Jakże aktualna treść na obecny czas. Wydaje ci się, że jest ci trudno. Spójrz poza koniuszek własnego nosa i otwórz się na inne osoby i ich potrzeby. Może odnajdziesz sens swojego w życia w niesieniu im pomocy. Może odkryjesz inną, lepszą wersję siebie.

Jakże aktualna treść na obecny czas. Wydaje ci się, że jest ci trudno. Spójrz poza koniuszek własnego nosa i otwórz się na inne osoby i ich potrzeby. Może odnajdziesz sens swojego w życia w niesieniu im pomocy. Może odkryjesz inną, lepszą wersję siebie.

Przez ostatnie trzy wieczory moją uwagę zajmowała lektura powieści Lisy Samson pt. "Niezwykłe lato". Książka długo czekała na swoją kolej na półce mojej biblioteczki i wreszcie postanowiłam poświęcić jej swój czas. Niestety historia okazała się dość przeciętna i nie spełniła moich oczekiwań.

Heather ma poukładane życie, szczęśliwe małżeństwo i nad wiek dojrzałego piętnastoletniego syna. Finansowo również nie może narzekać, mimo że o pieniądze na utrzymanie domu troszczy się tylko jej mąż Jace - uznany kardiochirurg. Nie pracując zawodowo bohaterka ma sporo wolnego czasu, więc udziela się w wielu szkolnych akcjach dobroczynnych. Jej specjalnością są ciasta i torty, w które zaopatruje różne imprezy. Mimo tych zajęć Heather nie czuje się szczęśliwa. Aby poprawić sobie nastrój i zagłuszyć frustrację kupuje coraz to nowe, często zbędne rzeczy, albo inwestuje w nie do końca przemyślane przedsięwzięcia. Jej potrzeba zmian i nabywania nowych przedmiotów graniczy z zakupoholizmem. Bohaterka ma wrażenie, że życie przecieka jej przez palce, a ona wciąż poszukuje nie wiadomo czego. Dochodzi do tego problem wiary, właściwa interpretacja Biblii oraz świadomość złych uczynków wyrządzonych w przeszłości pewnemu rodzeństwu.

Jak w takiej sytuacji odnaleźć spokój, szczęście i spełnienie?...

Podobnie jak życie bohaterki, tak i cała opowieść to jeden wielki chaos. Książka liczy sobie prawie 400 stron, a tak w zasadzie dopiero ostatnie 50 - 80 stronic to jakieś konkrety, wreszcie pojawia się akcja, która ostatecznie dość ciekawie wieńczy ten cały wcześniejszy rozgardiasz i zamęt. Jednak to zdecydowanie za mało aby uznać powieść za dobrą, czy interesującą. Mimo szczerych chęci nie udało mi się polubić Heather. Męczyła mnie ta jej ciągła niepewność, drążenie i szukanie przysłowiowej "dziury w całym". W powieści pojawiają się natomiast dwie dziewięćdziesięcioletnie siostry Anna i Liza - starsze panie z charakterem i osobowością. Być może to właśnie im należało poświęcić więcej uwagi...
W tym całym powieściowym chaosie w niemalże co drugim zdaniu pojawia się Jezus, Bóg, Biblia i nawiazania do religijności. Rozumiem, że książka została wydana przez wydawnictwo katolickie, rozumiem, że w tego rodzaju opowieściach wiara odgrywa znaczącą rolę, ale naprawdę nie rozumiem dlaczego autorka przedstawiła i tę sferę życia bez ładu i składu. Poszukiwanie sensu życia w pomocy bliźnim, chorym, potrzebującym, pogubionym to szlachetne dzieło i należy go wspierać całym sercem i wszelakimi sposobami. Jednak Haether dopiero pod koniec tej historii zdaje się rozumieć na czym to naprawdę powinno polegać. Zadośćuczynienie za wyrządzone krzywdy to również istotny problem egzystencjalny, nakaz biblijny, z którym trudno dyskutować. Jak więc widać ponadczasowym tematom podjętym przez autorkę naprawdę warto poświęcić czas i uwagę. Szkoda tylko, że sposób ich przekazania daleki jest od ideału. Ciekawa jestem, czy osoby które przeczytały "Niezwykłe lato" Lisy Samson miały podobne odczucia.

Przez ostatnie trzy wieczory moją uwagę zajmowała lektura powieści Lisy Samson pt. "Niezwykłe lato". Książka długo czekała na swoją kolej na półce mojej biblioteczki i wreszcie postanowiłam poświęcić jej swój czas. Niestety historia okazała się dość przeciętna i nie spełniła moich oczekiwań.

Heather ma poukładane życie, szczęśliwe małżeństwo i nad wiek dojrzałego...

Książka zadziwiająca i niezwykła - czyli po raz kolejny nie zawiodłem się na Lizie Samson. Co ciekawe bohaterka od samego początku niesamowicie irytowała mnie swoim nielogicznym zachowaniem i niezdecydowaniem. Jednakże w miarę lektury zobaczyłem, że osoba Heather to doskonały portret psychologiczny wielu spośród nas, Heather to także ja. Oczywiście, płeć nie ma znaczenia, a problemy też mogą być inne, ale fakt że staramy się je zagłuszyć "zabawkami tego świata" jest wspólny całej rodzinie Homo sapiens. Książka zwraca uwagę na drugiego człowieka - poza nami, z naszymi problemami, są obok nas inni, bracia i siostry w potrzebie, często z większymi od naszych problemami. Czy pozostaniemy obojętni na ich los?
Poruszony zostaje także problem przebaczenia sobie i otrzymania przebaczenia.
A ponadto, i niejako ponad nami wszystkimi jest jeszcze Ktoś, kto nadaje temu wszystkiemu sens i chce naszego udziału w Swoich planach

Książka zadziwiająca i niezwykła - czyli po raz kolejny nie zawiodłem się na Lizie Samson. Co ciekawe bohaterka od samego początku niesamowicie irytowała mnie swoim nielogicznym zachowaniem i niezdecydowaniem. Jednakże w miarę lektury zobaczyłem, że osoba Heather to doskonały portret psychologiczny wielu spośród nas, Heather to także ja. Oczywiście, płeć nie ma znaczenia,...

Kiedy ma się wszystko czego potrzeba, a nawet kiedy ma się za dużo, można chcieć czegoś mniej dostępnego. Poczucia bycia potrzebną, chcieć zmienić swoje życie na lepsze, pomagać innym, albo i poświęcić się dla nich. Tak właśnie czuje sie bohaterka tej książki. Heather ma wiele, ale nie odkryła co daje jej prawdziwą radość.
Książka z przesłaniem, dużo w niej odniesień do Boga i wiary. Jest dość monotonna. Można przeczytać, ale nie każdemu polecam.

Kiedy ma się wszystko czego potrzeba, a nawet kiedy ma się za dużo, można chcieć czegoś mniej dostępnego. Poczucia bycia potrzebną, chcieć zmienić swoje życie na lepsze, pomagać innym, albo i poświęcić się dla nich. Tak właśnie czuje sie bohaterka tej książki. Heather ma wiele, ale nie odkryła co daje jej prawdziwą radość.
Książka z przesłaniem, dużo w niej odniesień do...

Niesamowita historia. Tak indywidualna, a zarazem tak prawdziwa i przekazująca uniwersalne prawdy.
Opis fabuły jest tu co najmniej zbędny. Z tyłu okładki jest świetnie to przedstawione. O wiele ciekawsze jest to, co ta książka pokazuje w głębi. Czego może nauczyć. Wskazana dla osób szukających sensu i głębi. O tych, którzy - podobnie jak Heather - czują, że życie ucieka im przez palce i chcą to zmienić. Trochę zahacza o jakże popularną ideę slow life i minimalizmu, ale jest to pokazane tak pięknie i prawdziwie. Bez porad i gadania "zrób to, a będziesz lepiej żyć". Nie, tu każdy ma swoją własną drogę do przebycia.
Historia zabiera nas w przeszłość, ale przede wszystkim dzieje się tu i teraz. Działania Heather powoli i skutecznie prowadzą do zmian. A wizyta u dwóch starszych pań i przypadkowe natrafienie na domu dla bezdomnych tylko to napędza. Temat jest trochę trudny - dotyczy wiary, relacji, pomocy innym i szukaniu powołania - ale za to bardzo aktualny. To lato było rzeczywiście niezwykłe.
Polecam

Niesamowita historia. Tak indywidualna, a zarazem tak prawdziwa i przekazująca uniwersalne prawdy.
Opis fabuły jest tu co najmniej zbędny. Z tyłu okładki jest świetnie to przedstawione. O wiele ciekawsze jest to, co ta książka pokazuje w głębi. Czego może nauczyć. Wskazana dla osób szukających sensu i głębi. O tych, którzy - podobnie jak Heather - czują, że życie ucieka im...

"Niezwykłe lato" to pierwszy przypadek książki, która całkowicie zmyliła mnie okładką. Kiedy ją zobaczyłam od razu pomyślałam, że to powieść typowo wakacyjna, lekka i jedna z takich, z których co prawda nie wynosi się zbyt dużo, ale skutecznie umilają czas, a to przecież najważniejsze w książkach wakacyjnych. Także opis książki wydawał się typową historią o zmianach, a tymczasem już po kilku pierwszych rozdziałach ze zdziwieniem spostrzegłam, że jest to dużo bardziej ambitna i poważniejsza powieść niż myślałam.
Główną bohaterką jest Heather. To kobieta spełniona prywatnie, lecz nie emocjonalnie. Ma wspaniałą, kochającą rodzinę, męża, piękny dom w bogatej dzielnicy, sytuacja finansowa jej rodziny także nie pozostawia wiele do życzenia, ma też przyjaciółki. Jednak z dnia na dzień coraz bardziej odczuwa, że oprócz tej idealnej otoczki, chciałaby też czuć satysfakcję w samym środku siebie samej. Heather czuje, że jej życie nie opiera się na niczym ważnym, że brak jej siły i celu. Ma dość ciągłej rutyny, powtarzalności każdego kolejnego dnia i tego, że każdego ranka zdaje sobie sprawę, że znowu nie zrobi dziś nic naprawdę istotnego dla ludzi i siebie samej. Do tego wszystkiego powracają dawne wspomnienia niekoniecznie przyjemne, a wraz z nimi wyrzuty sumienia i z tym także musi się uporać, by odbudować swoje życie na nowo.
Lisa Samson ujęła mnie przede wszystkim tym, że bardzo dużo książki poświęciła na bohaterów. Heather jest dla czytelnika jak ktoś z rodziny, znamy wszystkie jej sekrety, rozterki, myśli i pragnienia. Oprócz tego co mnie bardzo cieszy, w końcu rodzina głównej postaci nie została pominięta, a wręcz wysunięta na pierwszy plan na równi z Heather. Jej mąż został przedstawiony jako wrażliwy i czuły, z dużą dozą empatii i zrozumienia. Jest chirurgiem starającym się nadążyć za wszystkimi wydatkami swojej żony zakupoholiczki, jednocześnie wspiera ją i rozumie, próbując przekonać ją do sięgnięcia po pomoc specjalisty. Namawia ją na zmiany i stara się pokazać jej, że nie majątek a rodzina jest najważniejsza w życiu. To właśnie dzięki niemu Heather ma w ogóle możliwość i siłę do tego, by w spokoju odszukać samą siebie.
"Niezwykłe lato" w piękny sposób pokazuje, że najważniejsze jest bycie sobą, życie w zgodzie z naturą, innymi ludźmi i sobą samym. Wszelkie materialne dobra są jedynie chwilowym odwróceniem uwagi od wnętrza i jedynie mając uporządkowane własne emocje można odnaleźć szczęście. Bardzo wzruszająca była dla mnie też postawa syna i męża Heather. Chociaż obydwaj trwali w bogactwie, żyjąc w otoczeniu luksusów jakich pragnęła kobieta, tak naprawdę pragnęli prostego życia, przeprowadzki do normalnego, małego domku i bliskości.
Powieść jest naprawdę mądra i bardzo motywująca i uświadamiająca ważne rzeczy w życiu. Dzięki paru innym książkom tej autorki wiem już, że ma świetny, niewymuszony i lekki zarazem styl i także tym razem było tak samo, dlatego pochłonęłam te ponad 300 stron w rekordowym tempie. Czyta się tym łatwiej, że podzielono treść na trzy części, a to nie wiem dlaczego, zawsze jakoś przyspiesza czytanie. Chociaż napisałam na początku, że okładka jest myląca i nie należy się nią w ogóle sugerować, to po przeczytaniu całości widzę związek pomiędzy nią, a pewnymi wątkami. Mogę polecić ją na lato dla szukających ambitnych powieści wakacyjnych.

"Niezwykłe lato" to pierwszy przypadek książki, która całkowicie zmyliła mnie okładką. Kiedy ją zobaczyłam od razu pomyślałam, że to powieść typowo wakacyjna, lekka i jedna z takich, z których co prawda nie wynosi się zbyt dużo, ale skutecznie umilają czas, a to przecież najważniejsze w książkach wakacyjnych. Także opis książki wydawał się typową historią o zmianach, a...

Niektóre pozycje przyciągają nas już samymi okładkami. Może nie wyróżniają się na tle innych, ale mają w sobie coś, co sprawia, że aż chce się daną pozycję przeczytać. Przekonujący opis także potrafi zdziałać cuda. Właśnie te dwie rzeczy sprawiły, że nabrałam ochoty na "Niezwykłe lato". Tak naprawdę nie wiedziałam czego się po niej spodziewać, gdyż o autorce nigdy nie słyszałam. Rzuciłam się na głęboką wodę i... trochę żałuję czasu, który poświęciłam na tę pozycję.

Heather ma wszystko, o czym marzy większość kobiet - kochającego męża, inteligentnego syna, pięknie urządzony i przede wszystkim własny dom, a także nie musi martwić się o przyszłość, gdyż ma naprawdę dobrą sytuację finansową. Jednak na horyzoncie pojawiają się chmury, które nie pozwalają cieszyć się tym, co zdążyła osiągnąć ze swoją rodziną. Od dłuższego czasu trapi ich także kwestia wiary, a dokładniej rzecz ujmując to poszukiwania kościoła, który by w pełni ich satysfakcjonował. Na każdym kroku doszukują się działalności Boga. Coraz częściej wracają do kobiety wspomnienia z czasów szkolnych, a także czuje, że czegoś jej brakuje, jakiś element układanki nie pasuje do całości. Przyszedł czas, aby wziąć życie w swoje ręce i wprowadzić pewne zmiany.

Szczerze mówiąc, książka ta wydawała mi się ciekawa, motywująca. Dlaczego motywująca? Już na okładce powieści dowiadujemy się, że główna bohaterka przechodzi pewną zmianę, bierze swoje życie w garść i małymi kroczkami wprowadza do niego zmiany. Nie każdy potrafi zdobyć się na taki czyn, gdyż woli wygodne życie, pozbawione ryzyka, być może niepowodzeń. Jednak kreacja bohaterki nie do końca mnie przekonała. Życie jak z bajki, a kobieta czuje się uwięziona niczym ptak w złotej klatce. Tylko, że problemy to tak naprawdę żadne problemy. Odniosłam wrażenie, że bohaterka po prostu się nudzi, nie ma co ze sobą zrobić, więc stwarza te wszystkie problemy. Na plus wychodzi to, że jednak zaczyna coś z tym robić.

Sama powieść jest podzielona na trzy części, które mają ukazać etapy przemiany głównej bohaterki. Taki zabieg był jak najbardziej odpowiedni, gdyż wyraźnie wskazywał granicę, koniec pewnego etapu i wstępowanie w następny. Fakt, że Heather nie przechodzi tej zmiany zbyt szybko, jednak efekty widać już na samym początku. Duży wpływ na motywację kobiety miała niespodziewana znajomość z pewną zakonnicą, pełną werwy, odwagi, specyficznego funkcjonowania w społeczeństwie, a także jej działalność na rzecz innych i zasady, które na pierwszy rzut oka wydają się być niedorzeczne. To właśnie ta postać wywiera największy wpływ na następne i moim zdaniem, Lisa Samson wykreowała ją bardzo dobrze. Dokładnie przedstawiła portret psychologiczny, zrobiła z niej bohaterkę dość kontrowersyjną, specyficzną, aczkolwiek nadającej tej powieści "tego czegoś". Pozostałe postacie niezbyt wyróżniają się na jej tle. Może i zostały przedstawione autentycznie, ich pierwowzory na pewno gdzieś chodzą po świecie, to brakowało mi dla nich choć jednej cechy, która nadawałyby im jakiegoś wyraźniejszego temperamentu.

Choć "Niezwykłe lato" prezentuje się naprawdę intrygująco i tak jest już na samym początku to bardzo męczył mnie styl, jakim posługuje się Lisa. Nie pojawiają się żadne błędy, jednak w pewnym sensie jest on nieco męczący, przytłaczający. Przeważnie dowiadujemy się, co myśli główna bohaterka i chyba właśnie sposób, w jaki myśli i co myśli, najbardziej przytłaczają czytelnika. Sam pomysł przemiany, jej przebieg i skutki są ciekawe, jednak trudno było mi dotrzeć do finału. Odkładałam tę książkę kilkanaście razy, niekiedy wręcz zmuszałam się do jej czytania, bo historia była bardzo ciekawa, ale nie miałam dla niej sił. Szkoda tylko, że postacie mało wyraziste, a i sposób prowadzenia akcji mnie przytłaczał. Gdyby nie te minusy, "Niezwykłe lato" byłoby naprawdę rewelacyjną powieścią. Jestem jednak pewna, że część osób, które po nią sięgną, Heather zmotywuje do działania.

Niektóre pozycje przyciągają nas już samymi okładkami. Może nie wyróżniają się na tle innych, ale mają w sobie coś, co sprawia, że aż chce się daną pozycję przeczytać. Przekonujący opis także potrafi zdziałać cuda. Właśnie te dwie rzeczy sprawiły, że nabrałam ochoty na "Niezwykłe lato". Tak naprawdę nie wiedziałam czego się po niej spodziewać, gdyż o autorce nigdy nie...

Nigdy więcej nie przeczytam nic tej autorki, słaba książka i zmarnowany czas, kiedy mogłam czytać coś znacznie lepszego. Nie, nie i jeszcze raz nie.

„Może to właśnie jest klucz: kochać to, co się ma, a nie to, czego się nie ma.”

Nigdy więcej nie przeczytam nic tej autorki, słaba książka i zmarnowany czas, kiedy mogłam czytać coś znacznie lepszego. Nie, nie i jeszcze raz nie.

„Może to właśnie jest klucz: kochać to, co się ma, a nie to, czego się nie ma.”

"Pierwszym krokiem zawsze jest obecność."

Książka o poszukiwaniu swojego serca.

"Pierwszym krokiem zawsze jest obecność."

Książka o poszukiwaniu swojego serca.

Książka, która daje do myślenia... Po przeczytaniu samą pomyślałam, że posiadam niejedną zbedną rzecz i postanowiłam się podzielić. To dobrze, że istnieją powieści, które dzięki abstrakcyjnej historii mogą mieć wpływ na czyjeś życie.

Książka, która daje do myślenia... Po przeczytaniu samą pomyślałam, że posiadam niejedną zbedną rzecz i postanowiłam się podzielić. To dobrze, że istnieją powieści, które dzięki abstrakcyjnej historii mogą mieć wpływ na czyjeś życie.