rozwińzwiń

Damy Rzymu

Okładka książki Damy Rzymu Françoise Chandernagor
Okładka książki Damy Rzymu
Françoise Chandernagor Wydawnictwo: Sonia Draga Cykl: Zapomniana królowa (tom 2) powieść historyczna
344 str. 5 godz. 44 min.
Kategoria:
powieść historyczna
Cykl:
Zapomniana królowa (tom 2)
Tytuł oryginału:
Les Dames De Rome
Wydawnictwo:
Sonia Draga
Data wydania:
2014-04-23
Data 1. wyd. pol.:
2014-04-23
Liczba stron:
344
Czas czytania
5 godz. 44 min.
Język:
polski
ISBN:
9788375088847
Tłumacz:
Krystyna Szeżyńska-Maćkowiak
Tagi:
literatura francuska
Średnia ocen

6,2 6,2 / 10

Oceń książkę
i
Dodaj do biblioteczki

Porównaj ceny

i
Porównywarka z zawsze aktualnymi cenami
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Ładowanie Szukamy ofert...

Patronaty LC

Książki autora

Mogą Cię zainteresować

Oceny

Średnia ocen
6,2 / 10
26 ocen
Twoja ocena
0 / 10

OPINIE i DYSKUSJE

Sortuj:
avatar
173
34

Na półkach:

Druga część "Dzieci Aleksandrii" opisująca dalsze losy córki Kleopatry i Marka Antoniusza - Selene. Podobnie jak cz.I napisana lekko i ciekawie. Czyta się ją praktycznie jednym tchem. Chociaż samej Selene nie ma tu za wiele to książka w interesujący sposób opisuje wzajemne relacje Liwii, Oktawii i Augusta oraz ich najbliższego otoczenia. W wątek fabularny bardzo sprawnie wplecione są opisy świąt oraz codziennego życia starożytnego Rzymu. Na duży plus zasługuje także końcowa nota autorki w której wyjaśnia co jest faktem a co tylko jej domysłem.
Polecam wszystkim zainteresowanym tematem

Druga część "Dzieci Aleksandrii" opisująca dalsze losy córki Kleopatry i Marka Antoniusza - Selene. Podobnie jak cz.I napisana lekko i ciekawie. Czyta się ją praktycznie jednym tchem. Chociaż samej Selene nie ma tu za wiele to książka w interesujący sposób opisuje wzajemne relacje Liwii, Oktawii i Augusta oraz ich najbliższego otoczenia. W wątek fabularny bardzo sprawnie...

więcej Pokaż mimo to

avatar
271
73

Na półkach: , ,

Jedyne, co mnie razi, to wtrącenia autorki co pewien czas, że wg niej Selene to, Selene tamto. Takie uwagi mogły znaleźć się na samym końcu razem z resztą objaśnień, nie w środku książki - w końcu to powieść, nie opracowanie naukowe. Nie rozumiem również wtrącenia domniemanej obsesji głównej bohaterki na punkcie krwi itd., co nie miało ostatecznie żadnego wpływu na fabułę. Do tego przydługi fragment opisujący relacje pomiędzy Oktawianem a Liwią - po pewnym czasie wciągnęłam się w ten wątek, a już mniej mnie zaczęło obchodzić, co się działo z Selene.
Prócz tego autorka przytacza wiele ciekawych faktów, a akcja toczy się spójnie. Ogólnie nie ma rewelacji, ale poleciłabym ją miłośnikom podobnych książek.

Jedyne, co mnie razi, to wtrącenia autorki co pewien czas, że wg niej Selene to, Selene tamto. Takie uwagi mogły znaleźć się na samym końcu razem z resztą objaśnień, nie w środku książki - w końcu to powieść, nie opracowanie naukowe. Nie rozumiem również wtrącenia domniemanej obsesji głównej bohaterki na punkcie krwi itd., co nie miało ostatecznie żadnego wpływu na fabułę....

więcej Pokaż mimo to

avatar
1390
923

Na półkach: , , ,

"Damy Rzymu" to druga część trylogii "Zapomniana królowa" autorstwa francuskiej pisarki Francoise Chandernagor, której fabuła osnuta jest wokół burzliwych losów potomków Kleopatry i Marka Antoniusza. O ile poprzedni tom, "Dzieci Aleksandrii", skupiał się na wydarzeniach poprzedzających upadek Egiptu - wojnie z Rzymem, samobójstwie najsłynniejszej bodajże pary starożytnego świata i tragedii trójki ich osieroconych dzieci, o tyle fabuła "Dam Rzymu" przenosi nas do stolicy imperium, w ślad za Aleksandrem, Ptolemeuszem i Selene - jeńcami zwycięskiego wodza spod Akcjum, Oktawiana, który ma pewne plany co do potomstwa swego byłego szwagra i "królowej - ladacznicy".

Rok 29 p.n.e. W Rzymie trwają przygotowania do potrójnego triumfu Oktawiana, który mają uświetnić swoją obecnością pozostałe przy życiu dzieci Kleopatry. Osierocone, oderwane od rodziny, przyjaciół, ojczyzny i opieki swych bóstw, czują się zagubione i samotne, niepewne swojej przyszłości. Po upokarzającym przemarszu za rydwanem triumfującego wodza, Selene i Aleksander trafiają pod opiekę siostry imperatora, pierwszej damy Rzymu, Oktawii. Wychowuje ona sporą gromadkę, wśród których są nie tylko jej własne dzieci, lecz także potomstwo jej byłego męża, Marka Antoniusza, córka Oktawiana, a nawet młodzi narzeczeni pochodzący z najświetniejszych rodów imperium. Pod jej czujnym okiem przebywają również zakładnicy Rzymu: armeński książę, dwaj synowie Heroda, a teraz także dzieci królowej Egiptu.
Młodziutka Selene pała nienawiścią do człowieka, który odebrał jej wszystko; buntuje się przeciw niewoli i marzy o zemście. Z każdym dniem coraz lepiej poznaje swego największego wroga, ale też jego słabości; Oktawian jest częstym gościem w domu ukochanej siostry, troszczy się też o pozostające pod jej opieką dzieci będące przyszłością Rzymu, co jednak nie przeszkadza mu wykorzystywać ich jako kart w politycznych rozgrywkach; decydując o ich małżeństwach i rozwodach umacnia swą władzę i wpływy. Dorastając w domostwie pierwszej damy, Selene obserwuje, jak wielki wpływ ma Oktawia na brata i jak zręcznie potrafi go wykorzystać do umocnienia swej pozycji i zapewnienia przyszłości swoich dzieci. Jaką jednak przyszłość August zaplanował dla córki Kleopatry? Czy w ogóle istnieje takowa dla ostatniej potomkini wielkiego, królewskiego rodu Ptolemeuszów - znienawidzonych wrogów Rzymu?

Powieść Francoise Chandernagor przyciąga uwagę czytelnika intrygującym pomysłem - bo trzeba przyznać, że opowieść o losach potomków legendarnej królowej Egiptu i rzymskiego wodza, których związek od stuleci porusza masową wyobraźnię i jest inspiracją dla wszelkiej maści twórców wciąż podnoszących tragiczne dzieje tej pary na kartach literatury czy taśmie filmowej, jest wdzięcznym, chwytliwym tematem, który aż prosi się o ponowną interpretację i świeże spojrzenie. O losach Selene w porywającym, znakomitym stylu opowiedziała Michelle Moran w swojej "Córce Kleopatry"; czy sukces ten udało się powtórzyć francuskiej pisarce?

Pierwszą rzeczą, na którą zwraca czytelnik, jest pewien irytujący zabieg związany z konstrukcją fabuły; otóż w jej tok autorka wplata dygresje stanowiące wprowadzenie bądź objaśnienie wydarzeń, które za chwilę przedstawi mu narratorka. Z jednej strony dla czytelnika słabo zorientowanego w temacie jest to spore ułatwienie, dzięki któremu będzie pewniej i swobodniej poruszał się w powieściowych realiach, z drugiej zaś tego typu przerywniki wybijają z rytmu i zakłócają odbiór lektury. Nakreślanie kontekstu rozgrywających się wydarzeń, przybliżanie motywów działania bohaterów, nawiązania do źródeł historycznych mające uwiarygodnić wykreowane realia - jeśli autor nie potrafi zawrzeć tego wszystkiego w fabule, lecz czuje konieczność wprowadzenia czytelnika w temat metodą wykładu, nie najlepiej świadczy to o jego pisarskich umiejętnościach i właśnie takie wrażenie wywarł na mnie osobliwy zabieg Chandernagor.

Idea, jaka przyświecała autorce przy tworzeniu fabuły "Dam Rzymu", by ukazać przełomowe wydarzenia z historii Wiecznego Miasta (a więc upadek Egiptu i rodu Ptolemeuszów, który otwarł Oktawianowi drogę na szczyty władzy i przyniósł tytuł imperatora, a później cesarza) z perspektywy ostatniej potomkini królewskiego rodu, jedynej córki Kleopatry i Marka Antoniusza, która przetrwała pod dachem i opieką Augusta, była wyjątkowo intrygująca i z cała pewnością oferowała spore pole do popisu dla wyobraźni pisarza. Konieczność uzupełniania faktów historycznych fikcją literacką ( dotyczy to głównie losów Selene i jej braci, o których wiadomo naprawdę niewiele) to dla zdolnego i kreatywnego autora prawdziwe wyzwanie. Niestety; o ile Francoise Chandernagor całkiem nieźle poradziła sobie z odtworzeniem realiów społeczno-obyczajowych starożytnego Rzymu, które są nie tylko malownicze, ale i rzetelnie drobiazgowe, a także z nakreśleniem portretów sławnych postaci historycznych (Oktawian August, Oktawia, Liwia, Mecenas, Marek Agryppa, Tyberiusz),o tyle zawiodła ją własna wyobraźnia przy tworzeniu czegoś, co z założenia miało być najmocniejszym atutem powieści - portretu głównej bohaterki, Selene.

Wydaje się, że autorka nie miała specjalnego pomysłu na tę postać; córka Kleopatry na tle pozostałych protagonistek, kobiet Oktawiana, wypada wyjątkowo blado i nieciekawie. Być może wynika to z faktu, że jako więzień Rzymu nie miała żadnych praw - w końcu wychowywała się wraz z najmłodszym pokoleniem najznamienitszych rzymskich rodów nie z dobroci serca, ale jako potencjalny pionek w politycznej rozgrywce. Jej dwuznaczna pozycja w domostwie siostry Augusta dawała jej przywilej bycia obserwatorem, postacią niezaangażowaną w zakulisowe intrygi, a jednak będącą na tyle blisko wielkiej polityki i realnej władzy, by mogło stanowić to intrygujący punkt wyjścia dla ciekawie prowadzonej fabuły. Najwyraźniej jednak autorce zabrakło koncepcji na realizację tego pomysłu: Selene, choć inteligentna i wykształcona, intryguje nie ze względu na własną osobowość, ale swych legendarnych rodziców; jest nijaka i takie też życie prowadzi. Nie udało się autorce jej ożywić, choć pozostałe bohaterki powieści są pełne życia, wielowymiarowe i niejednoznaczne - jak choćby Oktawia - kobieta posiadająca władzę, jakiej dotąd nie skupiała w swym ręku żadna inna przedstawicielka jej płci, inteligentna, o silnym charakterze i zmyśle politycznym, silnie związana emocjonalnie z bratem, któremu potrafiła się przeciwstawić, ale też wywierać na niego wpływ - czy też Liwia, żona Oktawiana lub Julia, jego córka. Biorąc to wszystko pod uwagę nie można oprzeć się wrażeniu, że szumne ogłoszenie Selene główną bohaterką powieści jest jedynie chwytem marketingowym nie mającym odzwierciedlenia w rzeczywistości.

Pomijając główne mankamenty: osobliwą konstrukcję fabuły, niefortunne obranie narratorki i wiodącej protagonistki (która niewiele ma do powiedzenie i z powodzeniem mogłaby zostać zastąpiona przez którąkolwiek kobietę z domu Oktawii) oraz niezbyt udaną próbę zainteresowania czytelnika jej dramatyczną historią, "Damy Rzymu" to naprawdę ciekawy, ze wszech miar udany obraz rodzącego się cesarstwa, przemian politycznych i reform zainaugurowanych przez Oktawiana, jego kariery i działań mających na celu zdobycie niepodzielnej władzy. Malownicze i barwne realia stolicy imperium oraz wyraziste tło społeczno-obyczajowe ówczesnej epoki nie przytłaczają warstwy fabularnej, nie dominują nad nią, lecz doskonale ją uzupełniają; powieść nie jest monumentalnym, porażającym rozmachem freskiem historycznym, ale nakreślonym z wielką dbałością o szczegóły i wiarygodność obrazem starożytnego Rzymu czasów Oktawiana Augusta, w dodatku ukazanym z perspektywy najbardziej wpływowych kobiet imperium. Zachwyca historyczne prawdopodobieństwo i psychologiczny autentyzm postaci - szczególnie skomplikowane relacje między głównymi bohaterami, a więc stosunki Oktawiana z siostrą, żoną, córką czy kochanką - ale również bezwzględne realia walki o władzę, niuanse polityki, zakulisowe intrygi (zwłaszcza te prowadzone przez Oktawię i Liwię o wpływ na cesarza). W tym oszałamiająco barwnym tle gubi się gdzieś szara postać Selene - przedstawicielki rodu skazanego przez Augusta na zapomnienie. Z niecierpliwością czekam na ostatni tom trylogii polecając Wam opowieść - przynajmniej z założenia - o burzliwych losach córki Kleopatry.

"Damy Rzymu" to druga część trylogii "Zapomniana królowa" autorstwa francuskiej pisarki Francoise Chandernagor, której fabuła osnuta jest wokół burzliwych losów potomków Kleopatry i Marka Antoniusza. O ile poprzedni tom, "Dzieci Aleksandrii", skupiał się na wydarzeniach poprzedzających upadek Egiptu - wojnie z Rzymem, samobójstwie najsłynniejszej bodajże pary starożytnego...

więcej Pokaż mimo to

Książka na półkach

  • Chcę przeczytać
    107
  • Przeczytane
    38
  • Posiadam
    22
  • Historyczne
    2
  • Powieść historyczna
    2
  • Teraz czytam
    2
  • Powieści historyczne
    1
  • Gdańsk
    1
  • W biblioteczce
    1
  • Starożytny Rzym
    1

Cytaty

Bądź pierwszy

Dodaj cytat z książki Damy Rzymu


Podobne książki

Przeczytaj także