Książka przewraca do góry nogami wszystkie stereotypy i wyobrażenia na temat westernu. Powieść jest przy tym defetystyczną historią ukazująca upadłą ludzką naturę. Ciężki kaliber, który doszczętnie dziurawi na ser szwajcarski mitologię dzikiego zachodu, Jednakże przy tym srogim gwałcie na westernowym gatunku, wciąga w swoją ponurą fabułę. A ta przepełniona jest filozofią egzystencjalistów, demaskuje człowieka i jego naturę w obliczu lęku, zagrożenia, i niechybnej śmierci. W oczekiwaniu miał być lekki western a trafił się rasowy antywestern o filozoficzno- egzystencjalnym zabarwieniu.

Książka przewraca do góry nogami wszystkie stereotypy i wyobrażenia na temat westernu. Powieść jest przy tym defetystyczną historią ukazująca upadłą ludzką naturę. Ciężki kaliber, który doszczętnie dziurawi na ser szwajcarski mitologię dzikiego zachodu, Jednakże przy tym srogim gwałcie na westernowym gatunku, wciąga w swoją ponurą fabułę. A ta przepełniona jest filozofią...

Miałem chwilę zawahania - dać 5 czy 6. Zresztą, jakie to ma znaczenie? Na pewno na korzyść działało tutaj skojarzenie jakie miałem między światem "Ciężkich czasów" a tym co lubię oglądać na dużym ekranie. Myślę, że bracia Coen znają Doctorow'a - bo ich "Fargo" ustawicznie pojawiało mi się w głowie podczas czytania.
Zniechęcił mnie język, parafrazując klasyka - nie o taki western walczyłem.

Osada "Ciężki czasy" jest umowna, jej istnienie wyraża się tylko w decyzji mieszkańców. Czy wolą kierować się człowieczeństwem czy tylko pokierują się instynktami równie miernymi jako oni sami.

Miałem chwilę zawahania - dać 5 czy 6. Zresztą, jakie to ma znaczenie? Na pewno na korzyść działało tutaj skojarzenie jakie miałem między światem "Ciężkich czasów" a tym co lubię oglądać na dużym ekranie. Myślę, że bracia Coen znają Doctorow'a - bo ich "Fargo" ustawicznie pojawiało mi się w głowie podczas czytania.
Zniechęcił mnie język, parafrazując klasyka - nie o taki...

Gdyby zacząć przygodę z westernem i Dzikim Zachodem od „Witajcie w...”, byłaby ona bardzo krótka. Doctorow „idzie na całość”: próżno szukać tutaj Gary'ego Coopera odjeżdżającego ku zachodzącemu słońcu, tutaj – czy tego chcemy czy nie - rządzi Zły Człowiek z Bodie. Ale czy tylko on jest zły? Ezra, Szwed, Rosjanin, Molly i Blue oczywiście. Żyją swoim życiem, żyją w społeczności, ale jakby sami, mają swoje obowiązki i zapominają o nich z chęci zysku, strachu, nad którym trudno zapanować, albo ze zwykłej obojętności. Nawet w grupie nie są siłą, bo nie ma żadnej grupy. Długa droga od tchórzostwa do „umiarkowanej” odwagi burmistrza nie rokuje najlepiej na przyszłość. Kolejny Zły Człowiek pewnie to zweryfikuje, bo jak powiedział Blue „... nic się nie mnoży prócz kłopotów”. Powieść jako relacja głównego bohatera czyni ją bardziej prawdziwą w odbiorze, żadnych ozdobników, metafor jedynie suche fakty. Happy end jest wyjątkowo ulotny.

Gdyby zacząć przygodę z westernem i Dzikim Zachodem od „Witajcie w...”, byłaby ona bardzo krótka. Doctorow „idzie na całość”: próżno szukać tutaj Gary'ego Coopera odjeżdżającego ku zachodzącemu słońcu, tutaj – czy tego chcemy czy nie - rządzi Zły Człowiek z Bodie. Ale czy tylko on jest zły? Ezra, Szwed, Rosjanin, Molly i Blue oczywiście. Żyją swoim życiem, żyją w...

Po latach od przeczytania ten świetny - acz kompletnie niekanoniczny - "western" Doctorowa kojarzy mi się z rownie znakomitą "trylogią pogranicza" książkami Cormaca McCarthy;ego, gdzie zło także nie przegrywa

Po latach od przeczytania ten świetny - acz kompletnie niekanoniczny - "western" Doctorowa kojarzy mi się z rownie znakomitą "trylogią pogranicza" książkami Cormaca McCarthy;ego, gdzie zło także nie przegrywa

Doskonała fatalistyczna powieść z czasów amerykańskiej gorączki złota. Ciekawa analiza zachowania bohaterów w obliczu skrajnie trudnych warunków życia i ciągłego niebezpieczeństwa. Świetnie skrojone postaci i wartka chociaż przygnębiająca akcja, Bardzo dobry debiut amerykańskiego klasyka.

Doskonała fatalistyczna powieść z czasów amerykańskiej gorączki złota. Ciekawa analiza zachowania bohaterów w obliczu skrajnie trudnych warunków życia i ciągłego niebezpieczeństwa. Świetnie skrojone postaci i wartka chociaż przygnębiająca akcja, Bardzo dobry debiut amerykańskiego klasyka.

Cyt.:
„Prawda jest taka: jeżeli nie zrujnuje człowieka susza albo wichura, to przyjedzie pijany diabeł z rewolwerem w szponach i go wykończy.”
Edgar Laurence Doctorow, „Witajcie w Ciężkich Czasach”

„Witajcie w Ciężkich Czasach” /tytuł oryginału „Welcome to Hard Times”/ to literacki debiut Edgara Laurence Doctorowa, nieżyjącego już pisarza i wykładowcy uniwersyteckiego, zaliczanego do czołówki pisarzy amerykańskich. Debiutował tą powieścią w roku 1960 mając 29 lat.

Z debiutem Doctorowa związana jest dość zabawna historia: pracował on wówczas w nowojorskim biurze wytwórni filmowej Columbia, zajmując się czytaniem i oceną napływających do wytwórni scenariuszy westernów, dominującego wówczas gatunku produkcji filmowej. Zniechęcony schematycznością i powtarzalnością napływających tekstów, niejako odreagowując sztampowość, postanowił napisać własny tekst. Początkowo powstało opowiadanie, które z czasem przekształciło się w powieść. Książka odniosła spory sukces. Kilka lat później została zekranizowana a główną rolę zagrał Henry Fonda.

Akcja powieści rozgrywa się w drugiej połowie XIX wieku w niewielkim miasteczku u podnóża gór. Miasteczek takich istniało dziesiątki w czasie trwającej wówczas „gorączki złota” na Terytorium Dakoty. Niewielka społeczność prowadzi spokojne życie i egzystuje w miarę nieźle, dzięki znajdującej się w pobliżu kopalni złota, gdy pewnego dnia w mieście pojawia się Zły Człowiek z Bodie i świat mieszkańców wali się w gruzy. Zły Człowiek z Bodie morduje mieszkańców, pali miasteczko i wynosi się w sobie tylko znanym kierunku. Część mieszkańców ucieka a w osadzie zostaje jedynie garstka tych, którzy ocaleli z zagłady, w tym burmistrz Blue, główny narrator powieści. Dzięki uporowi i determinacji burmistrza miasteczko pomału zaczyna dźwigać się z popiołów. Czy Zły Człowiek z Bodie powróci?

Choć poznajemy tożsamość Złego Człowieka z Bodie, to autor unika wymieniania jego nazwiska. Jest on wyłącznie Zły, stanowi niejako alegorię zła, z którym przychodzi nam się mierzyć. Doctorow, niczym w Księdze Hioba czy biblijnej opowieści o Sodomie i Gomorze pyta – dlaczego niewinni cierpią? Dlaczego Bóg pozwala by na ziemi istniało zło? Czy miasteczko zniknie z powierzchni ziemi, bo nie znajdzie się w nim dziesięciu sprawiedliwych?

Cyt.:
„Za pierwszym razem uciekłem przed Złym, za drugim stawiłem mu czoło, ale obydwa razy przegrałem. Cokolwiek bym zrobił, przegrać musiałem.”
Edgar Laurence Doctorow, „Witajcie w Ciężkich Czasach”

Doctorow w „Witajcie w Ciężkich Czasach” zmienił zupełnie dotychczasowy schemat westernu. Jego powieść jest nazywana często „antywesternem”. Nie ma tu bohaterów, walecznych herosów – są antybohaterowie: do bólu zwykli ludzie, pełni słabości, tchórzliwi, pilnujący wyłącznie własnego interesu. Zagrożenie nie konsoliduje społeczności – każdy chce wyłącznie spokoju, każdy mierzy się ze swoimi słabościami i swoim sumieniem. Powieść „Witajcie w Ciężkich Czasach” wprowadziła do westernu całkiem nowe elementy, powodując, że stał się on zupełnie inny, bardziej realny.

Mroczna i klimatyczna, ukazująca szaleństwo tkwiące w ludzkiej naturze. Niezwykła powieść o zwykłych ludziach, ludzkich namiętnościach i marzeniach.

Polecam.

Cyt.:
„Prawda jest taka: jeżeli nie zrujnuje człowieka susza albo wichura, to przyjedzie pijany diabeł z rewolwerem w szponach i go wykończy.”
Edgar Laurence Doctorow, „Witajcie w Ciężkich Czasach”

„Witajcie w Ciężkich Czasach” /tytuł oryginału „Welcome to Hard Times”/ to literacki debiut Edgara Laurence Doctorowa, nieżyjącego już pisarza i wykładowcy uniwersyteckiego,...

Doktorow to amerykański klasyk. Autor chętnie filmowanych powieści historycznych, wykładowca kalifornijskiego uniwersytetu, wreszcie znakomity redaktor (współpracował z Ianem Flemingiem i Ayn Rand). Debiutował w 1960 roku westernem Witajcie w Ciężkich Czasach, który zresztą szybko został zekranizowany. Już w tej powieści udowodnił, że najbardziej pociąga go panorama społeczeństwa oraz krytyka zachodzących w nim zmian.

Książka stanowi kronikę spisaną przez samozwańczego burmistrza Ciężkich Czasów, małego miasteczka położonego gdzieś wśród prerii Dakoty i żyjącego z kopalni złota położonej kilka godzin drogi dalej. Zaraz na początku pojawia się tam Zły Człowiek z Bodie, oprych, który w pijackim szale zabija kilku jego mieszkańców, a większość domów spala. Ludzie opuszczają zgliszcza i na miejscu zostaje tylko kilka osób, wściekłych na siebie, że nie odważyli się przeciwstawić bandycie.

Zmarli zostają pochowani, wypalone deski uprzątnięte, studnia reaktywowana. Główny bohater, Willm przejmuje opiekę nad osieroconym chłopcem oraz przekonuje swoją ukochaną do pozostania na miejscu. Miasteczko powoli się odradza. Pojawiają się nowi mieszkańcy, Zar otwiera saloon, Jenks przejmuje funkcję szeryfa. Jednak ci, którzy przeżyli spotkanie ze Złym Człowiekiem z Bodie, nie mogą o nim zapomnieć…

Witajcie w Ciężkich Czasach jest powieścią króciutką, ale dobrze napisaną, intrygującą i wciągającą. Ciut metaforyczną, z pewnością poruszającą i pokazującą prozę życia na Dzikim Zachodzie. Ponury obraz rzeczywistości balansuje tu niekiedy na granicy groteski i z pewnością różni się od tego, z którym Doktorow miał do czynienia, czytając scenariusze w wytwórni Columbia. Stanowi jednak doskonałą odtrutkę na klasyczne westernowe schematy. Mnie przypadł do gustu. Może przypadnie do gustu i tobie?

Więcej recenzji:
https://zdalaodpolityki.pl/category/ksiazka/

Doktorow to amerykański klasyk. Autor chętnie filmowanych powieści historycznych, wykładowca kalifornijskiego uniwersytetu, wreszcie znakomity redaktor (współpracował z Ianem Flemingiem i Ayn Rand). Debiutował w 1960 roku westernem Witajcie w Ciężkich Czasach, który zresztą szybko został zekranizowany. Już w tej powieści udowodnił, że najbardziej pociąga go panorama...

Opisane sytuację balansują na granicy realizmu i metafory, przez co momentami pewne zdarzenia i zachowania bohaterów mogą irytować swoją niewiarygodnością. Na pewno nie zachwyciła mnie swoim kunsztem językowym. Ja dla mnie jest po prostu napisana poprawnie i ciekawie. Lubię antywestern, więc polecam.

Opisane sytuację balansują na granicy realizmu i metafory, przez co momentami pewne zdarzenia i zachowania bohaterów mogą irytować swoją niewiarygodnością. Na pewno nie zachwyciła mnie swoim kunsztem językowym. Ja dla mnie jest po prostu napisana poprawnie i ciekawie. Lubię antywestern, więc polecam.

Mądra, brutalna i prawdziwa. Pięknie napisana. Początek tak bardzo mną wstrząsnął, że musiałam już po kilku stronach zrobić przerwę.

Mądra, brutalna i prawdziwa. Pięknie napisana. Początek tak bardzo mną wstrząsnął, że musiałam już po kilku stronach zrobić przerwę.

Ale dziki Dziki Zachód! Brutalne twarde życie, opowieść nie pozostawiająca złudzeń, artyzm literacki. Mistrz wyrazistych postaci, mistrz szybkich mknących zdań. Pędzą jak konie na prerii, z podobnym wdziękiem i równym rytmem:)

Ale dziki Dziki Zachód! Brutalne twarde życie, opowieść nie pozostawiająca złudzeń, artyzm literacki. Mistrz wyrazistych postaci, mistrz szybkich mknących zdań. Pędzą jak konie na prerii, z podobnym wdziękiem i równym rytmem:)