Dwudziestodwuletnia Anna Wagner studiuje i pracuje daleko od domu i, jak każdego roku, ucieka od Świąt Bożego Narodzenia wyjeżdżając do ciepłych krajów. Tym razem będzie inaczej, bo dała braciszkowi słowo, że przyjedzie do domu. Wzięła pociąg i jak zasnęła, tak wylądowała na jakąś stację nad Bałtykiem, w zimnie i ze śniegiem po kolana. Jak dojechać do domu gdy wszystko jest zamknięte? Jak się zakończy podróż autostopem? W drodze do domu pozna różnych ludzi, a przede wszystkim siebie.

Mniej więcej do połowy książki, było ciekawie, te mądrości życiowe, te opowieści, a potem było na zasadzie „byleby Anna wreszcie do tego domu dojechała”. Na początku jej postać była taka sobie, nawet irytująca, ale dalej zostało wyjaśnione dlaczego taka była i zrozumiałam ją, ale nadal uważam, że przesadzała, a na końcu okazała się zupełnie bezmyślna, że naprawdę, gdyby nie to, że brakowało kilkanaście stron,to bym dawno zakończyła lekturę. Ze względu na to, że nie dało się poznać innych postaci, oprócz kilku starszych pań, to cała historia była oparta na tej dziewczynie.

Dwudziestodwuletnia Anna Wagner studiuje i pracuje daleko od domu i, jak każdego roku, ucieka od Świąt Bożego Narodzenia wyjeżdżając do ciepłych krajów. Tym razem będzie inaczej, bo dała braciszkowi słowo, że przyjedzie do domu. Wzięła pociąg i jak zasnęła, tak wylądowała na jakąś stację nad Bałtykiem, w zimnie i ze śniegiem po kolana. Jak dojechać do domu gdy wszystko jest...