Książka, jak zwykle u Marty Tomaszewskiej, wymagająca intelektualnego skupienia, pozostawiająca z wieloma pytaniami, które bądą zmuszały do dalszych poszukiwań... bo taki jest cel pisarstwa Tomaszewskiej, zmusić do myślenia i nie dawać jednoznacznych odpowiedzi bo przecież w życiu ich nie ma, życie jest nieprzewidywalne i niezbadane. Wszechświat jest Tajemnicą, a nauka tylko zdziera kolejne zasłony i końca poznania nie widać... kto tak postrzega życie będzie zaintrygowany koncepcją Tomaszewskiej. Polecam tę książkę tym, którzy nie lubią schematów, gotowych recept, którzy lubią myśleć i nie boją się wyzwań... to nie jest banalny schemat tu trzeba wyjść głęboko poza...Kto chce zrozumieć książkę Tomaszewskiej musi poznać mit Dogonów, mity słowiańskie, symbolikę dziecka jako Jaźni, koncepcje światów równoległych, koncepcje czasoprzestrzeni... właśnie... kto ma taką wiedze nie napisze, że szkoda czasu na tę książkę... niech lepiej poczyta Grocholę

Książka, jak zwykle u Marty Tomaszewskiej, wymagająca intelektualnego skupienia, pozostawiająca z wieloma pytaniami, które bądą zmuszały do dalszych poszukiwań... bo taki jest cel pisarstwa Tomaszewskiej, zmusić do myślenia i nie dawać jednoznacznych odpowiedzi bo przecież w życiu ich nie ma, życie jest nieprzewidywalne i niezbadane. Wszechświat jest Tajemnicą, a nauka...