Wybitna pozycja. Powstanie najbardziej zbrodniczego państwa w dziejach od chaosu wojny domowej do śmierci Lenina.

Wybitna pozycja. Powstanie najbardziej zbrodniczego państwa w dziejach od chaosu wojny domowej do śmierci Lenina.

Ostatni tom monumentalnej trylogii Pipesa (poprzednie tomy to 'Rosja carów' i 'Rewolucja rosyjska') obejmuje okres od 1918 do 1924 roku, do śmierci Lenina. Jest to dzieło potężne, bogate w treść. Jednocześnie uderza umiejętność syntezy Pipesa, znakomicie wyciąga istotne wnioski z morza szczegółów. Nie sposób omówić wszystkich wątków, napiszę tylko o tych, które mnie szczególnie zainteresowały.

Kilka pierwszych rozdziałów poświęca autor Wojnie Domowej, która wybuchła w Rosji zaraz po przejęciu władzy przez bolszewików. Była to niezwykle krwawa wojna, która pochłonęła miliony ofiar i zdewastowała kraj. Pipes twierdzi, że bolszewicy byli skazani na wygraną, po pierwsze mieli większe zasoby ludzkie i surowcowe, po drugie byli zjednoczeni, w przeciwieństwie do białych. Po trzecie wreszcie byli politycznie sprytniejsi, na przykład Lenin obiecał niepodległość narodom podbitym przez carat, biali tego nie uczynili, dlatego Polacy, Estończycy czy Finowie ich nie poparli.

Bardzo ciekawy jest rozdział o podobieństwach i wzajemnej inspiracji bolszewizmu, nazizmu i włoskiego faszyzmu. Tu cytat „Najbardziej znamienny jest chyba podziw, którym darzyli się wzajemnie totalitarni dyktatorzy. Wspomnieliśmy, że Mussolini bardzo cenił Lenina i chwalił Stalina za to, że stał się „potajemnym faszystą”. Hitler zwierzał się otoczeniu ze swego szacunku dla „geniuszu” Stalina.”

Trochę za mało pisze Pipes o eksperymentach ekonomicznych bolszewików na żywym ciele narodu, których efekty były straszne: „W latach 1920–1921, w porównaniu z rokiem 1913, produkcja wielkoprzemysłowa spadła o 82 procent, wydajność pracy o 74 procent, a produkcja zbóż o 40 procent”. No cóż: „Bolszewików, którzy triumfowali tylko tam, gdzie decydowała naga siła, pokonały nieubłagane prawa ekonomiczne”. Katastrofa ekonomiczna sprawiła, że w 1921 r. bolszewicy zdecydowali się na Nową Politykę Ekonomiczną (NEP),ale to było czasowe ustępstwo na rzecz rynku, po kilku latach znów przykręcili śrubę.

Fascynujące są wywody Pipesa pokazujące, że polityczny system rządzenia bolszewików bardzo szybko zaczął przypominać ustrój carski. To znana teza tego autora: bolszewicy kontynuowali carski absolutyzm, tyle że pod innymi sztandarami. To w Rosji mocna tradycja: wystarczy popatrzeć na system polityczny Putina.

Książka nie robi takiego wrażenia jak poprzednie części trylogii, niemniej to ważne dzieło, istotne także do zrozumienia współczesnej Rosji, weźmy taki cytat: „Nie ma nic błędniejszego niż ocenianie głowy państwa rosyjskiego z punktu widzenia moralności lub popularności. Liczyło się przede wszystkim to, że car budził strach u wrogów i przyjaciół, że jak Iwan IV zasługiwał na przydomek „Groźny”. Mikołaj II upadł nie dlatego, że był znienawidzony, ale dlatego, że nim gardzono.”

Niestety, w e-booku brakuje fotografii (są w wersji papierowej),szkoda.

Ostatni tom monumentalnej trylogii Pipesa (poprzednie tomy to 'Rosja carów' i 'Rewolucja rosyjska') obejmuje okres od 1918 do 1924 roku, do śmierci Lenina. Jest to dzieło potężne, bogate w treść. Jednocześnie uderza umiejętność syntezy Pipesa, znakomicie wyciąga istotne wnioski z morza szczegółów. Nie sposób omówić wszystkich wątków, napiszę tylko o tych, które mnie...

Książka nad wyraz aktualna w Polsce AD 2023.

Książka nad wyraz aktualna w Polsce AD 2023.

Dobrze było wrócić do tej książki po latach. Świetna rzecz

Dobrze było wrócić do tej książki po latach. Świetna rzecz

Rewolucja bolszewicka jawi się jako straszno-śmieszny pseudonaukowy eksperyment , którego celem było stworzenie kompletnie nowego rodzaju człowieka. I zapalnikiem nie okazały się niezadowolone masy proletariackie, ale intelektualiści (zarówno liberałowie, jak i ci lewicujący),zblazowani i zahipnotyzowani fałszywą ideologią oświeceniową, wedle której człowiek jest jedynie materialnym bytem, pozbawionym woli i jakichkolwiek wrodzonych idei, którego można kształtować niczym plastelinę, zmieniając jego otoczenie. Celem było stworzenie istoty wypranej z jakiejkolwiek indywidualności, robota, którego można by wykorzystywać do swoich celów, wedle własnego uznania i kaprysu. Rosja była idealnym poligonem doświadczalnym do tego typu szeroko zakrojonego przedsięwzięcia, gdzie większość stanowili chłopi, nie widzący dalej niż własne gospodarstwa, a społeczeństwo będące pod butem samodzierżawia przez tyle wieków, nie uznawało niczego innego oprócz siły i wyzysku. Bolszewicy zasiali ziarno, które dało krwawy plon w postaci kolejnych zbrodniczych reżimów totalitarnych.

Rewolucja bolszewicka jawi się jako straszno-śmieszny pseudonaukowy eksperyment , którego celem było stworzenie kompletnie nowego rodzaju człowieka. I zapalnikiem nie okazały się niezadowolone masy proletariackie, ale intelektualiści (zarówno liberałowie, jak i ci lewicujący),zblazowani i zahipnotyzowani fałszywą ideologią oświeceniową, wedle której człowiek jest jedynie...

A był łaskaw wspomnieć, że ta cała rewolucja bolszewicka została zrobiona za pieniądze kolesi Pipesa z Wall Street?

A był łaskaw wspomnieć, że ta cała rewolucja bolszewicka została zrobiona za pieniądze kolesi Pipesa z Wall Street?

Jest to 3 tom z trojaczków napisanych przez R.Pipsa. Każda z ksiażek opowiada o czym innym i każda jest zrobiona bardzo skrupulatnie z wielką fachowością i znajomością tematu.
Rosja Bolszewików opowiada o trudnych początkach czerwonego imperium, o jego wzlotach i upadkach.
Można ją śmiało polecić dal studentów lub tez osób które pasjonują się historią Rosji

Jest to 3 tom z trojaczków napisanych przez R.Pipsa. Każda z ksiażek opowiada o czym innym i każda jest zrobiona bardzo skrupulatnie z wielką fachowością i znajomością tematu.
Rosja Bolszewików opowiada o trudnych początkach czerwonego imperium, o jego wzlotach i upadkach.
Można ją śmiało polecić dal studentów lub tez osób które pasjonują się historią Rosji

Dzieło monumentalne, właściwie każdy z rozdziałów można traktować jako monografie konkretnej sfery życia w państwie komunistycznym. Rzetelność i szczegółowość pracy nie przeszkadza w czytaniu.

Dzieło monumentalne, właściwie każdy z rozdziałów można traktować jako monografie konkretnej sfery życia w państwie komunistycznym. Rzetelność i szczegółowość pracy nie przeszkadza w czytaniu.

Moja pierwsza książka Pipsa,
zafascynowała mnie erudycja autora,
do tej książki na pewno musiałem dorosnąć, wcześniej statystyka by mnie zniechęciła do czytania,
serdecznie polecam

Moja pierwsza książka Pipsa,
zafascynowała mnie erudycja autora,
do tej książki na pewno musiałem dorosnąć, wcześniej statystyka by mnie zniechęciła do czytania,
serdecznie polecam

Z całej trylogii ostatni tom, dał mi chyba najmniej 'przyjemności czytania'. Ale niewykluczone, że jest to efekt "za dużo Pipesa na raz" :)

Co tu dużo pisać: spora dawka informacji o umacnianiu władzy "ludowej" w Rosji i próbach eksportu rewolucji.
Dla mnie osobiście najciekawszy był opis "polityki kulturalnej" ...

Z całej trylogii ostatni tom, dał mi chyba najmniej 'przyjemności czytania'. Ale niewykluczone, że jest to efekt "za dużo Pipesa na raz" :)

Co tu dużo pisać: spora dawka informacji o umacnianiu władzy "ludowej" w Rosji i próbach eksportu rewolucji.
Dla mnie osobiście najciekawszy był opis "polityki kulturalnej" ...