Przewidywalna powtarzalna klimat sciagniety z innych ksiazek mozna przeczytac nic ponadto

Przewidywalna powtarzalna klimat sciagniety z innych ksiazek mozna przeczytac nic ponadto

Mimo, że należę do fanów twórczości Nepomuckiej, "Ślubny welon" niezbyt przypadł mi do gustu. Książka zapowiada się ciekawie: młoda dziewczyna, architekt, córka polskich emigrantów, na skutek dramatycznych przeżyć podejmuje decyzję o powrocie do Polski. Jest zamożna, natomiast dokucza jej samotność. Mieszka w Zakopanem, w domu odziedziczonym po przodkach, pełnym różnych pamiątek. Między nimi znajduje pamiętnik pisany w odległych latach przez młodziutką dziewczynę z rodziny. Czytając go, bohaterka poznaje swoich przodków, którzy wcale nie byli tak idealni, jak zawsze przedstawiała ich jej mama.
Po raz kolejny Nepomucka uzmysławia czytelnikowi, że nie ma ideałów, ani takiej rodziny, w której nie znalazłby się jakiś "trup w szafie".
Akcja ciekawa, wiele wydarzeń, ale zakończenie rozczarowuje.

Mimo, że należę do fanów twórczości Nepomuckiej, "Ślubny welon" niezbyt przypadł mi do gustu. Książka zapowiada się ciekawie: młoda dziewczyna, architekt, córka polskich emigrantów, na skutek dramatycznych przeżyć podejmuje decyzję o powrocie do Polski. Jest zamożna, natomiast dokucza jej samotność. Mieszka w Zakopanem, w domu odziedziczonym po przodkach, pełnym różnych...

Bardzo przewidywalne zakończenie. Książkę polecam na długie trasy w autokarze.

Bardzo przewidywalne zakończenie. Książkę polecam na długie trasy w autokarze.

To już 15 książka Krystyny Nepomuckiej, którą pochłonęłam. Obiektywnie patrząc, nie jest ona żadnym arcydziełem. Fabuła obyczajowa, czasem zaciekawia lub intryguje, jednak po przeczytaniu nie zostaje żaden kac. Mimo to lubię te powieści. Dobrze się je czyta i miło spędza przy nich czas. Cenię je za oryginalnych bohaterów i fabułę odbiegającą nieco od schematów. Polecam osobom, które poszukują lekkiej i ciekawej lektury.

To już 15 książka Krystyny Nepomuckiej, którą pochłonęłam. Obiektywnie patrząc, nie jest ona żadnym arcydziełem. Fabuła obyczajowa, czasem zaciekawia lub intryguje, jednak po przeczytaniu nie zostaje żaden kac. Mimo to lubię te powieści. Dobrze się je czyta i miło spędza przy nich czas. Cenię je za oryginalnych bohaterów i fabułę odbiegającą nieco od schematów. Polecam...

Wg mnie jest to najsłabsza książka autorki, którą do tej pory przeczytałam.
Akcja rozlazła a jednocześnie niektóre rzeczy dzieją się zbyt szybko (jak na mój gust).

Plus za pamiętniki małolaty ;)

Mając w pamięci rewelacyjną serię "niedoskonałych" i nostalgiczny "Ukłon w stronę cienia" nie mogę ocenić wyżej niż 5 gwiazdek.

Wg mnie jest to najsłabsza książka autorki, którą do tej pory przeczytałam.
Akcja rozlazła a jednocześnie niektóre rzeczy dzieją się zbyt szybko (jak na mój gust).

Plus za pamiętniki małolaty ;)

Mając w pamięci rewelacyjną serię "niedoskonałych" i nostalgiczny "Ukłon w stronę cienia" nie mogę ocenić wyżej niż 5 gwiazdek.

Książka ta opowiada o młodej Polce, która wychowała się w Anglii. W jej życiu wydarzyło się coś niezwykle przykrego i pomimo, że właśnie zaczyna swoją karierę jako architekt, zamierza wrócić do kraju. Przenosi się do Zakopanego, gdzie po swojej rodzinie odziedziczyła stary dom u stóp Giewontu. Razem z bohaterką odkrywamy tajemnice jej rodziny szperając w starych kufrach, gdzieś na poddaszu. W domu panuje niesamowita aura i klimat.

Książka ta opowiada o młodej Polce, która wychowała się w Anglii. W jej życiu wydarzyło się coś niezwykle przykrego i pomimo, że właśnie zaczyna swoją karierę jako architekt, zamierza wrócić do kraju. Przenosi się do Zakopanego, gdzie po swojej rodzinie odziedziczyła stary dom u stóp Giewontu. Razem z bohaterką odkrywamy tajemnice jej rodziny szperając w starych kufrach,...

Wspaniała lektura, w której nie brakuje miłości, wspomnień, duchów i rodzinnych koligacji. Czyta się doskonale, jak chyba każdą książkę tej autorki. Postaci są plastyczne, niezwykłe i trudno nie przywiązać się bodaj do jednej z nich w trakcie czytania.Polecam, szczególnie na te długie wieczory, które teraz przed nami; warto je wypełnić emocjami i dobrą książką, która poruszy wiele strun osobistych a może nawet zachęci do zbadania własnego drzewa genealogicznego? Może jeszcze żyją świadkowie? I nie jest na to za późno?

Wspaniała lektura, w której nie brakuje miłości, wspomnień, duchów i rodzinnych koligacji. Czyta się doskonale, jak chyba każdą książkę tej autorki. Postaci są plastyczne, niezwykłe i trudno nie przywiązać się bodaj do jednej z nich w trakcie czytania.Polecam, szczególnie na te długie wieczory, które teraz przed nami; warto je wypełnić emocjami i dobrą książką, która...