Kroniki jerozolimskie

Fantastyczny, niezwykle wciągający reportaż o Jerozolimie. Autor książki spędził w tym mieście rok, rejestrując obrazki z życia i próbując zrozumieć ten wielokulturowy i wieloreligijny tygiel. Konstatacja jest smutna, bez religii w Izraelu żyłoby się łatwiej. Sporo uwagi poświęca też życiu w okupowanej Palestynie i tu wnioski są równie przygnębiające. Najłatwiej być Żydem w tym kraju, każda inna nacja, zwłaszcza arabska, jest traktowana wrogo. Pojawiają się również osadnicy żydowscy, osiedla budowane wokół arabskich dzielnic, co wywołuje jeszcze więcej konfliktów i wrogości. Świetna pozycja dla wszystkich, dla tych co na Bliskim Wschodzie już byli i dla tych, którzy o nim marzą. Doskonale oddany klimat tego regionu. Polecam.

Fantastyczny, niezwykle wciągający reportaż o Jerozolimie. Autor książki spędził w tym mieście rok, rejestrując obrazki z życia i próbując zrozumieć ten wielokulturowy i wieloreligijny tygiel. Konstatacja jest smutna, bez religii w Izraelu żyłoby się łatwiej. Sporo uwagi poświęca też życiu w okupowanej Palestynie i tu wnioski są równie przygnębiające. Najłatwiej być Żydem w...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Bardzo ciekawa treść, fajna kreska. Cieszę się, że polskie biblioteki zaczynają kupować także opowieści graficzne i komiksy dla dorosłych :-)

Bardzo ciekawa treść, fajna kreska. Cieszę się, że polskie biblioteki zaczynają kupować także opowieści graficzne i komiksy dla dorosłych :-)

Pokaż mimo to

Znakomite. Taki zwyczajny zapis roku expata w Jerozolimie, rysownika, który obserwuje z uwagą ludzi i miejsca.
Lektura obowiązkowa dla każdego kto chce cokolwiek się dowiedzieć o tamtym regionie.
Masakra jak to jest tam popieprzone. Tygiiel kultur, które zamiast żyć w zgodzie się kłócą o ziemię, religię i zwyczaje. A Izrael chuj!
Koniecznie sięgnę po inne książki tego autora.

Znakomite. Taki zwyczajny zapis roku expata w Jerozolimie, rysownika, który obserwuje z uwagą ludzi i miejsca.
Lektura obowiązkowa dla każdego kto chce cokolwiek się dowiedzieć o tamtym regionie.
Masakra jak to jest tam popieprzone. Tygiiel kultur, które zamiast żyć w zgodzie się kłócą o ziemię, religię i zwyczaje. A Izrael chuj!
Koniecznie sięgnę po inne książki tego autora.

Pokaż mimo to

Guy Delisle zaprasza na kolejne, zdystansowane spojrzenie na miejsce, w którym przyszło mu spędzić kawałek swojego życia. Tym razem wraz z rodziną na rok zamieszkuje w Jerozolimie.
Struktura komiksu bardzo podobna co w "Pjongjangu" i "Kronikach birmańskich". Delisle w krótkich rozdziałach pokazuje swoje przygody w Izraelu. Choć oczywiście słowo "przygody"
jest tu trochę na wyrost, bo kanadyjski rysownik wiedzie stosunkowo spokojny żywot kury domowej i turysty-rysownika. Dużo zwiedza, pokazuje codzienne starcie kultur i religii. Jako, że jego żona pracuje w Lekarzach bez granic pokazuje też od kuchni działanie tego typu organizacji. Komiks czasem bawi, czasem daje do myślenia. Kawał solidnej roboty, za którą bardzo lubię tego autora. Daję bardzo solidne 7/10. Z "trylogii podróżniczej" (Pjongjang, Kroniki birmańskie i jerozolimskie) najbardziej polecam ten pierwszy komiks, ale wszystkie są warte przeczytania.

Guy Delisle zaprasza na kolejne, zdystansowane spojrzenie na miejsce, w którym przyszło mu spędzić kawałek swojego życia. Tym razem wraz z rodziną na rok zamieszkuje w Jerozolimie.
Struktura komiksu bardzo podobna co w "Pjongjangu" i "Kronikach birmańskich". Delisle w krótkich rozdziałach pokazuje swoje przygody w Izraelu. Choć oczywiście słowo "przygody"
jest tu trochę na...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Oj, nie popisała się pani tłumacz. Oj, nie spisał się pan korektor. Jeszcze kilka błędów i udałoby im się zniechęcić mnie do lektury. Te literówki, te nieudolne zdania. Aż nie chce się ich przepisywać, żeby móc umieścić cytat, ponieważ naprawdę nie ma się czym chwalić. Za to książka naprawdę ciekawa. Ukazuje tak zwanego szarego człowieka, który przypadkiem zamieszkał w Jerozolimie. A ponieważ jego żona pracuje w organizacji Lekarze Bez Granic, czuje się w obowiązku gruntownie przyglądać się otoczeniu. Jakie wnioski z tej obserwacji płyną? Przekonajcie się sami. Warto. Zwłaszcza jeśli nic nie wiecie na temat konfliktu palestyńsko-izraelskiego. Jeżeli nie wiecie kim są Machsom Watch. Jeśli ciekawi was jak wygląda Ramadan widziany oczami agnostyka. Jeśli chcecie wiedzieć jak ściśle są kontrolowani podróżni wybierający się do Jerozolimy samolotem. Albo jak wyglądała izraelska operacja „płynny ołów”? I wiele innych, codziennych spraw, które sprawiają, że z trudem odrywamy się od lektury komiksu. Polecam.

Oj, nie popisała się pani tłumacz. Oj, nie spisał się pan korektor. Jeszcze kilka błędów i udałoby im się zniechęcić mnie do lektury. Te literówki, te nieudolne zdania. Aż nie chce się ich przepisywać, żeby móc umieścić cytat, ponieważ naprawdę nie ma się czym chwalić. Za to książka naprawdę ciekawa. Ukazuje tak zwanego szarego człowieka, który przypadkiem zamieszkał w...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

DOKŁADNIE: 8,5

Dla zainteresowanych odrobinę lżejszą, co nie znaczy że mniej wartościowo poznawczą, odmianą literatury faktu. Podejście autora trochę przypomina styl Billa Brysona.

CZYTAJ WIĘCEJ:

https://www.kanonkomiksu.net.pl/kroniki-jerozolimskie-guy-delisle/

DOKŁADNIE: 8,5

Dla zainteresowanych odrobinę lżejszą, co nie znaczy że mniej wartościowo poznawczą, odmianą literatury faktu. Podejście autora trochę przypomina styl Billa Brysona.

CZYTAJ WIĘCEJ:

https://www.kanonkomiksu.net.pl/kroniki-jerozolimskie-guy-delisle/

Pokaż mimo to

Biorąc pod uwagę liczbę przeczytanych pozycji, na chwilę obecną Guy Delisle musi być moim ulubionym twórcą pochodzącym z Québecu. Kreska i sposób narracji, a także specyficzny humor oraz zdystansowane podejście do rzeczywistości, nie uległy zmianie, jednak muszę przyznać, że „Kroniki birmańskie” przeglądało mi się zwyczajnie lżej. Może temat Jerozolimy jest tak złożony, że nawet rozrysowanie go na ponad trzystu kartach nie pomaga w zrozumieniu. W innym przypadku pobłażliwie machnęłabym ręka, ale materiał wymusza jeszcze jedną, redakcyjno-translatorską, uwagę: ksiądz luterański nie przygotowuje się do mszy, tylko do nabożeństwa. Oraz młody czy też nie, papież nie jest jego.

Biorąc pod uwagę liczbę przeczytanych pozycji, na chwilę obecną Guy Delisle musi być moim ulubionym twórcą pochodzącym z Québecu. Kreska i sposób narracji, a także specyficzny humor oraz zdystansowane podejście do rzeczywistości, nie uległy zmianie, jednak muszę przyznać, że „Kroniki birmańskie” przeglądało mi się zwyczajnie lżej. Może temat Jerozolimy jest tak złożony, że...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

nie dane mi wiedzieć czy socjologia na poważnie odnosi się do "absurdu sytuacyjnego", ale jeśli tak, to ta książka jest tego definicją. Ładna kreska i dość oczywiste przesłanie.

nie dane mi wiedzieć czy socjologia na poważnie odnosi się do "absurdu sytuacyjnego", ale jeśli tak, to ta książka jest tego definicją. Ładna kreska i dość oczywiste przesłanie.

Pokaż mimo to

Interesujące spojrzenie na Jerozolimę. Obowiązkowa lektura dla wszystkich chcących wybrać się do tego fascynującego kraju.

Interesujące spojrzenie na Jerozolimę. Obowiązkowa lektura dla wszystkich chcących wybrać się do tego fascynującego kraju.

Pokaż mimo to

Wciąż trzyma poziom - podobnie jak poprzednich tomach. Szkoda tylko, że czytałem je ciurkiem - i wszystko mi się pomieszało :)) Nie mniej fajna rozrywka. Czasem nic się nie dzieje - czasem bawi :)

Wciąż trzyma poziom - podobnie jak poprzednich tomach. Szkoda tylko, że czytałem je ciurkiem - i wszystko mi się pomieszało :)) Nie mniej fajna rozrywka. Czasem nic się nie dzieje - czasem bawi :)

Pokaż mimo to