Na wstępie zaznaczę, iż (póki co) nie utożsamiam się z żadną religią, ale jestem osobą, która od deski do deski przeczytała zarówno Koran, jak i Biblię.

Książka Pana Raszida na pewno połechta ego i przekonania wielu osób nastawionych negatywnie do Islamu lub tych, których wiedza o religiach ogranicza się do szkolnych lekcji religii. To rzecz jedna. Druga - istotniejsza - niestety, książka jest mało wiarygodna i w większości opiera się na spekulacjach, a czasem - co gorsza - kłamstwach; choć przyznać muszę, że nieliczne argumenty są dość intrygujące i (póki co) nie mam na tyle wiedzy by móc je obalić czy podważyć.
Poniżej przedstawiam kilka przykładów z książki, które powinny "zapalić lampkę" w głowach czytelników i poważnie zastanowić się nad obiektywizmem autora.

1. Pierwsza i najważniejsza rzecz - autor krytykując Koran nie odnosi się do Biblii. Zarzuca Koranowi to, czym Biblia naszpikowana jest na setkach stron (czytaj: wiarygodność, błędy, sprzeczności, kwestia pochodzenia ksiąg, itd.). Gdyby autor był ateistą, milczałbym, ale pisarz uważa się za chrześcijanina. Kto wie, może jeszcze nie zdążył ów Biblii przeczytać...

2. Autor wybiera sobie definicję "cudu", która pasuje jego tezie.

3. Autor błędnie zakłada, że wszyscy prorocy biblijni dokonywali cudów, co jest bzdurą, weźmy np. choćby Dawida.

4. Autor na stronie 33 pisze, że fakt posiadania ozdobnego domu przez Salomona to... cud! WTF? Być może jest to akurat błąd w tłumaczeniu książki, nie wiem.

5. Str. 41 - "(...) niezwykłość to jedyny cud, którego trzymają się muzułmanie" - bzdura, można by długo wyliczać, np. co z wersami o funkcjach gór, o orbitach, co z hadisami przepowiadającymi arabski wyścig o jak najwyższe budowle...
Poza tym, autor w ogóle pomija część kluczowych aspektów cudowności Koranu (głównie chodzi mi o poszczególne wersety),które powszechnie argumentują uczeni muzułmańscy.

6. Autor wmawia czytelnikom, że wszyscy muzułmanie wierzą w cudowność kompozycji Koranu, potem znajduje jakąś definicję "doskonałości kompozycji" i próbuje obalić to twierdzenie wykorzystując pasującą mu definicję (str. 49, 50). Naprawdę? To jest bardzo żenująca, wręcz rozpaczliwa próba znalezienia czarnego w białym.

7. Wg autora cudowność musi opierać się na regułach możliwych do zrozumienia. W takim razie cuda Jezusa autor też może wrzucić do kosza.

8. Nawet ja wiem, że hadis to nie część Słowa Bożego wg Islamu, a autor uparcie próbuje to wmówić.

9. To jest niesamowite stwierdzenie autora: "Częste powtórzenia zazwyczaj (!) nie świadczą o dobrej retoryce i jasnym wyrażaniu się, ale błędem, którego pisarz winien unikać". I jak to skomentować? Czy wiersz Josifa Brodskiego "Giną ludzie" byłby lepszy gdyby nie powtórzenia? Kolejny głupi argument, kolejne poszukiwania autora "na siłę".

10. Na str. 85 autor twierdzi, że muzułmanie nie poważają żadnej innej książki prócz Koranu. Serio? Czy Hadisami i Tafsirami podcierają sobie tyłek? A publikacje Mufti Menka czy Naika kto kupuje? Buddyści?

11. Autor twierdzi, że Biblia jest rzetelniejsza niż Koran! Co miał na myśli? Setki błędów, na które natknie się czytelnik? Dwa różne rodowody Jezusa? Inaczej opisywane te same wydarzenia w różnych księgach biblijnych? Błędy matematyczne? Sama definicja cech Boga?

Np. czy Bóg żałuje swoich czynów, czy nie?
I Mojżeszowa 6:6: "Żałował Pan, że uczynił człowieka na ziemi i bolał nad tym w sercu swoim".

IV Mojżeszowa 23:19: "Bóg nie jest człowiekiem, aby nie dotrzymywał słowa. Ani synem człowieczym, aby żałował".


Na powyższych przykładach skończę, choć mógłbym punktować jeszcze długo.

Reasumując, osobiście, szczytem hipokryzji jest dla mnie ów książka. Nie rozumiem zarówno intencji autora jak i jego samego.

Na wstępie zaznaczę, iż (póki co) nie utożsamiam się z żadną religią, ale jestem osobą, która od deski do deski przeczytała zarówno Koran, jak i Biblię.

Książka Pana Raszida na pewno połechta ego i przekonania wielu osób nastawionych negatywnie do Islamu lub tych, których wiedza o religiach ogranicza się do szkolnych lekcji religii. To rzecz jedna. Druga - istotniejsza -...

pozycja ta ma podtytuł świadectwo nawróconego muzułmanina lecz ze świadectwem ma mało wspólnego. Jest to raczej owoc ciężkiej pracy naukowej. Widać iż autor odchodząc od Islamu poważnie to przemyślał i przeanalizował wszystkie za i przeciw. Nam serwuje samą kwintesencję naukową owych rozważań i badań. Punkt po punkcie zbija tezy cudowności i niepowtarzalności Koranu rozpatrując to w różnych aspektach. Nie zawsze jest to obiektywne i stanowi pewną sumę na nie, więc nie do końca przedstawia prawdziwy obraz Świętej Księgi Islamu, z tego powodu jeśli ktoś jest zainteresowany tą tematyką musi wziąść to wszystko w duży nawias by od początku nie nastawić się negatywnie co może później owocować wypaczoną opinią o Koranie. Szczerze jednak polecam, mimo iż pisana jest dość trudnym językiem mnie czytało się jak dobrą lekturę, gdzie przygodą była podróż po głównych zagadnieniach teologicznych Koranu.

pozycja ta ma podtytuł świadectwo nawróconego muzułmanina lecz ze świadectwem ma mało wspólnego. Jest to raczej owoc ciężkiej pracy naukowej. Widać iż autor odchodząc od Islamu poważnie to przemyślał i przeanalizował wszystkie za i przeciw. Nam serwuje samą kwintesencję naukową owych rozważań i badań. Punkt po punkcie zbija tezy cudowności i niepowtarzalności Koranu...

Książka ciekawa warta uwagi. Autor książki przedstawia wątpliwości odnośnie „nadzwyczajności” i „cudowności” Koranu jako doskonałej księgi kierując się przy tym założeniami logiki. Podczas czytania książki przedstawiane są przykłady sprzecznych ze sobą zapisów nie tylko historycznych, ale i teologicznych, które zawarte zostały w Koranie, jak i hadisach. Sama książka może być trudna w odbiorze dla osoby, której świat islamu nie jest zbytnio znany. Podstawowe znaczenia są opisane, ale bez większego wglądu w tematykę może to sprawić lekkie zagubienie w odbiorze. W książce zostały zwarte przypisy oraz cytaty z Koranu, jak i hadisów wraz z komentarzami poszczególnych islamskich uczonych. Pozycja ciekawa i wiedza w niej zawarta może zaskoczyć i wprowadzić zamieszanie wśród wyznawców tak zwanej „religii pokoju”.

Ps. Autor książki prowadzi również własny kanał TV i FB jako Brother Rachid, gdzie rozmawia z muzułmanami punktując ich założenia odnośnie islamu a, że autor książki jest biegły w mowie arabskiej i piśmie, jak i w języku angielskim trudno mu zarzucić brak znajomości w rozumieniu znaczeń czy terminologii w świecie islamu.

Tu taki mały przykład jego działalności na You Tube z napisami w języku polskim https://www.facebook.com/daringquestions/

FB - Brother Rachid
https://www.facebook.com/daringquestions/

Książka ciekawa warta uwagi. Autor książki przedstawia wątpliwości odnośnie „nadzwyczajności” i „cudowności” Koranu jako doskonałej księgi kierując się przy tym założeniami logiki. Podczas czytania książki przedstawiane są przykłady sprzecznych ze sobą zapisów nie tylko historycznych, ale i teologicznych, które zawarte zostały w Koranie, jak i hadisach. Sama książka może...

Autor poddaje w wątpliwość, polemizuje, daje argumenty przeciw cudowności Koranu.
Czy jest przekonujący? Ma bardzo mocne argumenty. Szczerze szuka prawdy.

We wprowadzeniu pisze: "(...)proszę każdego muzułmańskiego czytelnika, aby zagłębił się w zadane tu pytania i przyjął je z całą powagą. Są to bowiem niebezpieczne pytania, od których zależy jego los. Niech z gruntu nie uważa ich za atak na niego i na jego religię. W pewnej mierze są one pytaniami wychodzącymi z głębi człowieka, który tak jak on był muzułmaninem i żył w tej samej niepewności, chodząc ciągle po omacku. Prawda nie należy do jednego, ani nie jest jego wyłączną własnością. Jest ona dobrem wspólnym. Musimy jej sumiennie i szczerze szukać, zanim okażemy się prawdomówni wobec innych."

Jestem katolikiem i choć na studiach zdałem egzamin ze znajomości islamu to Koranu nie czytałem. Może właśnie z tego powodu ta książka była dla mnie trudna. Dla autora Koran jest bardzo dobrze znany i czasami trudno jest zrozumieć rzeczy, które dla niego są oczywiste.

Książka bardzo wartościowa, ciekawa, zmuszająca do myślenia, a przede wszystkim zmuszająca do poszukiwania prawdy, co może mieć kolosalne konsekwencje wśród muzułmańskich czytelników.

Autor poddaje w wątpliwość, polemizuje, daje argumenty przeciw cudowności Koranu.
Czy jest przekonujący? Ma bardzo mocne argumenty. Szczerze szuka prawdy.

We wprowadzeniu pisze: "(...)proszę każdego muzułmańskiego czytelnika, aby zagłębił się w zadane tu pytania i przyjął je z całą powagą. Są to bowiem niebezpieczne pytania, od których zależy jego los. Niech z gruntu nie...

Książka „Czy Koran jest Słowem Bożym” to pozycja w Polsce unikalna, gdyż dotyczy bardzo wyspecjalizowanego tematu, jakim jest zasadność muzułmańskich roszczeń co do cudowności Koranu. Cudowność Koranu (rozumiana wieloaspektowo- np. poprzez doskonałość stylu, zdolność przewidywania wydarzeń przyszłych lub fakt, że niepiśmienny Mahomet stworzył takie dzieło) ma być, zdaniem adeptów islamu dowodem na boskie pochodzenie ich religii oraz samej księgi.

Raszid Al-Maghribi w przejrzysty sposób omawia każdy aspekt rzeczonej cudowności, wykazując się nie tylko erudycją, ale także ogromną wiedzą. Autor zna doskonale nie tylko Koran, lecz również komentarze uczonych muzułmańskich. Z nie mniejszą łatwością sięga także do źródeł poza-muzułmańskich, np. poezji staro arabskiej, co czyni jego wywód niezwykle interesującym.

Osobiście, miałam okazję przeczytać książkę tuż po tym jak sama przeczytałam Koran, tak więc mogłam skonfrontować swoje przemyślenia na jego temat z opiniami Autora. Wiele z moich przemyśleń okazało się podobnych do tych zawartych w dziele Al-Maghribiego, jednak autor zwrócił moją uwagę również na kilka innych kwestii.

Niestety, praca Al-Maghribiego wiele traci z powodu niedoskonałości tłumaczenia, spowodowanej być może pośpiechem i chęcią szybkiego wydania książki. Zdecydowanie wydawcy powinni usiąść nad tekstem i dokonać jego edycji, gdyż obecny przekład nie tylko utrudnia czytanie, ale nawet zrozumienie niektórych partii tekstu. Przykro to powiedzieć, ale wiele razy spotkałam się z sytuacją, że wydawnictwa chrześcijańskie serwują czytelnikom byle jak przetłumaczone i edytowane skądinąd bardzo wartościowe pozycje. Jest to bardzo, żenujące, dlatego zwracam się z gorącym apelem do tychże wydawnictw, aby zgodnie ze swoim etosem starały się pracować sumiennie i poważnie traktować czytelników.

Książka „Czy Koran jest Słowem Bożym” to pozycja w Polsce unikalna, gdyż dotyczy bardzo wyspecjalizowanego tematu, jakim jest zasadność muzułmańskich roszczeń co do cudowności Koranu. Cudowność Koranu (rozumiana wieloaspektowo- np. poprzez doskonałość stylu, zdolność przewidywania wydarzeń przyszłych lub fakt, że niepiśmienny Mahomet stworzył takie dzieło) ma być, zdaniem...

Dość trudna w odbiorze - dla wymagających, jednak bardzo ciekawa. Pisana dla znających Koran przez znającego Koran. Autor nawrócony na chrześcijaństwo muzułmanin na konkretnych przykładach udowadnia, że Koran nie jest dziełem nadprzyrodzonym, jak Biblia.

Dość trudna w odbiorze - dla wymagających, jednak bardzo ciekawa. Pisana dla znających Koran przez znającego Koran. Autor nawrócony na chrześcijaństwo muzułmanin na konkretnych przykładach udowadnia, że Koran nie jest dziełem nadprzyrodzonym, jak Biblia.