Mam wrażenie, że „Księga strachu 2” to jedna z tych niewielu książek, wzgędem których nie mam żadnych większych emocji i też właściwie nie mam nic wiele do powiedzenia. Ot, zbiór opowiadań, raczej przeciętnych. To coś, za co może chwycić ktoś zajarany polskim horrorem i fantastyką w mroczniejszych klimatach, ale nawet w tym przypadku nie jest to żaden „must read”.
Jedno z tych opowiadań znałam już wcześniej. Tekst Anny Kańtoch naprawdę lubię i uważam, że jest bardzo klimatyczny, ale lepiej poznawać je poprzez „Światy Dantego”. W towarzystwie moim zdaniem lepszych tekstów, po prostu przyjemniej będzie się je odbierało.
Poza tym jest tu kilka opowiadań z potencjałem, które czytało się po prostu całkiem dobrze, jak np. tekst Anny Brzezińskiej, czy Wita Sztosaka, ciekawy był też tekst fantasy Orlińskiego, ale większość po prostu zupełnie gubi się w tłumie i niczym nie zachwyca. Może być to spowodowane tym, że sama niekoniecznie przepadam za historiami grozy, ale raczej stawiałabym na ogólną mierną jakość tego zbioru.
Przy okazji odkryłam, że Jacek Komuda naprawdę potrafi mnie nudzić i nie interesować. Mam kolejny powód, by nie wracać do jego twórczości.
Nie polecam szczególnie. Jeśli trafi się gdzieś w antykwariacie czy outlecie, przy okazji – za kilka złotych można kupić. Ale to nie jest coś, czego warto specjalnie szukać.

Mam wrażenie, że „Księga strachu 2” to jedna z tych niewielu książek, wzgędem których nie mam żadnych większych emocji i też właściwie nie mam nic wiele do powiedzenia. Ot, zbiór opowiadań, raczej przeciętnych. To coś, za co może chwycić ktoś zajarany polskim horrorem i fantastyką w mroczniejszych klimatach, ale nawet w tym przypadku nie jest to żaden „must read”.
Jedno z...

Wyszło by książce bardzo na dobre wyrzucenie opowiadań Dębskiego, Komudy i Studniarka.
Z kolei Brzezińska i Szostak napisali perełki.

Wyszło by książce bardzo na dobre wyrzucenie opowiadań Dębskiego, Komudy i Studniarka.
Z kolei Brzezińska i Szostak napisali perełki.

Poprzedni tom „Księgi strachu” należy do grona moich ulubionych antologii. Jej kontynuacja jednak z pewnością nie trafi do tego zbioru. Jest on zwyczajnie nijaki; chociaż pojedyncze opowiadania mi się nawet spodobały („Przebudzenie” M. Kaszyńskiego, „Bagaż doświadczeń” Ł. Śmigla & K. Kercza jr-a, „Diabeł warszawski” W. Orlińskiego),ale przez większość kontaktu z książką zwyczajnie się nudziłem, tym bardziej że w biorze były również opowiadania zwyczajnie słabe, jak "Nie trać waszmość głowy" J. Komudy) notorycznie przerywałem więc lekturę, aby poczytać czegoś ciekawszego. Duże rozczarowanie...

Poprzedni tom „Księgi strachu” należy do grona moich ulubionych antologii. Jej kontynuacja jednak z pewnością nie trafi do tego zbioru. Jest on zwyczajnie nijaki; chociaż pojedyncze opowiadania mi się nawet spodobały („Przebudzenie” M. Kaszyńskiego, „Bagaż doświadczeń” Ł. Śmigla & K. Kercza jr-a, „Diabeł warszawski” W. Orlińskiego),ale przez większość kontaktu z książką...

Nierówny poziom opowiadań

Nierówny poziom opowiadań

Długo zastanawiąlam się jak ocenić tą pozycję. Dwa opowiadania zapadły mi w pamięć. Myślę że Księga Strachu nie ma straszyć tylko uzmysławiać nam czego się boimy i jak z tym walczyć. Lub oswoić. Te opowiadania które gdzieś się tam wryły w pamięć to Cudzoziemki ...pokazujące że największą bestią na ziemi jest człowiek...nie trzeba iść do piekła bo ono jest tu.A drugą i zdecydowanie najlepszą z całej serii(w moim subiektywnym odczuciu) jest Miasto Grobów .Lubię zabawy alternatywne historią. Zresztą to nie historia króla zapadła mi w pamięć a opowieść o Gehennie....aż słyszałam te krzyki...
Czy polecam całość? Dla tych którzy chcą oswoić swoje lęki,dla tych którzy szukają odpowiedzi czego się lękają...tak.

Długo zastanawiąlam się jak ocenić tą pozycję. Dwa opowiadania zapadły mi w pamięć. Myślę że Księga Strachu nie ma straszyć tylko uzmysławiać nam czego się boimy i jak z tym walczyć. Lub oswoić. Te opowiadania które gdzieś się tam wryły w pamięć to Cudzoziemki ...pokazujące że największą bestią na ziemi jest człowiek...nie trzeba iść do piekła bo ono jest tu.A drugą i...

http://ksiazkiilubczasopisma.blogspot.com/2012/11/strachu-ksiega-po-raz-wtory.html

Tematyka standardowo bardzo różnorodna. Znalazło się zatem miejsce dla upiorów znanych z klasyków horroru jak chociażby wilkołaków (opowiadanie właśnie z nimi w roli głównej genialne!),koszmarnej walizki, ale również poruszono kwestie takie jak pedofilia i relacje rodzinne.
Na uwagę zasługuje próba budowy rzeczywistości alternatywnych, niewątpliwie mająca miejsce w kilku opowiadaniach. Większość z autorów osadziła swoje opowiadania "tu i teraz", w bliższej lub dalszej polskiej rzeczywistości.
Po przeczytaniu "Księgi Strachu 2", czuję niedosyt. Spodziewałem się większej dawki tytułowego strachu, grozy nie z tej Ziemi. Nie dostałem tego. Pierwsza "Księga...", choć nie byłem przekonany zupełnie do jej idei, zrobiła na mnie lepsze wrażenie niż druga. Jeśli Czytelniku szukasz opowiadań, przy których dostaniesz gęsiej skórki i mieć będziesz nocne chimery to sięgnij po inną pozycję. Jeśli chcesz poczytać dobre opowiadania młodych polskich autorów to bierz w ciemno!

http://ksiazkiilubczasopisma.blogspot.com/2012/11/strachu-ksiega-po-raz-wtory.html

Tematyka standardowo bardzo różnorodna. Znalazło się zatem miejsce dla upiorów znanych z klasyków horroru jak chociażby wilkołaków (opowiadanie właśnie z nimi w roli głównej genialne!),koszmarnej walizki, ale również poruszono kwestie takie jak pedofilia i relacje rodzinne.
Na uwagę...

No to jazda :
Ulica Anna Brzezińska :
-Ciekawe,acz czy takie straszne ?
Eugeniusz Dębski A Szczyt,Normalnie,Rozpieprzony !:-
-Podobało mi się to opowiadanie.
Anna Kańtoch Cmentarzysko Potworów:
-Bardzo dobre.
Mariusz Kaszyński Przebudzenie:
-Fajne,z dreszczykiem.
Krzysztof Kochański Sto Dziewięćdziesiąt Zapałek
-Naprawdę dobre
Jacek L Komuda
Nie Trać Waszmość Głowy !
Tu się zatrzymam,na dłużej.Gdyż to chyba najlepsze opowiadanie w zbiorze.
Stary dobry Dydyński,czytelnicy Komudy wiedzą.Któż zacz,ten pan.
Niesamowity klimat opowiadania.Lasy,cudowne pojedynki.Wilki.
Dla mnie Komuda to przede wszystkim takie klimaty.Oby więcej takich historii.
Bagaż Doświadczeń Kazimierz Kyrcz jr, Łukasz Śmigiel
Nic ciekawego.
Wojciech Orliński Diabeł Warszawski
No,przyznam.Strachu nie było,ale zaciekawiło mnie to opowiadanie.Super się kończy.
Magda Parus Bestie
Fajnie wilkołaki,chociaż by się przydało więcej grozy i krwi.
Michał Studniarek Całkiem Inny Świat
To ma być opowiadanie grozy ? Jejku !!
Izabela Szolc Cudzoziemki.
To opowiadanie udowadnia,że najgorszą bestią jest człowiek.
Świetne.
Miasto Grobów.Uwertura
Wit Szostak.
W paragonie z Tesco jest ciekawsza akcja,niż tu.

No to jazda :
Ulica Anna Brzezińska :
-Ciekawe,acz czy takie straszne ?
Eugeniusz Dębski A Szczyt,Normalnie,Rozpieprzony !:-
-Podobało mi się to opowiadanie.
Anna Kańtoch Cmentarzysko Potworów:
-Bardzo dobre.
Mariusz Kaszyński Przebudzenie:
-Fajne,z dreszczykiem.
Krzysztof Kochański Sto Dziewięćdziesiąt Zapałek
-Naprawdę dobre
Jacek L Komuda
Nie Trać Waszmość Głowy !
Tu...

1. "Ulica"
Bezimienna ulica "połyka" dzieci, po czym wypluwa, zostawiając znamię zarówno na ciele jak i na psychice. Po wizycie na przeklętej ulicy nic już nie jest takie samo... Bardzo dobry wybór na początek antologii, jest to najdłuższe opowiadanie i zarazem, moim zdaniem, jedno z najlepszych. Taki mocny strzał na początek. Niestety ten kija ma dwa końce - po takim wstępie myślałem że reszta będzie na podobnym poziomie. Solidne 8/10

2. "A szczyt, normalnie, rozpieprzony!"
Zapewne autor wybrał się kiedyś na wycieczkę życia i postanowił to opisać, wplatając elementy grozy. Dla mnie opowiadanie ani ciekawe, ani specjalnie straszne. 90% zajmują opisy mozolnej wspinaczki. 3/10

3. "Cmentarzysko potworów"
Niezbyt utalentowany i ceniony iluzjonista dostaje od tajemniczego jegomościa zlecenie, polegające na straszeniu przez pięć nocy syna jednego z najbardziej groźnych gangsterów w mieście. Od początku coś tu śmierdzi i na końcu bohater zostaje świadkiem scen, których nigdy nie chciałby widzieć. 8/10

4. "Przebudzenie"
Pewien dealer budzi się w miejscu którego nie zna, w ciuchach które nie są jego, kompletnie nie pamiętając jak się tam znalazł i co robił poprzedniej nocy. Bardzo krótkie opowiadanko z dość przewidywalnym finałem. Nic specjalnego. 4/10

5. "Sto dziewięćdziesiąt zapałek"
Dziesięcioletnia dziewczynka zostaje adoptowana i zamieszkuje ze swoimi nowymi rodzicami w ich domu. W nocy zaczyna ją straszyć zjawa spod tapety a w piwnicy odnajduje się zaginiony pies. Martwy, w kredensie :) Ciekawa i wciągająca opowieść, mogłaby być spokojnie o wiele dłuższa bo czytało się bardzo przyjemnie. Finał dla niektórych może być nawet nieco zaskakujący. 8/10

6. "Nie trać waszmość głowy!"
Szlachcic wraz z dwoma towarzyszami przemierzają tereny Rzeczypospolitej z głową nieboszczyka w sakwie, za którą mają nadzieję zgarnąć sowitą nagrodę. Niestety nie oni jedyni mają na nią chrapkę. Ciekawie napisane, barwny język i klimat starych dziejów - dzięki temu zanurzamy się w czasach szlachciców w żupanach z szablami u boku, gotowych "golić głowy" przy byle sprzeczce w karczmie. Nie mam tylko pojęcia co owe opowiadanie robi w tym zbiorze. Równie dobrze mógłby to napisać Piekara i umieścić w zbiorze opowiadań "O dawnych dziejach Rzeczypospolitej". Mimo wszystko bardzo mi się podobało. 7/10

7. "Bagaż doświadczeń"
Ciężko mi cokolwiek napisać o tym opowiadaniu, bo na dobrą sprawę skończyło się zanim się zaczęło. Zdecydowanie za krótkie. 2/10

8. "Diabeł warszawski"
Młodzieniec zawiera pakt z diabłem. Spokojnie można było to rozwinąć i rozbudować, niestety autor chyba gdzieś się spieszył. 4/10

9. "Bestie"
Łowca na tropie tajemniczych "onych". Dość długie opowiadanie i, jak dla mnie, ciekawe i dobrze napisane. Z przyjemnością śledziłem perypetie tajemniczych uciekinierów i ścigającego ich łowcy. Spokojnie mogłaby z tego powstać pełnowymiarowa powieść, której myślę nie powstydzilibyśmy się na świcie. Mogło tylko być nieco bardziej krwawo. 7/10

10. "Całkiem inny Świat"
Tego to kompletnie nie rozumiem. Zlękniony programista, zmagający się z osiedlowymi dresami (a przynajmniej tak mu się wydaje),zaprzyjaźnia się z sąsiadem-malarzem. Ani to ciekawe, ani straszne czy klimatyczne. No i finał, który niczego nie wyjaśnia. Dla mnie pomyłka. 1/10

11. "Cudzoziemki"
Ten temat przerabialiśmy w hollywoodzkich horrorach dziesiątki razy. Turystka zostaje porwana i uwięziona przez gwałciciela. Autor naoglądał się za dużo filmów, jak dla mnie nie było to nic ciekawego, choć nie było też znowu tak tragiczne. 4/10

12. "Miasto grobów. Uwertura"
Dość ciekawa pozycja. Zapada decyzja że Polska zostanie monarchią z królem na czele, który zostaje wybrany i przeprowadza się na Wawel. Za moment Wisła kompletnie wysycha a na dnie rzeki ukazują się twarze, które swoim krzykiem nie dają mieszkańcom Krakowa żyć. Tylko król potrafi je uciszyć, płacąc za to wysoką cenę. Mimo że nie jest to opowieść typowa opowieść grozy, to jest ciekawa i wciągająca. Całość napisana jest w formie wywiadu z osobistym sekretarzem króla. Finał mógłby być kapkę ciekawszy, ale ogólnie opowiadanie na plus. 7/10


Spodziewałem się więcej grozy i makabry po "Księdze Strachu". Spodziewałem się też bardziej wyrównanego poziomu. Tymczasem antologia ta to bardziej zbiór "opowieści niesamowitych", niewiele mająca wspólnego z rasowym horrorem. Znalazłem tam kilka perełek, ale również kilka wypełniaczy, które spokojnie można by usunąć. Spokojnie można by też zmniejszyć czcionkę i tym samym całe wydanie, które (mimo iż ładne) jest cholernie nieporęczne. Ogólnie 5,5/10

1. "Ulica"
Bezimienna ulica "połyka" dzieci, po czym wypluwa, zostawiając znamię zarówno na ciele jak i na psychice. Po wizycie na przeklętej ulicy nic już nie jest takie samo... Bardzo dobry wybór na początek antologii, jest to najdłuższe opowiadanie i zarazem, moim zdaniem, jedno z najlepszych. Taki mocny strzał na początek. Niestety ten kija ma dwa końce - po takim...

Po przeczytaniu pierwszej części "Księgi Strachu" trudno było mi podjąć się przeczytania drugiego tomu. I był to spory błąd. Druga część jest zdecydowanie lepsza, trzymająca równy poziom. Opowiadania przedstawiają więcej strachów ludzkich, odnoszą się bardziej do rzeczywistości - oczywiście z odrobiną fantastyki.
Na wyróżnienie, według mnie, jako najciekawsze, zasługują opowiadania:
- Izabeli Szolc - Cudzoziemki
- Wojciecha Orlińskiego - Diabeł warszawski
- Krzysztofa Kochańskiego - Sto dziewięćdziesiąt zapałek
- Anny Kańtoch - Cmentarzysko potworów
- Mariusza Kaszyńskiego - Przebudzenie

Po przeczytaniu pierwszej części "Księgi Strachu" trudno było mi podjąć się przeczytania drugiego tomu. I był to spory błąd. Druga część jest zdecydowanie lepsza, trzymająca równy poziom. Opowiadania przedstawiają więcej strachów ludzkich, odnoszą się bardziej do rzeczywistości - oczywiście z odrobiną fantastyki.
Na wyróżnienie, według mnie, jako najciekawsze, zasługują...

Gwiazdka w dół w stosunku do tomu 1. Dlaczego? Na wszystkie opowiadania tak naprawdę podobało mi się jedno, "Sto dziewięćdziesiąt zapałek", zainteresowanie wzbudziło też jedno, "Miasto grobów. Uwertura.", jedno bardzo poirytowało, "A szczyt, normalnie, rozpieprzony!", a reszta ani mnie nie grzała ani nie ziębiła. Literatura chyba powinna wzbudzać jakieś pozytywne lub negatywne emocje, bo jeśli wzbudza jedynie obojętność, szybko przepadnie w pamięci.

Gwiazdka w dół w stosunku do tomu 1. Dlaczego? Na wszystkie opowiadania tak naprawdę podobało mi się jedno, "Sto dziewięćdziesiąt zapałek", zainteresowanie wzbudziło też jedno, "Miasto grobów. Uwertura.", jedno bardzo poirytowało, "A szczyt, normalnie, rozpieprzony!", a reszta ani mnie nie grzała ani nie ziębiła. Literatura chyba powinna wzbudzać jakieś pozytywne lub...