Stałeś się adresatem listów Charliego. Nie wiesz: kim jest, gdzie mieszka i jak wygląda. Jedyne co możesz poznać, to świat, którym postanowi się podzielić. Opowie Ci o swoim nastoletnim życiu, od którego czasami chce uciec, ale jednocześnie żyć jego pełnią. To świat pierwszych imprez i pocałunków, nowych przyjaźni, ale i duchów przeszłości.

Sięgając po tę książkę, byłam świadoma, jak trudna może ona być. Jednak nie spodziewałam się tego, jak bardzo mnie dotknie. Początek historii był bardzo intensywny, jednak im bardziej zagłębiałam się w życie Charliego, byłam coraz bardziej zdruzgotana. Zauważyłam ogrom aspektów, w których odnalazłam siebie z moich nastoletnich lat. Próba dopasowania się, chęć bycia lubianym i akceptowanym, wpływ środowiska, złe decyzje. Książka składa się na zbiór listów, których adresatami jesteśmy my. Nadawcą jest nastolatek z przypuszczalnymi zaburzeniami psychicznymi, który stracił bardzo ważną osobę w swoim życiu i próbuje odnaleźć się w tym zwariowanym świecie. Pierwsze miłości, pocałunki, używki i imprezy. Książka posiada szereg trigger warningow, z którymi powinniście się zapoznać przed rozpoczęciem czytania.

Historia jest ogromnie smutna, kilka razy po mojej twarzy płynęły łzy. Książka zyskała miano klasyki literatury, czemu kompletnie się nie dziwię. Myślę, że książka powinna trafić w ręce każdego młodego dorosłego. Jest ponadczasowa, jej treść jest mocna. Myślę, że ta pozycja za kolejne 20-30 lat, nadal będzie aktualna i ogromnie potrzebna. Jeśli szukacie czegoś mocnego, czegoś, co zrobi na was ogromne wrażenie, sięgnijcie po tę pozycję.

Stałeś się adresatem listów Charliego. Nie wiesz: kim jest, gdzie mieszka i jak wygląda. Jedyne co możesz poznać, to świat, którym postanowi się podzielić. Opowie Ci o swoim nastoletnim życiu, od którego czasami chce uciec, ale jednocześnie żyć jego pełnią. To świat pierwszych imprez i pocałunków, nowych przyjaźni, ale i duchów przeszłości.

Sięgając po tę książkę, byłam...

[ współpraca reklamowa z @weneedyabooks @wydajenamsie ]

Myślałam o przeczytaniu tej książki od kiedy obejrzałam film na jej podstawie, a było to ponad 10 lat temu. Jednak jakoś nigdy nie miałam okazji tego zrobić, aż do teraz, gdy pojawiło się jej wznowienie. Żałuję, że tak długo zwlekałam, bo jestem przekonana, że ta książka spodobałaby mi się bardziej, gdybym po prostu przeczytała ją wcześniej.

"Zalety bycia niewidzialnym" to historia o przyjaźni, dorastaniu i pierwszej miłości. Jak również o problemach, które towarzyszą Charliemu w codziennym życiu. Podoba mi się to, w jaki sposób autor podszedł do poczucia wyobcowania, oraz bycia niezrozumianym przez otoczenie. Można powiedzieć, że ta historia jest zwykła, bo przedstawia po prostu życie, ale jednocześnie jest w niej coś niezwykłego. Myślę, że wiele osób może odnaleźć w niej siebie.

Język jakim została napisana ta książka, był dla mnie trochę za prosty. Choć były to listy do przyjaciela i czytało się je bardzo lekko, to momentami miałam wrażenie, że są to wypowiedzi młodszej osoby niż tej mającej 15/16 lat. Jednak z biegiem książki przyzwyczaiłam się do takich form wypowiedzi i finalnie pochłonęłam ją w jeden dzień.

Niestety trochę czułam, że mój wiek zepsuł mi odbiór tej historii. Uważam, że bardziej trafiłaby ona do nastolatków. Podczas czytania jednocześnie odczuwałam pewną nostalgię myśląc o filmie, który kiedyś bardzo mi się spodobał, oraz o tym w jakim wieku wtedy byłam. Z tego powodu ciężko mi obiektywnie ocenić tę książkę. Mimo wszystko, uważam, że zdecydowanie jest warta uwagi.

[ współpraca reklamowa z @weneedyabooks @wydajenamsie ]

Myślałam o przeczytaniu tej książki od kiedy obejrzałam film na jej podstawie, a było to ponad 10 lat temu. Jednak jakoś nigdy nie miałam okazji tego zrobić, aż do teraz, gdy pojawiło się jej wznowienie. Żałuję, że tak długo zwlekałam, bo jestem przekonana, że ta książka spodobałaby mi się bardziej, gdybym po prostu...

Nigdy wcześniej nie słyszałem o tej historii. Nigdy wcześniej nie widziałem filmu na jej podstawie. Nie wiedziałem, że pierwsze wydanie tej książki jest z 1999 roku. Ale cieszę się, że przeczytałem ją właśnie teraz.

Zaczynałem czytać tę historię w trudnym dla mnie okresie, a kończyłem w jeszcze trudniejszym. Ale po jej skończeniu poczułem spokój. Już dawno nie czułem od książki wsparcia, pocieszenia, motywacji i nadziei – a ta powieść dała mi to wszystko. Nie spodziewałem się tego. Być może nie czułem tego wszystkiego przez cały czas jej czytania, ale po przeczytaniu ostatnich stron, a właściwie posłowia, znaczenie tej historii uderzyło we mnie mocno i pozwoliło w pewien sposób zrzucić z siebie starch, stress, niepokój, zagubienie, z którymi zmagałem się przez ostatnie dni.

Ta książka jest niezwykle smutna. Z jednej strony jest to opowieść o Charliem, ale jest w niej dużo więcej postaci, które możnaby także traktować jako pierwszoplanowe i które w listach pisanych przez Charliego mają moment na opowiedzenie swojej historii. Ale pomimo tego wszechobecnego smutku jest też w tej opowieści wiele dobrego, co potrafi odnaleźć zagubioną, wybudzić uśpioną czy wzniecić zgaszoną wiarę w lepszą przyszłość.

Książka jest bardzo krótka, bo ma niewiele ponad 300 stron. Jest napisana w formie listów, przez co czyta się ją niezwykle szybko. Język jest bardzo natrualny przez co czuć, że nie jest to typowa narracja pierwszoosobowa. Zdecydowanie warta uwagi.

Nigdy wcześniej nie słyszałem o tej historii. Nigdy wcześniej nie widziałem filmu na jej podstawie. Nie wiedziałem, że pierwsze wydanie tej książki jest z 1999 roku. Ale cieszę się, że przeczytałem ją właśnie teraz.

Zaczynałem czytać tę historię w trudnym dla mnie okresie, a kończyłem w jeszcze trudniejszym. Ale po jej skończeniu poczułem spokój. Już dawno nie czułem od...

Q: Czy dużo rozmyślasz?

Charlie bohater powieści, narrator, a jednocześnie autor listów kieruje swoje słowa właśnie do Ciebie. Zachowując w ten sposób swoje wspomnienia.

Nie mogę uwierzyć, że dopiero ją odkryłam. Jednak książka powinna mieć jeszcze większy rozgłos, ponieważ treść to niezwykle rozsądny i mimo upływu lat od pierwszego jej wydania, zawiera w sobie cały ogrom do przemyśleń.

Charlie to nastolatek, wycofany, uważany za dziwaka. Jednak w głębi jest bardzo inteligentnym i wrażliwym młodym człowiekiem, który potrafi słuchać i zawsze stara się pomóc najbliższym.
Treść jego listów to połączenie własnych rozterek i trudnych decyzji, traumy, ale i jednocześnie opowieść o przyjaźni i rodzinie. O uczuciach, problemach, o życiu, o wadach i zaletach, o własnym zdaniu i ciężkich sytuacjach.

Przedstawia siebie, gdzie wyczuwalne są osobiste zaburzenia, widzimy świat jego oczami i możemy analizować, odczuwać jego emocje i starać się zrozumieć jego wrażliwość, inność. Poznawać nowe doświadczenia, ale i być świadkiem przykrych, ciężkich sytuacji.

Lektura, która pozostanie na dłużej ze względów psychologicznych i analizy, do której sami możemy przypisywać określone zachowania. Pomimo fikcji literackiej, wieku tej powieści w dalszym stopniu odczuwalne są problemy nastoletniego świata.

Jednak to nie tak, że jest tutaj cała gama problemów i życiowych rozterek. Jest tutaj humor i wartościowe fragmenty.

Książka idealna dla nastolatka, który szuka zrozumienia, akceptacji, ale i w małym stopniu formy terapii.

Życiowa i prawdziwa.
Piękne wydanie z cudownym wnętrzem.

Q: Czy dużo rozmyślasz?

Charlie bohater powieści, narrator, a jednocześnie autor listów kieruje swoje słowa właśnie do Ciebie. Zachowując w ten sposób swoje wspomnienia.

Nie mogę uwierzyć, że dopiero ją odkryłam. Jednak książka powinna mieć jeszcze większy rozgłos, ponieważ treść to niezwykle rozsądny i mimo upływu lat od pierwszego jej wydania, zawiera w sobie cały ogrom...

„Zalety bycia niewidzialnym” to książka pisana w formie listów, które treścią przypominają kartki wyrwane z pamiętnika. Obserwujemy proces dorastania głównego bohatera i to, jaki wpływ mają na niego konkretne wydarzenia 🧸🏎️ Charlie jest postacią, która ma problemy z wyrażaniem własnego zdania. Jest tą bierną osobą w grupie, której nikt nie dostrzega. Odpowiada mu to, nie czuje potrzeby stawania w centrum zainteresowania 🥺❤️‍🩹 W książce pojawia się również wiele osób, które wspierają Charliego. Są to oprócz przyjaciół dorośli. Nasz główny bohater nie jest postacią odbitą od szablonu, jest całkowicie nieprzeciętny i wyjątkowy❤️ Pojawia się tam bardzo realistyczna relacja między siostrą, a głównym bohaterem. Podobało mi się to, że nie była ona ani demonizowana, ani cukierkowa. Rodzeństwo kłóciło się i nie spędzało ze sobą wiele czasu, jednak w sytuacjach kryzysowych mogli na siebie liczyć 💞 Dzięki przyjaciołom utrzymuje on kontakt z rówieśnikami. Chodzi z Partrickiem i jego siostrą na imprezy gdzie poznaje wiele osób 🪩 Jednak nie przypadło mi do gustu podejście głównego bohatera do używek, które spłycało nieco ten temat. Nasz główny bohater jest bardzo emocjonalny i posiada traumę, którą stara się przepracować z terapeutą. Charlie przechodzi przez liczne kryzysy, jednakże stara się sobie z nimi radzić🧡 Książka z morałem, ale na pewno nie dla osób bardzo wrażliwych💔 3,5/5⭐️

„Zalety bycia niewidzialnym” to książka pisana w formie listów, które treścią przypominają kartki wyrwane z pamiętnika. Obserwujemy proces dorastania głównego bohatera i to, jaki wpływ mają na niego konkretne wydarzenia 🧸🏎️ Charlie jest postacią, która ma problemy z wyrażaniem własnego zdania. Jest tą bierną osobą w grupie, której nikt nie dostrzega. Odpowiada mu to, nie...

Znam ludzi, którzy powtarzają, że szkoda im czasu na wracanie do raz czytanych książek. Ja do nich akurat nie należę. Każda bowiem lektura, nawet dobrze znanej książki, jest inna, bo jej odbiór zależy od bardzo wielu czynników. Kiedy więc zobaczyłam wznowienie powieści Stephena Chboskyego, którą czytałam wiele lat temu z filmową okładką i tytułem Charlie, od razu wiedziałam, że chcę do niej wrócić. Bo Zalety bycia niewidzialnym to jedna z tych młodzieżowych powieści (chyba w czasie, gdy ją czytałam nie używało się terminu "young adult"),które z biegiem lat nie tracą na aktualności mimo zmieniających się realiów.

Oczywiście pierwszym, co rzuca się w oczy, jest okładka książki z bardzo wymowną i współgrającą z tytułem grafiką. Sama okładka ma przyjemną, lekko chropowatą fakturę. A dodatkową ozdobą tego wydania są oczywiście barwione brzegi. Tak atrakcyjne wydanie jest doskonałym magnesem dla czytelnika i czyni z powieści doskonały pomysł na prezent. Ale najważniejsze jest to, że za tymi wszystkimi ozdobnikami kryje się wartościowe wnętrze i niezapomniana opowieść.

Jeśli powiem, że jest to powieść epistolarna, pewnie wiele osób poczuje nieprzyjemny dreszcz, bo termin brzmi strasznie "szkolnie". Ale powieści dla młodych odbiorców pisane w formie listów - także jednostronnych - nie są przecież niczym nowym. Wystarczy wspomnieć choćby znaną powieść Jean Webster Tajemniczy opiekun, którą pochłaniały czytelniczki z mojego pokolenia. Ta forma przekazu ma oczywiście swoje ograniczenia, jednak autor doskonale je rozumie i nie wykracza poza ramy, a jednocześnie fantastycznie wykorzystuje atuty.

Historia Charliego jest jednocześnie osobista, jednostkowa, ale do pewnego stopnia uniwersalna. Dotyka czułych punktów nastoletnich doświadczeń - poczucia wyobcowania, pragnienia przynależności, nawiązywania przyjaźni, pierwszych zauroczeń i doświadczeń erotycznych. Z wieloma z nich utożsami się niejeden nastoletni czytelnik, mimo że akcja powieści rozgrywa się na początku lat 90., a bohaterowie nie mają dostępu ani do osobistych telefonów, ani do mediów społecznościowych.

Jednocześnie doświadczenia Charliego wykraczają też poza typowe dla tego wieku. Ten wrażliwy, wycofany, ale też inteligentny chłopak pozostaje zawsze nieco na uboczu, przez co widzi i słyszy znacznie więcej niż pochłonięci sobą rówieśnicy. Opisuje to wszystko na swój własny, nieporadny jeszcze sposób, wyjęty poza fachowe nazwy i spostrzeżenia. Dzięki jego intymnej relacji odbiorca współdoświadcza z Charliem świata i odkrywa jego jasne, ale i ciemne strony.

W tej powieści wiele dzieje się między wierszami, ponieważ nie wszystkie doświadczenia bohater potrafi zdefiniować i zrozumieć. Dzięki temu autor łagodzi nieco wydźwięk traumatyzujących przeżyć bohatera, nie odbierając im mocy. Przekaz jest nie tylko dostosowany językowo do nastoletniego odbiorcy, ale też dostrojony emocjonalnie do jego możliwości percepcyjnych. I choć poruszone zostają tu bardzo trudne, bolesne kwestie, powieść można zaproponować nastolatkom - w moim odczuciu od 15. roku życia. Mimo iż to zupełnie odmienna opowieść, postawiłabym ją w jednym szeregu choćby z Mocnymi słowami Kimberly Brubaker Bradley, która również porusza trudne tematy za pomocą dziecięcego języka i empatycznie odwołując się do wrażliwości nastoletniego odbiorcy.

Powieść kipi od emocji nie zawsze wyrażonych wprost słowami i podobnie wiele emocji wzbudza w czytelniku - i to nie tylko tym docelowym. Również do mnie trafiła w wielu aspektach i poruszyła czułe punkty. Jest w niej sporo melancholii i głęboki smutek, ale też piękno, radość i nadzieja. To taka historia obyczajowa, która wyciska łzy i czule otula ramionami. Obnaża trudne doświadczenia wieku nastoletniego, ale też udowadnia, że na końcu tunelu naprawdę widać światło, a przetrwanie nie jest jedynie pustym frazesem. Dotyka bolesnych tematów i uczy empatii oraz uważności na drogowego człowieka, jednocześnie pokazując, że wszyscy popełniamy błędy.

To rzeczywiście ponadczasowa historia, do której wróciłam nie bez lęku, ale wyszłam z tego spotkania pewna, że z czystym sercem polecać ją mogę młodzieży. A jeśli uda mi się namówić do czytania dorosłych, to będę pewna, że ukoi ich wewnętrzne dziecko i poruszy do głębi. Empatyczna, wartościowa i wiarygodna historia, która nie jest ani ckliwą opowiastką, ani przygnębiającym zapisem traum i porażek. Napisana prosto i pięknie zarazem, jest celebracją wrażliwości i uważności na drugiego człowieka. Jest też kopalnią tematów do rozmów z młodzieżą i jedną z prawdziwie międzypokoleniowych opowieści.

Znam ludzi, którzy powtarzają, że szkoda im czasu na wracanie do raz czytanych książek. Ja do nich akurat nie należę. Każda bowiem lektura, nawet dobrze znanej książki, jest inna, bo jej odbiór zależy od bardzo wielu czynników. Kiedy więc zobaczyłam wznowienie powieści Stephena Chboskyego, którą czytałam wiele lat temu z filmową okładką i tytułem Charlie, od razu...

Miałxm ogromne oczekiwania. Pomijając piękne wydanie, po tyle pozytywnych recenzjach i zachwytach myślałxm, że to będzie kolejny ulubieniec. Jak możecie się domyślić – nie wyszło. Po tytule spodziewałxm się historii opowiedzianej z perspektywy osoby na uboczu, która tylko obserwuje, ale Charlie tak naprawdę jest w środku wydarzeń. Ma grupę przyjaciół, przeżywa swoje "podboje" miłosne, jest zaangażowany np. w życie siostry. Mimo jego wykreowania jako uważnego, wrażliwego i, jakkolwiek źle to może nie zabrzmieć, zwykłego, to Charlie nie jest osobą, którą bym polubiłx i nie jest też bohaterem, z którym sympatyzowałxm. W pewnym momencie przyłapałxm się na tym, że w sumie nie interesuje mnie, co się z nim stanie, a skoro poznajemy historię jego oczami, to tak nie powinno być. Wiem, że prawdopodobnie zakończenie powinno to tłumaczyć, ale mi się to nie spina. Opisane było mnóstwo przykrych rzeczy, ale zupełnie mnie one nie obeszły. Sama konstrukcja zbioru listów do nas, czytelników, była ciekawa. Jasne, było kilka dobrych wątków i kilka(naście) świetnych fragmentów, ale one i tak nie przeważają nad resztą, która była po prostu okey. Wydaje mi się, że szybko stanie się dla mnie niewidzialna wśród pozostałych 😕😕😕

Miałxm ogromne oczekiwania. Pomijając piękne wydanie, po tyle pozytywnych recenzjach i zachwytach myślałxm, że to będzie kolejny ulubieniec. Jak możecie się domyślić – nie wyszło. Po tytule spodziewałxm się historii opowiedzianej z perspektywy osoby na uboczu, która tylko obserwuje, ale Charlie tak naprawdę jest w środku wydarzeń. Ma grupę przyjaciół, przeżywa swoje...

⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️/5
„Nie wszyscy mają smutną historię, Charlie, a nawet jeśli mają, to niczego nie usprawiedliwia.”

O tej książce nie da się powiedzieć złego słowa. Podeszłam do niej sceptycznie, jak do wszystkiego, co jest z jakiegoś powodu popularne, lecz tym razem wcale się nie zawiodłam.
Ta piękna okładka skrywa jeszcze piękniejsze wnętrze - o ile jest to możliwe. Totalna gratka dla okładkowych srok: minimalistyczna, lecz rzucająca się w oczy jasnym, żywym kolorem. Nie zapominajmy także o barwionych brzegach! Wygląda po prostu cudownie 🤩

Całość pisana jest w formie listów do nieznajomego przyjaciela, dzięki czemu pozycję tą czyta się naprawdę ekspresowo. Nie wiadomo, w którym momencie z piątej strony robi się pięćdziesiąta piąta, a chwilę później dociera się do tej ostatniej. Szybka, lecz bardzo poruszająca, a zarazem pouczająca lektura. Otworzyła mi oczy na wiele kwestii, na które dotychczas nie zwracałam uwagi - i domyślam się, że nie tylko ja. Mimo że żadnej z postaci nie poznajemy osobiście, jedynie poprzez opisy Charliego, to są oni na tyle dobrze przedstawieni, że ma się wrażenie jakby znało się ich naprawdę. Prawdziwą sympatię obudzili we mnie Sam, Patrick oraz Bill. Wszyscy oni traktowali Charliego naprawdę serdecznie, a swoim zachowaniem w pełni zasłużyli na nazwanie się jego przyjaciółmi.

Najważniejsze jest to, że każdy z tej książki wyciągnie inny morał. Śmiem przypuszczać, że gdy po raz kolejny po nią sięgnę pozycję, a jestem święcie przekonana, że taki czas nastąpi, wyciągnę z niej inną lekcję niż po przeczytaniu jej po raz pierwszy. Natomiast sam Charlie pokazuje nam, że popełnianie błędów jest nieodłączną częścią życia, a naszym zdaniem jest ich akceptacja. Można poradzić sobie ze wszystkim, trzeba tylko chcieć.
*collab*

⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️/5
„Nie wszyscy mają smutną historię, Charlie, a nawet jeśli mają, to niczego nie usprawiedliwia.”

O tej książce nie da się powiedzieć złego słowa. Podeszłam do niej sceptycznie, jak do wszystkiego, co jest z jakiegoś powodu popularne, lecz tym razem wcale się nie zawiodłam.
Ta piękna okładka skrywa jeszcze piękniejsze wnętrze - o ile jest to możliwe. Totalna...

Bardzo chciałam polubić tę książkę, ale mam wrażenie, że po przekroczeniu pewnego progu jest ciężko. Mając już +20 lat, czuję, że nie mówi się w jej kontekście o wielu dokuczliwych rzeczach.

Np. sam Charlie, który jest bohaterem, zgadzam się, wrażliwym, ale bardzo dużo mu się z tego powodu odpuszcza. Nikt nie pisze o tym, że jest świadkiem gwałxtu i nic z tym nie robi, bo będąc w tym wieku niby nie rozumie, że to coś złego? I orientuje się po fakcie? Serio? Dodatkowo, faktycznie ma wokół siebie dużo różnych ludzi, ale on sam również nie jest święty i tą swoją wrażliwością często manipuluje. Płacze albo zamyka się w sobie kiedy coś pójdzie nie po jego myśli, np. wtedy, kiedy dziewczyna która mu się podoba, wyraźnie nie odwzajemnia jego uczuć. A przy tym Charlie rani inną dziewczynę, zdając sobie z tego sprawę. Później, analizując różne sytuacje, zdaje sobie sprawę, że te zachowania były głupie, ale - jak zwykle - za późno.

Ale przechodząc do pozytywów: język jest przystępny, lekki, dobrze się tę książkę czyta dzięki temu. Forma listów zdecydowanie ułatwia przejście przez Chistorię Charliego w roli adresata jego listów, bo czytelnik tak właśnie może się poczuć.

Prostota tej książki, realność jej postaci, wielość bohaterów, którzy reprezentują różne cechy, również zasługuje na docenienie.

Książka porusza masę problemów związanych nie tylko z dorastaniem, ale również z wszystkim przed, po i pomiędzy. Z żałobą, z samoakceptacją, z samotnością itd.

Ogólnie uważam że to dobra pozycja i może za parę lat do niej wrócę z czystą głową, polecałabym ją jednak tak do 16 roku życia, bo nie wiem czy wyżej poczuje się ją tak samo.

(we współpracy z We Need Ya)

Bardzo chciałam polubić tę książkę, ale mam wrażenie, że po przekroczeniu pewnego progu jest ciężko. Mając już +20 lat, czuję, że nie mówi się w jej kontekście o wielu dokuczliwych rzeczach.

Np. sam Charlie, który jest bohaterem, zgadzam się, wrażliwym, ale bardzo dużo mu się z tego powodu odpuszcza. Nikt nie pisze o tym, że jest świadkiem gwałxtu i nic z tym nie robi, bo...

𝙍𝙀𝘾𝙀𝙉𝙕𝙅𝘼/ „Zalety bycia niewidzialnym” - Stephen Chbosky

[współpraca reklamowa]

Hejka! Dzisiaj przychodzę do was z recenzją, moim zdaniem dosyć specyficznej książki. Dlaczego? Nie ma tu fabuły, nie ma głównego wątku, na którym czytelnik może się skupić.

„Zalety bycia niewidzialnym” to historia nastolatka, Charliego, który zmaga się ze swoimi problemami, ale też z problemami innych, które na niego oddziałują. Tytuł zobowiązuje bo główny bohater faktycznie jest niewidzialny, stoi na uboczu i obserwuje życie innych. Swoimi obserwacjami dzieli się z adresatem jego listów i szczerze, bardzo spodobała mi się ta forma książki. Czytelnik może poczuć się jakby to właśnie do niego były adresowane te listy<3

Znalazłam mnóstwo trafiających do mnie cytatów! Naprawdę jest to cudownie napisana książka, ale jednocześnie prosto. Czytanie przyjdzie wam z łatwością bo nie jest to poetycki język. Ale pomimo tego i tak niektóre fragmenty zmuszają do refleksji.

„𝒩𝒾𝑒 𝓌𝒾𝑒𝓂, 𝒸𝓏𝓎 𝓀𝒾𝑒𝒹𝓎𝓀𝑜𝓁𝓌𝒾𝑒𝓀 𝓈𝒾𝑒̨ 𝓉𝒶𝓀 𝒸𝓏𝓊ł𝑒𝓈́. 𝒥𝒶𝓀𝒷𝓎𝓈́ 𝒸𝒽𝒸𝒾𝒶ł 𝓏𝒶𝓈𝓃𝒶̨𝒸́ 𝓃𝒶 𝓉𝓎𝓈𝒾𝒶̨𝒸 𝓁𝒶𝓉. 𝒜𝓁𝒷𝑜 𝓌 𝑜𝑔𝑜́𝓁𝑒 𝓃𝒾𝑒 𝒾𝓈𝓉𝓃𝒾𝑒𝒸́. 𝒜𝓁𝒷𝑜 𝒸𝒽𝑜𝒸𝒾𝒶𝓏̇ 𝓃𝒾𝑒 𝒷𝓎𝒸́ 𝓈́𝓌𝒾𝒶𝒹𝑜𝓂𝓎𝓂, 𝓏̇𝑒 𝒾𝓈𝓉𝓃𝒾𝑒𝒿𝑒𝓈𝓏. 𝒜𝓁𝒷𝑜 𝒸𝑜𝓈́ 𝓌 𝓉𝓎𝓂 𝓈𝓉𝓎𝓁𝓊.”

Jestem pewna, że wielu czytelników znajdzie odzwierciedlenie siebie w głównym bohaterze. Każdy z nas tak jak Charlie popełnia błędy, uczy się na nich, może się pogubić w swoim życiu, ale przesłanie tej historii jest piękne, ponieważ końcowo Charlie wychodzi na prostą i żyje. I każdy z nas też w końcu odnajdzie najlepszą drogę, którą może iść 🤍 Nie trafia ta książka do mojej topki, bo coś mi w niej brakowało, ale w 100% mogę wam ją polecić <3

★★★★/5

𝙍𝙀𝘾𝙀𝙉𝙕𝙅𝘼/ „Zalety bycia niewidzialnym” - Stephen Chbosky

[współpraca reklamowa]

Hejka! Dzisiaj przychodzę do was z recenzją, moim zdaniem dosyć specyficznej książki. Dlaczego? Nie ma tu fabuły, nie ma głównego wątku, na którym czytelnik może się skupić.

„Zalety bycia niewidzialnym” to historia nastolatka, Charliego, który zmaga się ze swoimi problemami, ale też z...