Gdyby szukać uosobienia wrażliwości, to z tej książki się ono wyłoni. Gdyby chcieć posłuchać o miłościach niedokończonych, to ta książka ma ich naręcze, lub ciut więcej. Gdyby jednak chcieć uznać tę opowieść za wybitną, czy wartą czytania za wszelką cenę, to braknie argumentów.
Autorka w lekki sposób serwuje nam miłosne perypetie Kafki. Proste zdania, krótkie anegdoty i liczne dialogi sprawiają, że lektura jest szybka i gładka, co w obliczu życia Kafki jest zarzutem, gdyż życie pisarza ani szybkie ani tym bardziej gładkie nie było. Niemniej, jeśli nie macie akurat nic do czytania i szukacie czegoś na ostatnie dni wakacji, to myślę, że to niezła pozycja. Natomiast bardzo doceniam, że autorka na ostatnich stronach opisuje dalsze losy większości bohaterów, którzy przez książkę przemknęli.

Gdyby szukać uosobienia wrażliwości, to z tej książki się ono wyłoni. Gdyby chcieć posłuchać o miłościach niedokończonych, to ta książka ma ich naręcze, lub ciut więcej. Gdyby jednak chcieć uznać tę opowieść za wybitną, czy wartą czytania za wszelką cenę, to braknie argumentów.
Autorka w lekki sposób serwuje nam miłosne perypetie Kafki. Proste zdania, krótkie anegdoty i...

Ciekawie napisana powieść biograficzna, oparta na Dziennikach i Listach Franza Kafki, ale dotycząca głównie najważniejszych miłości jego życia. Autor "Przemiany" był postacią o nadzwyczajnej wrażliwości, o niezwykłej wyobraźni. Jego wybranki musiały zmierzyć się z jego nieprzewidywalnym zachowaniem, dziwnymi przyzwyczajeniami dotyczącymi odżywiania i ekscentrycznymi dziwactwami. Książka napisana w sposób lekki, przystępny.

Ciekawie napisana powieść biograficzna, oparta na Dziennikach i Listach Franza Kafki, ale dotycząca głównie najważniejszych miłości jego życia. Autor "Przemiany" był postacią o nadzwyczajnej wrażliwości, o niezwykłej wyobraźni. Jego wybranki musiały zmierzyć się z jego nieprzewidywalnym zachowaniem, dziwnymi przyzwyczajeniami dotyczącymi odżywiania i ekscentrycznymi...

http://burst--again.blogspot.com/2016/08/48-zakochany-kafka-jacqueline-raoul.html

http://burst--again.blogspot.com/2016/08/48-zakochany-kafka-jacqueline-raoul.html

Urocza okładka mówi sama za siebie. Będzie sentymentalnie i lekko. I choć z listów Kafki wyłaniają się skrajne emocje nieprzeciętnego człowieka, to jałowa narracja Jacqueline Raoul-Duval skutecznie zmniejsza siłę rażenia samych listów.

Zakochany Kafka to wybór listów miłosnych autorstwa Franza Kafki, kierowanych do pięciu kobiet, wraz z komentarzami. Za tymi listami ukrywa się człowiek nieprzeciętny. Nieprzewidywalny, wybuchowy i apatyczny, zaślepiony miłością i oziębły, pełen wątpliwości i sprzeczności. Przeżywa potężne huśtawki nastrojów, walczy sam ze sobą i z własnymi, pielęgnowanymi przez lata demonami. Kobiety, które kochał były dla niego natchnieniem- gdy się z nimi nie widywał lub gdy rozstanie wisiało w powietrzu. Natomiast gdy groziła mu wspólna przyszłość z którąś z nich, nagle zaczynał się dusić w tym byciu we dwoje, czuł się jak pochwycone zwierze. Był w pułapce. Nie zazdroszczę Paniom tak chwiejnego obiektu westchnień. Dopiero pod koniec życia odnalazł tę, przy której czuł się bezpiecznie. A może czuł się tak, bo coraz słabszy?

Czytając Zakochanego Kafkę wiele razy utwierdzałam się w przekonaniu, że nie polubiłabym tego Pana. I nie potrafię nadal zrozumieć, o co mu właściwie chodziło, co mu tak doskwierało. Czy jego oswojone demony to tylko trudna relacja z ojcem, czy kryje się za nimi coś więcej. Miłośnicy twórczości Kafki pewnie będą zawiedzeni tak powierzchownym potraktowaniem pisarza. Sama jestem zdziwiona, że mnie lektura tej książki nie zachęciła do szperania w życiorysie Kafki, do zajrzenia do wszystkich Listów do Mileny, a nie tylko, do tych, które wybrała Jacqueline Raoul-Duval. Czy to zasługa autorki, która chciała zbyt lekko podejść do tej trudnej postaci i przenieść ją pod strzechy, czy może samego Franza, którego osobliwa postać mnie nie urzekła. Wręcz zniechęciła.
Książki nie potrafię polecić, już lepiej sięgnąć po jego Listy.

Urocza okładka mówi sama za siebie. Będzie sentymentalnie i lekko. I choć z listów Kafki wyłaniają się skrajne emocje nieprzeciętnego człowieka, to jałowa narracja Jacqueline Raoul-Duval skutecznie zmniejsza siłę rażenia samych listów.

Zakochany Kafka to wybór listów miłosnych autorstwa Franza Kafki, kierowanych do pięciu kobiet, wraz z komentarzami. Za tymi listami ukrywa...

„Chciałam widzieć Franza i go słyszeć tak, jak go widziałam i słyszałam poprzez jego listy - czujnego, niespokojnego, uważnego, szlachetnego, nieznośnego, zazdrosnego, wymagającego, cierpiącego na bezsenność, winnego, że czuje się winny, bo nie jest niczym innym niż literaturą.”
Fragment posłowia

„Chciałam widzieć Franza i go słyszeć tak, jak go widziałam i słyszałam poprzez jego listy - czujnego, niespokojnego, uważnego, szlachetnego, nieznośnego, zazdrosnego, wymagającego, cierpiącego na bezsenność, winnego, że czuje się winny, bo nie jest niczym innym niż literaturą.”
Fragment posłowia

Przyznaję, poleciałam na okładkę. Była obiecująca, ale zawartość chyba mnie rozczarowała, choć czytałam recenzje i nie spdziewałam się szału. Jakaś taka miałka ta książka, cały czas miałam wrażenie, że był w niej potencjał, który nie został wykorzystany, a nawet został częściowo zmarnowany. Trochę szkoda.

Przyznaję, poleciałam na okładkę. Była obiecująca, ale zawartość chyba mnie rozczarowała, choć czytałam recenzje i nie spdziewałam się szału. Jakaś taka miałka ta książka, cały czas miałam wrażenie, że był w niej potencjał, który nie został wykorzystany, a nawet został częściowo zmarnowany. Trochę szkoda.

Przepiękne wydanie, choć po okładce można by równie dobrze pomyśleć, że będzie to cukierkowa, do bólu beletryzowana i jedynie oparta na biografii pisarza powieść o Kafce, w związku z którą zarówno on, jak i osiemnaście pokoleń przed przewracałoby się w grobach. Książka jednak nie przekracza granicy dobrego smaku. Jest snującą się historią życia dorosłego Franza, ze szczególnym uwzględnieniem romansów. Trudno jest jednak pisać fabularnie i zajmująco, a przy tym nie przekłamując i zbyt wiele nie dowyobrażając, o postaciach, po których nie zostały prawie żadne ślady. Dlatego wszystkie narzeczone pisarza są w tej powieści dosyć płaskie, a przynajmniej trudne do wyobrażenia i "odczucia". Sam Kafka także wydaje się nieuchwytny i nierealny.
Można jednak tę książkę przeczytać szybko i zapamiętać na kilka chwil.


Pozwolę sobie tutaj, nieco nie na miejscu może, wyrazić totalną pogardę dla (jak zwykle) autora notatki na tylnej okładce. Tylu dobrych polonistów/dziennikarzy po studiach nie ma pracy, a pozwala się, żeby jacyś totalni ... zajmowali się wydawaniem książek. Zdanie "Związek z Gretą dał mu dziecko" , o czym w całej powieści (sic!) i wielu innych biografiach Kafki nie ma nawet pół słowa, jest po prostu poniżej wszelkich poziomów (Greta ponoć wspomniała raz jakoby miała w tajemnicy przed wszystkimi urodzić syna Franza, ale jest to informacja niezwykle rzadko umieszczana, bo niesprawdzona i nierzetelna). Ale czego się nie robi, żeby sprzedać towar w czasach "50 twarzy...", grunt to sensacja.

Przepiękne wydanie, choć po okładce można by równie dobrze pomyśleć, że będzie to cukierkowa, do bólu beletryzowana i jedynie oparta na biografii pisarza powieść o Kafce, w związku z którą zarówno on, jak i osiemnaście pokoleń przed przewracałoby się w grobach. Książka jednak nie przekracza granicy dobrego smaku. Jest snującą się historią życia dorosłego Franza, ze...

Poznajemy Kafkę jako osobę z krwi i kości, jako mężczyznę o wielu lękach i namiętnościach, przez pryzmat jego związków uczuciowych. Mogła to być ciekawa koncepcja pracy naukowej, z tym że sensu stricto autorka nie ma pretensji naukowych i tworzy zbeletryzowaną biografię autora "Przemiany". Książka rozpada się na kilka części, tematem każdej z nich jest mniej lub bardziej platoniczny związek artysty z jakąś ważną dla niego kobietą. Zabrakło mi tutaj portretu jego ukochanej siostry Ottli. Niedawno czytałam ciekawą historyjkę pt. Kafka i lalka, jak napotkał on lalkę i opisywał jej perypetie pewnej małej smutnej dziewczynce. Wydał się tam szczęśliwym, pogodnym i troskliwym człowiekiem. Tutaj zaś w interpretacji Jacqueline Duval jest dość nieznośnym osobnikiem, histerycznym, labilnym emocjonalnie, wykorzystującym swoją chorobę jako środek do zdobywania pięknych kobiet. Przedstawione są sylwetki osób związanych z Kafką, np. Maxa Broda, dzięki któremu spuścizna literacka Kafki, ale i listy np. do Mileny czy Felicji ujrzały światło dzienne.
Teza autorki głosi, że wszystkie miłostki Kafki nie odbiegają od pewnego schematu. Koniecznie kobieta musi być z odległego miasta, idealnie byłoby gdyby na rzecz Pragi opuściła dom rodzinny i dawne życie, musi być niedosiężna z racji np. bycia mężatką (Milena). Pierwsza z mich, Felicja Bauer jest berlinianką, do której śle płomienne listy w 1912r. Choć adresatka zachowuje się z rezerwą, podsyca to uczucia Franza, który stwierdza stanowczo, że ją kocha. Po paru miesiącach odwiedza ją w Berlinie, tworząc jak w amoku, zaręczają się. Jednak przed ślubem Franz się wycofuje, próbuje torpedować ich związek, że jest chory, że wyrwie ją z ukochanego otoczenia- i tak się to powtarza w każdej właściwie historii. Greta urodzi mu dziecko, dla niego Dora zerwie z rodziną, dla Mileny był gotów na każe poświęcenie, nawet gdy już gruźlica dawała o sobie znać. Kuriozalne są jego związki, obiekty westchnień szybko zmieniają się jak w kalejdoskopie. Dużo mamy tutaj wyjątków z dzienników i korespondencji, ale czy te teksty nie mogłyby istnieć same, bez książki pani Duval? Myślę, że naprawdę odkrywczych treści tu nie znajdziemy, choć ta pozycja uporządkowuje dla nas fakty i anegdoty związane z kobietami Kafki. Analiza jego osobowości też nas nie przekonuje do tego chimerycznego twórcy. Ogólnie ciekawe ćwiczenie wyobraźni i eksperyment.

Poznajemy Kafkę jako osobę z krwi i kości, jako mężczyznę o wielu lękach i namiętnościach, przez pryzmat jego związków uczuciowych. Mogła to być ciekawa koncepcja pracy naukowej, z tym że sensu stricto autorka nie ma pretensji naukowych i tworzy zbeletryzowaną biografię autora "Przemiany". Książka rozpada się na kilka części, tematem każdej z nich jest mniej lub bardziej...

Reportaż dziennikarski zbyt oschły w treści i zbyt pozbawiony emocji, jak na książkę o wielkich namiętnościach. Szkoda, bo temat niezwykły, tak jak osoba pisarza.

Reportaż dziennikarski zbyt oschły w treści i zbyt pozbawiony emocji, jak na książkę o wielkich namiętnościach. Szkoda, bo temat niezwykły, tak jak osoba pisarza.

Listy pełne niezwykłych wyznań ukazują życie codzienne pisarza. Korespondencja pełna uniesień, zazdrości namiętności. Lektura fascynująca jak sam Kafka.

Listy pełne niezwykłych wyznań ukazują życie codzienne pisarza. Korespondencja pełna uniesień, zazdrości namiętności. Lektura fascynująca jak sam Kafka.