Jakiś czas temu postanowiłam sobie, że nie będę podsumować komiksów, bo i tak niewiele mam do powiedzenia po każdym krótkim tomie, a powtarzanie wciąż tego samego mija się z celem. Ale są takie, które totalnie kradną moje serce i chcę o nich mówić głośno. I to jest właśnie jeden z nich, bo kompletnie niepozorna okładka i tytuł skrywają naprawdę ogromną głębię i masę świetnych tematów.

Tytułowa Anya to mieszkająca w Ameryce Rosjanka. I już na wstępie mamy pole do popisu, bo nasza bohaterka opowiada, jak zmagała się z gnębieniem, brakiem akceptacji i byciem tą "grubą dziewczynką ze śmiesznym akcentem". Pokazuje nam, jak wiele trzeba czasami zmienić, aby dopasować się do reszty, ale daje cenną lekcję, aby nie zatracać w tym siebie. I naprawdę przyjemnie oglądało się jej przemianę i dochodzenie do właściwych wniosków.

Tytułowy duch - o matko, jakie to były plot twisty :O. Kompletnie nie spodziewałam się, że ta historia pójdzie w tą stronę i że będzie to takie mroczne :O. Spodziewałam się raczej słodkiej historii o przyjaźni samotnej dziewczynki z duszkiem (wiecie, taki Casper),a mamy tu dosłownie krwawe tajemnice z przeszłości i w pewnym momencie to wręcz zahacza o horror/kryminał.

Absolutnie cudowny, wielowątkowy, oby więcej takich opowieści!

Jakiś czas temu postanowiłam sobie, że nie będę podsumować komiksów, bo i tak niewiele mam do powiedzenia po każdym krótkim tomie, a powtarzanie wciąż tego samego mija się z celem. Ale są takie, które totalnie kradną moje serce i chcę o nich mówić głośno. I to jest właśnie jeden z nich, bo kompletnie niepozorna okładka i tytuł skrywają naprawdę ogromną głębię i masę...

Długo polowałem na tytuł - i niepotrzebnie zwlekałem. Przez to oczekiwania miałem większe niż dotychczas. Uwielbiam powiastki o duchach od małego szkraba. Kto pamięta kreskówki z Kacprem? Ręka w górę! Dlatego byłem zainteresowany, jak poradzą sobie w komiksowej scenerii. Ale to nastoletnia dyzenteria: nastoletnie problemy w formie mikro. Wyalienowanie, dziewczyny podkradające chłopaków, brak tożsamości kulturowej w lekkiej tonacji rozrywkowej. I nie miałbym problemu z tą pozycją, gdyby nie jej koślawe rozwiązania fabularne. Problemy rozwiązują się samoczynnie, uwolniony duch z czeluści pochłaniającej ciemności to niegroźna dziewczynka z zaburzeniami emocjonalnymi, a wszelkie zwroty akcji, nawet jeśli zrobione po staremu, zwyczajnie nie zaskakują i są wtórne wobec kultury ghost-track. Przechodzi przez palce, jak przezroczysta powłoka duszy zagubionej między starym, a nowym światem.

Mogłaby powstać z tego źródła całkiem niezła produkcja familijna na ekranach kin. Z zastrzeżeniem, że nie warto napalać się na gorące tematy. Temat wciąż jak żelazko podłączone do gniazdka - pali, ale nie wystarczająco, żeby się poparzyć. Spóźniłem się z lekturą o osiem lat. Gdyż nie ukrywam, że nastoletnia izolacja przestała być elastyczna. Zbyt wiele produkcji poruszało tę sferę mentalną i tutaj otrzymujemy ochłapy z ogólniaka, kiedy ,,źli'' byli ci, co chodzą z gorącym towarem, a nasza brzydota wydawała się przejaskrawiona, bo nie dostrzegaliśmy naszej atrakcyjności outsidera.

Długo polowałem na tytuł - i niepotrzebnie zwlekałem. Przez to oczekiwania miałem większe niż dotychczas. Uwielbiam powiastki o duchach od małego szkraba. Kto pamięta kreskówki z Kacprem? Ręka w górę! Dlatego byłem zainteresowany, jak poradzą sobie w komiksowej scenerii. Ale to nastoletnia dyzenteria: nastoletnie problemy w formie mikro. Wyalienowanie, dziewczyny...

Kupiłam ten komiks oczekując zupełnej klapy. Jednak nie jest aż tak źle, jak się spodziewałam.
Główna bohaterka bardzo przypadła mi do gustu, a w niektórych momentach zaczynałam się z nią utożsamiać.
Jeżeli chodzi o fabułę, to nie była ona dla mnie jakimś fenomenem, ale oprócz tego i dosyć szybkiego zakończenia nie mam się do czego przyczepić.
Kreska jest całkiem ładna. Lecz w wykonaniu najbardziej podobała mi się kolorystyka, utrzymana w ciemnych barwach.
Jeżeli kogoś zaciekawi fabuła, może spokojnie sięgnąć po ten komiks. Nie jest on straszny, pomimo tytułu. Całkiem przyjemna lektura, jednak osobiście bardziej polecam Kościsko jeżeli chodzi o komiks dla młodzieży.

Kupiłam ten komiks oczekując zupełnej klapy. Jednak nie jest aż tak źle, jak się spodziewałam.
Główna bohaterka bardzo przypadła mi do gustu, a w niektórych momentach zaczynałam się z nią utożsamiać.
Jeżeli chodzi o fabułę, to nie była ona dla mnie jakimś fenomenem, ale oprócz tego i dosyć szybkiego zakończenia nie mam się do czego przyczepić.
Kreska jest całkiem ładna....

Świetnie narysowana. Przepiękne ilustracje! Momentami bardzo zabawna, troszkę straszna i niezwykle wciągająca historia. Wątek horroru/fantasy, czyli duch był świetny. Bardzo mi się podobało, jak w miarę przebywania w świecie Anyi - Emily zaczęła się do niej upodabniać. Książka jednowątkowa i oparta właściwie na wielokrotnie powielanej fabule. Anya nienawidzi swojego życia i pewnego dnia otrzymuje szansę, żeby sprawić, by było takie, jakiego zawsze pragnęła. To właśnie w tym sposobie na zmiany, czyli duchu, tkwi cały urok powieści. Anya jest świetną bohaterką. Bardzo ją polubiłam. Zrywa się z lekcji, pali papierosy i podkochuje w gwieździe koszykówki. Jest rosyjską imigrantką, ale w szkole nie lubi się do tego przyznawać. Bardzo zależy jej na opinii innych. Książka skierowana do młodzieży, ale polecam osobom w każdym wieku.

Świetnie narysowana. Przepiękne ilustracje! Momentami bardzo zabawna, troszkę straszna i niezwykle wciągająca historia. Wątek horroru/fantasy, czyli duch był świetny. Bardzo mi się podobało, jak w miarę przebywania w świecie Anyi - Emily zaczęła się do niej upodabniać. Książka jednowątkowa i oparta właściwie na wielokrotnie powielanej fabule. Anya nienawidzi swojego życia i...

Eisner 2012 jak najbardziej zasłużony. Rzecz skierowana do nastolatków i w istocie poruszająca problem tożsamości i akceptacji siebie w kulturowym tyglu Stanów Zjednoczonych, a wszystko ubrane w atrakcyjną formę lekkiego horroru z bardzo przyjemną kreską. Dla mnie must have. Edycji polskiej póki co nie ma, ale język jest na tyle prosty, że warto sięgnąć po wersję angielską

Eisner 2012 jak najbardziej zasłużony. Rzecz skierowana do nastolatków i w istocie poruszająca problem tożsamości i akceptacji siebie w kulturowym tyglu Stanów Zjednoczonych, a wszystko ubrane w atrakcyjną formę lekkiego horroru z bardzo przyjemną kreską. Dla mnie must have. Edycji polskiej póki co nie ma, ale język jest na tyle prosty, że warto sięgnąć po wersję angielską

2nd read: 2/06/20

2nd read: 2/06/20

Bardzo fajna, ładna kreska, ciekawa fabuła. bunt nastolatki ;-) Polecam młodemu i starszemu czytelnikowi. nie jest infantylna.

Bardzo fajna, ładna kreska, ciekawa fabuła. bunt nastolatki ;-) Polecam młodemu i starszemu czytelnikowi. nie jest infantylna.