"Diabeł stworzył po to młodość, byśmy popełnili błędy, a Bóg wymyślił dojrzałość i starość, byśmy mogli za te błędy zapłacić"

Carlos Ruiz Zafón jest hiszpańskim pisarzem, którego znamy przede wszystkim z takich powieści jak "Cień wiatru" czy też "Gra anioła". Jednak "Pałac Północy" to druga powieść, jaką napisał na początku swej kariery - została zaklasyfikowana do literatury młodzieżowej. Jest to także druga książka Zafóna, po którą postanowiłam sięgnąć.
W drugiej części cyklu Trylogia Mgły autor przenosi czytelnika do Kalkuty. Główny bohater, szesnastoletni Ben, po wyjściu z sierocińca musi rozpocząć nowe życie. W ostatni dzień pobytu zabiera swoją nową koleżankę Sheere na spotkanie tajnego stowarzyszenia Chawbar Society, którego jest współtwórcą. Tego wieczoru dziewczyna dzieli się z członkami zgromadzenia opowieścią o swojej rodzinie. Jej nowi znajomi postanawiają pomóc rozwiązać jej zagadkową historię. Tak zaczyna się pędząca niczym pociąg widmo opowieść o tajemnicach, jakie skrywa w sobie Kalkuta. Wkrótce okaże się , że losy Bena i Seere są ze sobą nierozerwalnie związane, a ich tropem podąża widmo, które nie cofnie się przed niczym.
Podobnie jak "Książę Mgły", "Pałac Północy" bardzo mi się podobał. Podobała mi się koncepcja dotycząca złego charakteru i tego, kim okazało się widmo ścigające dzieci.
Powieść mówi nam o prawdziwej przyjaźni, odnalezieniu rodziny, tęsknocie i uczuciu rodzicielskim. Przesłanie okaże się bliskie wielu czytelnikom. Mówi ono, iż prawdziwa przyjaźń przezwycięży wszystko i nawet upływ czasu jej nie zniszczy. Również wątek miłości jaką rodzice darzą swoje dzieci i dla której gotowi jesteśmy poświęcić swoje życie, jest bliska większości dorosłym czytelnikom.
Książka napisana jest prostym językiem, dzięki czemu czyta się ją łatwo i szybko. Akcja została poprowadzona w sposób zwięzły i ciekawy. Powieść wciąga od początku. Możemy doświadczyć tajemniczości i mrocznej strony zdarzeń, w których przyszło wziąć udział bohaterom.
Polecam wszystkim tym, którzy kochają książkową magię !!!

"Diabeł stworzył po to młodość, byśmy popełnili błędy, a Bóg wymyślił dojrzałość i starość, byśmy mogli za te błędy zapłacić"

Carlos Ruiz Zafón jest hiszpańskim pisarzem, którego znamy przede wszystkim z takich powieści jak "Cień wiatru" czy też "Gra anioła". Jednak "Pałac Północy" to druga powieść, jaką napisał na początku swej kariery - została zaklasyfikowana do...

Fajna historia, świetni bohaterowie..no i już coraz bardziej widoczny styl Zafona.

Fajna historia, świetni bohaterowie..no i już coraz bardziej widoczny styl Zafona.

Jest to dobra książka ale ręcznej nie da młodszych osób. Ogulnie polecam

Jest to dobra książka ale ręcznej nie da młodszych osób. Ogulnie polecam

Powieść dla młodzieży, której akcja rozgrywa się w Kalkucie. Wspaniałe opisy, przedstawienie bohaterów i sama historia sprawiają, że powróciłam do tej książki już trzeci raz.

Powieść dla młodzieży, której akcja rozgrywa się w Kalkucie. Wspaniałe opisy, przedstawienie bohaterów i sama historia sprawiają, że powróciłam do tej książki już trzeci raz.

Książka dużo lepsza niż "Książę mgły", widać w niej już styl typowy dla Zafona. Moje wątpliwości budzi epatowanie przemocą i okropnościami, których zbyt dużo jest na książkę młodzieżową. Ja nie klasyfikowałabym tak jej powieści. Ujęłam też nieco z oceny za niektóre przewidywalne rozwiązania. Poza tym, to dość ciekawa lektura, zwłaszcza dla fanów kolei i inżynierii.

Książka dużo lepsza niż "Książę mgły", widać w niej już styl typowy dla Zafona. Moje wątpliwości budzi epatowanie przemocą i okropnościami, których zbyt dużo jest na książkę młodzieżową. Ja nie klasyfikowałabym tak jej powieści. Ujęłam też nieco z oceny za niektóre przewidywalne rozwiązania. Poza tym, to dość ciekawa lektura, zwłaszcza dla fanów kolei i inżynierii.

Lubię tego pisarza ,, mam kilka książek już w swojej bibliotece i myślę , że będę następne

Lubię tego pisarza ,, mam kilka książek już w swojej bibliotece i myślę , że będę następne

Piękny, kwiecisty język ,ktorym autor snuje opowiesc mrożącą krew w żyłach o grupie nastolatków poddanych próbie przyjaźni przez demona będącego alterego ojca dwójki z nich, ktory zginął w pożarze dworca swego projektu. Mnożą się niebezpieczeństwa i tajemnice, leję się krew, buchają płomienie to wszystko wzbogacone opisami potwornej postaci wszechobecnego, niszczycielskiego demona trzyma w napięciu. Fajna lektura fantasy dla nastolatków, którzy są żądni mocnych wrażeń, mi zresztą też się podobało.

Piękny, kwiecisty język ,ktorym autor snuje opowiesc mrożącą krew w żyłach o grupie nastolatków poddanych próbie przyjaźni przez demona będącego alterego ojca dwójki z nich, ktory zginął w pożarze dworca swego projektu. Mnożą się niebezpieczeństwa i tajemnice, leję się krew, buchają płomienie to wszystko wzbogacone opisami potwornej postaci wszechobecnego,...

Ta część jest zdecydowanie najlepsza. Trzyma w napięciu i kończy się... zresztą polecam się zagłębić w lekturę. Zaskakujące wątki nie pozwalają oderwać się od książki.

Ta część jest zdecydowanie najlepsza. Trzyma w napięciu i kończy się... zresztą polecam się zagłębić w lekturę. Zaskakujące wątki nie pozwalają oderwać się od książki.

Tę książkę dawno temu czytałam. Nie wiem, czy nie z polecenia Pań Bibliotekarek kiedy to zaczynałam swoją przygodę z czytaniem po przerwie. Wtedy mnie nie porwała i teraz też nie. Banda dzieciaków próbuje uratować życie koledze. Biegają po opuszczonym dworcu i po magazynach. Ciężko z orientacją w terenie w tej książce. Fabuła mocno pokręcona, bo ściga ich alter ego ich ukochanego ojca. Cała książka to bieganie po kanałach Kalkuty. Jak uwielbiam książki Zafona tak ta pozycja strasznie mi się nie spodobała. Zafon na początku nie chciał, aby ta książka była tylko dla młodzieży, ale taka właśnie jest. Typowo dla młodzieży. Nie polecałabym dla dorosłych.

Tę książkę dawno temu czytałam. Nie wiem, czy nie z polecenia Pań Bibliotekarek kiedy to zaczynałam swoją przygodę z czytaniem po przerwie. Wtedy mnie nie porwała i teraz też nie. Banda dzieciaków próbuje uratować życie koledze. Biegają po opuszczonym dworcu i po magazynach. Ciężko z orientacją w terenie w tej książce. Fabuła mocno pokręcona, bo ściga ich alter ego ich...

Zafóna nikomu nie trzeba przedstawiać - książkę czyta się znakomicie, nie brakuje tajemnic, wzruszeń i nieuchwytnej magii.
Niestety, minus za umieszczenie akcji w Indiach, kompletnie nie czułem ich klimatu.

Zafóna nikomu nie trzeba przedstawiać - książkę czyta się znakomicie, nie brakuje tajemnic, wzruszeń i nieuchwytnej magii.
Niestety, minus za umieszczenie akcji w Indiach, kompletnie nie czułem ich klimatu.