Opowiadania w cyklu Król w Żółci bardzo mnie rozczarowały. Dużo lepsze, oczywiście według mnie, były dwa kolejne: Księżycowy Starzec i Posłaniec. Zamiast przerażającego Hastura z okładki (całkiem niezła okładka, naprawdę) okazuje się że Hastur, u Pana Chambersa, to miejsce lub gwiazda, gdyż wymieniany jest kilkukrotnie jednym ciągu z gwiazdami Aldebaran i Hiady. A o postaci Króla w Żółci nie dowiadujemy się absolutnie nic, jest tylko wspomniany może ze dwa czy trzy razy w kontekście, z którego nie mozna wywnioskować co lub kto to jest oprócz tego że na pewno nie jest to Hastur. Wiemy tylko tyle że Król w Żółci to nazwa sztuki, książki przyprawiającej o szaleństwo ale co do prawdopodobnej postaci to już nawet nie spekulacje nam pozostają.

Opowiadania w cyklu Król w Żółci bardzo mnie rozczarowały. Dużo lepsze, oczywiście według mnie, były dwa kolejne: Księżycowy Starzec i Posłaniec. Zamiast przerażającego Hastura z okładki (całkiem niezła okładka, naprawdę) okazuje się że Hastur, u Pana Chambersa, to miejsce lub gwiazda, gdyż wymieniany jest kilkukrotnie jednym ciągu z gwiazdami Aldebaran i Hiady. A o postaci...

Dawno nie czytałem tak wspaniałego zbioru opowiadań grozy.
Motywy są genialne, z opowiadań nie podobało mi się jedynie trochę pierwsze ze zbioru. Trochę też brakowało mocy przy zakończeniach. Ale jako całokształt - jedna z godniejszych pozycji z literatury grozy dostępna na polskim rynku.

Dawno nie czytałem tak wspaniałego zbioru opowiadań grozy.
Motywy są genialne, z opowiadań nie podobało mi się jedynie trochę pierwsze ze zbioru. Trochę też brakowało mocy przy zakończeniach. Ale jako całokształt - jedna z godniejszych pozycji z literatury grozy dostępna na polskim rynku.

Opowiadania z motywem tajemniczego Króla w Żółci bardzo mnie wciągnęły. Trudno powiedzieć, że nadal jest to literatura grozy. Na pewno byłem zaintrygowany i czułem narastające napięcie.

Uważam, że styl autora jest bardzo przyjemny, a dialogi często błyskotliwe.

Pozostałe opowiadania nie zaciekawiły mnie tak bardzo, ale nadal uważam je za dobrą literaturę.

Polecam

Opowiadania z motywem tajemniczego Króla w Żółci bardzo mnie wciągnęły. Trudno powiedzieć, że nadal jest to literatura grozy. Na pewno byłem zaintrygowany i czułem narastające napięcie.

Uważam, że styl autora jest bardzo przyjemny, a dialogi często błyskotliwe.

Pozostałe opowiadania nie zaciekawiły mnie tak bardzo, ale nadal uważam je za dobrą literaturę.

Polecam

“Król w żółci” jest to zbiór opowiadań z pogranicza horroru i fantastyki. Zdaniem samego H.P. Lovecrafta „Żółty Znak” to jedno z najlepszych opowiadań grozy wszech czasów. W skład książki wchodzą opowiadania „Naprawiacz reputacji, „Maska”, „W Smoczym Dworze, „Żółty Znak”, „Księżycowy Starzec”, „Posłaniec”, „Miły wieczór” oraz „Notes”. Przyznam szczerze, że dzieła Chambersa są z pogranicza horroru i thrillera. Pisarz ten tworzył w epoce w której żył też Lovecraft i można wyczuć u niego podobny styl pisania i tematykę. Mamy tutaj opowiadania z pogranicza czarnoksięstwa, szaleństwa ale także z tematów bardziej naukowych jak preparat, który może zmieniać istoty żywe w kamień. Trzeba przyznać, e Lovecraft miał Necronomicon, a Chambers ma sztukę o nazwie „Król w Żółci”. Występuje ona w kilku jego opowiadaniach i potrafi ściągnąć na czytającego obłęd i szaleństwo. Opowiadań nie jest wiele i są różnorodne co powoduje, że każdy znajdzie coś dla siebie.
Książka składająca się z kilku opowiadań jest napisana zwarcie i lekko. Można na spokojnie przebrnąć przez wszystkie opowiadania przez jeden wieczór. Z utworów Chambersa można wyczuć aurę niepokoju, szaleństwa i mroku. Nie ukrywam, że do tej pory dzieła Chambersa były mi nieznane ale jestem bardzo zaskoczony ich jakością i klimatem. Polecam każdemu czytelnikowi, który lubi dzieła Lovecrafta. Na pewno nie zawiedzie się na ich lekturze.

“Król w żółci” jest to zbiór opowiadań z pogranicza horroru i fantastyki. Zdaniem samego H.P. Lovecrafta „Żółty Znak” to jedno z najlepszych opowiadań grozy wszech czasów. W skład książki wchodzą opowiadania „Naprawiacz reputacji, „Maska”, „W Smoczym Dworze, „Żółty Znak”, „Księżycowy Starzec”, „Posłaniec”, „Miły wieczór” oraz „Notes”. Przyznam szczerze, że dzieła Chambersa...

"Król w Żółci" to zbiór kilku mrocznych opowiadań z gatunku horroru gotyckiego. Jest to jedno z niewielu zapamiętanych dzieł Roberta Chambersa - pisarza tworzącego w epoce H. P. Lovecrafta. Sam twórca Cthulhu okrzyknął "Żółty Znak" Chambersa jako jedno z najlepszych opowiadań grozy wszech czasów. Historie zawarte w książce łączy kilka wspólnych elementów. Jednym z nich, będącym pierwowzorem "Necronomiconu" jest sztuka, wydana w formie książkowej, pod tytułem "Król w Żółci" i tak jak dzieło szalonego Araba Abdula Alhazreda, doprowadza ona czytelników do depresji, przyprawia o stany lękowe i burzy obecny światopogląd. Zbiór zawiera również kilka klimatycznie mrocznych opowiadań grozy, charakterystycznych dla Chambersa a niezwiązanych z "Królem". Jak dla mnie, miłośnika twórczości H. P. Lovecrafta, jest to pozycja obowiązkowa.

"Król w Żółci" to zbiór kilku mrocznych opowiadań z gatunku horroru gotyckiego. Jest to jedno z niewielu zapamiętanych dzieł Roberta Chambersa - pisarza tworzącego w epoce H. P. Lovecrafta. Sam twórca Cthulhu okrzyknął "Żółty Znak" Chambersa jako jedno z najlepszych opowiadań grozy wszech czasów. Historie zawarte w książce łączy kilka wspólnych elementów. Jednym z nich,...

Można - pod warunkiem, że zatkacie sobie nos spinaczem przed wszechobecnym smrodkiem naftaliny. Niestety, książka zestarzała się niezbyt dobrze. Raczej dla zatwardziałych fanów horrorów.

Można - pod warunkiem, że zatkacie sobie nos spinaczem przed wszechobecnym smrodkiem naftaliny. Niestety, książka zestarzała się niezbyt dobrze. Raczej dla zatwardziałych fanów horrorów.

Spodziewałem się czegoś więcej. Niezbyt mnie interesuje kto kosi gdzieś trawnik, chce wiedzieć więcej o królu w żółci XD No ale opisy są super, atmosfera tajemnicy tez...

Spodziewałem się czegoś więcej. Niezbyt mnie interesuje kto kosi gdzieś trawnik, chce wiedzieć więcej o królu w żółci XD No ale opisy są super, atmosfera tajemnicy tez...

Po "Króla w Żółci" sięgnąłem dopiero po obejrzeniu pierwszego sezonu serialu Detektyw. Chociaż tytułowy Król przewija się w twórczości Lovecrafta, czy gier czerpiących z tzw. Mitologii Cthulhu to właśnie u Chambersa możemy zapoznać się z motywami, które zainspirowały innych twórców weird fiction: tajemnicza księga, która sprawia, że ludzie tracą zmysły - brzmi znajomo?

Jednak same opowiadania, mimo dużej ilości dobrych opinii, nie wyróżniają się na tle innych twórców, takich jak Poe, czy Lovecraft. Książkę polecam szczególnie osobom głodnym opowiadań wyżej wymienionych autorów, z pewnością dostarczy podobnych doznań.

Po "Króla w Żółci" sięgnąłem dopiero po obejrzeniu pierwszego sezonu serialu Detektyw. Chociaż tytułowy Król przewija się w twórczości Lovecrafta, czy gier czerpiących z tzw. Mitologii Cthulhu to właśnie u Chambersa możemy zapoznać się z motywami, które zainspirowały innych twórców weird fiction: tajemnicza księga, która sprawia, że ludzie tracą zmysły - brzmi...

Nieco teatralne i eksperymentalne, ale jak na coś, co powstało 125 lat temu, to udany eksperyment.

Nieco teatralne i eksperymentalne, ale jak na coś, co powstało 125 lat temu, to udany eksperyment.

Fenomenalny zbiór opowiadań. Każde z nich wcągnęło mnie w pokręcony i przerażający umysł Chambersa, trzymając w napięciu do samego końca. Co do treści, pierwsze 4 opowiadania mają wspólny temat - Króla w Żółci, następne odbiegają od tematyki mrocznej sztuki. Moim zdaniem minimalnie odstają od pierwszych czterech, ale tylko minimalnie. Książkę wziąłem do ręki z bardzo prostego powodu - chciałem się przekonać, co tak zainspirowało H. P. Lovecraft'a do stworzenia Necronomiconu. Nie spodziewałem się jednak dzieł, które może nie są na równi, ale dzielnie walczą o swoją jakże wysoką pozycję klasyki literatury grozy. Dla fanów wspomnianego już Lovecraft'a - must have, must read.

Fenomenalny zbiór opowiadań. Każde z nich wcągnęło mnie w pokręcony i przerażający umysł Chambersa, trzymając w napięciu do samego końca. Co do treści, pierwsze 4 opowiadania mają wspólny temat - Króla w Żółci, następne odbiegają od tematyki mrocznej sztuki. Moim zdaniem minimalnie odstają od pierwszych czterech, ale tylko minimalnie. Książkę wziąłem do ręki z bardzo...