W pierwszym tomie tej sagi ukazana jest duża, bogata rodzina, która rzekomo żyje zgodnie z ceniącą pozory moralnością i poglądami epoki wiktoriańskiej (choć jest już 1937 rok - epoka wiktoriańska skończyła się w 1901 roku),wedle których w obecności kobiet nie można mówić o sprawach poważnych. Opowieść zawiera celne obserwacje obyczajowe dotyczące dorosłych osób, jak też świetne, często komiczne refleksje, które snują kilkunastoletnie dziewczynki i chłopcy. Są w niej również smutne, łamiące serce momenty, w związku z samotnością i ubóstwem niektórych osób. Jako że chodzi o pozorną moralność, mamy też skrywane zdrady małżeńskie oraz molestowanie córki przez ojca (choć ten wątek nie został szerzej rozwinięty). Ogromnie podobały mi się prezycyjne opisy przebiegu dnia codziennego oraz przedmiotów używanych na co dzień - na przykład, służba miała do dyspozycji dzbanek do herbaty w ciemnobrązowe pasy, a państwo - biały :). Generalnie rozczulił mnie wielce staranny i drobiazgowy styl pisarski autorki.

W pierwszym tomie tej sagi ukazana jest duża, bogata rodzina, która rzekomo żyje zgodnie z ceniącą pozory moralnością i poglądami epoki wiktoriańskiej (choć jest już 1937 rok - epoka wiktoriańska skończyła się w 1901 roku),wedle których w obecności kobiet nie można mówić o sprawach poważnych. Opowieść zawiera celne obserwacje obyczajowe dotyczące dorosłych osób, jak też...

'' Lata beztroski '', to pierwszy tom cyklu '' Saga rodu Cazaletów '', autorstwa Elizabeth Jane Howard. Autorka ta, zmarła sześć lat temu , w wieku 90 lat, była nie tylko pisarką, ale i cenioną scenarzystką. Na podstawie napisanej przez nią sagi o rodzinie Cazaletów, BBC wyprodukowało w 2001 roku miniserial, w ilości pięciu odcinków. Jest to historia wielopokoleniowej bogatej rodziny która specjalizuje się w produkcji i sprzedaży drewna. Kiedy czytelnik ma okazję ich poznać jest wiosna roku 1937 i wszyscy szykują się na wyjazd z Londynu do rodzinnej posiadłości Home Place w hrabstwie Sussex. Przyjeżdżają więc : Hugh,Edward, Rupert, oraz ich niezamężna siostra Rachel. Oczywiście wszyscy z całym '' dobrodziejstwem inwentarza '' czyli ze swoimi rodzinami , zwierzakami , służącymi i nawet z guwernantką . Jest więc rojno i gwarno i ciągle coś się dzieje, zwłaszcza że mimo beztroski jaka towarzyszy, głównie dzieciom , wyczuwa się również napięcie, chociaż wciąż jeszcze nikt nie wierzy że wybuchnie wojna. Panowie dyskutują nad tym co powinien zrobić premier Chamberlain i czy nadal powinien się '' układać '' z Hitlerem za wszelką cenę, czy wobec coraz większej bezczelności tego drugiego Wielka Brytania powinna przystąpić do wojny. Kobiety gotują, popijają tradycyjną angielską herbatę, grają w tenisa, kupują sukienki , wychowują dzieci itd. A dzieciaki , te to mają dopiero pomysły. W każdym razie na pewno się nie nudzą.

Książka jest napisana z typową angielską flegmatycznością, ale i z niemiecką dokładnością i precyzją. Ma ponad 340 stron, z czego jakby tak pozbierał i wyrzucił wszystkie zestawienia i opisy zostało by może z 250. Przyznaję że na początku bardzo się nudziłam i co kilka kartek powtarzałam sobie że jeszcze ze dwadzieścia, trzydzieści stron i daję sobie spokój, bo tego nie da się czytać. Na przykład '' sprawozdanie '' z zakupów. Wyliczona każda kupiona rzecz , majtki sztuk trzy, jedne zielone w białe groszki, drugie w drobną krateczkę, trzecie w małe pieski , te w krateczkę kosztowały tyle i tyle , tamte zaś tyle i tyle. Takie same '' zestawienia tyczyły się jedzenia i picia. Na lunch była gotowana szynka w sosie pietruszkowym i placek z melasą na deser, a do tego kompot ze śliwek . I tak każdego dnia, każdy posiłek, każde zakupy. Równie dokładnie omawiane były zajęcia pokojówek , ogrodników , guwernantki , no i rzecz jasna dzieciaków z nazwaniem i zasadami każdej zabawy . Jednak pomiędzy te wyliczeniowe sprawozdania autorka potrafiła wpleść ważne treści które mnie zaciekawiły i jakoś doczytałam ją do końca , chociaż wcale mi się ten styl pisania nie spodobał. Jeszcze nie wiem więc czy zdecyduję się przeczytać pozostałe dwa tomy. Może jednak tak, gdyż zmieni się sytuacja , wybuchnie wojna więc chyba będę chciała dowiedzieć się jak ta wielka rodzina radzi sobie już nie w czasach beztroski. Również postacie wprowadzane do powieści, mimo że dość dobrze skonstruowane psychologicznie, to są w historię zrzucane jak desant lotniczy, znienacka bez żadnego wprowadzenie , czytam o jednej osobie nagle po kilku zdaniach okazuje się że czytam o zupełnie kimś innym . Bardzo to wszystko chaotycznie robione. To była jedna z tych nielicznych książek do czytania której prócz oczu i rąk potrzebowałam też kartki i ołówka by rozpisać sobie postacie i ich zależności względem siebie, bo niechybnie bym się pogubiła. Nie wiem zresztą czy sama pisarka się nie pogubiła, gdyż w jednym miejscu, przy opisie tej samej osoby, jak mi się zdaje, czytam że była to '' wysoka ciemnowłosa piękna kobieta '', a zaraz potem w następnym zdaniu że '' jej twarz okalały jasne włosy uczesane w modne loczki ''. Autorka sama trzykrotnie zamężna, ukazuje też w swojej powieści poglądy pro feministyczne . Bardzo uwypukla '' rolę '' kobiety w małżeństwie '' żona ma wychowywać dzieci i wykłócać się ze służącymi '' , oraz że żona mężowi nie powinna odmawiać spełnienia '' małżeńskiego obowiązku '' nawet jak jest to dla niej przykre i nieprzyjemne . A czy tak właśnie powinno być ? Widać też w tej książce wciąż jeszcze naleciałości epoki wiktoriańskiej z jej dziwnymi zasadami i pozornością. Czy polecam tę pozycję ? Właściwie to sama nie wiem , na pewno sporo osób by znudziła, ale pewnie i tacy by byli których by zainteresowała , więc czytajcie jak chcecie :)

'' Lata beztroski '', to pierwszy tom cyklu '' Saga rodu Cazaletów '', autorstwa Elizabeth Jane Howard. Autorka ta, zmarła sześć lat temu , w wieku 90 lat, była nie tylko pisarką, ale i cenioną scenarzystką. Na podstawie napisanej przez nią sagi o rodzinie Cazaletów, BBC wyprodukowało w 2001 roku miniserial, w ilości pięciu odcinków. Jest to historia wielopokoleniowej...

Trudno powiedzieć, żebym tę książkę przeczytała, bo nie dałam rady jej skończyć. Ale takich przypadków - książek niedoczytanych i których wcale nie chce się czytać - LC nie przewiduje.

"Lata beztroski" to pierwszy tom Sagi rodziny Cazaletów, czyli brytyjskiej rodziny z wyższych sfer. Akcja rozgrywa się w latach poprzedzających II wojnę światową. Wróć: akcji tu w ogóle nie ma. Przeczytałam 150 stron (drobnym maczkiem) i nie wiem o czym one były. O tym, co Cazaletowie jedli na obiad? Co porabiają na wakacjach? O zabawach urządzanych przez ich dzieci? Nie ma w tym żadnego polotu, napięcia, ani nawet dowcipu - po prostu kronika dnia codziennego. Najważniejszym wydarzeniem był bunt pokojówki (niczym nie wyjaśniony) i śmierć kota. Żeby było "zabawniej", autorka przez sto kilkadziesiąt stron raczy czytelnika bzdurami, po czym to, co jest ważne, ciekawe, intrygujące - streszcza na pół strony, na zakończenie pierwszej części. W dodatku w powieści przewija się mnóstwo postaci i wszystkim im pisarka oddaje głos (w tym pokojówkom i służącym). Trzeba się mocno skupiać, by spamiętać kto jest kim, a fakt, że połowę bohaterów stanowią dzieci, przemawiające infantylnym językiem, sprawia wrażenie, że w dużej części jest to książka dla dzieci, albo przynajmniej o dzieciach. Po tych 150 stronach byłam już tak znudzona, że stwierdziłam, że nie dam rady czytać dalej, zwłaszcza, że saga ta ma jeszcze kolejne dwie części, na które szkoda mi czasu.

Trudno powiedzieć, żebym tę książkę przeczytała, bo nie dałam rady jej skończyć. Ale takich przypadków - książek niedoczytanych i których wcale nie chce się czytać - LC nie przewiduje.

"Lata beztroski" to pierwszy tom Sagi rodziny Cazaletów, czyli brytyjskiej rodziny z wyższych sfer. Akcja rozgrywa się w latach poprzedzających II wojnę światową. Wróć: akcji tu w ogóle nie...