Czytałam z ciekawością, w jakie, hmm, kolejne głupoty poprowadzą autorkę meandry wyobraźni. Lekki harlequin pod pretekstem książki sensacyjnej. Obowiązkowo szkocki zamek. Odprężające.

Czytałam z ciekawością, w jakie, hmm, kolejne głupoty poprowadzą autorkę meandry wyobraźni. Lekki harlequin pod pretekstem książki sensacyjnej. Obowiązkowo szkocki zamek. Odprężające.

Robota w policji to nie bułka z masłem, Taylor Jackson to wie, ponieważ sama pracuje jako detektyw w wydziale zabójstw. Podczas ostatniego dochodzenia zostaje postrzelona. W wyniku postrzału i przeżytej traumy traci mowę. Nocne koszmary też nie pomagają jej w powrocie do zdrowia. Do tego poczucie winy wobec przyjaciółki, która straciła dziecko podczas ostatniej prowadzonej przez nią sprawy zżera ją od środka. Nadopiekuńczy narzeczony też dokłada swoją cegiełkę.
By dojść do równowagi zarówno fizycznej jak i psychicznej przyjmuje zaproszenie swojego starego przyjaciela i wyjeżdża do Szkocji. Tam w murach tajemniczego zamku próbuje odzyskać siły.
Niestety próby te spełzają na niczym. Z dnia na dzień jej samopoczucie jest coraz gorsze. Od nadmiaru leków i alkoholu ma coraz częstsze omamy i urojenia. Słyszy czyjeś głosy, widzi osoby. Czy to możliwe by traciła rozum? Czy może jednak nie są to wytwory jej wyobraźni? a może ktoś chce, aby postrzegano ją jako niespełna rozumu po przebytej traumie?
Znudzona monotonią każdego dnia i snuciem się po zamku i okolicy zaczyna czytać dokumenty, na które przypadkowo się natknęła i mimo woli jej detektywistyczna natura dochodzi do głosu.
Zagłębiając się w sprawę zaczyna podejrzewać, że jej przyjaciel nie jest tak "czysty" jak myślała, a jego ciężarna żona wcale nie zginęła w wypadku samochodowym, lecz została zamordowana.
Prawda okazuje się bardziej szokująca, a samej Taylor z dala od ludzi i cywilizacji, zdana tylko na siebie przyjdzie zmierzyć się z mordercą.
Niespełnione marzenia, miłość, nienawiść, psychoza. To wszystko mamy tutaj wymieszane, doprawione dreszczykiem i podlane emocjami.
Mimo iż narracja pokazana jest z perspektywy kilku osób, jest przejrzysta i jasna.
Moje pierwsze spotkanie z J. T. Ellison uważam za udane. Chociaż podobno to siódma część z serii książek o detektyw Taylor, to nic nie straciła na swojej atrakcyjności. Odrębna sprawa, odrębne śledztwo. Wyczuwalne napięcie i klimat grozy dopełniają fabułę. Zgrabnie przeprowadzona intryga gwarantuje świetną rozrywkę

Robota w policji to nie bułka z masłem, Taylor Jackson to wie, ponieważ sama pracuje jako detektyw w wydziale zabójstw. Podczas ostatniego dochodzenia zostaje postrzelona. W wyniku postrzału i przeżytej traumy traci mowę. Nocne koszmary też nie pomagają jej w powrocie do zdrowia. Do tego poczucie winy wobec przyjaciółki, która straciła dziecko podczas ostatniej prowadzonej...

Nie zawsze wszystko jest jasne, proste i zrozumiałe... A jeszcze bardziej może się pogmatwać, gdy ktoś jest po ciężkich przeżyciach, urazie i sam nie jest pewien siebie..

Nie zawsze wszystko jest jasne, proste i zrozumiałe... A jeszcze bardziej może się pogmatwać, gdy ktoś jest po ciężkich przeżyciach, urazie i sam nie jest pewien siebie..

Całkiem niezła pozycja, którą szybko się czyta, szkoda tylko, że z wcześniejszych części czytałam tylko jedną i nie do końca wszystko było takie jasne.
Ponadto pomysł na wątek psycholohiczny bardzo dobry, ciekawy profil zabójcy. Polecam !

Całkiem niezła pozycja, którą szybko się czyta, szkoda tylko, że z wcześniejszych części czytałam tylko jedną i nie do końca wszystko było takie jasne.
Ponadto pomysł na wątek psycholohiczny bardzo dobry, ciekawy profil zabójcy. Polecam !

Książka straszliwie rozwlekła i męcząca. Jest jakaś atmosfera tajemnicy i zagrożenia, ale ciągnie się bez końca. Właściwie to wart uwagi jest sam koniec. Powiedziałabym, że jest to książka dla cierpliwych.

Książka straszliwie rozwlekła i męcząca. Jest jakaś atmosfera tajemnicy i zagrożenia, ale ciągnie się bez końca. Właściwie to wart uwagi jest sam koniec. Powiedziałabym, że jest to książka dla cierpliwych.

Tytuł: Umarli nie kłamią
Autor: J. T. Ellison
Wydawnictwo: Harlequin
ocena: 9/10

Zacznę od tego, że jest to dobry kryminał, w którym o dziwo głównym motywem nie jest rozlew niewinnej krwi. Wiec czyta się miło, skupiając na innych elementach historii. Akcja jest tak porywającą, że nie mogłam się od niej oderwać ani na chwilę, przez co nawet zarwałam parę nocy.
Taylor Jackson, czyli detektyw wydziału zabójstw, dochodzi do siebie po ciężkim postrzale, przebywając w opuszczonym zamku, gdzie był w wizycie u swojego starego bogatego przyjaciela -londyńskiego policjanta Scotland Yardu. Myślała, że miejsce to zapewni jej spokój, pozwoli się zdystansować do pewnych spraw z przeszłości.

Wyjazd do przyjaciela miał pomóc jej dojść do siebie, by mógł jak najszybciej wrócić do czynnej służby.Taylor męczy poczucie winy, że nie zdołała uchronić swojej przyjaciółki w ciąży przed postrzałem, przez co poroniła dziecko, o które tak się starała. Całe to zdarzenie i domysły, że gdyby dziewczyna pojawiła się na miejscu szybciej - nic by się nie stało, sprawiają że trauma odbiera jej całkowicie głos. Z ludźmi porozumiewa się pisemnie, a w myślach wciąż nie umie sobie wybaczyć tego , co się stało.

W książce jest też motyw zaginionej żony przyjaciela
W Książce jest ukazane ze główna bohaterka znajduję papiery informacje i dowody o zaginionej żonie przyjaciela... Czy naprawdę została zamordowana? Czy istnieje cień szansy, że żyje ? A może popełniła ona samobójstwo?
Wszystkiego dowiecie się, czytając ,,UMARLI NIE KŁAMIĄ ''.
Tytuł książki ma dużo wspólnego z jej treścią, ale trzeba dogłębnie umieć to dostrzec i znaleźć powiązania.

Pobyt w Szkockim zamku nie przebiega tak, jak Taylor by planowała.
Poznaje wielu specyficznych ludzi i w pewnym momencie miejsce mają prawie, że paranormalne zjawiska. Halucynacje, wizje, dziwne mary..
W pewnym momencie czytelnik sam ma tak namieszane w głowie, że nie umie się odnaleźć w akcji. A potem to się prostuje i wyjaśnia.
Ta książka jest przykładem nie klasycznego kryminału, ale z nutą psychologii. Daje dużo do myślenia, jak również bardzo fajnie się go czyta. Styl pisania wycisza i jest idealny na wieczory z gorącą herbatą, choć mi zdążyła wystygnąć, bo tak wciągnęła mnie lektura ..

Listopad był z tą historią bardzo przyjazny i na pewno jeszcze kiedyś do niej sięgnę. Ma w sobie tyle emocji i prawdy o tym, jak człowiek człowieka może zmanipulować, a do tego nie jest przewidywalna, co często jest wadą kryminałów. Szybko się ją czyta i długo opowieść zostaje w pamięci.

Do końca tak naprawdę nie wie się, czy bohaterka ma problemy psychiczne czy to z jej otoczeniem jest coś nie tak. Także do rozwiązania tej zagadki zachęcam każdego indywidualnie
Za możliwość przeczytania książki
dziękuję wydawnictwu
Harlequin

Tytuł: Umarli nie kłamią
Autor: J. T. Ellison
Wydawnictwo: Harlequin
ocena: 9/10

Zacznę od tego, że jest to dobry kryminał, w którym o dziwo głównym motywem nie jest rozlew niewinnej krwi. Wiec czyta się miło, skupiając na innych elementach historii. Akcja jest tak porywającą, że nie mogłam się od niej oderwać ani na chwilę, przez co nawet zarwałam parę nocy.
Taylor...

Nieco kryminał, nieco thriller,dużo tutaj psychologii. Z początku niezbyt mnie wciągnął, natomiast potem historia niemal mnie wciągnęła i z niepokojem śledziłam dalsze karty książki. Bardzo solidna pozycja, od pewnego momentu trzyma tempo i naprawdę wciąga. Gdyby nie kiepski początek historia Taylor byłaby prawie idealna.

Nieco kryminał, nieco thriller,dużo tutaj psychologii. Z początku niezbyt mnie wciągnął, natomiast potem historia niemal mnie wciągnęła i z niepokojem śledziłam dalsze karty książki. Bardzo solidna pozycja, od pewnego momentu trzyma tempo i naprawdę wciąga. Gdyby nie kiepski początek historia Taylor byłaby prawie idealna.

Zwiodła mnie okładka i opis, który z treścią ma tyle wspólnego, co ja z fizyką kwantową. Kupiłam za jakieś 5 zł. na wyprzedaży, więc kasy mi nie żal, ale nie zasługuje ,żeby stać na mojej półce. Beznadzieja.Harlequin-kryminał. Błe.

Zwiodła mnie okładka i opis, który z treścią ma tyle wspólnego, co ja z fizyką kwantową. Kupiłam za jakieś 5 zł. na wyprzedaży, więc kasy mi nie żal, ale nie zasługuje ,żeby stać na mojej półce. Beznadzieja.Harlequin-kryminał. Błe.

Jakoś nie mogę przekonać się do tego autora . Poprzednia cześć specjalnie mnie nie wciągnęła i z tą było tak samo.
Akcja monotonna i nieciekawa .

Jakoś nie mogę przekonać się do tego autora . Poprzednia cześć specjalnie mnie nie wciągnęła i z tą było tak samo.
Akcja monotonna i nieciekawa .

"Umarli nie kłamią" to nie jest taki klasyczny kryminał, raczej kryminał psychologiczny, ale mnie bardzo wciągnął i bardzo mi się podobał.
Tu akcja rozgrywa się w Szkocji, w starym zamku, gdzie bohaterka przyjeżdża do swojego przyjaciela (który się w niej podkochuje) aby wyleczyć się po postrzale w głowę, w skutek którego straciła głos. Jej narzeczony zostaje w Stanach i bardzo nie podoba mu się pomysł Taylor. I ma rację, bo jej przyjaciel wyjeżdża do Londynu, a ona zostaje prawie sama w zamku (tylko ze służbą i psychoterapeutką),a jej zdrowie zaczyna się pogarszać. Zdaje sobie sprawę, że ktoś próbuje ja zabić.
Fajnie się czyta. Może nie ma tu zbyt wiele sensacji, nie ma morderstw, ale ciągle wyczuwa się stan zagrożenia, stan niepewności i tajemnice. No i zakończenie jest świetne.

"Umarli nie kłamią" to nie jest taki klasyczny kryminał, raczej kryminał psychologiczny, ale mnie bardzo wciągnął i bardzo mi się podobał.
Tu akcja rozgrywa się w Szkocji, w starym zamku, gdzie bohaterka przyjeżdża do swojego przyjaciela (który się w niej podkochuje) aby wyleczyć się po postrzale w głowę, w skutek którego straciła głos. Jej narzeczony zostaje w Stanach i...