"Potomek" A.E.Olss to pierwsza część cyklu "Kamienie Liry" (pierwsza i chyba ostatnia, ponieważ nie doszukałam się kontynuacji). Z opisu powieści wynika, że należy do gatunku fantastyki, jednak... przez wiele stron nic na to nie wskazuje - prolog jest niesamowity, buduje ciekawość i kreuje tajemniczy świat; po czym na scenę wkracza Ariel i czytelnik tonie w zwykłych, codziennych rozterkach niepopularnej uczennicy jednej z angielskich szkół.
Niby tempa ma przyspieszyć po tym, jak bohaterka zaczyna rozmawiać z krukiem, jednak nie przyśpiesza. Historię ratują wątki z krainy Elderolu oraz poczynania Baalara.
Generalnie wydaje się, jakby autorka miała pełną głowę pomysłów i chciała je wszystkie upchać w jedną historię. Trochę się miesza. Jeszcze te podobnie brzmiące imiona: Ariel, Areel, Argon - ciężko mi było się połapać.

"Potomek" A.E.Olss to pierwsza część cyklu "Kamienie Liry" (pierwsza i chyba ostatnia, ponieważ nie doszukałam się kontynuacji). Z opisu powieści wynika, że należy do gatunku fantastyki, jednak... przez wiele stron nic na to nie wskazuje - prolog jest niesamowity, buduje ciekawość i kreuje tajemniczy świat; po czym na scenę wkracza Ariel i czytelnik tonie w zwykłych,...

Jako autorka książki, zainteresowanych dalszym losem bohaterów, zapraszam na mojego bloga http://kamienieliry.blogspot.com/ gdzie będę publikować kolejne części "Potomka Liry". Wpadajcie, czytajcie i komentujcie:)

Jako autorka książki, zainteresowanych dalszym losem bohaterów, zapraszam na mojego bloga http://kamienieliry.blogspot.com/ gdzie będę publikować kolejne części "Potomka Liry". Wpadajcie, czytajcie i komentujcie:)

"Bo czyż nie lepiej zatopić się w porywającej powieści, gdzie słowa w cudowny, wręcz magiczny sposób przechodziły w zgrabnie w całe zdania, tworzyły porywający świat? O wiele prościej podziwiać słowa innych niż własne."

Książka jest niesamowicie gruba i ciężka z piękną okładką i (niestety) białymi stronami.
Gdy zabierałam się do jej czytania nie spodziewałam się niczego wybitnego. Miałam jednak nadzieję na przyjemną, ciekawą lekturę.
Muszę przyznać, że już od pierwszej strony powieść mnie nie urzekła, a wręcz nużyła, sądziłam jednak, że akcja się rozwinie... Cóż tak się nie stało.
W książce pojawia się kilka ciekawych momentów, które zostały szybko unicestwione. Autorka wprowadziła wiele postaci które nijak się rozwijały oraz zbyt dużo nieskończonych wątków.
Jak dla mnie książka mogłaby być o połowę cieńsza i nie odniosłabym wrażenia, że czegoś w niej brakuje.

"Bo czyż nie lepiej zatopić się w porywającej powieści, gdzie słowa w cudowny, wręcz magiczny sposób przechodziły w zgrabnie w całe zdania, tworzyły porywający świat? O wiele prościej podziwiać słowa innych niż własne."

Książka jest niesamowicie gruba i ciężka z piękną okładką i (niestety) białymi stronami.
Gdy zabierałam się do jej czytania nie spodziewałam się niczego...

Wzięłam się za tą książkę mając nadzieję, że doczekam się kolejnego tomu.. Tak się nie stało.. Jako jeden jedyny tom - nie spodobała mi się. Dziewczyna, która porzuca obecny świat dla nieznanych terenów i tylko dlatego, że kruk do niej przemówił oraz przez jakieś kamienie.. Cóż, dość oryginalno-znany, choć specyficzny ,gdy się zagłębić w lekturze.
Jeśli trafi w twój gust,masz szczęście.

Wzięłam się za tą książkę mając nadzieję, że doczekam się kolejnego tomu.. Tak się nie stało.. Jako jeden jedyny tom - nie spodobała mi się. Dziewczyna, która porzuca obecny świat dla nieznanych terenów i tylko dlatego, że kruk do niej przemówił oraz przez jakieś kamienie.. Cóż, dość oryginalno-znany, choć specyficzny ,gdy się zagłębić w lekturze.
Jeśli trafi w twój...

http://cos-o-ksiazkach.blogspot.com/2015/04/118-potomek.html

http://cos-o-ksiazkach.blogspot.com/2015/04/118-potomek.html

Czekam na dalsze losy bohaterów

Czekam na dalsze losy bohaterów

"Kamienie Liry. Potomek" autorstwa A. E. Olss - o której nie mogłam odnaleźć żadnych informacji, więc śmiem twierdzić, iż jest to jej debiutancka powieść - z pozoru niczym specjalnym się nie wyróżniają. Opis książki co prawda brzmi interesująco i zawiera najważniejsze informacje dotyczące fabuły, jednak niestety nie wybija się na tle innych książek. Wybierając "Kamienie Liry" miałam wrażenie, że już o czymś takim czytałam, ale jednak zdecydowałam się na tę pozycję z powodu jednego z moich ulubionych motywów - szkoły z internatem w Anglii, a zwłaszcza jeśli ich siedziba znajduje się w zamku.


Świat pełen magii, tajemnic i bitew...
Kamienie dające władzę nad światem...
Przyjaźń potężniejsza niż magia...



Gdy Ariel dostaje w prezencie na swoje szesnaste urodziny złoty kamień, jej życie całkowicie się odmienia. Dziewczyna zaczyna miewać dziwne sny, głównie koszmary, które zaczynają się spełniać. Wkrótce po tym w jej życiu pojawia się czarny kruk i Ariel musi zmierzyć się ze swoim przeznaczaniem i odkryć kim naprawdę jest.

Przyznam, że spodziewałam się czegoś innego po tej książce. Nastawiłam się na to, iż będzie to typowa młodzieżówka, skierowana do dziewczyn z takimi lekkimi elementami fantasy. Już prolog uświadomił mnie, że nie do końca tak to będzie.

Akcja rozwija się pomału, co przy prawie ośmiuset stronicowej książce z jednej strony jest zrozumiałe, ale z drugiej trochę denerwuje, bo wszystko nabiera tempa dopiero gdzieś w połowie... Ze względu na swoje gabaryty czytałam ją dosyć długo, ale krócej niż zakładałam po przeczytaniu prologu, który bardzo mnie nużył, gdyż nie tego oczekiwałam. Myślę, że jest to zasługą dosyć prostego języka i wielu interesujących wydarzeń, która miały miejsce w życiu bohaterki.

Ogólnie książka jest naprawdę interesująca. Pomysł na fabułę bardzo dobry, wykonanie też nie takie złe, jednak przez tak nadmierną ilość niepotrzebnych wątków i sytuacji, które przełożyły się na ogólny odbiór książki, to "coś" zanika. Mimo tego "Kamienie Liry. Potomek" z pewnością są lepsze, niż niejedna tego typu pozycja dostępna na polskim rynku.

Główna postać, z pozoru, to typowa bohaterka z młodzieżówek. Jest niezwykła i w ciągu jednego dnia w jej życiu zachodzą ogromne zmiany. Jednak Ariel cechuje niezły temperament, ogromna ciekawość i odwaga. Nie można też nie wspomnieć, że pewnego rodzaju "dziwność" aż od niej bije - począwszy od jej wyglądu, przez zachowanie, aż do tajemniczego pochodzenia. Ariel ciągle pakuje się w jakieś kłopoty... Jest to zdecydowanie interesująca postać, którą da się lubić i której przeszłość i przeznaczenie niesamowicie nurtuje.

Kiedy "Kamienie Liry. Potomek" do mnie trafiły, mój entuzjazm opadł zaraz po odpakowaniu koperty, gdyż ta książka jest po prostu cegłą. Nie należę do osób, które chętnie biorą się za takie gabaryty, więc przez pewien czas powieść czekała cierpliwie na półce. Po zapoznaniu się z całością uważam, że spokojnie książka mogłaby być krótsza i nic by na tym nie straciła. Dobrym wyjściem byłoby też podzielenie jej na dwa tomy, skoro - jak wynika z treści - i tak w planach jest kolejna część. Poza tym uważam, że oprawa jest bardzo dobra. Okładka jest ładna i świetnie oddaje klimat książki.

"Kamienie Liry. Potomek" jest pierwszą częścią serii autorstwa A. E. Olss i jest głównie wprowadzeniem do historii i świata, który jest bardzo interesujący i rozbudowany. Jestem bardzo ciekawa kolejnego tomu, ponieważ akcja zakończyła się w takim momencie, że chyba powinno to być karane! Mam nadzieję, że potencjał tej historii nie zostanie zmarnowany i kolejna część będzie bardziej dynamiczna i nieco "chudsza".

Autor: A. E. Olss
Gatunek: Fantasy/Młodzieżowa
Seria / cykl wydawniczy: Kamienie Liry, t.1
Wydawnictwo: Novae Res
Liczba stron: 768

"Kamienie Liry. Potomek" autorstwa A. E. Olss - o której nie mogłam odnaleźć żadnych informacji, więc śmiem twierdzić, iż jest to jej debiutancka powieść - z pozoru niczym specjalnym się nie wyróżniają. Opis książki co prawda brzmi interesująco i zawiera najważniejsze informacje dotyczące fabuły, jednak niestety nie wybija się na tle innych książek. Wybierając...

Fantasy to gatunek, w którym można pisać wszystko i na każdy temat, a za swoich bohaterów brać najdziwniejsze istoty czy rzeczy. Dawno już nie sięgałam po lekturę tego gatunku, i gdy nadarzyła się okazja sięgnięcia po Kamienie Liry. Potomek zrobiłam to z wielką nadzieją na świetną lekturę. Czy tak było?

Historia rozpoczyna się wydarzeniami pewnie sprzed setek lat, niestety nie jest to określone. Wydaje się nawet, że te wydarzenia zawieszone są w czasie. Poznajemy królów, bogów, wojowników. Jak się okazuje obudził się Niezwyciężony i rozpoczyna on zbierać swoją armię. Przyszłość nie jest tak klarowna jakby się wydawało. Jedyną osobą, która, może pomóc jest ta, która znajduje się w przyszłości. Ariel właśnie obchodzi swoje szesnaste urodziny. Od kiedy pamięta mieszka w londyńskiej szkole żeńskiej i jako jedyna nie zna, ani tym bardziej nie pamięta swoich rodziców. Przez to, że nie jest zwykła dziewczyną – rudowłosa, ze srebrnym pasemkiem, niezwykłymi znamionami na ciele, nie przez wszystkie koleżanki jest akceptowana. Non stop pakuje się w kłopoty, strach jest jej sprzymierzeńcem, dzięki czemu nie ma obaw przed wędrowaniem po korytarzach czy piwnicach szkoły. Przyjaciółkę ma jedynie w Tarze, na którą zawsze może liczyć. To między innymi prezent od niej i ukończenie szesnastego roku życia zmienia wiele w życiu Ariel. Zaczyna pojawiać się magia, na ciele dziewczyny znamiona zaczynają świecić, prawie, co noc pojawiają się koszmarne sny, które zaczynają się spełniać, a przede wszystkim, co jakiś czas Ariel widzi kruka o nieprzeniknionym wzroku.
Czy Ariel zrozumie, jakie zadanie ma do wykonania i dlaczego Nieustraszony zbiera armię?

W Kamieniach Liry. Potomek na pierwszy plan wysuwa się oczywiście Ariel, jako główna bohaterka. To młodziutka dziewczyna, która skradła moje serce już od samego początku. Bardzo ciekawska i odważna. Dziwi trochę fakt, że nie była zadziwiona mocą, jaka zaczęła się w niej rodzić. Przecież nie znając swojego pochodzenia i dotychczas będąc zwykłą dziewczynką, każda inna byłaby zszokowana tym, że jej ciało zmienia się w tak niekontrolowany sposób.

Sama historia rozpoczyna się niespiesznie, by z czasem ewoluować. Ciekawa fabuła, prosty, przystępny język, imiona jak na powieść fantastyczną rzadko spotykane, tajemnicą owiane pochodzenie Ariel powodowało, że książkę czytało się z wielką przyjemnością.

Przeraża trochę fakt, że Kamienie Liry. Potomek to seria i tu mamy możliwość zapoznania się z pierwszym tytułem. A przeraża to, że ten tom mam prawie osiemset stron. Były momenty trochę nużące, wydaje mi się, że nie do końca potrzebne w historii. Akcja tak naprawdę rozwija się dopiero w połowie książki, i przyśpiesza dość widocznie, a samo zakończenie jest dość zaskakujące i pozostawia niedosyt.

Tych kilka minusów na szczęście nie przeważają pozytywów. Mam nadzieję, że kolejna część będzie bardziej zwarta oraz z szybkimi zwrotami akcji.

Fantasy to gatunek, w którym można pisać wszystko i na każdy temat, a za swoich bohaterów brać najdziwniejsze istoty czy rzeczy. Dawno już nie sięgałam po lekturę tego gatunku, i gdy nadarzyła się okazja sięgnięcia po Kamienie Liry. Potomek zrobiłam to z wielką nadzieją na świetną lekturę. Czy tak było?

Historia rozpoczyna się wydarzeniami pewnie sprzed setek lat, niestety...

Kiedy ziemska nastolatka spada w sidła bogów i przenosi się do innego świata zwykle jest zdezorientowana i przerażona… Ale nie tu. Wszystkich uważa za wrogów i nikogo nie zna… Ups, znów pudło. Nie radzi sobie zupełnie w nowej rzeczywistości? Albo może nie ma żadnej bratniej duszy? Cóż, na chwilę obecną ta historia łamie stereotyp. Jednak, czy na pewno?

Ariel jest niezwykłą, wyróżniającą się na tle innych nastolatką. Uczy się w szkole z internatem dla dziewcząt, a o swojej rodzinie nie wie dosłownie nic. Dziewczyna nie ma przyjaciół wśród rówieśników, wręcz przeciwnie, Czytelnik ma wrażenie, że Ariel dogaduje się tylko z dorosłymi i Tarą, jedyną najlepszą przyjaciółką. Inność dziewczyny polega na jej rudych włosach i wręcz nałogowym pakowaniu się w kłopoty. Ogniste pukle i wybuchowy temperament nie pozwala dziewczynie na spokojną egzystencję. W dniu szesnastych urodzin Ariel dostaje dziwny prezent, który zostawili dziewczynie podobno jeszcze rodzice. Późniejszy bieg wydarzeń jest niepokojący i zadziwiający. Rudowłosa z dnia na dzień pakuje się w coraz dziwniejsze sytuacje, poznając przy tym nieco własnej historii rodowej. Jednak najdziwniejsze dopiero przed nią. Nocne ucieczki, spotkania w lesie czy rozmowy z… krukiem. Na dodatek niemal z dnia na dzień dziewczyna odkrywa, że ma moc i umie czarować…

Kim jest tytułowa Lira? Jacy bogowie zagrażają Ariel? Co ma z tym wspólnego kruk? Komu zaufa naiwna nastolatka? Czy będzie w stanie ocenić zagrożenie? Co wspólnego z nastolatką na król pewnej krainy? Kim tak naprawdę jest Ariel?

Na te i inne pytania znajdziecie odpowiedź w kartach tej książki. Jest opasała. Jednak to o niczym nie świadczy. Szczerze mówiąc, nie jestem zachwycona. Może dlatego, że akcja na dobre rozwija się tak naprawdę za połową. Może dlatego, że ta część się kończy w takim, a nie innym momencie. Może dlatego, że prolog wprowadził mnie w niepowtarzalny nastrój fantastyki, który prysł przy pierwszym rozdziale i nie udało mi się go odkryć na nowo? Nie wiem. Ta książka ma tak naprawdę w sobie pomysły na pięć średnio rozbudowanych powieści. To kopalnia pomysłów. Jednak wrzucone na raz, mieszają wszystko. Nie wiem, jak autorka wybrnie z tych wszystkich bohaterów i wątków, które pojawiły się w pierwszej części.


Pełna recenzja na:
http://moznaprzeczytac.pl/kamienie-liry-potomek-a-e-olss/

Kiedy ziemska nastolatka spada w sidła bogów i przenosi się do innego świata zwykle jest zdezorientowana i przerażona… Ale nie tu. Wszystkich uważa za wrogów i nikogo nie zna… Ups, znów pudło. Nie radzi sobie zupełnie w nowej rzeczywistości? Albo może nie ma żadnej bratniej duszy? Cóż, na chwilę obecną ta historia łamie stereotyp. Jednak, czy na pewno?

Ariel jest...

Fantastyka to specyficzny gatunek, który nie każdemu przypadnie do gustu (na ogół spotykam się z tą niechęcią wśród pań polonistek). Sięgając po historie typowo dla tego kanonu oczekuję, że autor rozpali moją ciekawość interesująco wykreowanymi postaciami, przeniesie w odległe krainy, o których nie śmiałabym marzyć, zaciekawi tajemnicami oraz przeszkodami, które bohaterzy będą musieli pokonać. Moje wymagania są raczej na takim samym poziomie jak koneserów tego gatunku. Przypadłością, z którą się męczę jest to, w niesamowicie szybko się nudzę, dlatego historie, po które sięgam muszą być pełne wciągających wydarzeń. Strasznie nie lubię tego, gdy akcja ciągnie się jak ser w zapiekance.

Kamienie Liry. Potomek to powieść fantastyczna, w której czytelnik jest stopniowo wprowadzany do magicznego świata, w którym Niezwyciężony obudził się i zaczął zbierać swoją armię. Stało się to tuż po śmierci Areel oraz Sary. Król, któremu na imię Riva nie jest zachwycony nowinami przyniesionymi przez Argona i obawia się najgorszego – wojny. Tymczasem w innej rzeczywistości, dokładniej w angielskiej szkole żeńskiej swoje szesnaste urodziny będzie obchodzić Ariel. Rudowłosa, pakująca się ciągle w kłopoty dziewczyna. Od początku czytelnik ma wrażenie, że ta bohaterka jest kimś wyjątkowym w tej historii. Jej inność objawia się tym, że na ciele ma dziwne, kolorowe znamiona oraz szary kosmyk we włosach. Najdziwniejsze jest chyba to, że w ogóle nie pamięta swojej przeszłości. Każdy utrzymuje to, że jest sierotą. Ariel to typowy odludek, jednak ma swoją jedyną, najlepszą i ukochaną przyjaciółkę – Tarę. Główna bohaterka już od samego początku wydawała mi się trochę dziwna. Szkoła, a raczej zamek, w którym mieszkała i uczyła się znała od każdej cegły, żaden zakamarek nie był dla niej tajemnicą. Żeby było ciekawiej oraz dla uatrakcyjnienia fabuły bohaterkę gnębi grupa dziewcząt, której przewodniczącą jest Kiiri. Wyniosła damulka myśląca, że wolno jej dosłownie wszystko. Dziewczyny walczą ze sobą od lat i nie potrafią znaleźć kompromisu. Ariel oczywiście nie przepada za koleżanką, ale postanawia ostrzec ją przed tym, co zobaczyła w swojej wizji.
Do życia bohaterki zaczyna napływać ogrom magii, przewiduje tragiczne wypadki oraz przez większość czasu widzi kruka o inteligentnych oczach.

Czy Ariel odkryje kim jest? Czym jest Endor oraz dlaczego Nieustraszony zbiera armię?

To, co głównie kojarzy mi się z powieściami fantastycznymi to dziwne imiona oraz nazwy. Czasami mam wrażenie, że to zbitka losowych liter, bo im dziwniej tym bardziej tajemniczo i magicznie. Wnioskuję, że taki zabieg ma nadać charakteru czytanej opowieści, dlatego też A.E. Olss także nie stroni od tego akcentu. Trochę rozczarowało mnie wybranie kruka jako czegoś, co będzie łączyć się z magią. Zdaję sobie sprawę z tego, że jakaś tam jaskółka czy wróbelek nie będą pasować do tej roli to jednak oczekiwałam czegoś bardziej oryginalnego i nowego.

Muszę przyznać, że spodobała mi się Ariel jako postać. Była odważna, nieustraszona oraz ciekawska. Polubiłam ją już od pierwszej chwili. Chociaż irytowało mnie potężnie to, że nie czuła się zdziwiona oraz przestraszona mocą, którą otrzymała. Nie mogę stwierdzić, że nic się nie działo na kartach tej powieści, jednak w moim odczuciu wydarzenia następowały po sobie powoli oraz trochę przeciągle. Być może jest to spowodowane rozbudowanymi opisami i przemyśleniami bohaterki. Kolejną cechą pozytywną jest połączenie dwóch niełączących się ze sobą światów – tego bardziej współczesnego oraz pełnego dzielnych rycerzy, magicznego.
Jednak najbardziej intrygującą dla mnie sprawą do rozwiązania okazało się pochodzenie Ariel.

Moim zdaniem Kamienie Liry. Potomek to udana powieść fantastyczna, nawet dla takiego laika w tym gatunku jak ja. Tajemniczo (i trochę tandetnie) wyglądająca okładka, objętość oraz fabuła powinny zachęcić każdego. Książka ma oczywiście swoje minusy, ale przeważają je plusy. Ciekawie stworzeni bohaterowie oraz krainy zamazują to, co nie spodobało mi się podczas czytania. Powieść ta jest jedną z ciekawszych, jaką miałam okazję ostatnio czytać.

http://everydayxbook.blogspot.com

Fantastyka to specyficzny gatunek, który nie każdemu przypadnie do gustu (na ogół spotykam się z tą niechęcią wśród pań polonistek). Sięgając po historie typowo dla tego kanonu oczekuję, że autor rozpali moją ciekawość interesująco wykreowanymi postaciami, przeniesie w odległe krainy, o których nie śmiałabym marzyć, zaciekawi tajemnicami oraz przeszkodami, które bohaterzy...