się ciekawymi ludźmi.
Tylko wiecie, drogie panie, to nie wszystko. Nie oszukujmy się, ale takie porady nie są w stanie (kiedy się ich już skutecznie nauczymy) przyciągnąć facetów. Albo masz urok. To 'coś'. Albo nie.
Wiem, że nie powinnam tak pisać jako przedstawicielka płci słabej (podobno!),ale prędzej czy później wyjdzie na jaw, że do uwodzicielskich Francuzek nam daleko, a wspólne oglądanie filmu i pożeranie pizzy nie jest takie złe.
Ale seksowną bieliznę warto mieć zawsze.
Albo chodzić bez ;)

Trochę przejrzałam, trochę przeczytałam i jestem zawiedziona.
Liczyłam na obraz Francuzek, ich życie, sposób bycia i odpowiedź na pytanie dlaczego nie sypiają same.
A co dostałam?
Pseudoporadnik dla Amerykanek zakiszonych w swoim Nowym Świecie.
Jamie Cat Callan fakt, obrazuje Francuzki, ale w zestawieniu ze swoimi rodaczkami, a nie oszukujmy się, do Ameryki nam daleko. Poza...

Muszę przyznać ze skruchą, że tym razem skusiłam się ze względu na piękną okładkę. Odrzuciłam znane przysłowie: nie oceniaj książki po okładce, a skutki mojego wyboru zaraz Wam przedstawię. Właściwie rzadko sięgam po wszelkiego rodzaju poradniki, a tym bardziej –poradniki dotyczące spraw sercowych, ale będąc otwartą na wszelką literaturę pomyślałam: raz kozie śmierć!

„Francuzki nie sypiają same” to książka stricte skierowana do kobiet, które (według autorki) powinny się uczyć od Francuzek jak być kobietą uwodzicielską, niezależną i tajemniczą. Kobietą, która przyciągnie spojrzenia adoratorów, a jednocześnie pokaże, że ma w sobie klasę i szyk. Grono odbiorców muszę zawęzić. Absolutnie nie jest to książka skierowana dla Europejek! To, co wydało się autorce typowo francuskie i z perspektywy Amerykanki bardzo egzotyczne, właściwie jest typowo europejskie. Wydaje mi się to dość dużym aktem ignorancji ze strony autorki.

Oczywiście zgodzę się z tym, że sposób w jaki przedstawiona jest typowa Francuzka jest przedstawiony sposób skrupulatny i zgodny z rzeczywistością, ale wgłębianie się w kulturę europejską i stwierdzenie, że jest ona typowa TYLKO dla Francuzek to moim zdaniem strzał w kolano.

Co jeszcze irytuje? Nieustanna opinia autorki, że Francja to mały kraj, w którym wszyscy się znają i żyją jak w sąsiedztwie. Przyznam szczerze, że pojęcie o relacjach Francuzów mam nikłe, więc pewnie Jamie Cat Callan ujęła je dobrze, ale określenie trzeciego pod względem wielkości państwa w Europie (po Rosji i Ukrainie) jako ‘małe’ to zdecydowane... właśnie co? Niedouczenie? Ignorancja? Zdaję sobie sprawę z tego, że Stany Zjednoczone, z których pochodzi autorka są o wiele większe, ale pisanie o Europie wymaga europejskich kontekstów!

„Francuzki nie sypiają same” to cała masa minusów. Styl pisania jest infantylny, całość jest bardzo monotonna, przejawia się nie doprecyzowanie pewnych kwestii, więc całość wypada bardzo bledziutko. Kolejnym przykładem jest stwierdzenie, że Francja to fenomen, ponieważ tylko tam jada się na obiad królika. Jasne, że w Europie nie jest to potrawa na co dzień, ale myślę, że w wielu chociażby polskich domach chociaż raz zagościła taka potrawa. To, czy ona komuś smakuje czy nie to już zupełnie inna kwestia. Więc kolejny raz: braki w rozeznaniu w umieszczeniu samej Francji na tle europejskim. Z tej książki mogę wywnioskować, że każda Polka, Czeszka etc. jest taka jak typowa Francuzka, wiec po co się uczyć nią być? Gdzie jest ta wyjątkowość? Która przecież na 100% jest, bo w całej Europie dyskutuje się o wyjątkowości Francuzek.

Żeby nie być aż tak krytycznym –kilka słów o zaletach tej pozycji. Moją ulubioną częścią jest kilka stron z przepisami na różnorodne potrawy, w tym typowo francuskie desery, co sprawi, że każda kobieta będzie mogła je wykorzystać. Oprócz tego w książce znalazło się parę ciekawych porad co do ubioru i pewności siebie. Więcej plusów niestety nie dostrzegam, więc całość wypada naprawdę marnie.

http://puszokowa.blogspot.com/2014/12/francuzki-nie-sypiaja-same-french-women.html

Muszę przyznać ze skruchą, że tym razem skusiłam się ze względu na piękną okładkę. Odrzuciłam znane przysłowie: nie oceniaj książki po okładce, a skutki mojego wyboru zaraz Wam przedstawię. Właściwie rzadko sięgam po wszelkiego rodzaju poradniki, a tym bardziej –poradniki dotyczące spraw sercowych, ale będąc otwartą na wszelką literaturę pomyślałam: raz kozie...

Można powiedzieć, że w literaturze (głównie amerykańskiej) panuje trend na książki poradnikowe czerpiące pełnymi garściami z francuskiego stylu życia.

Mimo, że mówią 'nie oceniaj książki po okładce', to w przypadku francusko-tematycznych książek nie da się przejść obojętnie obok subtelnie zaprojektowanych okładek. Tak było w przypadku Lekcji Madame Chic i podobnie jest teraz.

Przygodę z książką Francuzki nie sypiają same zdecydowanie należy zacząć od okładki. Wytłaczane litery, różne faktury, Wieża Eiffla i przede wszystkim bardzo kobiecy obraz. Wszystkie te elementy sprawiają, że chce się wziąć książkę do razu zacząć czytać.

Autorka skupia się na odkrywaniu Francuzki w każdej z nas. Jak wielokrotnie podkreśla treść książki powstała w oparciu o wiele rozmów z mieszkańcami Francji (zarówno kobietami i mężczyznami). Większa część książki skupia się na relacjach damsko-męskich. Przykładowo możemy przeczytać o wyższości spotkań w gronie przyjaciół oraz bliższych i dalszych znajomych nad randkami, które często okazują się totalnym niewypałem. Znajdziemy też fragment o tajemniczości i jardin secret. Do tego jeszcze punkt obowiązkowy mówiący o stylu ubioru i makijażu francuskich kobiet. A nawet odrobina francuskiej kuchni z przepisami, które aż proszą się o wypróbowanie w kuchni.


Całość czyta się lekko i dość szybko.
Może nie jest to pozycja wybitna ale pozwala zyskać świeże spojrzenie na swoje życie i relacje z otoczeniem.

___
http://kufer-z-niespodziankami.blogspot.com/2014/12/francuzki-nie-sypiaja-same-jamie-cat.html

Można powiedzieć, że w literaturze (głównie amerykańskiej) panuje trend na książki poradnikowe czerpiące pełnymi garściami z francuskiego stylu życia.

Mimo, że mówią 'nie oceniaj książki po okładce', to w przypadku francusko-tematycznych książek nie da się przejść obojętnie obok subtelnie zaprojektowanych okładek. Tak było w przypadku Lekcji Madame Chic i podobnie jest...

Zaskakująco dobra pozycja, którą nabyłam w promocji za niecałe 7 zł.
Przyznaję, że jestem bardzo zadowolona z zakupu, a książka ma walory terapeutyczne. Naprawdę można ją polecać w ramach libroterapii w psychoterapii poznawczo-behawioralnej.
Autorka porównuje podejścia do mężczyzn prezentowane przez Amerykanki (normy podobne jak we współczesnej Polsce) oraz Francuzki.
Dowiedziałam się wielu ciekawych i otwierających na mężczyzn rzeczy i są one dla mnie wartościowe nawet jeśli nie ze wszystkimi muszę się zgadzać. Nie znam Francji na tyle, by być w stanie zweryfikować informacje zawarte w książce, niemniej jednak okazja do ćwiczenia elastyczności poznawczej jest zawsze w cenie.

Zaskakująco dobra pozycja, którą nabyłam w promocji za niecałe 7 zł.
Przyznaję, że jestem bardzo zadowolona z zakupu, a książka ma walory terapeutyczne. Naprawdę można ją polecać w ramach libroterapii w psychoterapii poznawczo-behawioralnej.
Autorka porównuje podejścia do mężczyzn prezentowane przez Amerykanki (normy podobne jak we współczesnej Polsce) oraz...

Książkę kupiłam jako lekturę do czytania w podróży, żeby mi umiliła nieco czasu. Czyta się szybko i przyjemnie, choć jest to raczej poradnik, który ma nam odrobinę przybliżyć sposób bycia Francuzek i ich kontaktów damsko-męskich. Autorka nakłania nas do czerpania z wiedzy i doświadczenia naszych zachodnich koleżanek. Dostajemy kilka cennych rad, np. dlaczego nie warto umawiać się na tradycyjne randki?
"Francuzki nie sypiają same" warto przeczytać chociażby dlatego, żeby poznać ich codzienne zwyczaje i odmienność kulturową, w sumie, w nie aż tak odległym kraju. Oczywiście zawsze lepiej wyjechać i przekonać się na własnej skórze. ;)

W jednym rozdziale, co mnie zaskoczyło, znajduje się nawet kilka przepisów. Część z nich na pewno wypróbuję!

Książkę kupiłam jako lekturę do czytania w podróży, żeby mi umiliła nieco czasu. Czyta się szybko i przyjemnie, choć jest to raczej poradnik, który ma nam odrobinę przybliżyć sposób bycia Francuzek i ich kontaktów damsko-męskich. Autorka nakłania nas do czerpania z wiedzy i doświadczenia naszych zachodnich koleżanek. Dostajemy kilka cennych rad, np. dlaczego nie warto...