Książka, o tych którzy powodowani wielką miłością do sztuki przemierzali Europę podczas wojennej zawieruchy i ratowali niszczone i grabione przez nazistów dzieła sztuki. Niezmordowani, wytrwali ludzie, którzy ryzykowali swoje życie, aby ocalić arcydzieła i sprawić, żeby przyszłe pokolenia mogły je nadal podziwiać.
Na pewno jest to wartościowa pozycja, ale niestety nie bez wad. Autor chyba nie mógł się zdecydować czy chce napisać typową literaturę faktu czy beletrystyczną opowieść o "obrońcach skarbów". W rezultacie powstała książka, którą momentami ciężko się czyta, bo przez połączenie tych dwóch gatunków bywa chaotyczna i zbyt rozwlekła. Również gdyby jej treść była nieco bardziej skondensowana to na pewno czytałoby się ją lepiej. Ale mimo wszystko polecam, bo można naprawdę dużo dowiedzieć się o tych odważnych ludziach, o najsłynniejszych dziełach sztuki zrabowanych przez nazistów, a także o samych nazistach, także tych najsłynniejszych. Podobało mi się też to, w jaki sposób zostali sportretowani poszczególni członkowie Sekcji Zabytków, Dzieł Sztuki i Archiwów - każdy z utrwalonych na kartach książki "obrońców skarbów" dał się poznać jako "żywy człowiek", każdy o innym charakterze, usposobieniu.

Książka, o tych którzy powodowani wielką miłością do sztuki przemierzali Europę podczas wojennej zawieruchy i ratowali niszczone i grabione przez nazistów dzieła sztuki. Niezmordowani, wytrwali ludzie, którzy ryzykowali swoje życie, aby ocalić arcydzieła i sprawić, żeby przyszłe pokolenia mogły je nadal podziwiać.
Na pewno jest to wartościowa pozycja, ale niestety nie bez...

Sam temat bardzo ciekawy, problem zaginionych dzieł sztuki bardzo mnie interesuję, jednak sposób pisania bardzo mnie irytował. Nieumiejętne przeskakiwanie z biografii, do historii, gdzieś pomiędzy pojawiły się dialogii... nie wiem, według mnie dość nie spójne dzieło. Dodatkowo autorzy mogliby podać więcej informacji na temat zaginionych/odnalezionych dzieł, np. ich obecna lokalizacja, czy zostały oddane ich oryginalnym właścicielom - załączone informacje są tylko ogólnikowe, a chciałam poznać szczegóły.

Sam temat bardzo ciekawy, problem zaginionych dzieł sztuki bardzo mnie interesuję, jednak sposób pisania bardzo mnie irytował. Nieumiejętne przeskakiwanie z biografii, do historii, gdzieś pomiędzy pojawiły się dialogii... nie wiem, według mnie dość nie spójne dzieło. Dodatkowo autorzy mogliby podać więcej informacji na temat zaginionych/odnalezionych dzieł, np. ich obecna...

Robert Edsel wykonał kapitalną pracę przy "Obrońcach Skarbów". Zgromadził ogromną ilość materiałów źródłowych, dokonał głębokiej ich analizy oraz przedstawił je w formie przyswajalnej dla czytelnika niekoniecznie znającego i interesującego się wydarzeniami i realiami II Wojny Światowej.
Każdy z lekcji historii wyniósł zapewne informacje o tym jak straszliwa to była wojna i ile istnień ludzkich pochłonęła. Natomiast w ogóle nie mówi się o tym jak Hitler, przy pomocy swoich najbardziej zaufanych ludzi, chciał rozgrabić cały dobytek kulturowy Europy Zachodniej. Mam tu na myśli kradzież obrazów, rycin, posągów, rzeźb, inkunabułów oraz innych dóbr stanowiących o historii i rozwoju cywilizacyjnym danego miejsca. W tym momencie do akcji wkraczają Obrońcy Zabytków, specjalna komórka powołana przez Aliantów, której głównym celem jest uratowanie zagrabionego dziedzictwa kulturowego.
Ta książka otwiera nam oczy na wiele faktów, o których nie mieliśmy pojęcia.
Akcja rozpoczyna się w połowie 1944 roku i ciągnie aż do końca wojny, a nawet kilka miesięcy dłużej. Ukazana jest ona z perspektywy kilkunastu Obrońców, którzy chronią przed dewastacją najważniejsze zabytki i poszukują niemieckich repozytoriów czyli miejsc, w których Niemcy przetrzymywali skradzione antyki i dzieła sztuki.
Szczerze polecam, pozycja interesująca, wciągająca, godna uwagi.

Robert Edsel wykonał kapitalną pracę przy "Obrońcach Skarbów". Zgromadził ogromną ilość materiałów źródłowych, dokonał głębokiej ich analizy oraz przedstawił je w formie przyswajalnej dla czytelnika niekoniecznie znającego i interesującego się wydarzeniami i realiami II Wojny Światowej.
Każdy z lekcji historii wyniósł zapewne informacje o tym jak straszliwa to była wojna i...

Książka Roberta Edsela jest w gruncie rzeczy lekko zbeletryzowaną pozycją historyczną. Autor opisuje w niej, w jaki sposób udało się odnaleźć wiele dzieł sztuki, zrabowanych przez hitlerowców. Edsel swoimi bohaterami nie czyni anonimowych członków MFAA, lecz wybiera kilku z nich - w większości Amerykanów, w tym George'a Stouta, będącego nieformalnym liderem całej grupy. Sporo ciepłych słów poświęca Francuzce Rose Valland, pracującej w paryskim muzeum Jeu de Paume przy Luwrze. Była ona francuskim szpiegiem, członkiem ruchu oporu. To dzięki informacjom, jakie zebrała Valland udało się odzyskać wiele zagrabionych dzieł sztuki, m.in. te przewiezione do Neuschwanstein. W większym stopniu jest to zatem książka poświęcona ludziom, ich wysiłkom, trudnościom, jakich doświadczali, oddająca im hołd (szkoda, że tylko kilku z nich),a nie książka o samych dziełach sztuki. Wolałabym dowiedzieć się czegoś więcej na temat tego, co ocalało, a co zostało zniszczone lub nigdy nie odnalezione. Było to dla mnie ciut rozczarowujące, ale i tak temat jest dla mnie na tyle ciekawy, że przeczytałam ją z wypiekami na twarzy. Ciarki przebiegały mi po plecach, kiedy myślałam sobie, że arcydzieła takie jak obrazy Leonarda da Vinci, Tycjana, Rubensa, Caravaggia i wielu, wielu innych artystów, mogły ulec zniszczeniu. Szkoda też, że w publikacji nie znalazło się miejsce dla polskich "obrońców skarbów" - nasz kraj jest, jak zwykle, potraktowany marginalnie.

Książka Roberta Edsela jest w gruncie rzeczy lekko zbeletryzowaną pozycją historyczną. Autor opisuje w niej, w jaki sposób udało się odnaleźć wiele dzieł sztuki, zrabowanych przez hitlerowców. Edsel swoimi bohaterami nie czyni anonimowych członków MFAA, lecz wybiera kilku z nich - w większości Amerykanów, w tym George'a Stouta, będącego nieformalnym liderem całej grupy....

Pozycja ciekawa, ale strasznie ciężka w odbiorze. Przez całą książkę miałem wrażenie, że autor nie mógł się zdecydować czy chciał zrobić książkę fabularną, czy typowo historyczną. Przez to książka jest nijaka i momentami męcząca.

Pozycja ciekawa, ale strasznie ciężka w odbiorze. Przez całą książkę miałem wrażenie, że autor nie mógł się zdecydować czy chciał zrobić książkę fabularną, czy typowo historyczną. Przez to książka jest nijaka i momentami męcząca.

Bardzo ciekawa książka, może na początku ciężko przyswoić taką ilość informacji jaka serwuje autor, ale im dłużej ją czytałam tym bardziej mnie wciągała. Polecam.

Bardzo ciekawa książka, może na początku ciężko przyswoić taką ilość informacji jaka serwuje autor, ale im dłużej ją czytałam tym bardziej mnie wciągała. Polecam.

Zaczęłam czytać - i przestałam. Może kiedyś wrócę.

Zaczęłam czytać - i przestałam. Może kiedyś wrócę.

Wciagajaca od samego początku. mimo wielu książek historycznych nigdy nie czytałem o zagrabionych dziełach sztuki. Serdecznie polecam, dobre opisy a późniejsze obrazy świetnie pozwalają wyobrazić całą scenerię działań obrońców sztuki.

Wciagajaca od samego początku. mimo wielu książek historycznych nigdy nie czytałem o zagrabionych dziełach sztuki. Serdecznie polecam, dobre opisy a późniejsze obrazy świetnie pozwalają wyobrazić całą scenerię działań obrońców sztuki.

Dam szansę w wolnej chwili, czyli raczej nieprędko....

Dam szansę w wolnej chwili, czyli raczej nieprędko....

Inna strona wojny pokazująca, że żołnierze nie tylko byli od walki

Inna strona wojny pokazująca, że żołnierze nie tylko byli od walki